Εσχάτη προδοσία

Διονύσης Μαλαπέτσας

Είχα ένα χώμα να πατάω, μα το πουλήσατε
που να γλιτώσω προσπαθούσα με αγώνες.
Αναρωτιέμαι πόσο αδιάφορα χαρίσατε
αυτά που φτιάχναμε εμείς τόσους αιώνες.
Πήρατε έννοιες ιερές, τις ξευτιλίσατε
σοσιαλισμός, ελευθερία, δημοκρατία.
Όσους θυσιάστηκαν γιατί τους λησμονήσατε;
Πολέμησαν ηρωικά την τυραννία.
Η προδοσία το λαό μας παραμέρισε
σε μια ολομέλεια που κράτησε μια μέρα.
Ποσό αθόρυβα μια υπογραφή μας στέρησε
αυτά που με αίμα δε μας στέρησε η σφαίρα;
Καταδικάσατε σε θάνατο τους Έλληνες
δε σεβαστήκατε το αίμα που έχουν δώσει
και όταν σας είπαμε προδότες και ανθέλληνες
σκασμός μας είπατε, πρέπει να μπει η δόση.
Σας παρακάλεσαν να μην τη λησμονήσετε
πως μας ανήκουν τα αετόμορφα βουνά της
μα εσείς τα σπίτια τα λευκά λεηλατήσατε
αυτά που έχτισε με το αίμα του ο εργάτης.
Ήταν μικρά τα ποσοστά σας και θυμώσατε
“…δεν πάει άλλο τούτη η ακυβερνησία…”
μα ο λαός την έχει πάρει την απόφαση
ποινή θανάτου για έσχατη προδοσία.
Τώρα που όλα σας τα σχέδια ολοκληρώσατε,
που απ’ την Ελλάδα έχει μείνει μια σημαία
δείτε στα μάτια το λαό που βεβηλώσατε
πόσο πουλήθηκε η πατρίδα του Οδυσσέα;