Ντύνει με την απάτη των «θετικών μέτρων» την πολιτική που εντείνει την αντιλαϊκή επίθεση

Eurokinissi

Κεντρική θέση στην απατηλή κυβερνητική προπαγάνδα περί «θετικών μέτρων για το λαό» καταλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας

Οδεύοντας προς τις εκλογές του Μάη, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εντείνει την προσπάθειά της να ξανακαλλιεργήσει κάλπικες προσδοκίες στους εργαζόμενους και το λαό, με το αφήγημα ότι δήθεν τα «δύσκολα» είναι πίσω μας, πως πετυχαίνουμε «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια και «επιστρέφουμε στην κανονικότητα», γιατί πλέον «μπορούμε να σχεδιάζουμε χωρίς την επιβουλή άλλων δυνάμεων».

Για να υποστηρίξει αυτό το απατηλό αφήγημα, την ίδια ώρα που αφήνει ανέγγιχτους τους εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους και τις μόνιμες συνέπειες που έχουν για το λαό, η κυβέρνηση επιστρατεύει μια σειρά από προεκλογικά νομοσχέδια και παρεμβάσεις, για δήθεν μέτρα στήριξης των λαϊκών στρωμάτων, ενώ πάνω και σε αυτήν τη βάση στήνει ψεύτικα δίπολα με τη ΝΔ.

Αυτό που επιδιώκει να κουκουλώσει και να εξωραΐσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είναι η προσήλωσή της στην υπηρέτηση των κερδών και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, σε αυτόν ακριβώς δηλαδή τον στόχο που όχι μόνο δεν μπορεί να συμβαδίζει με μια πολιτική ανακούφισης του λαού, πόσο μάλλον με ανάκτηση των τεράστιων απωλειών του, αλλά ίσα - ίσα απαιτεί κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης και στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης, απαιτεί νέα γενναιόδωρα προνόμια για τα μονοπώλια, τα οποία θα φορτωθούν και πάλι στις πλάτες των εργαζομένων και του λαού.


Σε αυτό το κάλπικο αφήγημα της κυβέρνησης περί «θετικών μέτρων», που δήθεν βελτιώνουν τη θέση των εργαζομένων και του λαού μετά την «έξοδο από τα μνημόνια», εντάσσεται και το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας, που αναμένεται να κατατεθεί αυτές τις μέρες στη Βουλή, το οποίο περιλαμβάνει μια σειρά από ρυθμίσεις σε ασφαλιστικά και εργασιακά θέματα.

Κεντρική θέση σε όσα προβάλλουν τα κυβερνητικά επιτελεία κατέχουν οι διατάξεις για τη νέα ρύθμιση για τα χρέη ελεύθερων επαγγελματιών και επιστημόνων (πρώην ΟΑΕΕ και ΕΤΑΑ) και αγροτών προς τα ασφαλιστικά τους ταμεία, οι αλλαγές για τις συντάξεις χηρείας, καθώς και κάποιες διατάξεις για τα Εργασιακά, όπως αυτή για την καταγγελία συμβάσεων αορίστου χρόνου.

Παρά όμως την κυβερνητική προπαγάνδα, η αλήθεια είναι ότι παραμένουν σε πλήρη ισχύ οι αντιλαϊκές ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση και τα Εργασιακά, στην παραπέρα ενίσχυση των οποίων έπαιξε κομβικό ρόλο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Τα επιμέρους μερεμέτια δεν αλλάζουν τον βαθιά αντιδραστικό νόμο Κατρούγκαλου, δεν μπορούν να λειτουργήσουν προστατευτικά προς τους εργαζόμενους όσο παραμένει σε ισχύ όλο το μνημονιακό αντεργατικό οπλοστάσιο που διαθέτει η εργοδοσία, δεν ανακουφίζουν πραγματικά τους αυτοαπασχολούμενους όσο εντείνεται η επίθεση που τους χρεοκοπεί. Πολύ περισσότερο, αρκετές από τις επίμαχες ρυθμίσεις έχουν άλλες στοχεύσεις, στην ίδια αντιλαϊκή κατεύθυνση.

Αυτοαπασχολούμενοι: Μόνιμη θηλιά με δόσεις... και στο βάθος μικρότερες συντάξεις

 

Ειδικότερα, η ρύθμιση για τα χρέη των αυτοαπασχολούμενων προς τα Ταμεία, τα οποία συσσωρεύτηκαν τα χρόνια της κρίσης, ο επανυπολογισμός των εισφορών με βάση τις χαμηλότερες εισφορές του νόμου 4387/2016 και η έκπτωση που προβλέπεται στους τόκους και στις προσαυξήσεις, δεν μπορούν να δώσουν απάντηση στους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς ΕΒΕ που πνίγονται από την αντιλαϊκή φοροληστεία, τα συνεχή χτυπήματα σε Παιδεία - Υγεία, τα «αναπτυξιακά επενδυτικά πακέτα» που ευνοούν τους μονοπωλιακούς ομίλους. Υπάρχει άλλωστε συσσωρευμένη πείρα γι' αυτό από όλες τις προηγούμενες ρυθμίσεις χρεών...

Βασική προϋπόθεση της ρύθμισης των χρεών είναι η υποχρέωση να καταβάλλονται ανελλιπώς τόσο οι δόσεις της ρύθμισης όσο και οι τρέχουσες εισφορές του ασφαλισμένου. Μάλιστα, σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμής, ο αυτοαπασχολούμενος οδηγείται στην απόχη του ΚΕΑΟ και οι οφειλές καθίστανται ληξιπρόθεσμες και απαιτητές με όλες τις συνέπειες. Θα απαιτείται μάλιστα από τον ασφαλισμένο η αρχική οφειλή, με όλες τις προσαυξήσεις και τους τόκους. Σημειώνεται δε πως σε αυτήν περιλαμβάνονται και οι μη καταβληθείσες εισφορές για τον κλάδο Υγείας, παρότι οι ασφαλισμένοι, για όσο διάστημα δεν μπορούσαν να πληρώσουν τις εισφορές τους, δεν είχαν ιατροφαρμακευτική κάλυψη...

Στην πραγματικότητα, με την παρέμβαση αυτή, ενώ η κυβέρνηση με τη γενικότερη πολιτική της δεν αναιρεί καμία από τις αιτίες που οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους, αγρότες και επιστήμονες να μην μπορούν να πληρώνουν ούτε τις ασφαλιστικές τους εισφορές, τους αναγκάζει να «σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι» και να πληρώσουν τα χρέη τους με κάθε τρόπο...

Πρόκειται δηλαδή για μια πολιτική που πρωτίστως εξυπηρετεί την αύξηση της «εισπραξιμότητας» του ΕΦΚΑ και όχι την ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων επιβίωσης που έχει η συντριπτική πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών και των επιστημόνων.

Γι' αυτό άλλωστε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απέρριψε όλες τις προτάσεις νόμου του ΚΚΕ, οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν πραγματική ανακούφιση και ανάσα για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, όπως η αύξηση του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ και η εφαρμογή του και στους αυτοαπασχολούμενους κ.ά.

Επιπλέον, ακόμα και όσοι αυτοαπασχολούμενοι καταφέρουν με θυσίες να μην αποβληθούν από τη ρύθμιση, στο τέλος του εργάσιμου βίου τους, κατά τη συνταξιοδότησή τους, θα αντιμετωπίσουν ένα ακόμα πιο σοβαρό πρόβλημα: Οι σχετικά μικρότερες εισφορές που πλήρωσαν για τις συσσωρευμένες οφειλές τους, θα οδηγήσουν σε πολύ μικρότερες συντάξεις, σε συντάξεις πτωχοκομείου που προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου. Αρα, η συγκεκριμένη ρύθμιση, που τόσο διαφημίζει η κυβέρνηση, πέρα από τον εισπρακτικό της χαρακτήρα, έρχεται να διευκολύνει την απρόσκοπτη εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου!

Να σημειωθεί εδώ ότι στο ίδιο πολυνομοσχέδιο, μαζί με τη ρύθμιση που αφορά τις οφειλές των μη μισθωτών, υπάρχει αντίστοιχη διάταξη για τα ληξιπρόθεσμα χρέη των επιχειρήσεων προς το πρώην ΙΚΑ. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα επιπλέον μέτρο στήριξης του κεφαλαίου, αφού απαλλάσσει τις επιχειρήσεις από πάσης φύσεως προσαυξήσεις και τόκους, για τη μη καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων, οι οποίοι για το σκοπό αυτόν υπόκεινται σε κρατήσεις από τους εργοδότες τους. Το «κούρεμα» των προσαυξήσεων και του τόκου φτάνει στο 100% στην περίπτωση εφάπαξ καταβολής της κύριας οφειλής και στο 50% στην περίπτωση καταβολής του χρέους με δόσεις.

Ενα βήμα πίσω... με «ουρές» για την εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου

Στο ζήτημα των συντάξεων χηρείας, η απόφαση της κυβέρνησης να καταργήσει στο «παρά 5» τις απαράδεκτες διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου επιβεβαιώνει τον απαράδεκτο χαρακτήρα συνολικά του νόμου - λαιμητόμου όσο και τις απάνθρωπες συνέπειες των συγκεκριμένων διατάξεων. Μετά και τους δυναμικούς και επίμονους αγώνες του οργανωμένου συνταξιουχικού κινήματος, η κυβέρνηση καταργεί τις άθλιες διατάξεις που η ίδια ψήφισε για τις συντάξεις χηρείας: Την πρόβλεψη ηλικιακού ορίου, τη στέρηση διά παντός στον επιζώντα της σύνταξης του συνταξιούχου συζύγου, στην περίπτωση που ήταν κάτω των 52 ετών. Αντίστοιχα, αυξάνεται η σύνταξη του δικαιούχου από το 50% στο 70% της σύνταξης που λάμβανε ο αποθανών.

Πάντως, και σε αυτή την περίπτωση η κυβέρνηση κράτησε σε ισχύ ορισμένες ...«ουρές», διατάξεις του άρθρου 12 του νόμου 4387, όπως αυτή που προβλέπει τον επανυπολογισμό της σύνταξης του θανόντος (για θανάτους μετά την 13/5/2016), που οδηγεί έτσι και αλλιώς σε χαμηλότερη σύνταξη, αλλά και την παραπέρα μείωση στο 50% μετά την πάροδο τριετίας στην περίπτωση που ο δικαιούχος εργάζεται ή λαμβάνει δική του σύνταξη. Και εδώ, δηλαδή, παραμένει η βασική πρόβλεψη του νόμου για επανυπολογισμό των συντάξεων με βάση τους νέους μικρότερους συντελεστές, που οδηγεί έτσι κι αλλιώς σε μικρότερη σύνταξη χηρείας, σε σύγκριση με το ισχύον καθεστώς πριν από την ψήφιση του 4387/2016.

Κοροϊδία για τις απολύσεις... με «συνδρομή βάσιμου λόγου»

 

Στις διατάξεις με τις οποίες η κυβέρνηση επιχειρεί να καλλιεργήσει «φιλεργατικό προφίλ», την ίδια ώρα που γενικεύεται η εργασιακή ζούγκλα, ανήκει και αυτή που προβλέπει ότι για να είναι μια καταγγελία σύμβασης αορίστου χρόνου (απόλυση) έγκυρη, απαιτείται... η «συνδρομή βάσιμου λόγου».

Πρόκειται βέβαια για ακόμη μία προπαγανδιστική φούσκα. Η κυβέρνηση που ενσωμάτωσε το αντεργατικό θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ για την «απελευθέρωση» των ομαδικών απολύσεων, η κυβέρνηση που άφησε ανέγγιχτη όλη την αντεργατική νομοθεσία που μαζί με τη σχετική νομολογία ορίζουν ως «βάσιμο λόγο» απολύσεων τις εκάστοτε «οικονομικές δυσχέρειες» και «αναδιαρθρώσεις της παραγωγής» που επικαλείται η μεγαλοεργοδοσία, η κυβέρνηση που «απογείωσε» παραπέρα την «ευελιξία», λανσάρει την παραπάνω διάταξη ως... προστασία των εργαζομένων, την ώρα που τα ίδια τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι οι απώλειες θέσεων εργασίας (επί της ουσίας οι απολύσεις με κάθε μορφή) κάθε χρόνο ξεπερνούν τα δύο εκατομμύρια και αγγίζουν τον απόλυτο αριθμό των μισθωτών!

Αντίστοιχου χαρακτήρα είναι και η νέα διάταξη για τα ΒΑΕ, με την οποία η υποχρέωση των 1.000 βαρέων ενσήμων στο διάστημα των τελευταίων 13 ετών επεκτείνεται στα 17 χρόνια. Ομως οι μνημονιακές ανατροπές και για τα ΒΑΕ παραμένουν: Παραμένει ο αποχαρακτηρισμός που έγινε σε μια σειρά από κλάδους και ειδικότητες, η αύξηση των ορίων ηλικίας, όπως και η μείωση των συντάξεων.

Ερωτήματα για τον κίνδυνο κατασχέσεων αποζημιώσεων απόλυσης

 

Την ίδια ώρα, ερωτήματα ως προς το αν προκαλείται κίνδυνος κατασχέσεων από τις τράπεζες της αποζημίωσης που λαμβάνουν εργαζόμενοι που απολύονται, ανακύπτουν από διάταξη του πολυνομοσχεδίου.
Συγκεκριμένα, το πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνει διάταξη που προβλέπει ότι η αποζημίωση του εργαζόμενου στην περίπτωση απόλυσης θα καταβάλλεται υποχρεωτικά μέσω τράπεζας. Ομως, σε διάκριση με τους μηνιαίους μισθούς και τις εισφορές, τα οποία κατά κανόνα υπολείπονται του ορίου του «ακατάσχετου», στην περίπτωση αποζημίωσης λόγω απόλυσης, τα ποσά αυτά είναι συχνά μεγαλύτερα και δεν καλύπτονται από το «ακατάσχετο» που ισχύει σήμερα. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι απολυμένοι που έχουν χρέη στην Εφορία και τις τράπεζες κινδυνεύουν εκτός από τον Γολγοθά της απόλυσης και της ανεργίας, να έχουν να αντιμετωπίσουν και την κατάσχεση ποσών από την αποζημίωσή τους! Είναι προφανές ότι ο κίνδυνος αυτός μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με τη θέσπιση σχετικής πρόνοιας, που θα καθιστά ακατάσχετη από οποιονδήποτε την αποζημίωση που λαμβάνουν απολυμένοι εργαζόμενοι.

Τέλος, στο πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνονται διατάξεις που προβάλλονται από την κυβέρνηση ως ρυθμίσεις που στοχεύουν στην ενίσχυση της λειτουργίας του ΣΕΠΕ. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, ο «νόμιμος» εργασιακός μεσαίωνας, τον οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο άφησε ανέγγιχτο αλλά τον έκανε ακόμα πιο βάρβαρο, δεν πρόκειται να «εξανθρωπιστεί» μέσω των ελέγχων αυτής της βάρβαρης «νομιμότητας». Πολύ περισσότερο, οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί περί «ενίσχυσης του ΣΕΠΕ» προβάλλουν ακόμα πιο προκλητικοί, όταν ακόμα και αυτά τα επίσημα κρατικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι όλα τα τελευταία χρόνια, και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο αριθμός των ελέγχων για τα μέτρα Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία μειώνεται συνεχώς, την ώρα που οργιάζει η εργοδοτική ασυδοσία και αυξάνονται τα εργατικά «ατυχήματα»!

Γ. Ζαχ.

 

 

   Ριζοσπάστης