ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΑΛ. ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ Οι ευθύνες για την προκλητική απόφαση του Εφετείου Λαμίας

Η πρόσφατη απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας, η οποία επέβαλε ποινή 13 ετών κάθειρξης στον εν ψυχρώ δολοφόνο του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, πρώην αστυνομικό Επ. Κορκονέα, οδηγώντας στην αποφυλάκισσή του, ενώ αθώωσε και τον άλλον κατηγορούμενο συνάδελφό του Β. Σαραλιώτη, έχει δικαιολογημένα προκαλέσει το αίσθημα δικαίου του λαού και της νεολαίας.

Η απόφαση αυτή επιβεβαιώνει με εκκωφαντικό τρόπο την ευνοϊκή μεταχείριση που επιδεικνύει συχνά η Δικαιοσύνη απέναντι σε ανθρώπους που ανήκουν στον κρατικό κατασταλτικό μηχανισμό και στα εύπορα στρώματα της κοινωνίας μας. Γιατί όλοι υποτίθεται ότι είναι ίσοι απέναντι στο νόμο, απλά μερικοί είναι ...πιο ίσοι από τους άλλους. Είναι κοινός τόπος, άλλωστε, η φειδώ με την οποία αναγνωρίζονται ελαφρυντικά σε άλλες περιπτώσεις κατηγορουμένων από φτωχότερα στρώματα και ιδιαίτερα σε μετανάστες, ακόμα και αν πληρούν τις τυπικές προϋποθέσεις του νόμου, σε αντίθεση με εγκληματίες του «λευκού κολάρου» κλπ. Η δημόσια συζήτηση για το εάν η νέα διάταξη του Ποινικού Κώδικα, αναφορικά με το ελαφρυντικό του προηγούμενου σύννομου βίου που αναγνωρίστηκε στο δολοφόνο, ήταν δεσμευτική ή όχι για το δικαστήριο - η οποία (νέα διάταξη) έπαιξε και αυτή φυσικά το ρόλο της - δεν πρέπει να αποκρύπτει την προκλητική ουσία της απόφασης καθώς και το γενικότερο, ταξικό χαρακτήρα της Δικαιοσύνης.
Για παράδειγμα, με αφορμή τη συγκεκριμένη ποινή - «χάδι» των 13 ετών κάθειρξης για τη στυγερή δολοφονία του 15χρονου μαθητή, δεν γίνεται να μην ανακαλέσει κανείς στη μνήμη του και να μη συγκρίνει την ποινή των 10 ετών κάθειρξης που επιβλήθηκε στην καθαρίστρια από το Βόλο επειδή πλαστογράφησε το απολυτήριο του Δημοτικού προκειμένου να μπορέσει να εργαστεί, απόφαση η οποία τελικά κάτω και από τη γενική κατακραυγή αναιρέθηκε.

Ωστόσο, εκτός από τις σοβαρές ευθύνες που πρωτίστως φέρει το συγκεκριμένο δικαστήριο, δεν μπορεί να μην αναφερθεί κανείς και στο προβληματικό περιεχόμενο των διατάξεων του νέου Ποινικού Κώδικα που ψήφισε άρον - άρον η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και συνέβαλε στη συγκεκριμένη προκλητική απόφαση.

Ειδικότερα, στον νέο Ποινικό Κώδικα, για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση εκτός από την ποινή της ισόβιας κάθειρξης προβλέπεται, πλέον, διαζευκτικά και η ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης από 10 έως 15 έτη.
Το ίδιο προβληματική είναι και η αλλαγή στα όρια των ποινών όπως διαμορφώνονται μετά την αναγνώριση ελαφρυντικών και κυρίως για τα βαριά κακουργήματα, όπως είναι η ανθρωποκτονία από πρόθεση.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, σύμφωνα με το νέο Κώδικα, τα όρια ποινών που ήταν δυνατόν να καταδικαστεί ο Κορκονέας, μετά την καταδίκη του σε ισόβια κάθειρξη, αλλά με την αναγνώριση του ελαφρυντικού του προηγούμενου σύννομου βίου, κυμαίνονταν από 5 έως 15 έτη κάθειρξης αντί για 10 έως 20 έτη που ίσχυαν. Διαφορετική, λοιπόν, θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι η ποινή που επιβλήθηκε σε αυτόν, ακόμα και μετά τη χορήγηση του όποιου ελαφρυντικού, εάν τα όρια ποινής ήταν διαφορετικά. Ας σημειωθεί, επίσης, ότι όσον αφορά την αναγνώριση του ελαφρυντικού του προηγούμενου σύννομου βίου, η νέα διάταξη του ΠΚ είναι αλήθεια ότι τη διευκολύνει περισσότερο.
Παρεμπιπτόντως, αξίζει να επισημανθεί ότι με βάση τις ισχύουσες νέες διατάξεις, διαμορφώνεται πλέον η εξής άκρως προβληματική νομική πραγματικότητα, αναφορικά με το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση: Είναι δυνατόν σε κάποιον κατηγορούμενο να επιβληθεί η διαζευκτική ποινή της πρόσκαιρης αντί της ισόβιας κάθειρξης και σε συνδυασμό με την αναγνώριση κάποιου ελαφρυντικού η ποινή του να κυμανθεί από 2 έως 8 έτη! Είναι φανερό ότι μια τέτοια πρόβλεψη συμβάλλει στην πλήρη απαξίωση της ανθρώπινης ζωής και οπλίζει το χέρι επίδοξων δολοφόνων, τύπου Κορκονέα...

Σε κάθε περίπτωση, η όψιμη κριτική από τον ΣΥΡΙΖΑ εναντίον του γνωστού αντιδραστικού δόγματος «νόμος και τάξη», το οποίο είχε υιοθετήσει και τώρα χρεώνει αποκλειστικά στη ΝΔ, με αφορμή την εν λόγω απόφαση, αγγίζει επίσης τα όρια της πρόκλησης. Δεν πέρασε και πολύς καιρός, άλλωστε, όπου επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ, τα δικαστήρια εξακολούθησαν όπως και πρώτα να κηρύσσουν παράνομες απεργίες, να στήνουν «αγροτοδικεία» με διαδικασίες fast track, να διώκουν φοιτητές που διαδηλώνουν κατά του πολέμου στη Συρία κ.ά. Δεν γίνεται να ξεχάσει κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν «ελάφρυνε» το οπλοστάσιο της κρατικής καταστολής, καταργώντας τον «τρομονόμο» ή αλλάζοντας τις διατάξεις για το DNA κλπ., όπως είχε εξαγγείλει υποκριτικά ως αντιπολίτευση, αλλά με τους νέους Κώδικες, που ψήφισε, εισήγαγε νέες αντιδραστικές διατάξεις και θεσμούς.