Μάχη
με το χρόνο δίνει, λέει, η αυτοδύναμη κυβέρνηση που προκρίθηκε απ' το
λαό έναντι μιας αριστεράς που κυβέρνησε μαζί με την άκρα δεξιά και
ευτέλισε την έννοια της αντικαπιταλιστικής αντίστασης τόσο όσο
χρειάστηκε για να αποπειραθεί τη μετάβασή της σε ένα σοσιαλδημοκρατικό
συνονθύλευμα συμπλεγματικής πασοκικής διαδοχής.
Αυτή η
μάχη με το χρόνο είναι, κατακαλόκαιρο, κυριολεκτικά θεριστική. Γιατί με
νόμους τερατωδώς ασαφείς και λεπτομερώς επικοινωνιακά προσεγμένους
πασχίζει να αποκτήσει κοντρόλ όχι απλώς του κράτους, ρηχού ή βαθέος
αδιάφορο, αλλά ακόμα και της ανάσας των πολιτών, που πρέπει με το νόμο
και την τάξη να μετρηθεί, να αξιολογηθεί, να τιμολογηθεί και να μπει σε
ένα απ' τα δύο κατάστιχα, δηλαδή των χρήσιμων ή των άχρηστων υπηκόων
μιας αυτοκρατορικής κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας. Πρέπει ταχύτατα να
εκπαιδευτούμε, πριν κουρευτούμε έχοντας πάει για μαλλί, να μη βελάζουμε
απλώς ως πρόβατα, αλλά ως αρμονική χορωδία προβάτων.
Σ'
αυτήν τη μάχη με το χρόνο, που αρχίζει από το άσυλο και καταλήγει στη
μανδαρίνικου τύπου διαφάνεια, αφού προηγουμένως έχουν διαμοιραστεί
κρατικές δομές, δίκην οραμάτων που υλοποιούνται, σε αρματολίκια πλουσίων
με καρδιά χορηγού, δε χωράνε μήτε καθημερινοί άνθρωποι μήτε καθημερινοί
επιστήμονες μήτε καθημερινοί εργαζόμενοι που πετάνε πετάλες, όταν τους
αποκαλούν νοικοκυραίους για να μην τους πουν μυρμήγκια έτοιμα να
πατηθούν για το γενικό καλό της κυρίαρχης αστικής τάξης.
Πού
να χωρέσει, για παράδειγμα, η μάχη με το χρόνο που δίνει μια γυναίκα 52
ετών με βάση την υποψία των γιατρών ότι έχει καρκίνο στο πάγκρεας, στο
χρόνο που της προσφέρεται για να κάνει σε κρατικό νοσοκομείο επειγόντως
ένα ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα ελέγχου. Στο ένα νοσοκομείο και στο
δεύτερο τα μηχανήματα ήταν χαλασμένα... Στο τρίτο που κατέφυγε, το
κοντινότερο ραντεβού ήταν για τον Νοέμβριο. Η λύση σ' αυτήν τη μάχη με
το χρόνο τη δικιά της, από θέση αδύναμη και καθόλου αυτοδύναμη ήταν ο
ιδιωτικός τομέας. Με λεφτά. Κι όπου ήταν ανοιχτά, λόγω διακοπών.
Καρκίνος - χρόνος - διάγνωση, ήττα χωρίς μάχη από οικονομικώς άοπλη
νοικοκύρισσα, που πρέπει να λέει κι ευχαριστώ που δεν της είπαν ότι δεν
μπορεί να ζητάει άσυλο αντί για δάνειο ή χορηγό.
Σ'
αυτήν τη μάχη με το χρόνο ευκρινέστατη και διαφανέστατη, ποιος νομικός
πολιτισμός και ποιο πολιτικό σύστημα που δέχεται την Υγεία ως προϊόν κι
εμπόρευμα μπορεί να τολμήσει, έστω και να ισχυριστεί ότι έχει και λύση
και νόμο και τάξη. Εντάξει;
Καλό Αύγουστο κι από φθινόπωρο τα σπουδαία της διαπραγμάτευσης του χρόνου της ζωής των άλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου