Σε ποια λίστα;

Ακούγοντας κανείς τις ομιλίες του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών Ενώσεων από τη μία και την ομιλία του προέδρου της ΓΣΕΕ από την άλλη, στη διάρκεια της συνεδρίασης των αρμόδιων Επιτροπών της Βουλής για το «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο, εύκολα καταλαβαίνει ότι μοιράζονται τις ίδιες «αγωνίες». Ετσι, την ώρα που ο ΣΕΒ έδινε εύσημα στην κυβέρνηση, σημειώνοντας ότι το πολυνομοσχέδιο «θα συμβάλει στη διαμόρφωση θετικού περιβάλλοντος για την επιχειρηματικότητα» και ότι οι αντεργατικές ανατροπές «κινούνται στην κατεύθυνση μείωσης των γραφειοκρατικών βαρών και του εξορθολογισμού» των εργασιακών σχέσεων, ο επικεφαλής της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, βρήκε να αντιτείνει ότι «οι άσχημες συνέπειες αυτού του νομοσχεδίου, όσον αφορά τον ανταγωνισμό των υγιών επιχειρήσεων, θα φανούν σχετικά σύντομα», ενώ σιγόνταρε κι αυτός τις βρωμιές για τους «κατ' επάγγελμα συνδικαλιστές», που αξιοποιούνται από την κυβέρνηση και την εργοδοσία για να δικαιολογήσουν την επίθεση στα συνδικάτα, που θέλουν να τα βάλουν στο γύψο. Τελικά μείναμε με την απορία: Στους εκπροσώπους των εργοδοτών και - υποτίθεται - των εργαζομένων, που προσκλήθηκαν στην ακρόαση της Βουλής για το πολυνομοσχέδιο, τα ονόματα των εκπροσώπων της ΓΣΕΕ και του ΣΕΒ ήταν σε διαφορετικές λίστες ή στην ίδια; Μήπως την επόμενη φορά να καλέσουν μόνο τον έναν από τους δύο, για να γλιτώσουν έξοδα και χρόνο;

Φτώχεια... 

 

Ενας στους πέντε κατοίκους της ΕΕ κινδυνεύει από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Πάνω από το 20% των ανδρών και 22,5% των γυναικών είτε αντιμετωπίζουν εισοδηματική φτώχεια, είτε είναι σοβαρά στερημένοι, ή ζουν σε νοικοκυριά με πολύ χαμηλά εισοδήματα από εργασία. Η Ελλάδα είναι στην τρίτη θέση της ΕΕ σε «επικινδυνότητα φτώχειας», με ποσοστό 31,8% (εισόδημα κάτω από το 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος, έλλειψη βασικών μέσων διαβίωσης, υψηλή ανεργία). 1 στους 17 Ευρωπαίους αντιμετωπίζει σοβαρή έλλειψη υλικών αγαθών, όπως η δυνατότητα να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους, να έχουν θέρμανση ή να κάνουν διακοπές μιας βδομάδας. Τα στοιχεία αυτά της Eurostat δίνουν μια ενδεικτική εικόνα της άθλιας καθημερινότητας που βιώνουν χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά, και μάλιστα σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης και όχι κρίσης.

... και κοροϊδία

 

Αν πάρουμε ως μέτρο σύγκρισης τις πραγματικές ανάγκες τους, και όχι τους «μέσους όρους» των ρημαγμένων εισοδημάτων, η πραγματικότητα είναι βέβαια πολύ χειρότερη και αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, φανερώνοντας τα αδιέξοδα αυτού του σάπιου συστήματος. Αλήθεια, όμως, τι από όλα αυτά μπορεί να αλλάξει - πόσο μάλλον να αντιστραφεί - με τα «αναπτυξιακά» μέτρα που προωθούν η σημερινή και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, πουλώντας φούμαρα ότι η εφαρμογή τους ανοίγει το δρόμο για τη βελτίωση της ζωής του λαού και την ευημερία του; Τι μπορεί να περιμένει κανείς από τα μέτρα διαχείρισης και ανακύκλωσης της φτώχειας, που διαφημίζουν όλες οι κυβερνήσεις, «δεξιές», «αριστερές», σοσιαλδημοκρατικές και «νεοφιλελεύθερες»; Απολύτως τίποτα! Ο λαός δεν πρέπει να συμβιβαστεί με τη φτώχεια και τις μειωμένες απαιτήσεις. Εχει τη δύναμη να φέρει τα πάνω κάτω, παλεύοντας για τις σύγχρονες ανάγκες του.

Σαβούρα

 

«"Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος - Το τίμημα της αυτοκρατορίας" - Νέα εξαιρετική σειρά ντοκιμαντέρ στην ΕΡΤ1». Ετσι διαφημίζει η κρατική τηλεόραση το ντοκιμαντέρ που προβάλλει αυτές τις μέρες, Αυστραλιανής παραγωγής του 2015, με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων από την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οποιος άντεξε να δει έστω και ένα επεισόδιο, χωρίς να αναγουλιάσει από τον πρωτόγονο αντικομμουνισμό, εμπλούτισε τις γνώσεις του για το σύμφωνο Μόλοτοφ - Ρίμπεντροπ, που - σύμφωνα με το ντοκιμαντέρ - ήταν η αιτία να αρχίσει ο πόλεμος, τον διαμοιρασμό της Πολωνίας ανάμεσα στη ναζιστική Γερμανία και τη Σοβιετική Ενωση, με «μυστικό παράρτημα» του συμφώνου, για τα εγκλήματα των «δύο ολοκληρωτισμών», που ήταν δολοφονικές στρατιωτικές μηχανές, για τις διώξεις των «αντιφρονούντων» από τον Στάλιν και όλη την αντισοβιετική χυδαιολογία που συνοδεύει την κατάπτυστη θεωρία των «δύο άκρων», η οποία είναι άλλωστε και επίσημη ιδεολογία της ΕΕ, ρίχνοντας νερό στο μύλο του αντικομμουνισμού και ξεπλένοντας την εγκληματική δράση του ναζισμού. Η κρατική τηλεόραση έχει μεγάλη ...παράδοση στην προβολή τέτοιων αντιδραστικών παραγωγών, που αποθεώνονται από τους κάθε είδους αναθεωρητές της Ιστορίας και τους απολογητές των εγκλημάτων του καπιταλισμού. Αυτήν τη φορά όμως κατάφερε να ξεπεράσει τον εαυτό της, σερβίροντας αυτήν τη σαβούρα ως ιστορικό ντοκιμαντέρ.