Aποτελεί πλέον την αιχμή δόρατος  του ΝΑΤΟ με στόχο να γίνει το βασικό γρανάζι συντονισμού του επιθετικού πολιτικοστρατιωτικού οργανισμού σ’ όλο τον κόσμο.
Ο όρος «διαλειτουργικότητα» (Interoperability) που βασικά είχε να κάνει μέχρι σήμερα με τις τεχνικές, διαδικασίες και συστηματικές ενέργειες ελέγχου κοινά (αλλά διακρατικά – διαπεριφερειακά) χρησιμοποιούμενων προϊόντων ή υπηρεσιών σε κάποια  περιοχή καθώς και με το επανασχεδιασμό και εξακρίβωση της αποτελεσματικότητας του ισχύοντος master plan εμφανίζεται τελευταία  -με ειδική επισήμανση στην ατζέντα του ΝΑΤΟ με άρθρα επί άρθρων των απανταχού ακροβολισμένων «σοφών» του γερακιών του πολέμου.
Και αυτά παράλληλα με στοχευμένους ελέγχους: πχ. -στα καθ’ ημάς, στις 16 Οκτώβρη επισκέφτηκε τη Σούδα η ίδια η διοικήτρια του 6ου Στόλου των ΗΠΑ, αντιναύαρχος Λίζα Φρανκέτι,  ο οποίος με έδρα τη Νάπολη περιπολεί σε Ευρώπη και Αφρική, επιθεωρώντας μια σειρά χώρους όπως το παράρτημα της Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων Ευρώπης (Special Operations Command Europe – SOCEUR, καταδρομείς, με χώρο ευθύνης όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο, από τη Γροιλανδία μέχρι τη Ρωσία), αλλά και τη μελλοντική μονάδα logistics του κρηπιδώματος Κ-14, στα πλαίσια ενός ακόμη fort-to-port
Τον περασμένο Ιούλη είχαμε το επίσημο άνοιγμα της BSF [(the) Baltic Security Foundation], ενός ακόμη «μη κερδοσκοπικού» οργανισμού, που έχει -λένε στόχο (sic!!) «να προωθήσει την περιφερειακή άμυνα και ασφάλεια της Βαλτικής» και «να ευαισθητοποιήσει τους συμμάχους σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας» της.
Defender Europe
Η BSF είναι μόνο ένα από τα πολλά παραδείγματα του τρόπου με τον οποίο τα τρία αυτά κράτη συντονίζονται σε επιθετική βάση (μαζί με την Πολωνία είχαν «το πλέον υψηλό προφίλ στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης για τα τελευταία χρόνια».
Αυτά και όσα περιληπτικά αναφέρουμε παρακάτω περιλαμβάνονται σε άρθρο με τίτλο «Interoperability in the South-East: NATO’s Involvement in the Balkans»
Κατά τους ΝΑΤΟϊκούς, «λόγω της ρωσικής επιθετικότητας, οι Βαλτικές χώρες, με μεγάλους εθνοτικούς ρωσικούς πληθυσμούς, ανησυχούν για την αλλοτριωτική συμπεριφορά της Ρωσίας».
Στη διάσκεψη κορυφής της Βαρσοβίας το 2016, τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ συμφώνησαν να εφοδιάσουν με ένα πολυεθνικό τάγμα το καθένα από τα τρία κράτη της Βαλτικής και την Πολωνία.
Εκτός αυτού, το ΝΑΤΟ ήδη διεξάγει σε σταθερή βάση αποστολή εναέριας αστυνόμευσης στη Βαλτική από το 2004 και η Ευρώπη «μοιράζεται την ευθύνη» ενισχύοντας την αεροπορική άμυνα της εκεί περιοχής, παρέχοντας αεριωθούμενα αεροσκάφη σε εκ περιτροπής βάση.
Δεδομένου ότι σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη συμμετέχουν στην άμυνα της Βαλτικής, φροντίζουν να συντηρούν το μύθο «Πούτιν + Ρωσία “ante portas”» ώστε οι περισσότεροι ευρωπαίοι πολίτες να έχουν γενική αντίληψη ότι οι χώρες της Βαλτικής είναι περιοχή που κινδυνεύει και ότι οι χώρες τους συμβάλλουν στη διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας αυτών των συναφών χωρών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
ΣΣ |>
Και ενώ μελετάγαμε τα της BSF και τα σχετικά με την προώθηση της περιφερειακή άμυνας, ασφάλειας κλπ. εμφανίζεται σε «αναδυόμενο παράθυρο»…
«Σε περίπτωση που χάσατε το προηγούμενο σχετικά με τη Ρωσική απειλή στη Βαλτική Θάλασσα, μη διστάσετε να ακολουθήσετε αυτόν τον σύνδεσμο»
Interoperability NATO’s
Και συνεχίζει το άρθρο, που έχει τίτλο «Η εμπλοκή ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια» –προφανώς τα παραπάνω αποτελούν «συνειρμικές αναφορές»
Οι χώρες της Βαλτικής δεν είναι η μόνη περιοχή της Ευρώπης που αισθάνθηκαν άβολα από τη ρωσική προσάρτηση της Κριμαίας, όμως ούτε οι Βαλτικές είναι η μόνη περιοχή στην οποία το ΝΑΤΟ ανταποκρίθηκε στις προσκλήσεις για αυξημένη συνεργασία, κατάρτιση και προοδευτική παρουσία.
Η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας / Βαλκανίων έχει σημειώσει σημαντική αύξηση των δραστηριοτήτων του ΝΑΤΟ, αλλά αυτή η περιοχή της Ευρώπης δεν έχει τραβήξει την ίδια προσοχή που έχουν οι Βαλτικές χώρες.
Σε αντίθεση με την «ενισχυμένη προοπτική» (ΣΣ |> eFP) που εφαρμόζει το ΝΑΤΟ στις Βαλτικές χώρες, που έχει να κάνει με τις τέσσερις προαναφερθείσες πολυεθνικές ομάδες μάχης, η παρουσία του ΝΑΤΟ στα νοτιοανατολικά της Συμμαχίας χαρακτηρίζεται μόνο ως «προσαρμοσμένη Προσωρινή Παρουσία» (tFP -βλ και εδώ). Ο επιδιωκόμενος στόχος του ΝΑΤΟ σχετικά με το tFP είναι να επιτρέψει «καλύτερη διαλειτουργικότητα μεταξύ των συμμάχων και να παράσχει ένα ισχυρό μήνυμα υποστήριξης στην περιφερειακή ασφάλεια, ένα ορατό σημάδι αλληλεγγύης και κοινών προσπαθειών και συμβάλλει σε μια ισορροπημένη και ισχυρή στάση αποτροπής και άμυνας του ΝΑΤΟ».
Μια πολυεθνική ταξιαρχία επίσης δημιουργήθηκε στη Ρουμανία, αλλά σε αντίθεση με το σχέδιο eFP, δεν είναι ξένη χώρα που είναι υπεύθυνη για τη μάχη, αλλά η ίδια η Ρουμανία.
Τούτου λεχθέντος, η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας / Βαλκανίων είναι ζωτικής σημασίας για το ΝΑΤΟ, και εκτός από τις μικρές δραστηριότητες του ΝΑΤΟ στη Ρουμανία, η περιοχή έχει δει τα τελευταία χρόνια πολυάριθμες πολυεθνικές ασκήσεις.
Σχετικά με το παραπάνω, αρκεί απλά να δούμε το πρόγραμμα εκπαίδευσης του αμερικανικού στρατού. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέλαβαν το μερίδιο της ευθύνης για την οικοδόμηση σχέσεων και τη βελτίωση της διαλειτουργικότητας στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας / Βαλκανίων και μόνο τους μήνες Μάιο και Ιούνιο συμμετείχαν σε όχι λιγότερες από 9 πολυεθνικές ασκήσεις κατάρτισης. Τρεις από αυτές τις ασκήσεις αφορούσαν σημαντικό αριθμό δυνάμεων.
Για να δώσουμε μια εικόνα της δραστηριότητας αυτή τη στιγμή στα νοτιοανατολικά της Ευρώπης, αρκεί απλώς να δούμε τις στρατιωτικές ασκήσεις που πραγματοποιούνται.
Κατά τη διάρκεια της σύντομης χρονικής περιόδου του 2ου 15ήμερου του Ιουνίου, οι ΗΠΑ διεξήγαγαν μια πολυεθνική αεροπορική άσκηση διάρκειας 12 ημερών με την επωνυμία Swift Response, η οποία έλαβε χώρα στη Βουλγαρία, την Κροατία και τη Ρουμανία, και περιλάμβανε περισσότερους από 7.000 στρατιώτες από 8 έθνη του ΝΑΤΟ.
Μια ακόμη μεγαλύτερη άσκηση 21 ημερών με το όνομα Sabre Guardian 2019, η οποία επικαλύφθηκε με το Swift Response, διεξήχθη από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρουμανία και πραγματοποιήθηκε σε ρουμανικό, ουγγρικό και βουλγαρικό έδαφος.
Αυτή η άσκηση περιλάμβανε 8.000 στελέχη από 11 κράτη του ΝΑΤΟ και τρεις μη ΝΑΤΟϊκές χώρες της περιοχής.
Και τέλος, μια τρίτη άσκηση, το Strike Back 2019, επικαλύφθηκε επίσης με τις άλλες δύο και διεξήχθη από τον βουλγαρικό στρατό και περιλάμβανε συμμετοχή αμερικανικών, βρετανικών, αλβανικών και ελληνικών δυνάμεων.
ΣΣ |>
Αν και μόνο στη “Strike Back 2019” αναφέρεται ρητά στη χώρα μας, η Ελλάδα -με τον ένα ή άλλο τρόπο συμμετείχε ενεργά και στις τρεις παραπάνω ΝΑΤΟϊκές επιχειρήσεις
Αυτές οι τρεις ασκήσεις που αφορούσαν το ΝΑΤΟ συνοδεύονταν επίσης από μια άσκηση που πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα στη γειτονική Σερβία, την «Slavic Brotherhood 2019», στην οποία συμμετείχαν 600 επίλεκτοι Σέρβοι, Ρώσοι και Λευκορώσοι στρατιώτες (η Σερβία είναι μία από τις λίγες πρώην-σοβιετικές χώρες στην Ευρώπη που εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται σ’ αυτή την κατεύθυνση)
Παρόλο που η Σερβία είναι μία από τις λίγες μη μετασοβιετικές χώρες στην Ευρώπη που εξακολουθεί να συμμετέχει ενεργά στις ρωσικές ασκήσεις και αγοράζει ρωσικό στρατιωτικό εξοπλισμό, είναι επίσης μέλος του Προγράμματος Σύμπραξης για την Ειρήνη του ΝΑΤΟ και τείνει να εργάζεται περισσότερο με εταίρους του ΝΑΤΟ παρά με τη Ρωσία συνολικά.
Ως εκ τούτου, η Σερβία είναι επίσης πολύ δραστήρια στην περιοχή όσον αφορά την πολυεθνική κατάρτιση για την αύξηση της διαλειτουργικότητας και προσθέτει μια ιδιαίτερη δυναμική στην περιοχή φιλοξενώντας και συμμετέχοντας στην εκπαίδευση τόσο με ρωσικές όσο και με αμερικανικές δυνάμεις. Αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα που δείχνει πόσο δυναμική και ενεργή είναι η περιοχή όσον αφορά την αύξηση της διαλειτουργικότητας μέσω της κατάρτισης.
Λαμβάνοντας υπόψη τη γεωγραφική κλίμακα αυτών των ασκήσεων και το ύψος των εμπλεκομένων χωρών και προσωπικού και χωρίς καν να αναφερθούν οι ναυτικές επιχειρήσεις στη Μαύρη Θάλασσα, είναι εύκολο να δούμε ότι η περιοχή του Ευξείνου Πόντου / Βαλκανίων έχει μεγάλη σημασία για το ΝΑΤΟ και όχι μόνο, αλλά συχνά παραβλέπονται από τα μέσα ενημέρωσης στη Δύση.
Ο σημερινός υψηλός ρυθμός στρατιωτικής συνεργασίας φαίνεται ότι θα συνεχιστεί σε αυτήν την περιοχή και με την πάροδο του χρόνου αυτό θα αυξήσει σημαντικά τη στρατιωτική διαλειτουργικότητα και τους δεσμούς των χωρών αυτής της περιοχής και των συμμάχων τους σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ