Το Σάββατο στις 12:00, πολλοί (όχι όσοι θα έπρεπε φαντάζομαι) θα συγκεντρωθούμε στο Σύνταγμα και θα πορευτούμε προς την πρεσβεία των ΗΠΑ διαδηλώνοντας. Δεν θα το κάνουμε αυτό γιατί δεν έχουμε να κάνουμε κάτι άλλο ενδιαφέρον στη ζωή μας. Ήρθε στη χώρα μας ο υπουργός εξωτερικών των παγκόσμιων δολοφόνων. Ο συγκεκριμένος τύπος, εκτός όλων των άλλων, δήλωσε πρόσφατα ότι τα όπλα ακριβείας που πουλάνε οι Αμερικάνοι στη Σ. Αραβία και αλλού, «μειώνουν τον κίνδυνο» για τους αμάχους στην Υεμένη. Και δεν υπάρχει ούτε ένας που να μην αντιλαμβάνεται πως δεν ήρθε για καλό.
Τα συνθήματα «Έξω οι βάσεις του θανάτου» και «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» είναι όχι μόνο επίκαιρα, αλλά και ζήτημα ζωής και θανάτου. Ο υπουργός εξωτερικών των παγκόσμιων δολοφόνων δεν ήρθε για τουρισμό. Επέκταση της βάσης της Σούδας, βάση στην Αλεξανδρούπολη, βάση στη Λάρισα, στο Στεφανοβίκειο επίσης, μπορεί και στην Κάρπαθο ή αλλού. Πυρηνικά στην Αχαΐα… Σε λίγο και η… Χαμοστέρνας, που χωρίζει Άνω με Κάτω Πετράλωνα, θα είναι αμερικάνικη βάση. Ετοιμάζονται να στείλουν και στρατευμένα παιδιά μας στον Περσικό Κόλπο. Κι άλλες φορές έχουν σταλεί στρατευμένοι μας σε αποστολές ιμπεριαλιστών και γύριζαν φέρετρα. Στην επέμβαση στην επαναστατική Ρωσία, στη Μικρά Ασία, στην Κορέα, στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Αλήθεια, την θυμάστε την Γιουγκοσλαβία; Ήταν μία χώρα που την έλεγαν έτσι. Κι άλλη χώρα την έλεγαν Ιράκ και άλλη Συρία και άλλη Λιβύη και άλλη Σομαλία και άλλη Υεμένη…
Μήπως σας μυρίζει καμένο; Δυστυχώς δεν είναι απ’ τον… φούρνο σας. Καίγεται ο τόπος γύρω μας, χώρες διαλύονται, πόλεις σβήνουν απ’ τον χάρτη, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι εξαερώνονται, παίρνουν τον δρόμο της προσφυγιάς, πνίγονται στις θάλασσες που εμείς (ακόμη) κολυμπάμε, εξαθλιώνονται και δολοφονούνται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που τους στρουγγάρουν.
Δεν θα πάμε αύριο στην πορεία γιατί δεν έχουμε τι να κάνουμε. Αναγκαζόμαστε να πάμε. Γύρω μας πέφτει η καταχνιά, οι πύραυλοι και οι βόμβες ουρλιάζουν, γονείς, παιδιά, νέοι και γέροι δολοφονούνται κατά χιλιάδες. Γύρω από εμάς συμβαίνουν όλα αυτά. Τι λέτε, θέλει πολύ να έρθουν και σ’ εμάς; Ή νομίζετε πως δεν θα ‘ρθουν;