Με δικά τους λόγια

Αλλο ένα αποκαλυπτικό «ξεγύμνωμα» των μύθων που διακινούν εδώ και μέρες τα αστικά επιτελεία και τα κυβερνητικά στελέχη πρόσφεραν οι απαντήσεις του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μ. Πομπέο, σε συνέντευξή του κατά την επίσκεψη στην Ελλάδα.
«Εχουμε πολλούς στρατηγικούς στόχους και με την Ελλάδα θα έχουμε μια νέα αμυντική συνεργασία που θα έχει σημασία», ξεκαθαρίζει ο Πομπέο, κάνοντας καθαρό ότι η μόνη «αναβάθμιση» είναι αυτή που αφορά την εμπλοκή στα βρώμικα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή, και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα και σε βάθος χρόνου, αφού, όπως τονίζει, η σχέση αυτή εκτείνεται δεκαετίες μπροστά, είναι «κάτι βαθύτερο από τα δικαιώματα να έχουμε βάσεις» και «δίνει πολιτικά σήματα που είναι ευρύτερα και βαθύτερα».
Να λοιπόν ποια είναι η ουσία της Συμφωνίας με τις ΗΠΑ, όσο και του «Στρατηγικού Διαλόγου», που δεν μπορούν να κρύψουν ούτε όλα μαζί τα παραμύθια των αστικών επιτελείων: Η Ελλάδα προσφέρει «γη, αέρα και νερό», βάσεις από την Αλεξανδρούπολη έως τη Θεσσαλία και την Κρήτη, αναλαμβάνει κάθε λογής βρώμικες αποστολές για τους «στρατηγικούς στόχους» των ΗΠΑ στην περιοχή.
Αλλά μήπως έτσι, όπως ισχυρίζονται τα επιτελεία της κυβέρνησης και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, έχουμε να ωφεληθούμε, να «λάβουμε ανταλλάγματα»;
Να ποια είναι τα ανταλλάγματα, κατά τον Πομπέο: «Η Ελλάδα επωφελείται από τη στενή σχέση ανάμεσα στις Ενοπλες Δυνάμεις μας, τους κοινούς κανόνες αντίληψης και επιχειρήσεων (...) που θα μας βοηθήσουν σε περίπτωση που χρειαστεί να αμυνθούμε ή να αποτρέψουμε αποφασισμένους αντιπάλους». Οι Ενοπλες Δυνάμεις, δηλαδή, μαθαίνουν να πολεμάνε για τις ΗΠΑ και για τους «στρατηγικούς τους στόχους»!
Απέναντι σε ποιον εχθρό αλήθεια; Στη «ρωσική κακόβουλη επιρροή», στην «Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν (που) εξακολουθεί να σπονσοράρει την τρομοκρατία ανά τον κόσμο», στην Κίνα που «όταν εμφανίζεται με ένα επιχειρηματικό σχέδιο ζητάμε να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά».
Αυτή είναι η «πληρωμή»: Το ακόμα βαθύτερο χώσιμο στο βούρκο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τη μοιρασιά της λείας στην Ενέργεια, στους δρόμους μεταφοράς, στις σφαίρες επιρροής και τις αγορές.
Ο λαός μας μπαίνει κυριολεκτικά στο στόχαστρο κινδύνων για τα συμφέροντα των ΗΠΑ, αλλά και των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων, που προσδοκούν κέρδη απ' αυτήν την εμπλοκή. Με τα ίδια τα λόγια του Πομπέο φωτογραφίζονται οι εφοπλιστές, που χρειάζονται προστασία «στα νερά που η Ελλάδα εξαρτάται για τη ναυτιλία και τις μεταφορές της», και οι ελληνικές μπίζνες στα Βαλκάνια, όπου οι ΗΠΑ «θέλουν να δουν την Ελλάδα να ηγείται» στα σχέδια ευρωατλαντικής διεύρυνσης και «σταθερότητας».
Μήπως τουλάχιστον, όπως λένε οι ίδιοι, η κολιγιά με τις ΗΠΑ αποτελεί «εγγύηση» απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα;
Με τα ίδια τα λόγια του Πομπέο ξεκαθαρίζεται ότι η σχέση των ΗΠΑ με την Ελλάδα δεν λειτουργεί σε καμία περίπτωση «ανταγωνιστικά» με την Τουρκία, που «είναι για εμάς ένας σημαντικός εμπορικός εταίρος, σύμμαχος στο ΝΑΤΟ, (με) σημαντικές στρατιωτικές υποδομές», αφού «κάθε χώρα έχει (...) τις δικές της ευκαιρίες να έχουν καλά αποτελέσματα για το ΝΑΤΟ αλλά (...) και τις ΗΠΑ».
Τουλάχιστον, λένε τα αστικά επιτελεία, έμειναν οι «κόκκινες γραμμές», οι «αυστηρές προειδοποιήσεις» για την κυπριακή ΑΟΖ, το Αιγαίο.
Τι σχέση έχουν οι «αυστηρές προειδοποιήσεις» με τις αοριστολογίες περί «αναγνωρισμένων κανόνων στα διεθνή ύδατα» (και όχι βέβαια στην ΑΟΖ ή στα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου), μόνο αυτοί που διακινούν την αστεία προπαγάνδα ξέρουν.
Το μόνο σημείο όπου γίνεται συγκεκριμένος ο Πομπέο είναι όταν η συζήτηση φτάνει στα μονοπώλια των ΗΠΑ που έχουν «οικόπεδα» στην κυπριακή ΑΟΖ, εκεί όπου ξεκαθαρίζει πως «όλες οι χώρες γνωρίζουν ότι οι ΗΠΑ πάντα κάνουν ό,τι χρειαστεί για να προστατεύσουν τα εμπορικά συμφέροντά τους».
Αναφορά που βέβαια όχι μόνο δεν αποτελεί διαβεβαίωση ότι τάχα οι ΗΠΑ θα σταθούν... θεματοφύλακας του διεθνούς δικαίου, όπως λέει η κυβέρνηση, αλλά το ακριβώς αντίθετο, αφού γι' αυτά τα συμφέροντα θα «τρέξουν» τα σχέδια συνδιαχείρισης του Αιγαίου και της κυπριακής ΑΟΖ, αλλά και τα διχοτομικά σχέδια στο Κυπριακό. Εξάλλου, η αναφορά Πομπέο ότι η προσδοκία είναι πως «κάθε χώρα που θέλει να προστατέψει τη δική της κυριαρχία θα προσφέρει σε άλλες χώρες την ίδια ευκαιρία» μιλάει από μόνη της.
Τελικά, ύστερα απ' όλα αυτά, τι μένει να διακινούν οι προπαγανδιστές της πρεσβείας ως «ανταλλάγματα» και προσδοκίες για το λαό; Ισως τις διαβεβαιώσεις του Πομπέο ότι «όπου φιλοξενείτε Αμερικανούς (...) επωφελούνται οικονομικά και όλες αυτές οι τοποθεσίες». Μια άθλια εκδοχή δηλαδή του «καλώς ήρθε το δολάριο», τα «τριάντα αργύρια» της εμπλοκής, για να δεχτεί ο λαός να βάλει πλάτη στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.
Ο λαός θα τους επιστρέψει «συστημένα» αυτά και τα υπόλοιπα «ανταλλάγματα», δυναμώνοντας την πάλη του απέναντι στη βρώμικη εμπλοκή, για να ξεκουμπιστούν μια και καλή οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί φονιάδες.