Παλιότερα νόμιζε ότι είναι αστείο να γράφει για τις δημόσιες
υπαλλήλους που έχουν μεγάλη περιφέρεια γιατί κάθονται όλη την ώρα στην
καρέκλα τους και ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ -πριν καν αυτός γίνει κόμμα εξουσίας
και αποκαλύψει τον πασοκικό του χαρακτήρα.
Μετά θεωρούσε τον φίλο και συμπότη του Γρηγόρη Ψαριανό ένα είδος ακροαριστερού επαναστάτη -πριν ο Γρηγόρης ανακοινώσει πως έκλεισε τη δική του, προσωπική αριστερή παρένθεση.
Μετά άρχισε να γράφει στο Liberal, όπου μας έδειξε μεταξύ άλλων πώς μπορεί να γεμίσει το λιμάνι του Πειραιά με σάλια για την “επένδυση” της COSCO, που ενοχλείται από σωματεία και εργατικούς αγώνες-δικαιώματα.
Μετά έλεγε πως το δημόσιο -στο οποίο έχει δουλέψει και ο ίδιος ως παρουσιαστής της “Αθλητικής Κυριακής” στην ΕΡΤ- έχει δεινοσαυρικό χαρακτήρα, ενώ η ανάπτυξη έρχεται από τον ιδιωτικό τομέα. Και λίγους μήνες μετά σκέφτηκε πως είναι μια καλή ευκαιρία να γίνει και ο ίδιος “κρατικοδίαιτος δεινόσαυρος” για πολλοστή φορά στην καριέρα του.
Στην ίδια συνέντευξη, ο Πανούτσος λέει πόσο σημαντικός είναι ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός (χωρίς αυτή τη διατύπωση) και προβάλλει ως πρότυπο για αυτό την ενιαία Γερμανία, από τη στιγμή που ο λαός της έπαψε να ανταγωνίζεται και να θέλει να δείξει ποιο σύστημα είναι το καλύτερο. Πριν από λίγα χρόνια, βέβαια, είχε απαξιώσει τη ΓΛΔ και τις δικές της ασύγκριτες δομές μαζικού λαϊκού αθλητισμού, λέγοντας πως ήταν μια κοινωνία στην οποία κανείς δεν μπορούσε να ανέλθει κοινωνικά, όλοι βαριόντουσαν και για αυτό το έριχναν στον αθλητισμό.
Στο ενδιάμεσο ο Αντώνης Πανούτσος υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη. Απέτυχε να εκλεγεί αλλά το κόμμα του δεν τον άφησε έτσι και τον προσέλαβε ως ειδικό σύμβουλο-μετακλητό στην ΕΡΤ, που συνεχίζει να γράφει το δικό της σαξές-στόρι.
Ο Αντώνης Πανούτσος είναι μια ζωντανή απόδειξη πως κάθε φιλελές που
σέβεται τον εαυτό του, μιλάει για το δεινοσαυρικό δημόσιο, αλλά έχει
τελικά ως όνειρο να γίνει ο ίδιος κρατικοδίαιτος. Στην τελική ο Αντώνης
δεν είναι καν 80 χρονών, όπως ο διευθυντής του νοσοκομείου -μια ανάδειξη
που τελικά αναγκάστηκαν να ανακαλέσουν οι “αντικρατιστές” της
κυβέρνησης.
Μετά θεωρούσε τον φίλο και συμπότη του Γρηγόρη Ψαριανό ένα είδος ακροαριστερού επαναστάτη -πριν ο Γρηγόρης ανακοινώσει πως έκλεισε τη δική του, προσωπική αριστερή παρένθεση.
Μετά άρχισε να γράφει στο Liberal, όπου μας έδειξε μεταξύ άλλων πώς μπορεί να γεμίσει το λιμάνι του Πειραιά με σάλια για την “επένδυση” της COSCO, που ενοχλείται από σωματεία και εργατικούς αγώνες-δικαιώματα.
Μετά έλεγε πως το δημόσιο -στο οποίο έχει δουλέψει και ο ίδιος ως παρουσιαστής της “Αθλητικής Κυριακής” στην ΕΡΤ- έχει δεινοσαυρικό χαρακτήρα, ενώ η ανάπτυξη έρχεται από τον ιδιωτικό τομέα. Και λίγους μήνες μετά σκέφτηκε πως είναι μια καλή ευκαιρία να γίνει και ο ίδιος “κρατικοδίαιτος δεινόσαυρος” για πολλοστή φορά στην καριέρα του.
Στην ίδια συνέντευξη, ο Πανούτσος λέει πόσο σημαντικός είναι ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός (χωρίς αυτή τη διατύπωση) και προβάλλει ως πρότυπο για αυτό την ενιαία Γερμανία, από τη στιγμή που ο λαός της έπαψε να ανταγωνίζεται και να θέλει να δείξει ποιο σύστημα είναι το καλύτερο. Πριν από λίγα χρόνια, βέβαια, είχε απαξιώσει τη ΓΛΔ και τις δικές της ασύγκριτες δομές μαζικού λαϊκού αθλητισμού, λέγοντας πως ήταν μια κοινωνία στην οποία κανείς δεν μπορούσε να ανέλθει κοινωνικά, όλοι βαριόντουσαν και για αυτό το έριχναν στον αθλητισμό.
Στο ενδιάμεσο ο Αντώνης Πανούτσος υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη. Απέτυχε να εκλεγεί αλλά το κόμμα του δεν τον άφησε έτσι και τον προσέλαβε ως ειδικό σύμβουλο-μετακλητό στην ΕΡΤ, που συνεχίζει να γράφει το δικό της σαξές-στόρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου