Σημαδεμένη τράπουλα

Με σημαδεμένη τράπουλα για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής, ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, η κυβέρνηση και τα κόμματα που στηρίζουν την εμπλοκή της χώρας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, προετοιμάζουν βήμα βήμα το έδαφος για «διευθετήσεις» στα Ελληνοτουρκικά, οι οποίες, όπως προκύπτει από τις εξελίξεις, ξεπερνούν την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και επεκτείνονται σε ευρύτερα ζητήματα, όπως ο καθορισμός του καθεστώτος της ΝΑ Μεσογείου, το Κυπριακό κ.ά. Προς αυτήν την κατεύθυνση «σπρώχνουν» και οι παραινέσεις των αστικών επιτελείων για συναίνεση απ' όλα τα κόμματα, που δεν θα περιορίζεται στα Ελληνοτουρκικά, αλλά θα εκφράζεται και σε άλλες πτυχές της αντιλαϊκής πολιτικής και του πολιτικού συστήματος, με το επιχείρημα ότι μόνο έτσι διασφαλίζεται η «εθνική ομοψυχία» απέναντι στα τετελεσμένα που δημιουργεί η τουρκική επιθετικότητα.

* * *

Στην πραγματικότητα, υπόβαθρο της συναίνεσης όλων των αστικών κομμάτων είναι η συμφωνία τους με τον σχεδιασμό ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, ως επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης, που επιδιώκει να αναβαθμίσει το ρόλο της, με την ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο, «πυλώνα» της αμερικανοΝΑΤΟικής πολιτικής στη ΝΑ Μεσόγειο. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να αποκατασταθεί η ΝΑΤΟική «σταθερότητα» στην περιοχή, που μεταξύ άλλων σημαίνει να παραμείνει η Τουρκία στο δυτικό στρατόπεδο και να ανακοπεί η πορεία στρατηγικής προσέγγισης με τη Ρωσία, που απειλεί ευρύτερα το συσχετισμό δυνάμεων σε βάρος του ΝΑΤΟ. Αλλωστε, για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και η αμφισβήτησή τους από την Τουρκία ήταν πάντα «ψιλά γράμματα», καθώς αντιμετωπίζουν το Αιγαίο και τη Μεσόγειο ως «ενιαίο επιχειρησιακό χώρο» στη ΝΑ πτέρυγα της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, αναθέτοντας τον έλεγχο σε υπερεθνικά στρατηγεία και στρατιωτικούς σχηματισμούς.

* * *

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά αναγνωρίζουν διαχρονικά στην Τουρκία «ζωτικά συμφέροντα» στο Αιγαίο, στην Ανατ. Μεσόγειο και την κυπριακή ΑΟΖ, δίνοντας αέρα στα πανιά των προκλήσεων και των αμφισβητήσεων, που πλέον απειλούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας ακόμα και λίγα μίλια ανοιχτά της Κρήτης. Καθόλου τυχαία, το μόνιμο «επιμύθιο» όλων των κρίσεων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις από την πλευρά των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, πέρα από τη νομιμοποίηση των τετελεσμένων που δημιουργεί η Τουρκία, ήταν η διαμόρφωση όρων για συμβιβασμό, που θα «εγγυάται» την ιμπεριαλιστική ειρήνη με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών και θα προωθεί τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό για συνδιαχείριση, ανοίγοντας νέους δρόμους για τα μονοπώλια της Ενέργειας να μοιράσουν μεταξύ τους τα χρυσοφόρα θαλάσσια οικόπεδα και να εκμεταλλευτούν τον πλούτο της περιοχής. Αυτό είναι το πλαίσιο της διευθέτησης που προωθείται και τώρα, κάτω από το δίλημμα «συμβιβασμός και συνεκμετάλλευση ή σύγκρουση με την Τουρκία», που είναι εξίσου επικίνδυνο και επιζήμιο για το λαό.

* * *

Μια ματιά μόνο στις αντιδράσεις Αμερικανών, ΝΑΤΟικών και Ευρωπαίων για την πρόσφατη συμφωνία Τουρκίας - Λιβύης, είναι αποκαλυπτική: Από τη μια αναγνωρίζουν στα λόγια την απειλή για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά την ίδια ώρα επισημαίνουν τη σημασία που έχει μια «ισχυρή σχέση» με την Τουρκία, απευθύνοντας «συστάσεις» και στις δυο χώρες να διευθετήσουν τις μεταξύ τους διαφορές με βάση την «προεργασία» που έχει γίνει μέχρι σήμερα! Και ποια είναι αυτή: Η κατοχύρωση «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο, η διεύρυνση της ατζέντας των Ελληνοτουρκικών μέσα από τις «διερευνητικές επαφές» της τελευταίας 20ετίας και τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, που άνοιξαν όλη τη βεντάλια των τουρκικών διεκδικήσεων σε Αιγαίο, Κύπρο και Μεσόγειο, η αναγνώριση «ζωτικών συμφερόντων» της Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Ανατ. Μεσόγειο, που ακολούθησε τη Σύνοδο του Ελσίνκι και τη Συμφωνία της Μαδρίτης, τα διχοτομικά σχέδια που επανέρχονται κάθε λίγο και λιγάκι για το Κυπριακό, με διαφορετικό περίβλημα, αλλά με το ίδιο επικίνδυνο περιεχόμενο.

* * *

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν με πάταγο ότι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ καμιά εγγύηση δεν προσφέρουν για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή. Αντίθετα, είναι παράγοντες υπονόμευσής τους, είτε η Ελλάδα αξιοποιηθεί σαν «αιχμή του δόρατος» στην κόντρα ΝΑΤΟ - Τουρκίας, είτε υπάρξει τελικά συμβιβασμός, με ανταλλάγματα σε Αιγαίο, Κύπρο και Ανατ. Μεσόγειο, που θα φέρει το σπέρμα νέων εντάσεων και διαφορών. Τα αστικά κόμματα, που παρουσιάζουν την αναβάθμιση των σχέσεων με ΗΠΑ - ΝΑΤΟ ως «διαβατήριο» για μια «καλύτερη» τάχα αντιμετώπιση της Ελλάδας στις διαφορές της με την Τουρκία, χάνουν και το τελευταίο «φύλλο συκής» της αντιλαϊκής και επικίνδυνης πολιτικής τους. Ο λαός μπορεί να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, αν διαχωριστεί από την πολιτική και τα ψευτοδιλήμματα της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων, που προβάλλουν τη βαθύτερη ιμπεριαλιστική εμπλοκή ως «λύση» στα Ελληνοτουρκικά, ενώ είναι παράγοντας που οξύνει και βαθαίνει τα προβλήματα. Αν βάλει με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στο στόχαστρο τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό και την ελληνική συμμετοχή, δυναμώνοντας την αλληλεγγύη με τους γείτονες λαούς, παλεύοντας για αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες της αστικής τάξης και για να πάρει ο ίδιος την εξουσία στα χέρια του.