Παλιά τους τέχνη κόσκινο

Με τις απεργιακές κινητοποιήσεις οι εργαζόμενοι στους δήμους και τις Περιφέρειες αντιδρούν στο «αναπτυξιακό» πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης, με αιχμή την ιδιωτικοποίηση με διαδικασίες «εξπρές» του τομέα συλλογής και μεταφοράς απορριμμάτων, όπως προβλέπεται στο άρθρο 179. Διεκδικούν επίσης να μη γίνει καμιά ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών των ΟΤΑ, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, να μην καταργηθούν τα Βαρέα και Ανθυγιεινά. Με αφορμή τις κινητοποιήσεις τους, ζούμε ξανά το έργο της συκοφάντησης μιας απεργίας από την κυβέρνηση και τα επιτελεία της. «Οι κινητοποιήσεις είναι αντικοινωνικές. Ο συνδικαλισμός υπονόμευσε τον εαυτό του. Τα σκουπίδια στους δρόμους είναι η απόδειξη ότι πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί ο τομέας της καθαριότητας στους δήμους», έγραφε χτες μεγάλη σε κυκλοφορία εφημερίδα. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που «ανεβαίνουν στα κάγκελα» για μια απεργία ούτε είναι «μονοπώλιο» της ΝΔ η επίθεση σε απεργούς. Αρκεί να θυμίσουμε ότι και πριν από μερικά χρόνια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή τις κινητοποιήσεις των συμβασιούχων στην καθαριότητα των δήμων, συκοφαντούσε τον αγώνα τους και ισχυριζόταν ότι η απεργία τους «ανοίγει το δρόμο της ιδιωτικοποίησης στη διαχείριση των απορριμμάτων...».

* * *

Καινούργια δεν είναι όμως ούτε η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του τομέα καθαριότητας των δήμων, που προωθεί το πολυνομοσχέδιο, δίνοντας τη δυνατότητα στο Δημοτικό Συμβούλιο, «κατά την κρίση του» και χωρίς αυξημένη πλειοψηφία ή αιτιολόγηση (όπως ίσχυε μέχρι τώρα), να εκχωρεί σε ιδιώτες τη συλλογή και μεταφορά στερεών αποβλήτων, την καθαριότητα κοινόχρηστων χώρων και δημοτικών κτιρίων, τη συντήρηση πρασίνου και ηλεκτροφωτισμού. Ηδη από τα τέλη της δεκαετίας του '90 οι δήμοι προχωρούσαν σε «ανάθεση υπηρεσίας σε ιδιώτες», μεταξύ άλλων και της καθαριότητας, αξιοποιώντας τη νομοθεσία εκείνης της εποχής. Επόμενο καθοριστικό βήμα αποτέλεσε ο «Καλλικράτης», το 2010, που έδινε τη δυνατότητα σε δήμους και Περιφέρειες να προωθούν την ιδιωτικοποίηση σημαντικών λειτουργιών στη διαχείριση αποβλήτων - απορριμμάτων (π.χ. διαχείριση μολυσματικών αποβλήτων, εμπλοκή ιδιωτών στις εργασίες διάθεσης των απορριμμάτων, στη συντήρηση, στη μεταφορά ογκωδών αποβλήτων κ.λπ.). Ο «Καλλικράτης» και όσα προβλέπει έχουν οδηγήσει στο να πάρουν πολύ μεγάλη έκταση τέτοιες συμφωνίες με ιδιώτες. Αρκεί να αναφερθεί ότι το 90% των εργασιών που γίνονται στη χωματερή της Φυλής, το κάνουν ιδιώτες που έχουν έρθει σε συμφωνία με δήμους και φορείς αρμόδιους για τη διαχείριση των απορριμμάτων που έχουν συγκροτηθεί σε δήμους!

* * *

Το 2011 είναι ένα ακόμα «ορόσημο». Με νόμο που ψηφίστηκε τότε, προβλέπεται ότι «για την παροχή συγκεκριμένων υπηρεσιών συλλογής και μεταφοράς στερεών αποβλήτων και ανακυκλώσιμων υλικών, καθαριότητας κοινόχρηστων χώρων και δημοτικών κτιρίων, ακολουθείται η διαδικασία για τη σύναψη δημόσιων συμβάσεων παροχής υπηρεσιών, που προβλέπεται στις διατάξεις του π.δ. 60/2007 (Α' 64), σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 209 και 273 του ΚΔΚ (ν. 3463/2006). Με αιτιολογημένη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η οποία λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των μελών, τεκμηριώνεται η αδυναμία εκτέλεσης συγκεκριμένων υπηρεσιών με ίδια μέσα του δήμου και καθορίζονται, ιδίως, το αντικείμενο των παρεχόμενων υπηρεσιών, η διάρκεια και η περιοχή, εντός της οποίας αυτές παρέχονται». Και αυτό αφορά στην ουσία ανάθεση έργου σε επιχειρηματικούς ομίλους... Στα παραπάνω προστίθεται ο νόμος για τις Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα, που αφορά, με διαβαθμίσεις, όλους τους κρίκους του κρατικού μηχανισμού, όπως υπουργεία, Περιφέρειες και δήμους, με ΝΠΔΔ, αλλά κυρίως με Ανώνυμες Εταιρείες. Μάλιστα, αυτός ο νόμος ενσωματώνει Οδηγία της ΕΕ για τις ΣΔΙΤ και δίνει τη δυνατότητα στους φορείς της Τοπικής Διοίκησης να κάνουν συμφωνίες με ομίλους και για τον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Σήμερα, το 30% των δήμων έχουν ήδη παραδώσει αυτές τις υπηρεσίες σε ιδιώτες.

* * *

Πάνω σ' αυτό το έδαφος, το πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης έρχεται να απλοποιήσει ακόμα περισσότερο τις διαδικασίες και να ανοίξει νέους δρόμους σ' ένα χρυσοφόρο για το κεφάλαιο πεδίο δράσης, όπως είναι η διαχείριση των απορριμμάτων (ταφή, ανακύκλωση, κατασκευή μονάδων επεξεργασίας αποβλήτων). Είναι φανερό επομένως ότι η προωθούμενη ιδιωτικοποίηση δεν είναι συνέπεια των αγώνων των εργαζομένων, αλλά αποτέλεσμα συγκεκριμένου σχεδιασμού, που υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις, προκειμένου να «μπάσουν» τους επιχειρηματικούς ομίλους βαθύτερα στη διαχείριση των σκουπιδιών, σε όλα τα στάδια, προσφέροντας νέες ευκαιρίες επενδύσεων και κερδοφορίας. Γι' αυτό άλλωστε η συγκεκριμένη διάταξη εντάσσεται στο λεγόμενο «αναπτυξιακό» πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης, επειδή στηρίζει τους «αναπτυξιακούς» στόχους του κεφαλαίου. Οσο για το επιχείρημα ότι με αυτόν τον τρόπο τα σκουπίδια και η διαχείρισή τους θα γίνουν «φτηνότερα» για το λαό, είναι προσχηματικό και κάλπικο, αφού το κόστος μεγαλώνει με τα ανταποδοτικά τέλη και οι συνθήκες δουλειάς γίνονται ακόμα χειρότερες συνολικά για τους εργαζόμενους στους δήμους.

* * *

Να λοιπόν γιατί συκοφαντούν τους αγώνες: Επειδή θέλουν ανεμπόδιστα να περάσουν τα σχέδια στήριξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που η άλλη όψη τους είναι η μονιμοποίηση και επέκταση των αντεργατικών ανατροπών, η φοροαφαίμαξη του λαού μέσα και από τους δήμους. Με αυτόν το σχεδιασμό και την αντιλαϊκή πολιτική που τον υπηρετεί, με αυτόν το δρόμο ανάπτυξης, οι εργαζόμενοι και ο λαός έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς, που επιβάλλουν να δυναμώσουν ο αγώνας για σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, η πάλη για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.