Το «ΠΡΙΝ» και η εθελοτυφλία (;)...

Δύο σελίδες αφιερώνει το «ΠΡΙΝ» στις θέσεις του ΚΚΕ γύρω από τα Ελληνοτουρκικά. Και όποιος μπει στον κόπο να τις διαβάσει, απορεί: Υπάρχει άραγε το ΝΑΤΟ στην περιοχή μας; Δεν είναι σε πλήρη εξέλιξη οι ανταγωνισμοί ΗΠΑ - Ρωσίας - Κίνας, η σύνθετη διαπραγμάτευση που διεξάγει η τουρκική αστική τάξη ανοίγοντας μια βεντάλια αμφισβητήσεων, από τον Εβρο μέχρι τη ΝΑ Μεσόγειο; Δεν υπάρχει η πρεμούρα των ΗΠΑ και της ΕΕ να μείνει η Τουρκία στο «δυτικό στρατόπεδο»; Δεν υπάρχει όξυνση στην επιθετικότητα της Τουρκίας, ούτε καλόπιασμά της από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες; Δεν υπάρχει η στρατηγική της ελληνικής αστικής τάξης, ο ρόλος που αναλαμβάνει να «κρατηθεί» η Τουρκία στη «συμμαχία» για να μη διαταραχθεί η ΝΑΤΟική συνοχή στην περιοχή μας; Ολα τα παραπάνω, προφανώς όχι τυχαία, λείπουν από τον σχολιασμό που κάνει το «ΠΡΙΝ» στις τοποθετήσεις του Κόμματος. Το μόνο που «βλέπει» η εφημερίδα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι μια «άδικη διαπάλη των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας για εξορύξεις στις διεθνείς θάλασσες», κάτι που, όπως εκτιμάει, αποτελεί «κλειδί για τον μεταξύ τους συσχετισμό».

Για ακόμα μια φορά, λοιπόν, διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ και αγωνιώδης προσπάθεια να το εμφανίσει ως ουρά της αστικής τάξης. Αν έκαναν τον κόπο οι φωστήρες του «ΠΡΙΝ» να δουν τι γράφουν στον Τύπο διάφοροι αναλυτές της αστικής τάξης, αν έστω παρακολουθούσαν την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ και όλων των άλλων αστικών κομμάτων, θα έβλεπαν ότι η επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης είναι η αντιμετώπιση των Ελληνοτουρκικών μέσα στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, όπου η Ελλάδα παίρνει ενεργά μέρος. Θα έβλεπαν επίσης τη μονότονη προπαγάνδα για την ανάγκη να προχωρήσουν γρήγορα «διευθετήσεις» και συμβιβασμοί υπό ΝΑΤΟική εποπτεία ανάμεσα στις δύο χώρες, «διευθετήσεις» που περιλαμβάνουν «συνδιαχείριση», «γκριζαρίσματα» κ.λπ. Ολα αυτά - τους στόχους και τις επιδιώξεις δηλαδή της αστικής τάξης - τις θέσεις του ιμπεριαλιστικού κοσμοπολιτισμού, το «ΠΡΙΝ» τα καταπίνει αμάσητα... Δεν ξέρουμε ούτε μας ενδιαφέρει αν πρόκειται για άγνοια ή για ηθελημένη αποσιώπηση. Η ουσία είναι μια, ότι κάποιοι συνειδητά ή ασυνείδητα συνεχίζουν το «αριστερό - αντικαπιταλιστικό» λιβάνισμα των ιμπεριαλιστικών διευθετήσεων, ένα πραγματικό ξέπλυμα τόσο της αστικής τάξης όσο και των συμμάχων της. Γεγονός που προσφέρεται για προβληματισμό και συμπεράσματα για κάθε καλοπροαίρετο αγωνιστή...