Συσκότιση της πνευματικής και ηθικής ζωής των μαζών και θρησκεία... (Β.Ι.Λένιν)...

 

 

Η οικονομική καταπίεση των εργατών προκαλεί και γεννάει αναπόφευκτα κάθε είδους 
πολιτική καταπίεση, κοινωνική ταπείνωση, εξαγρίωση και συσκότιση της πνευματικής 
και ηθικής ζωής των μαζών. Οι εργάτες μπορούν να πετύχουν περισσότερη είτε λιγότερη 
πολιτική ελευθερία με σκοπό τη διεξαγωγή του αγώνα για την οικονομική τους απελευ-
θέρωση, καμμιά όμως ελευθερία δε θα τους απαλλάξει από την αθλιότητα, την ανεργία 
και την καταπίεση, όσο δε θα έχει αποτιναχτεί η εξουσία του κεφαλαίου. 
Η θρησκεία είναι μια από τις μορφές πνευματικής καταπίεσης, που παντού και πάντοτε 
βάραινε τις λαικές μάζες, τις τσακισμένες από την αιώνια δουλειά για τους άλλους, την 
ανέχεια και τη μοναξιά. Η αδυναμία των τάξεων που υφίστανται την εκμετάλλευση στην 
πάλη ενάντια στους εκμεταλλευτές γεννάει αναπόφευκτα την πίστη για μια καλύτερη με-
τά θάνατον ζωή, όπως ακριβώς και η αδυναμία του αγρίου στην πάλη με τη φύση γεννάει 
την πίστη στους θεούς, στους διαβόλους, στα θαύματα κτλ. Σ'αυτόν που σ'όλη του τη ζωή 
δουλεύει και στερείται, η θρησκεία διδάσκει ταπεινοφροσύνη και υπομονή στην επίγεια 
ζωή, παρηγο-ρώντας τον με την ελπίδα της επουράνιας ανταμοιβής. Και σ'εκείνους που 
ζουν από ξένη εργασία η θρησκεία διδάσκει την αγαθοεργία στην επίγεια ζωή, προσφέ-
ροντάς τους μια πολύ φτηνή δικαίωση για όλη την εκμεταλλευτική τους ύπαρξη και που-
λώντας τους σε συμφέρουσα τιμή εισιτήρια για την επουράνια μακαριότητα. 
Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού. Η θρησκεία είναι ένα είδος πνευματικού αλκοόλ, μέσα 
στο οποίο οι σκλάβοι του κεφαλαίου πνίγουν την ανθρώπινη μορφή τους, τις διεκδικήσεις 
τους για μια κάπως ανθρώπινη ζωή.

*Απόσπασμα από άρθρο του Β.Ι.Λένιν, με τίτλο ¨Σοσιαλισμός και θρησκεία", το οποίο
γράφτηκε στις 3 Δεκέμβρη 1905 (Άπαντα, τόμος 12, σελίδες 142-147)