Όταν η αστική δημοκρατία εκτρέφει τον φασισμό

 

Ο φασισμός και ο Ναζισμός δεν έπεσαν από τον ουρανό στον μεσοπόλεμο (1919-1939). Άπειρες πράξεις των αστικών δημοκρατιών των ιμπεριαλιστικών χωρών, εξέθρεψαν το φαινόμενο, ως άσσο στο μανίκι των ταξικών εξουσιών του κεφαλαίου για να αντιμετωπίσει, σε παγκόσμιο επίπεδο, τα ανερχόμενα κύματα επαναστατικών διαθέσεων των λαών με όχημα την κομμουνιστική ιδεολογία.

 Δεξιές αλλά και σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές από ακραίο αυταρχισμό μέχρι ακραίο εθνικισμό - ρατσισμό υλοποίησαν το σχέδιο. Βρήκαν τότε ως θύματα τους Εβραίους για να φορτώσουν, εσωτερικά, κάθε κακό της κοινωνίας από την ανεργία και την πείνα μέχρι τη «μόλυνση» της θρησκευτικής πολιτιστικής κουλτούρας και… αλλοίωση του αίματος των «καθαρών φυλών» και την ΕΣΣΔ, εξωτερικά, μαζί με τον «κομμουνιστικό κίνδυνο» για να κτίσουν στη συνείδηση των λαών αδιέξοδα και διλήμματα που προετοίμαζαν την αποδοχή και του φασισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η «ομαλή» κοινοβουλευτική μετάβαση στον φασισμό στην Ιταλία, στην Ελλάδα, στην Γερμανία και σε άλλες χώρες. Και όπου δεν έπιανε «ομαλότητα» χύνονταν αίμα όπως στην Ισπανία με τον Φράνκο να σφάζει και τις ιμπεριαλιστικές χώρες να παριστάνουν τις ουδέτερες!

 

Η Γαλλία

Στη Γαλλία της σημερινής «καλής δημοκρατίας» συνεχώς και περισσότερο θεσμοθετούνται αυταρχικά μέτρα υποδαύλισης του ρατσισμού και του αυταρχισμού. Μετά την «ιδέα» για απαγόρευση βιντεοσκόπησης των εγκλημάτων των σωμάτων ασφαλείας κατά του λαού και των αντιπάλων της εξουσίας και αυθαιρεσίας του κεφαλαίου, μια νέα αποκρουστική «ιδέα» κάνει την εμφάνισή της. Η λογοκρισία και η δίωξη επιστημονικών ερευνών και μελετών που επισημαίνουν τους κινδύνους από την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έναντι των «διαφορετικών».

Τη θέση των Εβραίων και του κομμουνισμού, στον αποπροσανατολισμό των λαών από τα καθημερινά οικονομικά, εκπαιδευτικά, πολιτιστικά, υγειονομικά και άλλα αδιέξοδα, τώρα κατέλαβαν οι μουσουλμάνοι, οι επιστήμονες, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η «ισλαμοαριστερά» που «διαφθείρει την κοινωνία»! 

Διαβάζουμε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ άρθρο των New York Times, ότι η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα εξετάσει ακαδημαϊκή έρευνα που, όπως είπε, τροφοδοτεί «ισλαμοαριστερές» τάσεις που «διαφθείρουν την κοινωνία»! Παράλληλα, καλού – κακού, η γαλλική Βουλή ψήφισε ένα γενικό νόμο κατά του ισλαμισμού «για να έχουμε», κατά τον ίδιο τρόπο που ψήφιζαν κάποτε νομοσχέδια κατά του κομμουνισμού, όπως πχ το δικό μας Ιδιώνυμο με ένθερμο υποστηρικτή τον «Εθνάρχη της Ελληνικής Δημοκρατίας», Ελευθέριο Βενιζέλο.

Η δε υπουργός ανώτατης εκπαίδευσης της Γαλλίας, Φρεντερίκ Βιντάλ, που θα τη ζήλευε και η κα Κεραμέως, ανακοίνωσε ότι το κρατικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας θα εξετάσει το σύνολο των ερευνών που γίνονται στη χώρα, με έμφαση στη μετα-αποικιοκρατία! Όχι, δεν στοχεύουν να λογοκρίνουν μια κάποια έρευνα, αλλά το σύνολο των ερευνών και μελετών που υπερασπίζουν την ιστορική αλήθεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν συμφέρουν στο δρόμο προς τον ρατσισμό και τον αυταρχισμό. Τι και αν η Διάσκεψη των Πρυτάνεων της Γαλλίας χαρακτήρισε τον ισλαμοαριστερισμό «ψευδοέννοια» την οποία χρησιμοποιεί η άκρα Δεξιά. Και στην Ελλάδα είπαν «κάτι» οι Πρυτάνεις, αλλά «φύτεψαν» την «πανεπιστημιακή» αστυνομία στα ΑΕΙ!

Στα έργα του Νοσφεράτου το φέρετρο και ο τάφος έτριζαν μόλις σταγόνες αίματος αθώων παρθένων έσταζαν πάνω του! Το τέρας του φασισμού τρέφεται από τέτοιες «ιδέες» και πολιτικές που ετοιμάζει η «αθώα» αστική δημοκρατία. Μόνο που αυτό δεν είναι λαϊκός μύθος στον κινηματογράφο αλλά σκληρή και αιματηρή πραγματικότητα για τους λαούς.

 

https://www.amna.gr/eu/article/530336/Mainetai-o-politismikos-polemos-sti-Gallia

 

 

Μαίνεται ο «πολιτισμικός πόλεμος» στη Γαλλία

 

ΘΈΣΕΙΣ & ΑΝΤΙΘΈΣΕΙΣ /Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2021, 14:50:56 / Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, των Norimitsu Onishi και Constant Méheut (*) 

 

Κλιμακώνοντας τις επιθέσεις της εναντίον θεωριών της κοινωνικής επιστήμης που υποστηρίζει ότι απειλούν τη Γαλλία, η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα ότι θα εξετάσει την ακαδημαϊκή έρευνα που, όπως είπε, τροφοδοτεί «ισλαμοαριστερές» τάσεις που «διαφθείρουν την κοινωνία». 
Η ανακοίνωση αυτή προκάλεσε φόβους για καταστολή των ακαδημαϊκών ελευθεριών - ιδιαίτερα σε σχέση με σπουδές γύρω από τη φυλή, το φύλο, τις μετα-αποικιακές σπουδές και άλλα πεδία που η γαλλική κυβέρνηση λέει ότι έχουν εισαχθεί από αμερικανικά πανεπιστήμια και υπονομεύουν τη γαλλική κοινωνία. 
Παράλληλα με την εξέλιξη αυτή, ψηφίστηκε από τη γαλλική Βουλή νομοσχέδιο κατά του ισλαμισμού, μιας ιδεολογίας που θεωρείται ότι ενθαρρύνει τρομοκρατικές πράξεις. Όλα αυτά εντάσσονται σε μια δεξιά στροφή του Μακρόν, ο οποίος αντιμετωπίζει κρίσιμες προεδρικές εκλογές το 2022. 
Η υπουργός ανώτατης εκπαίδευσης Φρεντερίκ Βιντάλ ανακοίνωσε ότι το κρατικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Ερευνας θα εξετάσει το σύνολο των ερευνών που γίνονται στη χώρα, με έμφαση στη μετα-αποικιοκρατία. «Ο ισλαμοαριστερισμός διαφθείρει όλη την κοινωνία, περιλαμβανομένων των πανεπιστημίων», είπε σε συνέντευξή της, προσθέτοντας ότι ορισμένοι καθηγητές προωθούν «ριζοσπαστικές» και «ακτιβιστικές» ιδέες.  

Η Γαλλία αποτελεί εδώ και έναν αιώνα ένα κοσμικό κράτος που στηρίζεται στην ιδέα ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. Η ιδέα αυτή όμως δοκιμάζεται από τις διακρίσεις και την περιθωριοποίηση των μεταναστών, οι περισσότεροι από τους οποίους προέρχονται από παλιές αποικίες. Και το πολιτικό κατεστημένο θεωρεί ότι οι εκκλήσεις κατά των διακρίσεων απειλούν την ταυτότητα και την κοινωνική συνοχή της Γαλλίας. 

Με ασυνήθιστα σκληρή γλώσσα, ο ακαδημαϊκός κόσμος απέρριψε τις κατηγορίες της κυβέρνησης. Η Διάσκεψη των Πρυτάνεων χαρακτήρισε τον ισλαμοαριστερισμό «ψευδοέννοια» την οποία χρησιμοποιεί η άκρα Δεξιά. Και ο οργανισμός που επρόκειτο να πραγματοποιήσει την έρευνα που θέλει η κυβέρνηση, και έχει το όνομα «Αθηνά», ανακοίνωσε ότι δεν προτίθεται να την κάνει. 

Η μάχη αυτή για τις θεωρίες της κοινωνικής επιστήμης, που τις τελευταίες ημέρες έγινε πρωτοσέλιδο σε τουλάχιστον τρεις μεγάλες γαλλικές εφημερίδες, εντάσσεται σε έναν γενικότερο πολιτισμικό πόλεμο στη Γαλλία που τον τελευταίο χρόνο εκδηλώνεται με μαζικές διαδηλώσεις για τον ρατσισμό και την αστυνομική βία, αντικρουόμενες απόψεις για τον φεμινισμό και εκρηκτικές συζητήσεις για το ισλάμ και τον ισλαμισμό. 

Τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί επίσης μικρές και μεγάλες επιθέσεις ισλαμιστών, από τις οποίες έχουν σκοτωθεί 250 γάλλοι πολίτες. 
Αν και ο πολιτισμικός πόλεμος διεξάγεται στα μέσα ενημέρωσης και τη πεδίο της πολιτικής, έχει τις ρίζες του στα γαλλικά πανεπιστήμια. Τα τελευταία χρόνια, μια νέα γενιά κοινωνικών επιστημόνων χρησιμοποιεί καινούργια εργαλεία για να κατανοήσει μια χώρα που ήταν ανέκαθεν απρόθυμη να συζητήσει θέματα όπως ο ρατσισμός. Η τάση αυτή βρίσκει αντίθετους τους διανοούμενους πιο μεγάλης ηλικίας, που θεωρούν ότι οι θεωρίες αυτές είναι αμερικανόφερτες. Ο ίδιος ο πρόεδρος Μακρόν, που δεν έδειχνε στο παρελθόν ενδιαφέρον γι’αυτά τα πράγματα, έχει κερδίσει πολλούς συντηρητικούς τελευταία με τις επιθέσεις του εναντίον «ορισμένων θεωριών της κοινωνικής επιστήμης που εισάγονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες». 
«Η χρήση του όρου `ισλαμοαριστερισμός` έχει γίνει ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους εξουδετέρωσης της ακροδεξιάς», λέει η Κλοέ Μορέν, ειδικός της κοινής γνώμης στο Ιδρυμα Ζαν-Ζορές. Σύμφωνα με τον γάλλο κοινωνιολόγο Μαρουάν Μοχάμεντ, ειδικό για την ισλαμοφοβία, τέτοιοι όροι θα ακούγονται όλο και συχνότερα καθώς πλησιάζουν οι προεδρικές εκλογές, πολύ περισσότερο που εκτρέπουν τη συζήτηση από την κακή διαχείριση της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης από την κυβέρνηση. 

Ο όρος «ισλαμοαριστερισμός» αναφέρθηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 2000 από τον γάλλο ιστορικό Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ για να περιγράψει τη συμμαχία μεταξύ ακροαριστερών και ισλαμιστών εναντίον των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Τελευταία χρησιμοποιείται από την ακροδεξιά, αλλά και ορισμένους υπουργούς του Μακρόν, για να κατηγορηθούν όσοι είναι ήπιοι με τον ισλαμισμό και ασχολούνται περισσότερο με την ισλαμοφοβία. 

(*) Οι Νοριμίτσου Ονίσι και Κονστάν Μεέ είναι αρθρογράφοι των New York Times 
 
(New York Times)