Ποιός έχασε την ντροπή για να την βρει ο Κυρανάκης;

 

 — Ήταν Μάρ­της του 2019 όταν από το πάνελ τη­λε­ο­πτι
­κής εκ­πο­μπής, πα­ρι­στά­νο­ντας τον «εξευ­γε­νι­σμέ­νο Κα­σι­διά­ρη», εκτό­ξευε την – χρυ­σαυ­γί­τι­κης κοπής – χυ­δαία και ανι­στό­ρη­τη συ­κο­φα­ντία ότι την πε­ρί­ο­δο της Κα­το­χής «οι κομ­μου­νι­στές σκό­τω­ναν Έλ­λη­νες».

— Ήταν Ιού­νης του 2019 όταν επι­χει­ρού­σε, ως υπο­ψή­φιος βου­λευ­τής του Νό­τιου Τομέα της B’ Αθή­νας, να ψα­ρέ­ψει στα θολά νερά της ακρο­δε­ξιάς γρά­φο­ντας στο Twitter πως το επί­δο­μα γέν­νη­σης που είχε υπο­σχε­θεί το κόμμα του θα δί­νο­νταν «σε Ελ­λη­νό­που­λα», διευ­κρι­νί­ζο­ντας μά­λι­στα πως προ­ο­ρί­ζο­νταν για «παι­διά που γεν­νιού­νται από Έλ­λη­νες γο­νείς» … Όλως τυ­χαί­ως, λί­γους μήνες πριν, την ίδια πρό­τα­ση για επί­δο­μα «σε κάθε νέο Ελ­λη­νό­που­λο που γεν­νιέ­ται στην Αθήνα» είχε κάνει ο υπο­ψή­φιος της να­ζι­στι­κής-εγκλη­μα­τι­κής Χρυ­σής Αυγής για το Δήμο Αθη­ναί­ων Κα­σι­διά­ρης.

— Ήταν Ιού­λης του 2019 όταν σε τη­λε­ο­πτι­κή εκ­πο­μπή (One Talk) απα­ντού­σε στο ερώ­τη­μα «τι είναι κομ­μου­νι­σμός» ανα­μα­σώ­ντας τις γνω­στές, μου­χλια­σμέ­νες αντι­κομ­μου­νι­στι­κές αε­ρο­λο­γί­ες που ως γνή­σιος εκ­πρό­σω­πος της τάξης του δι­δά­χθη­κε να πα­πα­γα­λί­ζει: «Ο κομ­μου­νι­σμός δεν είναι  δη­μο­κρα­τία, είναι ένα ολο­κλη­ρω­τι­κό κα­θε­στώς, όπου δεν έχεις δι­καί­ω­μα να εκ­φρά­σεις ελεύ­θε­ρα την άποψή σου, να κά­νεις ελεύ­θε­ρα αυτό που θέ­λεις και ονει­ρεύ­ε­σαι».

— Ήταν Οκτώ­βρης του 2019 όταν, κατά την διάρ­κεια πα­ρου­σί­ας του σε εκ­πο­μπή της ΕΡΤ, δεν έβρι­σκε ρα­τσι­στι­κό («Το να λέμε ότι τα ερω­τή­μα­τα και η ανη­συ­χία είναι ρα­τσι­σμός είναι κάτι πολύ χο­ντρό») το πα­ρα­λή­ρη­μα επι­στο­λής της ΟΝΝΕΔ Πε­ντέ­λης στην οποία, με­τα­ξύ άλλων, ση­μειώ­νο­νταν οι εξής… «ανη­συ­χί­ες»: «Δε θα δε­χτού­με την αλ­λοί­ω­ση του πα­τρο­γο­νι­κού μας πο­λι­τι­σμού», «Πως θα αντι­με­τω­πί­σου­με τα σε­ξουα­λι­κά πει­ράγ­μα­τα των νε­α­ρών μου­σουλ­μά­νων ένα­ντι των Ελ­λη­νί­δων μα­θη­τριών μας…», «Όλοι γνω­ρί­ζουν ότι οι με­τα­νά­στες και οι πρό­σφυ­γες δη­λώ­νουν ψεύ­τι­κες ηλι­κί­ες».

— Ήταν Νο­έμ­βρης του 2019 όταν – και πάλι από τα τη­λε­ο­πτι­κά πα­ρά­θυ­ρα – υπε­ρα­σπί­ζο­νταν με σθέ­νος το «μπάρ­μπε­κιου πάρτυ κατά της λα­θρο­με­τα­νά­στευ­σης» που έστη­ναν ακρο­δε­ξιές-ρα­τσι­στι­κές ορ­γα­νώ­σεις έξω από την προ­σφυ­γι­κή δομή στα Δια­βα­τά.

— Ήταν Σε­πτέμ­βρης του 2020 όταν, σε άλλη μια προ­σπά­θεια του να «βγά­λει λάδι» την κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή και το σάπιο σύ­στη­μα που υπη­ρε­τεί, ο ίδιος τύπος μας ενη­μέ­ρω­νε ότι τα υψηλά πο­σο­στά ανερ­γί­ας στους νέους οφεί­λο­νται στο ότι οι… άνερ­γοι δεν ξέ­ρουν να ψά­χνουν δου­λειά, «πάνε απο πο­λι­τι­κό γρα­φείο σε πο­λι­τι­κό γρα­φείο» και «δεν κά­θο­νται να κά­νουν μια σωστή δό­μη­ση βιο­γρα­φι­κού». Αυτά τα… υψη­λού επι­πέ­δου μα­θή­μα­τα πο­λι­τι­κής προ­έρ­χο­νταν από έναν βου­λευ­τή που… «δό­μη­σε» το βιο­γρα­φι­κό του, με­τα­ξύ άλλων, ως μέλος της ΔΑΠ Νο­μι­κής, γραμ­μα­τέ­ας διε­θνών σχέ­σε­ων της ΟΝΝΕΔ και πρό­ε­δρος της Νε­ο­λαί­ας του Ευ­ρω­παϊ­κού Λαϊ­κού Κόμ­μα­τος.

— Ήταν Οκτώ­βρης του 2020 όταν, έχο­ντας συμ­βου­λέ­ψει τη νε­ο­λαία για το πως θα βρει δου­λειά, απο­φά­σι­σε να ασχο­λη­θεί με το δη­μό­σιο σύ­στη­μα Υγεί­ας υπο­στη­ρί­ζο­ντας, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ότι δεν υπάρ­χει λόγος ενί­σχυ­σης των δη­μό­σιων δομών Υγεί­ας με μό­νι­μο υγειο­νο­μι­κό προ­σω­πι­κό αφού… «η παν­δη­μία δεν είναι μό­νι­μη»! Επει­δή όσο κι’ αν προ­σπα­θή­σου­με δεν θα μπο­ρέ­σου­με να απο­δώ­σου­με σε όλο του το με­γα­λείο το απαύ­γα­σμα της ΔΑ­Πί­τι­κης φι­λο­σο­φί­ας, πα­ρα­θέ­του­με αυ­τού­σιο το από­σπα­σμα: «Δη­λα­δή αν θέ­λου­με κά­ποιον να μας κάνει καλά, έχει ση­μα­σία αν είναι μό­νι­μος ή επι­κου­ρι­κός; Ας σο­βα­ρευ­τού­με επι­τέ­λους… Η παν­δη­μία θα διαρ­κέ­σει συ­γκε­κρι­μέ­νο χρο­νι­κό διά­στη­μα. Δεν είναι μό­νι­μη. Για να μας κάνει κά­ποιος καλά σε μια ΜΕΘ δεν έχει καμία ση­μα­σία αν είναι μό­νι­μος ή αν είναι συμ­βα­σιού­χος…».

— Ήταν Νο­έμ­βρης του 2020 όταν ο νε­ό­κο­πος βου­λευ­τής με το «δο­μη­μέ­νο» βιο­γρα­φι­κό και τις διό­λου ρα­τσι­στι­κές από­ψεις τα «έβαλε» με την διε­θνή επι­στη­μο­νι­κή κοι­νό­τη­τα, κα­τη­γο­ρώ­ντας την ότι «έχει στα­θεί κα­τώ­τε­ρη των πε­ρι­στά­σε­ων» (σε αντί­θε­ση, προ­φα­νώς, με την κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη που στά­θη­κε στο ύψος των πε­ρι­στά­σε­ων) στη μάχη κατά της παν­δη­μί­ας και στην έρευ­να για το εμ­βό­λιο. Αρ­γό­τε­ρα, εξαι­τί­ας της εύ­λο­γης κα­τα­κραυ­γής που ξε­σή­κω­σε, ανα­κά­λε­σε το σχό­λιο του…

Σε όλα τα πα­ρα­πά­νω ήρθε χθες να προ­στε­θεί ένα ακόμη κο­ρυ­φαίο δείγ­μα «αρι­στεί­ας»…

Λει­τουρ­γώ­ντας με όρους απρο­κά­λυ­πτου χα­φιε­δι­σμού, ως «Αρ­τέ­μης Μά­τσας» του πο­λι­τι­κού συ­στή­μα­τος, δη­μο­σιο­ποί­η­σε «στον αέρα» τη­λε­ο­πτι­κής εκ­πο­μπής το ονο­μα­τε­πώ­νυ­μο του αν­θρώ­που που ξυ­λο­κο­πή­θη­κε άγρια από αστυ­νο­μι­κούς την Κυ­ρια­κή στη Νέα Σμύρ­νη. Και αφού με μι­σό­λο­γα κα­τα­δί­κα­σε το ξυ­λο­φόρ­τω­μα του αν­θρώ­που, έσπευ­σε στην συ­νέ­χεια να… δι­καιο­λο­γή­σει την πράξη των αστυ­νο­μι­κών με το επι­χεί­ρη­μα ότι το θύμα είχε συμ­με­τά­σχει σε «επί­θε­ση στο υπουρ­γείο Υγεί­ας σε δια­μαρ­τυ­ρία υπέρ του Κου­φο­ντί­να».

Αυτός είναι ο βου­λευ­τής της Νέας Δη­μο­κρα­τί­ας Κων­στα­ντί­νος Κυ­ρα­νά­κης, γέν­νη­μα-θρέμ­μα του αστι­κού πο­λι­τι­κού συ­στή­μα­τος και της συ­νο­μο­τα­ξί­ας των «αρί­στων», εκεί που η «ντρο­πή» ήταν, είναι και θα πα­ρα­μεί­νει άγνω­στη λέξη…

Νίκος Μότ­τας