Το τεράστιο πρόβλημα με τη συζήτηση περί γονιμότητας είναι ότι κανείς δεν κοιτά την καρδιά του προβλήματος. Πρακτικά κανενας δεν σε υποχρεώνει να κάνεις παιδιά (όχι το πρήξιμο δεν είναι καταναγκασμός - καταναγκασμός θα ήταν να σε απέλυαν από τη δουλειά σου επειδή είσαι άτεκνη ή να σε μαστίγωναν) αντίθετα όλη η οικονομική πραγματικότητα με απολύσεις εγκύων ή με μη προσλήψεις παντρεμένων γυναικών με το φόβο ότι θα κάνουν παιδιά ή με την προσθήκη σε όρους πρόσληψης της μη εγκυμοσύνης για κάποια χρόνια ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει.
Τα συνέδρια υπογονιμότητας κλπ αφορούν μια μερίδα της αστικής τάξης και των υψηλών μικροαστικών στρωμάτων που μπορεί να πληρώσει την μπίζνα των εξωσωματικών. Η εκκλησία επιτελεί το ρόλο του κραχτη. Όπως στο Βυζάντιο η εκκλησία ευλογούσε αυτοκράτορες ελέω Θεού, σήμερα ευλογεί τις νέες εξουσίες του κεφαλαίου, όπως κάνει πάντα.
Ωστόσο η συζήτηση μπορεί να βγάλει και κάτι καλό όπως να συζητήσουμε τα δύο πραγματικά προβλήματα όπως το δικαίωμα στις τεχνολογίες γονιμότητας για όσους δεν μπορούμε να κάνουμε παιδιά, μέσω του Εθνικού Συστήματος Υγείας, και πολύ πιο απαραίτητο οι παροχές στα άτομα που θέλουν και βιολογικά μπορούν να κάνουν παιδιά ώστε να μπορούν να τα μεγαλώσουν είναι τα θεμελιώδη δικαιώματα που πνίγονται από το συνολικό καπιταλιστικό σύστημα.
Το πρώτο γιατί βγαίνουν τρέλα κέρδη και δεν μπορεί να αναχθεί σε υπηρεσία υγείας προσβάσιμη σε όλους (εδώ ούτε καν γίνεται έρευνα σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει ζήτηση ικανή να αποδώσει κέρδος, όπως δεν γίνεται έρευνα από ιδιωτικά κέντρα για αποκατάσταση εγκαυμάτων ή για εμβόλια καθότι δεν αποδίδουν) και η δεύτερη κατηγορία απαιτεί κρατικό χρήμα και σημαντικές υποδομές για την οικογένεια (είτε πυρηνική είτε μονογονεϊκή είτε πολυσυντροφικη) που ο καπιταλισμός ούτε μπορεί ούτε θέλει να τις δώσει για έχει συγκεκριμένο δόγμα με το οποίο κινείται.
Το σύστημα περιέχει ως δόγμα του τον κοινωνικό "δαρβινισμό" (μισώ αυτό τον όρο καθότι ο Δαρβίνος θα τραβούσε τα βυζιά του με τις ρατσιστικές μαλακίες με τις οποίες το όνομά του ταυτίστηκε) που θέλει να επιβιώσουν μόνο δύο κατηγορίες ανθρώπων: οι απόγονοι των ανθρώπων που έχουν ήδη λεφτά και μικρό ή μεγάλο μερίδιο στην πίτα της εξουσίας είναι η μία.
Οι άλλοι οι απόγονοι των ανθρώπων που δεν σκέφτονται το αν μπορούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους (και τα κάνουν απλά yolo) και δεν θα μπορέσουν να καλλιεργήσουν εύκολα κοινωνική ή ταξική συνείδηση. Αυτοί ούτε καν μάθανε για όσα εσείς φωνάζετε ότι καταπατούν τα δικαιώματα τους demek... Είναι ήδη έτοιμοι για παραγωγή και το αν θα κάνουν ή όχι παιδιά (πέρα ότι δεν μας αφορά) είναι το λιγότερο σημαντικό ζήτημα αντικειμενικών ταξικών συμφερόντων που πρέπει να συζητήσουμε μαζί τους.
Τώρα αν ξεφύγουν και μερικές δεκάδες άνθρωποι με μυαλό και καρδιά που θα φέρουν στον κόσμο θαυμαστά παιδιά μικρό το κακό για το Κεφάλαιο: η πλειοψηφία για το σύστημα θα παραμείνει η μεγάλη μάζα που θα υπηρετεί την σύγχρονη δουλοκτητική δημοκρατία
Sofia-Sara Tsarstein
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου