Προετοιμαζόμαστε για τις σοσιαλιστικές επαναστάσεις του 21ου αιώνα

Σε εκδήλωση για το Δεκέμβρη του '44 μίλησε την Κυριακή ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ

«Ο ηρωικός Δεκέμβρης του '44 αποτελεί αδιαμφισβήτητα, τουλάχιστον για τους αγωνιστές, μια από τις κορυφαίες στιγμές της ταξικής πάλης στην Ελλάδα. Ανήκει στην αλυσίδα των ταξικών αγώνων που μέχρι σήμερα θεμελιώνονται η προσφορά, η αντοχή και η συνέχεια του Κόμματός μας, του ΚΚΕ. Ο,τι θετικό έζησε ο λαός στον τόπο μας το κατέκτησε με σκληρούς ταξικούς αγώνες, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, που για πάνω πλέον από 90 χρόνια είναι η ψυχή, το μυαλό και η αφοσιωμένη δύναμη της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στους αγώνες για την κοινωνική απελευθέρωση. Είμαστε περήφανοι για τους ταξικούς αγώνες στην Ελλάδα, για την υπερενενηντάχρονη πορεία του ΚΚΕ, για το Δεκέμβρη του 1944».

Τα παραπάνω τόνισε, μεταξύ άλλων, ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρής Χιώνης, μιλώντας την περασμένη Κυριακή σε εκδήλωση για το Δεκέμβρη του '44, που διοργάνωσε η Νομαρχιακή Οργάνωση Κεντρικού Τομέα Αττικής της ΚΝΕ, στο δημαρχείο της Καισαριανής.

Ο Θ. Χιώνης αναφέρθηκε στο ιστορικό πλαίσιο της εποχής που προηγήθηκε της μάχης της Αθήνας, στα γεγονότα της 3ης και 4ης Δεκέμβρη, που σηματοδότησαν την έναρξη του νέου ένοπλου αγώνα και τόνισε: «Στις 33 μέρες των μαχών της Αθήνας και του Πειραιά, το ΚΚΕ, το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ έγραψαν λαμπρές σελίδες. Ο ηρωισμός, η αυτοθυσία έφτασαν στο επίπεδο που χαρακτηρίζει κάθε μαχόμενο λαϊκό κίνημα που έχει το δίκιο με το μέρος του. Δόθηκαν δεκάδες μάχες, αρκετές νικηφόρες. "Ολοι στις επάλξεις του αγώνα. Ολοι στα οδοφράγματα", ήταν το διάγγελμα της ΚΕ του ΕΛΑΣ».

Σημείωσε επίσης: «Ο Δεκέμβρης ήταν η πρώτη σύγκρουση με τον εγγλέζικο ιμπεριαλισμό και την αστική τάξη σε μια χώρα μετά το '40. Και είμαστε περήφανοι γιατί και παρά τη συνέχεια, με την απαράδεκτη συμφωνία της Βάρκιζας, βρόντηξε ξανά το αντάρτικο τουφεκίδι από τα παλικάρια του ΚΚΕ, από τους μαχητές του ΔΣΕ. Είναι μεγάλη παρακαταθήκη για το εργατικό - λαϊκό κίνημα η δημιουργία και ο αγώνας του ΔΣΕ την ώρα που σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης ΚΚ συμμετείχαν σε αστικές κυβερνήσεις. Η αστική τάξη της Ελλάδας ένιωσε τότε το μεγαλύτερο κίνδυνο μέχρι σήμερα για την ίδια την ύπαρξή της».

Το ΚΚΕ μπορεί και μελετά την Ιστορία του

«Το ΚΚΕ μπορεί να μελετά με περηφάνια την Ιστορία του, την Ιστορία των ταξικών αγώνων στην Ελλάδα και διεθνώς», είπε, και συμπλήρωσε: «Η συνειδητοποίηση λαθών, των παραγόντων που οδήγησαν σε αυτά και η εξαγωγή συμπερασμάτων γίνεται από το ΚΚΕ με σκοπό να γίνουμε σήμερα πιο ικανοί στην οργάνωση της ταξικής πάλης για την ανατροπή της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εξουσίας, για το σοσιαλισμό. Και γι' αυτό δίνει απαντήσεις στο κύριο. Δηλαδή, στο ότι δεν μπόρεσε να διαμορφώσει στρατηγική μετατροπής του απελευθερωτικού αγώνα ενάντια στην ξένη κατοχή, σε πάλη για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας. Μελετά τις αιτίες που οδήγησαν εκεί. Αυτά τα αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι οι διάφοροι που σηκώνουν τη σημαία της λαθολογίας».

«Τότε», είπε, «όπως και σήμερα το βασικό που πρέπει να χαρακτηρίζει τον αγώνα είναι ο χαρακτήρας της εποχής. Δηλαδή, ότι ο καπιταλισμός έχει μπει εδώ και πάνω από έναν αιώνα στο τελευταίο αντιδραστικό στάδιό του, στην εποχή που υπάρχουν όλοι οι υλικοί όροι για την ανατροπή του. Καθώς και ότι η εργατική τάξη είναι η μοναδική τάξη, αυτή η κοινωνική δύναμη που από τη θέση της και το ρόλο της στην παραγωγή μπορεί να ηγηθεί στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.

Ανάμεσα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό δε μεσολαβεί κανένα ενδιάμεσο κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Αρα και ενδιάμεση εξουσία. Κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώθηκε πουθενά στον κόσμο. `Η αστικός ή εργατικός θα είναι ο χαρακτήρας της. Ο στόχος της εργατικής εξουσίας δεν καθορίζεται από τους συσχετισμούς δύναμης τόσο στη χώρα όσο και διεθνώς. Προβάλλει ως ώριμη ανάγκη για να λύσει όλα τα προβλήματα του λαού με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό και τον εργατικό έλεγχο. Γι' αυτό ο υπολογισμός των συσχετισμών, των ταξικών δυνάμεων δεν πρέπει να οδηγεί στην υποταγή του εργατικού κινήματος σε κάποια μορφή αστικής κυβέρνησης, αλλά στη διαμόρφωση μετώπων πάλης και συνθημάτων με στόχο να τραβηχτούν οι μάζες στην πάλη για την εξουσία. Το Κόμμα μας τέτοια στρατηγική και τακτική έχει. Οι κυβερνήσεις σε συνθήκες αστικής εξουσίας είναι όργανα αυτής της εξουσίας, όποια μορφή και ονομασία κι αν πάρουν».

Για την Ελλάδα του σοσιαλισμού

Ο Θ. Χιώνης αναφέρθηκε στη σημερινή κατάσταση, υπογραμμίζοντας: «Την ώρα που η ανεργία, η φτώχεια, η εξαθλίωση γίνονται μόνιμα φαινόμενα και σε μεγάλη κλίμακα, που από τις αντιθέσεις τραντάζεται όλο το καπιταλιστικό σύστημα, μία είναι η διέξοδος από τις κρίσεις και τις αιτίες που τις προκαλούν. Η εργατική - λαϊκή εξουσία, η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων με αποδέσμευση από την ΕΕ και τη μονομερή διαγραφή του χρέους.

Σ' αυτόν τον αγώνα καταθέτουμε όλες μας τις δυνάμεις. Με ετοιμότητα να ανταποκριθούμε είτε σε απότομη άνοδο της ταξικής πάλης είτε σε προσωρινή υποχώρηση. Για να ανταποκριθούμε σε συνθήκες που οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμοί, σε συνθήκες που δυναμώνουν τα ενδεχόμενα πολέμων, για να μη γίνουμε κρέας για τα κανόνια τους για να μοιράσουν τις αγορές. Να μην επιλέξει ο λαός κανέναν ιμπεριαλιστή, να μην ταχθεί με την αστική τάξη. Αλλά με τη θέλησή του να παλέψει για μια λεύτερη Ελλάδα από την ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση και από κάθε μορφή ιμπεριαλιστικής καταπίεσης. Για την Ελλάδα του σοσιαλισμού.

Ο Δεκέμβρης του '44 αλλά και ο αγώνας του ΔΣΕ, του ΚΚΕ, ποτέ δεν ηττήθηκαν ιδεολογικά και ηθικά. Προετοιμάζουν τις επαναστάσεις του 21ου αιώνα, που θα είναι προλεταριακές, σοσιαλιστικές. Οσο αργούν τόσο πιο δυνατά θα σαρώσουν τον παλιό καπιταλιστικό κόσμο, από τον οποίο τίποτα δεν έχουν να περιμένουν οι νέοι της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα, παρά μόνο τις αλυσίδες της μισθωτής σκλαβιάς. Γι' αυτό είναι ζωντανό το σύνθημα στο πανό που κρατούσαν οι μαυροφορεμένες κοπέλες: "Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας, διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"».

    

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ