ΠΕΡΙ «ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ» ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ...

ΠΕΡΙ «ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ» ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ...

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Με αφορμή ότι την τρέχουσα περίοδο τη συνοδεύει πολύς λόγος για τις «ιστορικής σημασίας» αποφάσεις που λαμβάνονται στις Βρυξέλλες και στα Γιούρογκρουπ, η μνήμη γύρισε σε μια παλιότερη, αλλά εξίσου «ιστορική» απόφαση.

Το «ιστορικό» εκείνο συμβάν συνετελέσθη στις 20/6/2000, πριν από δώδεκα σχεδόν χρόνια.

Πριν υπενθυμίσουμε ποια ήταν αυτή καθ' αυτή η τότε «ιστορική» απόφαση, αξίζει να δούμε τον τρόπο με τον οποίο προβλήθηκε και πανηγυρίστηκε από τους πρωταγωνιστές της στο εσωτερικό της χώρας:

*

Η Ελλάδα, όπως ελέχθη τότε, «τώρα είναι δυνατή».

Η χώρα, μας διαβεβαίωναν, έχει τις «καλύτερες προϋποθέσεις για να καθορίζει πιο αποτελεσματικά τη δική της ιστορία».

Πρόκειται, τονιζόταν με θριαμβευτικό ύφος, για «ιστορικό βήμα και αναπτυξιακό άλμα».

Τα λόγια αυτά ανήκαν στον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη...

*

Ακόμα πιο ενθουσιώδης ήταν ο τότε υπουργός Οικονομίας, ο Γιάννος Παπαντωνίου.

Πάρτε μια γεύση:

«Είναι για τους Ελληνες και τις Ελληνίδες μια μέρα πανηγυρισμού».

«Η Ελλάδα αποκτά τη θέση που της αξίζει (...). Για πρώτη φορά θα βρίσκεται στην πρώτη ευρωπαϊκή ταχύτητα, στην πρωτοπορία των ευρωπαϊκών λαών».

«Αποτελεί για τη χώρα μας, για το λαό μας, ένα ιστορικό γεγονός. Είναι η δικαίωση μιας μεγάλης εθνικής προσπάθειας. Σηματοδοτεί την έξοδο από μια μακρά περίοδο οικονομικής στασιμότητας και περιθωριοποίησης και τη συμμετοχή στο σύγχρονο κόσμο των ανοικτών οριζόντων, της ταχύτερης ανάπτυξης και της κοινωνικής ευημερίας».

Αυτά διατυμπάνιζαν, τότε...

***

Τι ήταν, όμως, τούτο το τόσο κοσμοϊστορικό που είχε επισυμβεί, ώστε σύμπασα η καθεστηκυία πολιτική τάξη να καλεί διά στόματος πρωθυπουργού και υπουργού Οικονομίας τον ελληνικό λαό να στήσει γιορτές και πανηγύρια;

Ποιο ήταν το «ιστορικό γεγονός», για το οποίο οι Σημίτης και Παπαντωνίου, σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ, αφειδώλευτα η ΝΔ, όλα τα κόμματα της «ευρωπαϊκής προοπτικής της Ελλάδας» και σύμπαντα φυσικά τα ΜΜΕ θριαμβολογούσαν και είχαν στήσει τούτο τον τρελό χορό;

Τι συνέβη για το οποίο θα έπρεπε να ντυθούμε τσολιαδάκια και να βγούμε τρισευτυχισμένοι στους δρόμους;

Εκείνο που συνέβη στις 20/6/2000 ήταν η επίσημη επικύρωση στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στην Πορτογαλία,

ότι η Ελλάδα έμπαινε και επισήμως στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση (ΟΝΕ),

ότι γινόταν μια χώρα του «ευρώ»...

*

Περί αυτής της «επένδυσης ασφαλείας» (!), επρόκειτο...

Περί αυτής της εγγυημένης «κοινωνικής ευημερίας», επρόκειτο...

Για την ένταξη στην ΟΝΕ και το «απάνεμο λιμάνι» του ευρώ ήταν όλα αυτά τα πανηγύρια...

*

Ε, λοιπόν, σήμερα, δώδεκα χρόνια αργότερα,

εν μέσω μιας καπιταλιστικής κρίσης που καταδεικνύει τα πραγματικά όρια της κεφαλαιοκρατικής «ανάπτυξης»,

μετά από δυο μνημόνια,

με το τρίτο μνημόνιο να έχει ήδη προσχεδιαστεί,

με ένα λαό στην πλήρη χρεοκοπία και με μια χώρα σε καθεστώς «ελεγχόμενης χρεοκοπίας»,

σε μια Ελλάδα - παράδεισο για μια χούφτα πολυεθνικές, μονοπώλια και «νταβατζήδες» που χτίστηκε πάνω σε μια Ελλάδα - κόλαση φτώχειας, ανεργίας, υποσιτισμού και αστέγων,

μάλλον δεν υπάρχει κανείς, πια, που έχει λόγο να διαφωνήσει για το πόσο... «ιστορική» ήταν και εκείνη η απόφασή τους.

ΠΙΤΣΕΣ...

Ξέρετε γιατί ο Ανδρουλάκης ψήφισε και το δεύτερο μνημόνιο;

Διότι, όπως είπε, είναι ένας... «ελευθεριακός κομμουνιστής».

Ως τέτοιος λοιπόν - «ελευθεριακός κομμουνιστής» - ψηφίζει τα μνημόνια, κόβει μισθούς, αφαιρεί συντάξεις και εγκαθιδρύει τα εργασιακά Γκουαντανάμο, ο Ανδρουλάκης.

Και ως τέτοιος - «ελευθεριακός κομμουνιστής» - είναι που αραδιάζει τις κάθε λογής παρόλες του έσχατου πασοκισμού της μπουρδολογίας.

Μιας και ο καθένας ό,τι έχει δίνει, ας συνεχίσει ο Ανδρουλάκης να δίνει κι άλλες παρόμοιες ατάκες, βγαλμένες από το αστείρευτο εργαστήρι της γελοιότητας και της φαιδράς πορτοκαλέας που φέρει τη φωτεινή επιγραφή: «Είσαι ό,τι δηλώσεις»...

Δεδομένης δε της ικανότητάς του να αμολάει τούτες τις «πίτσες (Σόι)μπλε» όταν μιλάει, ίσως κάποτε να τα καταφέρει να ανέβει... επίπεδο και να πιάσει σε «κομμουνιστοσύνη» έναν άλλο «ελευθεριακό κομμουνιστή» (και ίνδαλμά του ενδεχομένως). Εκείνον που διαφήμιζε τις «πίτσες Χατ»...

ΠΟΙΟ «ΚΟΥΡΕΜΑ»;...

Δείτε τώρα τι κρύβεται πίσω από τα PSI τους και από τα περί της «σωτηρίας της πατρίδας»:

Στην «Απόφαση ανταλλαγής ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου» του υπουργείου Οικονομικών που εξεδόθη από τις 15 Φεβρουαρίου ορίζεται ότι η ανταλλαγή των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου ύψους 42,732 δισ. ευρώ «κάτοχοι των οποίων είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Ευρωσύστημα» θα γίνει με ομόλογα

«ίσης συνολικής ονομαστικής αξίας»...

*

Τι σημαίνει αυτό:

Οτι ενώ σήμερα τα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου κινούνται σε επίπεδα πραγματικής αξίας κατά50%-70% χαμηλότερα της ονομαστικής τους αξίας,

εντούτοις η συγκυβέρνηση Παπαδήμου, Βενιζέλου, Σαμαρά, εγγυάται στην ΕΚΤ και στο... Ευρωσύστημα την καταβολή του συνόλου του ποσού για τα «χαρτιά» που έχουν στα χέρια τους!

*

Με άλλα λόγια, στο όνομα της «εξυπηρέτησης» που μας προσφέρουν οι «εταίροι» και «φίλοι» μας,

το ελληνικό κράτος δεσμεύεται ότι θα καταβάλει στους ευρωπιστωτές μας στο μέλλον ακέραιο το ποσό των42,732 δισ. ευρώ για ομόλογα των οποίων η αξία σήμερα δεν είναι ούτε η μισή!

*

Την ώρα δηλαδή που «κουρεύονται» μισθοί, συντάξεις και εργασιακά δικαιώματα, και όλα αυτά στο όνομα της «βοήθειας προς την Ελλάδα», προκύπτει ότι αν κάποιος «βοηθάει» κάποιον αυτός είναι το ελληνικό Δημόσιο, το οποίο δεσμεύεται ότι:

Με τους φόρους και τα χαράτσια που φορτώνει τον ελληνικό λαό, το ελληνικό και ευρωπαϊκό τραπεζικό κονκλάβιο που απαρτίζει την ΕΚΤ θα εισπράξει από το υστέρημα του λαού ένα επιπλέον ποσό ύψους 20 - 30 δισ. ευρώ από την πραγματική αξία των ομολόγων που σήμερα κατέχει, αφού οι απαιτήσεις της ΕΚΤ και του... Ευρωσυστήματος

δεν «κουρεύονται» ούτε κατά ένα ευρώ.

ΛΟΒΕΡΔΟΣ...

Ο Λοβέρδος, αφού πρώτα δήλωσε ότι είναι έτοιμος μετά τις εκλογές να βάλει τα δυνατά του για μια συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ υπό την πρωθυπουργία του Αντώνη Σαμαρά,

κατόπιν με όλο το πάθος του «σοσιαλιστή» που αρμόζει στο πασίγνωστο πολιτικό του ανάστημα πήρε τη σκυτάλη από τους Βενιζέλο - Σαμαρά και επιτέθηκε κι αυτός στο ΚΚΕ.

Αλλά, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, στην περίπτωση του Λοβέρδου το μόνο σχόλιο που αρμόζει είναι αυτό ακριβώς που είχε πει ο ίδιος ο Λοβέρδος:

«Δεν υπάρχει σάλιο»...

«Φρόνιμα και ταπεινά πάω με κείνον που νικά.

Αν θέλεις να χαρείς τη λευτεριά νωρίς, γίνε προδότης, γίνε.

Θα 'ναι μαζί σου οι νόμοι και η πλερωμένη γνώμη.

Πέτα την ανθρωπιά σου.

Κι απ' τον αφέντη πιάσου.

Κι άμα σε φτύσει και αυτός,

να κάθεσαι σκυφτός.

Και θα 'χεις τα πρωτεία

στη σάπια πολιτεία».

Κώστας ΒΑΡΝΑΛΗΣ

*Δημοσιεύτηκε στον "Ριζοσπάστη" (3/2/2012).