«Αντιμνημονιακός» κουρνιαχτός και διλήμματα

«Αντιμνημονιακός» κουρνιαχτός και διλήμματα

Γρηγοριάδης Κώστας

«Το ΔΝΤ θα δεχθεί στο τραπέζι των συζητήσεων οποιαδήποτε δημοκρατικά εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση και θα ακούσει με ευχαρίστηση και ενδιαφέρον καλύτερες από τις υπάρχουσες ιδέες για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων που έχουν συμφωνηθεί», δήλωσε χτες από το Λονδίνο η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, επιβεβαιώνοντας περίτρανα ότι, πέρα από τον κουρνιαχτό που σηκώνεται για επικοινωνιακούς λόγους, η τρόικα (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) δεν έχει κανένα πρόβλημα να συνεργαστεί με μια κυβέρνηση, που ανεξάρτητα από το τι δηλώνει, κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά, στην πράξη θα αναλάβει να φέρει σε πέρας την ίδια «δουλειά». Να υλοποιήσει τους στόχους που αφορούν τις δεσμεύσεις της Ελλάδας με το μνημόνιο και τους εφαρμοστικούς του νόμους και τη δανειακή σύμβαση που μαζί με το «κούρεμα» του χρέους πάνε πακέτο, που δεν είναι άλλοι από τους στόχους του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας και της στρατηγικής «ΕΕ 2020», που σε απλά λόγια μεταφράζεται σε άγρια λιτότητα διαρκείας και ανάπτυξη βασισμένη σε φτηνή εργατική δύναμη και εξαθλίωση του λαού. Μάλιστα η Λαγκάρντ, παρόλο που υπερασπίστηκε το μνημόνιο, έσπευσε να δηλώσει ότι «οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνουν είτε με μνημόνιο είτε χωρίς μνημόνιο», ομολογώντας ουσιαστικά ότι το μνημόνιο δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ένα εργαλείο για να επιτευχθούν οι στόχοι του, δηλαδή ο εξής ένας: να φορτωθούν στις πλάτες του λαού τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης. Να γιατί η ενίσχυση του ΚΚΕ, που εγγυάται ότι θα δυναμώνει το ρεύμα ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής και η προοπτική για τη λαϊκή εξουσία, είναι πιο επιτακτική παρά ποτέ.