ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

ΚΕΙΜΕΝΑ: ΜΠ. ΤΣΟΥΡΜΠΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ - Γ. ΚΑΝΤΖΙΛΙΕΡΗΣ

    

Στη σκιά της... κούρασης

Με καθοριστικό παράγοντα την κούραση των παικτών - κάτι που πλέον παραδέχονται οι περισσότεροι άνθρωποι του χώρου (προπονητές, παίκτες, γιατροί) - οι εθνικές ομάδες της Ευρώπης που εξασφάλισαν τη συμμετοχή τους στην τελική φάση του φετινού Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος ετοιμάζονται να μπουν στη... μάχη για τη διάκριση. Με βάση τα όσα έχουν επιβληθεί, κυρίως για λόγους μεγαλύτερου κέρδους τα τελευταία χρόνια, οι αγωνιστικές περίοδοι στο συγκεκριμένο άθλημα μοιάζουν πλέον ατελείωτες. Επί της ουσίας, η λεγόμενη... νεκρή περίοδος έχει συρρικνωθεί σε κάτι λιγότερο από μήνα - περίπου μέσα Μάη με μέσα Ιούνη - εάν δεν υπάρχει διεθνής διοργάνωση εθνικών ομάδων (Ευρωπαϊκό, Μουντιάλ) και λίγο περισσότερο (μέχρι το τελευταίο δεκαήμερο του Ιούνη) εάν δεν υπάρχουν τέτοιου είδους υποχρεώσεις. Ετσι, το σλόγκαν των δύο μεγαλύτερων Οργανισμών στο χώρο του ποδοσφαίρου, FIFA - UEFA, για «ούτε μέρα χωρίς ποδόσφαιρο» έχει γίνει σχεδόν πραγματικότητα πλέον, φυσικά προς τέρψιν όσων κερδίζουν από αυτό.

Η αύξηση των ομάδων στις πρώτες κατηγορίες των περισσότερων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων και το υπερβολικό άνοιγμα της αγωνιστικής περιόδου στα ευρωπαϊκά κύπελλα (Τσάμπιονς Λιγκ, Γιουρόπα Λιγκ) που πλέον αρχίζουν από τα τέλη Ιούνη και διαρκούν μέχρι το Μάη είναι μια από τις κυριότερες αιτίες, ιδίως για τις ομάδες που πρωταγωνιστούν. Οι οποίες βέβαια είναι αυτές που στελεχώνουν με τους παίκτες τους στο μεγαλύτερο βαθμό και τις εθνικές ομάδες των χωρών τους. Ετσι, λοιπόν, μεγάλος αριθμός παικτών δεν προλαβαίνει... να πάρει ανάσα εάν σκεφθεί κανείς ότι τελειώνοντας τις υποχρεώσεις με την ομάδα του εντάσσεται στην αντίστοιχη του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της χώρας του. Το πρόβλημα, μάλιστα, επισήμανε για πολλοστή φορά και η διεθνής Ενωση των Ποδοσφαιριστών, ζητώντας να βρεθεί μια λύση, κάνοντας παράλληλα λόγο για περίπου 2 έως 3 μήνες διακοπή, στηριζόμενη σε επιστημονικές μελέτες. Αλλωστε, η ραγδαία αύξηση τα τελευταία χρόνια περιστατικών (τα περισσότερα μάλιστα μοιραία) καρδιακών προβλημάτων των ποδοσφαιριστών, με ό,τι αυτή συνεπάγεται, έχει θορυβήσει αρκετούς, αφού πλέον δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα.

    

ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΟΜΙΛΟΙ

Φαβορί, αουτσάιντερ και ερωτηματικά

Η κάτοχος του τροπαίου Ισπανία είναι από τα φαβορί και στη φετινή διοργάνωση (φωτ. από τον αγώνα με τη Λιθουανία για τα προκριματικά)

Eurokinissi

Αν και ειδικά για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου παραδοσιακά οι θεωρίες περί φαβορί και αουτσάιντερ έχει αποδειχθεί ότι δεν αποτελούν και την πιο ασφαλή πρόβλεψη (βλ. κατακτήσεις τροπαίου από Δανία, Ελλάδα) εντούτοις και στη φετινή διοργάνωση κάποιοι φαίνεται να ξεχωρίζουν στις προβλέψεις.

Ξεχωρίζουν Γερμανία - Ισπανία

Η κάτοχος του τροπαίου αλλά και παγκόσμια πρωταθλήτρια Ισπανία είναι από τις ομάδες που ξεχωρίζουν στα προγνωστικά. Ωστόσο η κούραση των περισσότερων παικτών της από τις υποχρεώσεις σε Πριμέρα Ντεβιζιόν και ευρωπαϊκά κύπελλα δημιουργεί αρκετά ερωτηματικά για την εικόνα που θα παρουσιάσει. Οπως και να έχει όμως, έχει όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει. Μαζί της, πάντως, στην πρώτη κατηγορία των φαβορί βρίσκεται και η Γερμανία, που εντυπωσίασε στα προκριματικά, κυρίως λόγω της απόδοσής της αφού το συγκρότημα του Γιακίμ Λεβ δεν έμεινε μόνο στο γνωστό πειθαρχημένο παιχνίδι των Γερμανών (που δεν το εγκατέλειψε βέβαια), ωστόσο είχε και ταχύτητα και πλουραλισμό στην επίθεση.

Ολλανδία: Ετοιμες να ανθίσουν οι «Τουλίπες»

Σε σοβαρό επίπεδο βρίσκεται και η υποψηφιότητα της Ολλανδίας που φέτος παρουσιάζεται πιο έτοιμη από ποτέ να επαναλάβει την επιτυχία του 1988. Με επίθεση φωτιά (Φαν Πέρσι, Χούντελαρ, Ρόμπεν), παρακαταθήκη την καλή πορεία στο προηγούμενο Μουντιάλ (φιναλίστ του τελικού), αλλά και αμυντικά προβλήματα (πολλές φορές παιδαριώδη) οι «Οράνιε» θέλουν να ξεπεράσουν στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας τους εαυτούς τους.

Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία: Ερωτηματικά για τους λόγους τους

Στα ερωτηματικά της διοργάνωσης συγκαταλέγονται ως συνήθως η Αγγλία που πραγματοποίησε αλλαγή προπονητή αφού τη θέση του Φάμπιο Καπέλο πήρε ο Ρόι Χόγκτσον. Ωστόσο αρκετές φορές εκείνο που μετράει για τα «Λιοντάρια» της γηραιάς Αλβιόνας είναι να αποβάλουν τον κακό τους εαυτό τις κρίσιμες στιγμές παρά αγωνιστικά ζητήματα.

Με στόχο να προετοιμάσουν μια ομάδα για να πρωταγωνιστήσει στο Μουντιάλ του 2014 χωρίς όμως να σημαίνει ότι και φέτος δεν έχουν κρυφά όνειρα εμφανίζονται οι Ιταλοί που μοιάζουν όμως να είναι μακριά από τον καλό τους εαυτό του παρελθόντος. Τα σκηνικά με τα στημένα παιχνίδια στο πρωτάθλημα της χώρας πάντως επηρέασαν και την εθνική ομάδα.

Με... την ψυχή στο στόμα και από όμιλο φωτιά ήρθε η πρόκριση για την Εθνική Γαλλίας. Το σύνολο του Λοράν Μπλαν δεν έπεισε με την απόδοσή του. Τα ονόματα της ομάδας μπορεί να φαίνονται «βαριά» (Ριμπερί, Μπενζεμά, Ντιαρά) αλλά οι Γάλλοι δεν κατάφερα να βρουν ρυθμό και να αποδώσουν τα αναμενόμενα.

Και οι άλλοι...

Εκτός των παραπάνω πάντως κανείς δεν μπορεί να προδικάσει και να ξεχωρίσει κάποια ομάδα που θα αποτελεί την έκπληξη της διοργάνωσης. Αν και στη θεωρία προς το παρόν υστερούν, ωστόσο κάποιος μπορεί να βρει υποψήφιους πρωταγωνιστές. Η Ρωσία και οι δυο οικοδέσποινες Πολωνία και Ουκρανία βρίσκονται σε πρώτο πλάνο, όπως και η Πορτογαλία που αποτελεί σταθερή αξία (μέχρι αποδείξεως του εναντίον), όμως είναι από την αρχή στα... δύσκολα.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΙ ΟΜΙΛΟΙ

2ος: ΓΕΡΜΑΝΙΑ - ΟΛΛΑΝΔΙΑ - ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ - ΔΑΝΙΑ

3ος: ΙΣΠΑΝΙΑ - ΙΤΑΛΙΑ - ΚΡΟΑΤΙΑ - ΙΡΛΑΝΔΙΑ

4ος: ΑΓΓΛΙΑ - ΓΑΛΛΙΑ - ΟΥΚΡΑΝΙΑ - ΣΟΥΗΔΙΑ.

    

Η τελευταία πλάνη

1. Είναι αξιοκαταφρόνητο να παρακολουθείς τη ζωή σου διαιρεμένη σε τροχιά πτώσης από μετριότητες που υποδύονται τους δημοσιογράφους και τις Πυθίες. Κράτος εν κράτει, οι τηλεοπτικοί φωστήρες διοικούν μια ακόμη δυτική επαρχία της Ευρώπης. Υπηρετούν τη συντεταγμένη εξουσία, αλλά εμφανίζονται ως ελεύθεροι αναγεννητές. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια χαλαρή ομάδα τοκογλύφων που δανείζει πληροφορίες με χαμηλό τόκο.

2. Η Ευρώπη ζει μια δραματική εσωτερική κατάσταση. Και τη λειτουργία σαν να είναι αυτονόητη αναγκαιότητα. Πώς να συνδέσει κάποιος τη μοίρα του με αυτή την τρέλα, αυτόν τον κανόνα της υποτέλειας που φρόντισαν να διαδώσουν οι εγχώριοι Ιησουίτες της πολιτικής μας σκηνής. Μας αντιμετωπίζουν - και με το δίκιο τους - σαν μια αλλόκοτη μειονότητα, σαν κάτι αόριστο μέσα στα μαθηματικά της Ενωσης. Είναι αμοιβαίο το μίσος και η περιφρόνηση με τη δυναστεία που τολμά να κάνει σχέδια για το απώτερο μέλλον μας. Οσο για την απόλυτη συμμόρφωση που απαιτούν οι Ευρωπαίοι, μετατρέπει τον Ελληνα σε ατελές ον και τον παραδίδει στο Μεσαίωνα.

3. Οσοι θίχτηκαν από τα λόγια της Λαγκάρντ, πιστεύω πως ασπάζονται μαζικά την τρέλα των ημερών. Γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσω ότι προσποιούνται ότι δεν θυμούνται τι κάνουν και τι έχουν υποστεί τα δυο τουλάχιστον τελευταία χρόνια. Η κ. Λαγκάρντ μας έχει ήδη ακρωτηριάσει, το αν μας απεχθάνεται μας ενοχλεί; Αν είχαμε τον οίκτο ή την αδιαφορία της, θα είχαμε με τον ίδιο τρόπο ξεσηκωθεί; Ξεχάσαμε ότι είμαστε υπήκοοι δεύτερης κατηγορίας μέσα στην Ενωση; Η μόνη απάντηση απέναντι στην κ. Λαγκάρντ είναι η απομάκρυνσή μας από αυτό που εκπροσωπεί. Το αυτεξούσιο του προσώπου του ο καθένας μόνο με χοντρό παιχνίδι μπορεί να κερδίσει και σίγουρα όχι με φθηνή ευθιξία και λόγια.

4. «Σταμάτα το τραγούδι σου, Ομηρε», αυτό φώναζε συχνά με την πρώτη ευκαιρία ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς. Εψαχνα μια απάντηση σ' αυτήν την ασέβεια και έπεσα πάνω στο ποίημα του Αλκη Αλκαίου, μελοποιημένο από το Θάνο Μικρούτσικο: Μες στο χημείο του Μαγιού (Τουρκία '81): «Στο φόρτε οι μηχανές την ώρα που γελάς / στο φόρτε οι μηχανές την ώρα που φωνάζεις / ανατριχίλα του κοσμάκη μη μιλάς / στο μακελειό το ομηρικό που ωριμάζεις. / Γρηγορείτε, κελιά, μες στο Χημείο του Μαγιού! / Χέρσα μου μάτια, τι αλκοολικός καιρός / με Βάγκνερ νανουρίζονται οι πρεζονόμοι / κι όλο ρωτάνε αν είναι νόμος φυσικός / να κάνει ο Χικμέτ διαδήλωση στη Ρώμη. / Γρηγορείτε, πουλιά, μες στο Χημείο του Μαγιού! / Τώρα μαθαίνεις στο Ικόνιο αποκλεισμένος / ποιοι σαμποτάρουν με καλώδια το κορμί σου / πατριωτάκι τρώει τα νύχια ο ανακριτής σου / κι είναι το ίδιο αγέλαστος και γελασμένος. / Γρηγορείτε, παιδιά, μες στο Χημείο του Μαγιού!».

Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ