Τι έγραφε η Ελευθεροτυπία έναν χρόνο πριν!!!

Τι έγραφε η Ελευθεροτυπία έναν χρόνο πριν!!! 


Μια Επίκαιρη αναδημοσίευση  όπως αυτή αναρτήθηκε στο Ιστολόγιο ένα χρόνο πριν...  
Διαβάζοντάς το άρθρο αυτό σήμερα γίνεται τόσο αποκαλυπτικό για τον ρόλο των αστών και πως αυτοί σκέφτονταν να διαχειριστούν την καπιταλιστική και πολιτική κρίση ποντάροντας από τότε κιόλας στο Ροζ άλογο της λεγόμενης "Κεντρο-Αριστεράς".
"Για όσους ονειρεύονται μια νέα ΕΔΑ, τους ενημέρωνουμε πως αυτή μας τελείωσε το 1967. "
Τις τελευταίες μέρες διαβάζουμε διάφορα σενάρια στις αστικές εφημερίδες περί συνεργασιών στον χώρο της Αριστεράς, για συζητήσεις και συννενοήσεις προς μια ευρύτερη αριστερή συμμαχία, για πρωτοβουλίες αντιμνημονιακών μετωπικών σχημάτωνκαι άλλα τέτοια κουραφέξαλα.
Άρθρο μάλιστα της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας στις 3/7/2011 , αναφέρει πως "βρίσκονται σε εξέλιξη έντονες διεργασίες στον χώρο της Αριστεράς - πλήν του ΚΚΕ - οι οποίες αναμένεται να επιταχυνθούν μετά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου". 
Μέλη της εν λόγω μελλοντικής (υπο διεργασιών) συμμαχίας σύμφωνα με το άρθρο της Ελευθεροτυπίας... αποτελούν οι Ν. Κοτζιάς ( πρωην, σύμβουλος των Γιώργου και πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ), μέλη και στελέχη του ΠΑΣΟΚ (που παρουσιάζονται με νέα εύηχα ονόματα όπως Αριστερή Πρωτοβουλία, Νέοι Σοσιαλιστές), συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ όπως ο Σπ. Παπασπύρου, η Σπίθα του Θεοδωράκη, ο Συνασπισμός και οι Αγανακτισμένοι στις πλατείες (?? ποιός τους εκπροσωπεί?).
Δεν χρειάζεται να βάλει κάποιος ιδιαίτερα τα εγκεφαλικά του κύτταρα σε "εγρήγορση", ώστε να κατανοήσει πως πίσω απο αυτές τις κινήσεις, δεν βρίσκεται το άγχος για το μέλον της χώρας ή των εργαζόμενων, αλλά το άγχος για ένα σύστημα το οποίο γίνεται μέρα με την μέρα ολοένα και πιο αδύνατο. 
Πρόκειται για ανθρώπους και οργανώσεις που χρόνια τώρα κωφεύουν για την κατάσταση, συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να μην βλέπουν τα ριζικά προβλήματα και τις αντιφάσεις του οικονομικού συστήματος και εντοπίζουν (τοποθετούν) τα αίτια του προβλήματος στις ορέξεις μερικών "άγριων" κερδοσκόπων καπιταλιστών ή κάποιων λανθασμένων πολιτικών που εφαρμόστηκαν στην χώρα τα τελευταία χρόνια. 


Κοινή συνισταμένη όλων των παραπάνω, είναι η προστασία του συστήματος και η δημιουργία ενός νέου πιο ισχυρού ρεφορμιστικού αναχώματος, μεταξύ του εργαζόμενου λαού και των επαναστατικών ιδεών, κυρίως του ΚΚΕ και των ταξικών συνδικάτων και εργατικών οργανώσεων.




Φυσικά όμως για να πετύχει μια τέτοια προσπάθεια, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί μια κάποια, αριστερή γλώσσα ώστε να εξαπατηθεί ο λαός. Από την μια πρέπει να σηκώσουν το επαναστατικό τους λάβαρο ενάντια στους "κερδοσκόπους" καπιταλιστές (καθώς ως γνωστό, υπάρχουν και μη κερδοσκόποι καπιταλιστές) και απο την άλλη να κατηγορήσουν το ΚΚΕ πως δεν συμμετέχει στο ρεφορμιστικό τους πανηγυράκι.Θα καταδικαστεί λιγάκι και το Κεφάλαιο, αλλά μονάχα το επιθετικό τμήμα του, όπως παρουσιάζονται οι Τράπεζες,  αδιαφορώντας στην ουσία για τους νόμους που διέπουν την λειτουργία ολόκληρου του συστήματος, όπως είναι η πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους, η ατομική ιδιοποίηση του πλούτου που παράγεται απο την κοινωνική εργασία, και άλλων ...Θα χρησιμοποιηθεί όποιος λαϊκισμός κυκλοφορεί στην αγορά της αστικής προπαγάνδας, και ο οποίος απομακρύνει τον λαό απο την ουσία της καπιταλιστικής κρίσης, όπως είναι το δημόσιο χρέος, το καθεστώς των ομολόγων, η νομισματική πολιτική, η ξένη κατοχή κλπΘα πυρποληθούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές (οι οποίες ουσιαστικά έδωσαν ξανά πνοή στον Καπιταλισμό απο το 1980 και μετά) και θα στοχοποιηθεί κάποιος Καζινοκαπιταλισμός, ώστε ύστερα να προταθεί ένας ξαναζεσταμένος Κεϋνσιανισμός, ένας Καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο, ένας 
Καπιταλισμός που δεν έχει χαρακτηριστικά καζίνο ή επιθετικής κεροδσκοπίας. Μιλάμε για το σύστημα το οποίο δουλεύει μονάχα βάση της κερδοσκοπίας! Τα οργανωτικά προβλήματα και λάθη του ΚΚΕ την περίοδο μεταξύ το 1950 και 1967, τα οποία οδήγησαν στην δημιουργία της ρεφορμιστικής ΕΔΑ, την διάλυση των παράνομων οργανώσεων του ΚΚΕ και στην ισχυροποίηση του αναθεωρητικού και σοσιαλδημοκρατικού ρεύματος της Αριστεράς, ανήκουν στην ιστορία του ΚΚΕ και εκεί θα παραμείνουν. 
Αυτές οι συνεργασίες προέκυψαν για λόγους που εντοπίζονται στις αντικειμενικές συνθήκες της εποχής, στην ήττα του Δημοκρατικού Στρατού, στο σκόρπισμα των κομμουνιστών και την παρανομία των οργανώσεων του ΚΚΕ, στο κράτος του μοναρχοφασισμού, των χωροφυλάκων και των εξοριών.


Όποιος προσπαθεί να γυρίσει το ρολόι 60 χρόνια πίσω, και να ζητήσει σήμερα από το ΚΚΕ να επαναλάβει πρακτικές του τότε, και συνεργασίες οι οποίες οδήγησαν στις διασπάσεις του ΚΚΕ το 1956, το 1964, το 1968, είτε είναι αδιάβαστος, είτε είναι πονηρός ...Και για τους παραπάνω ζαχαροπλάστες της Αριστεράς, σίγουρα ισχύει το δεύτερο...
ΠΗΓΗ ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
 Αναρτήθηκε απο  tasos