Δεν αναστέλλουμε τη ζωη μας!

Δεν αναστέλλουμε τη ζωη μας! 




Ελα ρε Σάκη,


Χαθηκες απ τη παρεα και μου ελεγαν τα παιδια οτι εισαι τωρα χωρις δουλεια. Κατι θα βρεθει. Ειμαστε πια πολλοι αυτοι που ειτε εχουμε μια κωλοδουλεια, ειτε δουλευουμε περιστασιακα, ειτε ειμαστε τον περισσοτερο καιρο ανεργοι, προσπαθωντας να επιβιωσουμε, ξεχνωντας πως ζουσαμε μερικα χρονια πριν.


Προτιμησαμε σαν λαος και παλι την ευκολη λυση, οπως συνηθως. Ειναι ενας πολεμος αυτο που γινεται, εκει εξω, δεν το εχουμε συνειδητοποιησει στο βαθμο που χρειαζεται σημερα. Πιστευα και πιστευω οτι χρειαζεται να ειμαστε καλυτερα εξοπλισμενοι για να αντιμετωπισουμε το συστημα, αλλα εμεις βρισκομαστε ακομη στο ...μετεωρο βημα του πελαργου!


Νιωθω να διαλυομαι καθημερινα. Εχω γινει εκατο κομματια και δεν ειμαι πια αυτος που ημουν 10, 15  χρονια πριν. 
Ποιοι ημασταν; 20χρονα παιδια που μετραγαμε τις μερες με το ποσα κουπονια κοβαμε...Θυμασαι οταν καναμε αφισοκολληση, οταν ανεβαιναμε με τα ποδια, δε ξερω κι εγω ποσα πατωματα, για να δωσουμε τον Ριζο, οταν καναμε και κανενα γλεντακι με ο τι ειχε ο καθενας στη τσεπη, τη τσεπη μας που ποτε δεν ειχε πολλα! 
Ετσι ζουσαμε τοτε, ετσι μαθαμε. Ομως η ζωη εχει αλλαξει, ή καλυτερα μας εχουν αλλαξει τα φωτα και εμεις δεν λεμε να το καταλαβουμε, ειμαστε ακομη σ ενα σοκ μετα τα αποτελεσματα που χωρισαν την Ελλαδα σε φασιστες και μη, γιατι εγω ετσι μονο το βλεπω. Για ποτε εκφασιστηκε αυτη η χωρα, δεν το εχουμε ακομη καλα καλα παρει ειδηση..


Και τωρα τι κανουμε; Τα εμαθες για την Χαλυβουργια. Μαζευουμε και παλι τα ...χιλιαδες κομματια του εαυτου μας, της ταξης μας! Μετα απο 272 μέρες διεκδίκησης του δικαιώματος στην ζωή και την αξιοπρέπεια. Τουλαχιστον εκεινοι εκαναν το χρεος τους. 


Εμεις ομως; 


Ποσοι απο εμας εχουμε το σθενος να σταθουμε απεναντι σε τετοιους καλοστημενους μηχανισμους; Ποσοι εχουμε τα κοτσια να πουμε μεχρι εδω και μη παρεκει; Λιγοι, πολυ λιγοι, ρε Σακη και ολο και λιγοστευουμε.


Φτασαμε να φοβομαστε οχι να...πεθανουμε, στα 2012, αλλα να συνεχισουμε να ζουμε σ εναν διαφορετικο κοσμο απ αυτον που ξεραμε... Η επιβίωση εγινε πιο σημαντικη απο την ιδια τη ζωη...
Ο τρόπος που μας έμαθαν να σκεπτομαστε αλλαζει καθημερινα. Ο μεσος Ελληνας θυμώνει, βρίζει, αγανακτει, ομως ακομα δεν καταλαβε με ποιον πρεπει να τα βάλει, δεν γνωρίζει την αιτία, δεν ξέρει σε τι οφείλεται η κατάσταση που μας εριξαν τα...λαμογια, (παντα φταινε οι αλλοι, οχι οι επιλογες μας!).
Ετσι χαθηκαν τα δικαιώματά μας, χωρις να μπορουμε να νικησουμε την βαρβαροτητα που απλωνεται γυρω μας και απειλει να γινει οικουμενικη, αν δεν βρουμε τον τροπο να τη σταματησουμε (και μεχρι τωρα δεν τον εχουμε βρει).


Μας εχουν αραγε αλλοτριωσει τοσο πολυ ωστε δεν συνειδητοποιουμε ακομη και το ιδιο μας το συμφερον και οι περισσοτεροι δεν τολμουμε ουτε καν ν αναλογιστουμε οτι μπορει να υπαρχει καποια αλλη λυση, απο το να σκυβει κανεις συνεχως το κεφαλι και να δεχτεται μειωσεις μισθων, απολυσεις και ενα αυταρχικο καθεστως που δουλευε και δουλευει υπουλα ολο αυτο το διαστημα αποπροσανατολιζοντας συνειδησεις, βαζοντας μας σε ενα τουνελ οπου χανομαστε ολο και πιο βαθεια με οσα ακουμε...


Και δεν ειναι και λιγα ολα τα οπλα που εχει το συστημα που εχει συμφερον οταν εμεις ως εργαζομενοι διαφωνουμε και μεταξυ μας ακομη και για το τι ειναι ...ρατσισμος και τι δεν ειναι. Αντι να βλεπουμε τη μεγαλυτερη εικονα, το συστημα, καθομαστε και ασχολουματε με το ποιος και τι ειπε στα ΜΜΕ ή στο twitter, το οποιο εχει αναδειχθει ως ο μεγας ...ρουφιανος του συστηματος, με ενα πολυσυνθετο και καθολου αθωο ρολο, κατα τη γνωμη μου.


Τα ΜΜΕ παιζουν το γνωστο τους ρολο και μπορει να πει κανεις απλοϊκα οτι αυτα ειναι μονο ...μικροαστικα τεχνασματα, αλλα εφοσον ζουμε μεσα σ αυτο το συστημα, δεν μπορουμε να αγνοησουμε την επιδραση τους στον μεσο πολιτη που βαλλεται καθημερινα, μη μπορωντας να συνειδητοποιησει τι του φταιει μετατρεποντας τη κοινωνικη απογοητευση και απελπισια, σε προσωπικη τραγωδια πολλες φορες.


Δε χρειαζεται ομως απελπισια, μονο εγρηγορση και συσπειρωση. Η απεργια των χαλυβουργων δεν θα παει χαμενη, οπως προσπαθουν τα ΜΜΕ να τη παρουσιασουν. Μπορει η απεργια να ανασταλθηκε, ομως δεν θα τους κανουμε τη χαρη, ρε Σακη, να ...αναστειλουμε τη ζωη μας!




γλομπιγκ