Για την Κομματική Οικοδόμηση
 |
Η σωστή διάταξη και αναδιάταξη των κομματικών δυνάμεων βοηθάει, ενισχύει τη δουλειά της οικοδόμησης του Κόμματος. Δεν μπορεί όμως από μόνη της να λύσει τα προβλήματα. Απαιτούνται και άλλες προϋποθέσεις επίσης πολύ σημαντικές.
Πιο σύνθετες οι συνθήκες για την οικοδόμηση
Σε συνθήκες όξυνσης της κρίσης έχουν ενισχυθεί οι παράγοντες που επιδρούν στην οικοδόμηση και στρατολογία. Η ένταξη νέων μελών στο Κόμμα είναι πιο σύνθετη, δύσκολη υπόθεση. Σε όλες τις εκθέσεις των ΚΟ αναφέρονται προβλήματα:
- Απολύσεις συντρόφων από κρίσιμους χώρους για την ταξική αγωνιστική τους στάση, την προσπάθεια οργάνωσης της πάλης (βιομηχανία, τηλεπικοινωνίες, εμπόριο, ξενοδοχεία κ.ά.).
- Απολύσεις επιρροών από χώρους που είχαμε ιεραρχήσει για οικοδόμηση και στρατολογία, αλλά και αλλαγή του τόπου δουλειάς αρκετών, εργασιακή περιπλάνηση, ανεργία (κατασκευές, ιδιωτική εκπαίδευση κ.ά.). Μαζικές απολύσεις εξαιτίας κλεισίματος εργοστασίων και άλλων επιχειρήσεων.
- Εχει μεγαλώσει ο φόβος μέσα στους χώρους δουλειάς, έχει αυξηθεί η εργοδοτική τρομοκρατία, ακόμα και σε χώρους του Δημοσίου, με απολύσεις, με τα οργανογράμματα και τις αξιολογήσεις. Η κατάσταση δεν είναι όπως παλιά.
- Είναι φανερό ότι επιδρά ο αρνητικός συσχετισμός, η επίθεση στο Κόμμα και στη γραμμή του, η άσχημη κατάσταση του εργατικού κινήματος που παρά τα βήματα και τις προσπάθειες για ανασύνταξη, όπως καταγράφονται στα συμπεράσματα των τελευταίων απεργιών, ασκεί αρνητική επίδραση, ενώ ο εργοδοτικός συνδικαλισμός, ο ρεφορμισμός, ο οπορτουνισμός εντείνουν τη σύγχυση και τη λογική «δε γίνεται τίποτα».
 |
Οπλο η ιδεολογία μας, οι επεξεργασίες μας, τα έντυπά μας
Οπλο για την οικοδόμηση και τη στρατολογία πρέπει να γίνει η ιδεολογία μας, η απόφαση του 18ου Συνεδρίου για το σοσιαλισμό, το Δοκίμιο Ιστορίας 1949-1968, οι εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής», η αρθρογραφία της ΚΟΜΕΠ και η αξιοποίηση του «Ριζοσπάστη» ως αναντικατάστατου όπλου για την οικοδόμηση και τη στρατολογία. Επίσης η απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης για το εργατικό κίνημα, οι στόχοι πάλης της κοινωνικής συμμαχίας, οι αποφάσεις του 10ου Συνεδρίου της ΚΝΕ, η διάλεξη για το γυναικείο ζήτημα κλπ. Εκτός από την εσωοργανωτική μόρφωση, πραγματοποιούνται εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, επετειακές συγκεντρώσεις, που πρέπει να αξιοποιούνται για τους στόχους της οικοδόμησης, της στρατολογίας νέων μελών.
Θετική είναι η πείρα από ΚΟ που οργάνωσαν ειδικές εκδηλώσεις για την προβολή του «Ριζοσπάστη», για το ρόλο του κομματικού Τύπου. Είναι ευθύνη της ΚΕ, της Γραμματείας, των καθοδηγητικών στελεχών των Οργανώσεων να συνεχίζουν να αρθρογραφούν γύρω από ζητήματα οικοδόμησης, βοηθά στην ανταλλαγή και αφομοίωση της πείρας, στην παρότρυνση και παρακίνηση για επίλυση οργανωτικών προβλημάτων της κομματικής οικοδόμησης. Η αρθρογραφία για οργανωτικά, κομματικά ζητήματα, που γενικεύει την πείρα, αποτελεί όπλο επιβεβλημένο για να μπορεί να είναι το όργανο της ΚΕ πραγματικός καθοδηγητής, οργανωτής και διαφωτιστής της πάλης σε κάθε τομέα της κομματικής δουλειάς.
Να εμπλουτίσουμε τη δράση μας και τη δουλειά μας με οργανωμένα μαθήματα - διαλέξεις, με εκδηλώσεις, αχτίφ και οργανωμένες συζητήσεις, με αρθρογραφία κ.ά., και μέσα στο Κόμμα και την ΚΝΕ και στον περίγυρο, στους υποψήφιους για στρατολογία, για την αναγκαιότητα ύπαρξης πρωτοπόρας κομμουνιστικής οργάνωσης της εργατικής τάξης, κομμουνιστικού κόμματος, για την αναγκαιότητα να οργανωθεί η πολιτική πρωτοπορία της τάξης στο Κόμμα, στο ΚΚΕ, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
Αλλού περισσότερο, αλλού λιγότερο επιδρά η συνδικαλιστική και κοινοβουλευτική αντίληψη της ταξικής πάλης. Είναι συζήτηση που πρέπει να ανοίξει, γιατί απαντά και στα ερωτήματα του τύπου «τι διαφορά έχει η οργανωμένη ζωή ως μέλος του Κόμματος, καλά είμαι και έτσι ως οπαδός, αφού προσφέρω ό,τι μπορώ» και άλλα σχετικά. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι πολλά, έχουν πολλές ιδεολογικοπολιτικές πλευρές, για τις οποίες χρειάζεται πολύ συγκεκριμένη βοήθεια και επεξεργασία επιχειρημάτων.
Υπάρχουν δυνατότητες, ανεβαίνουν οι απαιτήσεις
Σήμερα ανεβαίνουν συνολικά οι απαιτήσεις της προετοιμασίας για να γίνει κάποιος μέλος του Κόμματος. Δεν είναι μόνο μια απλή συμμετοχή στη δράση, αλλά και οργανωμένη συμμετοχή με καθήκοντα, που θα δοκιμάζεται, θα διαπαιδαγωγείται, θα αποκτά κριτήρια και στάση αγωνιστική, μέσα από τη συμμετοχή στο σωματείο, στην απεργία, στη διαδήλωση, στην απεργιακή επιτροπή, στη λαϊκή επιτροπή. Παίρνουμε βέβαια υπόψη την κατάσταση κάθε χώρου, γιατί π.χ. μπορεί να δουλεύει ένας συνεπής εργάτης σε ένα εργοστάσιο που δεν έχει σωματείο, δεν έχει απεργήσει ποτέ αυτό το εργοστάσιο. Δε σημαίνει ότι δεν προχωράμε στη στρατολογία. Δουλεύουμε μαζί του κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες, έτσι ώστε ο ίδιος να πρωτοστατήσει, να δουλέψει σαν μυρμήγκι μέσα στους εργάτες για να έχει αποτελέσματα. Απαιτείται γενικά και ειδικά στους χώρους δουλειάς μεγαλύτερη ιδεολογικοπολιτική προετοιμασία, εξοπλισμός, ώστε να μπορεί να απαντά σε σύγχρονα ιδεολογικά προβλήματα που κάθε φορά βάζει ο αντίπαλος, η εργοδοσία, ο ρεφορμισμός, ο οπορτουνισμός. Ταυτόχρονα, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για εργάτες, ακόμα κι αν δεν είναι έτοιμοι, αν δεν έχουν αποφασίσει να κάνουν το βήμα, να μην τους θεωρήσουμε μόνιμα χαμένους. Μπορούν να κερδηθούν. Μπορούμε π.χ. να οργανώσουμε την τακτική επαφή με την ΚΟΒ, τη δραστηριοποίησή τους στο σωματείο, στη λαϊκή επιτροπή, στο σύλλογο, στην επιτροπή του ΠΑΜΕ, οπουδήποτε μπορούν να προσφέρουν.
Οι συνθήκες θα δυσκολέψουν τα επόμενα χρόνια, ιδιαίτερα σε μεγάλους εργασιακούς χώρους. Η πρωτοπορία πρέπει να ετοιμάζεται και ακόμα περισσότερο πρακτικά να συνειδητοποιεί ότι η αστική νομιμότητα δεν είναι πραγματική νομιμότητα για την εργατική τάξη και το Κόμμα της.
Σήμερα είναι η φάση που όλο και περισσότεροι εργάτες και εργάτριες, κόσμος από τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα, από αυτοαπασχολούμενους της πόλης, από φτωχούς αγρότες, προσβλέπουν με ελπίδα στο Κόμμα, υιοθετούν συνθήματα και θέσεις του Κόμματος σε πιο μαζική κλίμακα, τουλάχιστον ενδιαφέρονται να μας ακούσουν, έχουν όπως λέμε το αυτί τεντωμένο προς τη μεριά του Κόμματος.
Ομως έχουμε ΚΟΒ που δεν παλεύουν, έχουν στην ουσία παραιτηθεί από τη δράση για ένταξη νέων μελών στο Κόμμα. Πρέπει ριζικά να χτυπηθεί η λαθεμένη αντίληψη κομματικών μελών και στελεχών «εγώ δεν ξέρω κανέναν που να κάνει για το Κόμμα». Θα πρέπει να αντιστρέψουμε πλήρως τη λογική αυτή: Κάθε εργάτη και εργάτρια θα πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε ταξικά, σαν υποψήφιο στρατιώτη στην υπηρεσία του εργατικού επαναστατικού κινήματος, τελικά να ξεχωρίζουμε και να σχεδιάζουμε τα βήματα για να ωριμάσουν οι πιο πρωτοπόροι σε υποψήφια μέλη του Κόμματος.
Πρέπει με συγκεκριμένη ιδεολογική πολιτική οργανωτική δουλειά να ξεπεραστεί η αντίληψη του «ψηφοφόρου». Εάν η ΚΟΒ ξεκινάει ανάποδα, δηλαδή ο τάδε εργάτης ψήφιζε ΠΑΣΟΚ, ο άλλος ΝΔ, ο άλλος είναι άσχετος και αδιάφορος κλπ., τότε νομοτελειακά οδηγείται στην παραπάνω λαθεμένη αντίληψη. Αν όμως εξαιρέσει τα τσιράκια της εργοδοσίας, τους χαφιέδες, τους ανήθικους και διεφθαρμένους, τους βαμμένους αντικομμουνιστές φασίστες και αναρχο-προβοκάτορες, τους τροτσκιστές και «αριστεριστές», που όλοι αυτοί μαζί είναι μια μικρή μειοψηφία μπροστά στα εκατομμύρια των εργατών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, τότε πρέπει να ανοίξουμε την καρδιά μας και τα χέρια μας σε όλους τους υπόλοιπους.
Για να οικοδομήσουμε πρέπει να αποκρυσταλλωθεί σε βάθος χρόνου η συστηματική διείσδυση στην εργατική τάξη, στις λαϊκές μάζες, με όρους διαφώτισης, κινήματος, πρωτοβουλιών δράσης που να τις προσελκύουν. Εξακολουθεί να είναι πολύ αδύνατη η διεύρυνση της δουλειάς μας σε νέους χώρους, σε περισσότερους ανθρώπους, γίνεται ένα συνεχές κλωθογύρισμα γύρω από τους ίδιους ανθρώπους, ενώ αδύνατη είναι ακόμα, σχετικά με τις δυνατότητες και παρά τα βήματα που γίνονται, η διεύρυνση των μετώπων πάλης, των ίδιων των μορφών δράσης που μπορούν να έχουν μεγάλη ποικιλία, ανάλογα με το πού απευθυνόμαστε.
- Αποσπάσματα από την Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για την Κομματική Οικοδόμηση, 21 Γενάρη 2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου