ΣΥΡΙΖΑ
«Σαφής και συγκεκριμένος» απέναντι στους αστούς
Παπαγεωργίου Βασίλης
|
***
1. «Μπορούμε να βάλουμε όσους ιδεολογικούς προσδιορισμούς θέλετε, μέσα στην κρίση όμως αυτό που υπονοείται σαν σοσιαλδημοκρατικό είναι πολύ σημαντικό. Είναι πολύ σημαντικό το να εφαρμόσεις μια κεϊνσιανή πολιτική αντί μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής διαχείρισης της κρίσης. Είναι τόσο σημαντικό που φαίνεται απ' τον διαφορετικό τρόπο που αντιμετώπισαν την κρίση οι ΗΠΑ και η Ευρώπη. Τεράστια η διαφορά. Πείτε το σοσιαλδημοκρατικό, πείτε το όπως θέλετε»...
Η παραπάνω δήλωση ανήκει στον Γ. Σταθάκη, έναν απ' όσους διαμορφώνουν την οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και έγινε σε πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ, την περασμένη Τετάρτη. Δε μασάει τα λόγια του. Θέλουν το κυρίως «πιάτο» στο φαγοπότι των μονοπωλίων να περιλαμβάνει πέρα απ' τα δικαιώματα των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και άφθονο χρήμα για τις επενδύσεις τους.
Γιατί οι ΗΠΑ αυτό ακριβώς κάνουν. Ασκούν διαχείριση με περισσότερα επεκτατικά στοιχεία, κόβουν αβέρτα χρήμα και ανανεώνουν το ένα μετά το άλλο τα προγράμματα αγοράς ομολόγων του Δημοσίου από την ομοσπονδιακή τους τράπεζα. Οι ΗΠΑ, όμως, ούτε με αυτό το μείγμα μπορούν να ξεκολλήσουν την οικονομία τους από το βάλτο και ταυτόχρονα συναγωνίζονται την ΕΕ ως προς τις στρατιές ανέργων, πεινασμένων και αστέγων που προκαλεί και το ένα και το άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου.
Μάλιστα, όταν επισημάνθηκε στον Γ. Σταθάκη ότι τραπεζικοί κύκλοι που μέχρι πρότινος χαρακτήριζαν τον ΣΥΡΙΖΑ «ακραίο», σήμερα αναφέρονται σ' αυτόν με «στρογγυλεμένο» λόγο, και ρωτήθηκε αν αυτό υποδηλώνει «στρογγύλεμα» και των θέσεων του κόμματός του, ήταν αποστομωτικός: «Εάν θέλουμε να κυβερνήσουμε, και θέλουμε, οι προτάσεις μας πρέπει να είναι πολύ σαφείς, συγκεκριμένες και ρεαλιστικές»...
Είναι ο ρεαλισμός της υποταγής στα συμφέροντα και στις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης, σ' αυτό το «ναρκοθετημένο» έδαφος θέλει να σύρει το λαό ο ΣΥΡΙΖΑ κοροϊδεύοντάς τον ότι πρόκειται για τη γη της επαγγελίας.
2. «Ο στόχος μας είναι να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις δημοκρατικής ανατροπής της σημερινής κυβέρνησης, με γενικό ξεσηκωμό και διενέργεια εκλογών και η συγκρότηση μιας νέας κυβέρνησης της αριστεράς (...) Η κυβέρνηση αυτή θα έχει ως στόχο την ανακοπή της σημερινής καταστροφικής πορείας, την υπέρβαση της κρίσης με την κοινωνία όρθια και την οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας» (απόσπασμα απ' την πολιτική απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ).
Ο ΣΥΡΙΖΑ σπέρνει αυταπάτες ότι αρκεί η αλλαγή κυβέρνησης για να ευημερήσει ο λαός και όχι αλλαγή τάξης στην εξουσία. Αφήνει μ' αυτόν τον τρόπο στο απυρόβλητο την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, η εξουσία της οποίας, σε πολιτικό επίπεδο, εκφράζεται κατά πρώτο λόγο από την εκάστοτε κυβέρνηση, που ασκεί διαχείριση.
Μια τέτοια κυβέρνηση θα είναι και αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, αφού την καπιταλιστική οικονομία θέλει να ανασυγκροτήσει. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει αλλιώς παρά μόνο με τη στήριξη των καπιταλιστικών επιχειρήσεων για να κάνουν ανάπτυξη. Μια τέτοια ανάπτυξη, όμως, προϋποθέτει την εξαθλίωση του λαού, αφού η καπιταλιστική κερδοφορία είναι αντιστρόφως ανάλογη με τα εργασιακά δικαιώματα και την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Αρα, και η κοινωνία όρθια και η καπιταλιστική οικονομία ανθηρή συνιστούν αντίφαση εν τοις όροις...
3. «Απαιτείται η ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος, η ανατροπή του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού που λειτούργησε ως στυλοβάτης της μνημονιακής πολιτικής και η εξυγίανση των συνδικάτων (...) Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να συνδεθεί με τις αγωνιστικές παραδόσεις του και να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των εργαζομένων (...) Οι εργαζόμενοι (...) να εξυγιάνουν τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις από εκφυλιστικά φαινόμενα, να αλλάξουν τις ηγεσίες που δεν έπαιξαν τον ρόλο τους» (από την ίδια απόφαση).
Το έργο αυτό προτείνουμε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να το αναθέσει στα προβεβλημένα συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που έπαιξαν τέτοιο ρόλο στο συνδικαλιστικό κίνημα και σήμερα στεγάζονται στον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, ψήφισαν και με τα δύο χέρια τη συγκεκριμένη απόφαση! Στόχος, φυσικά, δεν είναι ο ταξικός προσανατολισμός του εργατικού κινήματος, τον οποίο έχουν χτυπήσει με όλα τα μέσα που διαθέτουν. Στόχος τους είναι ένα εργατικό κίνημα του χεριού τους, κυβερνητικό αλλά της δικής τους κυβέρνησης και όχι κάποιας άλλης.
Στόχος του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού και του ΣΥΡΙΖΑ στο εργατικό κίνημα ήταν και παραμένει το χτύπημα των ταξικών δυνάμεων, το εμπόδισμα να αποκτήσουν οι αγώνες ταξικό προσανατολισμό. Γι' αυτό σε σωματεία και ομοσπονδίες, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κατεβαίνουν σε αντι-ΠΑΜΕ κοινά ψηφοδέλτια με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ, ενώ το τελευταίο διάστημα ανακάλυψαν και τα «αριστερά προεδρεία» με την ΠΑΣΚΕ και άλλες «αντιμνημονιακές ομάδες»!
Η πλήρης ενσωμάτωση του κινήματος τους ενδιαφέρει πολύ περισσότερο τώρα, που βλέπουν ότι μπορεί να κυβερνήσουν. Θέλουν ένα συνδικαλιστικό κίνημα του χεριού τους, αρωγό στην προσπάθεια για «κοινωνική συνοχή». Ξέρουν ότι ένα εργατικό κίνημα ταξικά προσανατολισμένο γρήγορα θα τους πάρει χαμπάρι και θα τους αποκαλύψει, θα τους κλονίσει. Γι' αυτό θέλουν «ανασυγκρότηση», στην κατεύθυνση όμως της μετατροπής των συνδικάτων σε «γραφεία εξυπηρέτησης» των εργαζομένων, μακριά και ενάντια στο ρόλο τους να συσπειρώνουν τους εργαζόμενους, να οργανώνουν αγώνες, να κοντράρονται με την εργοδοσία και τα κόμματά της.
4. «Σκοπεύουμε στην προστασία των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων από χρέη στην εφορία και τον καθορισμό ανώτατου ορίου, για μηνιαία καταβολή φορολογικών υποχρεώσεων. Το όριο αυτό θα είναι ποσοστό, στο καθαρό μηνιαίο οικογενειακό εισόδημα που απομένει, αν αφαιρεθούν στεγαστικά δάνεια πρώτης κατοικίας και το ποσό ενοικίου». Η δήλωση αυτή του Αλ. Τσίπρα αποκαλύπτει πόσο πολύ εννοούν τα όσα αναφέρουν σε άλλο σημείο της πολιτικής τους απόφασης περί προτεραιότητας στις κοινωνικές ανάγκες και «αντίστασης στην επίθεση της άρχουσας τάξης που λεηλατεί τον λαό»!
Παρουσιάζοντας τις θέσεις του κόμματός του για το Φορολογικό ρητά και κατηγορηματικά δηλώνει ότι η φτωχολογιά θα πρέπει να ξοφλήσει μέχρι δεκάρας - εκτός απ' τα χρωστούμενα που σώρευσε η πλουτοκρατία - και τα χρωστούμενα που θα έχουν σωρευτεί στην εφορία απ' τα κάθε είδους χαράτσια, έως τη στιγμή που θα αναλάβει το κόμμα του τη διακυβέρνηση! Χρυσώνοντας το χάπι δεσμεύεται ότι θα ...διευκολύνει την αιμορραγία του λαού, καθορίζοντας «ανώτατο όριο για μηνιαία καταβολή φορολογικών υποχρεώσεων»!
Την ώρα που το εργατικό - λαϊκό κίνημα δίνει μάχη ώστε να εκφραστεί οργανωμένη ανυπακοή κι απειθαρχία στα κάθε είδους χαράτσια που έχουν φορτωθεί στις πλάτες του λαού, ο ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει να τα νομιμοποιήσει, παρεμποδίζοντας την προσπάθεια να εκφραστεί μαζικά η άρνηση του λαού να πληρώσει τα σπασμένα της πλουτοκρατίας. Κάτι που δεν τον εμποδίζει ταυτοχρόνως να χύνει κροκοδείλια δάκρυα για το άδικο των χαρατσιών.
5. Το γεγονός ότι θα συνεχίσουν να φορολεηλατούν το λαό προκύπτει και απ' την πρόταση για διαμόρφωση «ατομικού αφορολόγητου εισοδήματος στο ύψος του εκάστοτε επίσημου ορίου της φτώχειας», το οποίο καθορίζεται από τις στατιστικές υπηρεσίες του αστικού κράτους και δεν ανταποκρίνεται σε καμία πραγματικότητα. Για παράδειγμα, ειδικά για το 2013, ο Αλ. Τσίπρας πρότεινε το αφορολόγητο να είναι στις 12.000 ευρώ (όσο ίσχυε για τα εισοδήματα μέχρι και το 2010), δηλαδή 24.000 για κάθε οικογένεια, όταν οι στοιχειώδεις ανάγκες για ένα τετραμελές λαϊκό νοικοκυριό δεν μπορούν να ικανοποιηθούν με λιγότερα από 50.000 ευρώ το χρόνο.
Εξάλλου, και ο Γ. Σταθάκης, στη ΝΕΤ, όταν εξηγώντας τη φορολογική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε την αντίδραση του δημοσιογράφου, με το σχόλιο «άρα και εσείς στο μέσο Ελληνα θα πάτε», δεν μάσησε τα λόγια του: «Σε κάποιον μεταφυσικό Ελληνα δεν μπορούμε να πάμε»... Ενώ δεσμεύτηκε ότι οι προτάσεις τους «δεν είναι αποθαρρυντικές για τις επενδύσεις», ομολογώντας εμμέσως πλην σαφώς ότι είναι άνθρακες ο θησαυρός που υπόσχεται στο λαό, περί άφθονου χρήματος που δήθεν θα ρεύσει στα κρατικά ταμεία απ' τη φορολόγηση του πλούτου και με το οποίο δήθεν θα χρηματοδοτήσουν κοινωνική πολιτική...
Οχι τυχαία ο Αλ. Τσίπρας μίλησε για «προοδευτική αύξηση του συντελεστή φορολογίας»,αποφεύγοντας να διευκρινίσει ποιες θεωρεί «πολύ μεγάλες επιχειρήσεις» και με τι συντελεστή έχει σκοπό να τις φορολογήσει. Καθώς, όμως, δε θα αποθαρρύνουν τις επενδύσεις, τότε δεκάρα δε θα πειραχθεί απ' τα κέρδη τους.
Οχι μόνο γιατί κάτι τέτοιο δε συνάδει με το στόχο ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητάς τους, που ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί ως δικό του στόχο, αλλά και γιατί αν επιχειρηθεί κάτι τέτοιο, έχουν εναλλακτικές. Ο δρόμος ανοιχτός, τα σκυλιά δεμένα και άφθονοι οι φορολογικοί παράδεισοι για το κεφάλαιο με δεδομένη την ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ συμφωνεί. Αλλά υπάρχει και ένα ακόμη ζήτημα: Ανάκαμψη των μεγαλοεπιχειρηματιών, ενίσχυσή τους για επενδύσεις και κέρδη και μεγάλη φορολόγησή τους έρχονται σε σύγκρουση.
Βάσω ΝΙΕΡΡΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου