Κυνική προτροπή

Κυνική προτροπή

Παπαγεωργίου Βασίλης

Απ' τη σύναξη των μεγαλοκαρχαριών στο Νταβός η Γερμανίδα καγκελάριος, Α. Μέρκελ, πρότεινε στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου τη δημιουργία προσωρινών θέσεων εργασίας ώστε να αποφύγουν την πολιτική αστάθεια, ώσπου οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις να επιτρέψουν μια μείωση της ανεργίας. Δήλωσε: «Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Αν το ποσοστό ανεργίας στην Ισπανία είναι από 50 έως 60% στους νέους, ή στην Πορτογαλία, ή την Ελλάδα, ίσως ευθύνη μας είναι να λάβουμε μέτρα για τη δημιουργία προσωρινών θέσεων εργασίας». Και πρόσθεσε πως η εμπειρία της Γερμανίας δείχνει ότι θα πρέπει «να περιμένουμε 2 έως 3 χρόνια ή και 4 πριν αυτές οι μεταρρυθμίσεις αποδώσουν καρπούς στις ευρωπαϊκές χώρες όπου εφαρμόζονται (...) Πρέπει λοιπόν να χρησιμοποιήσουμε τη διορία αυτή με τον καλύτερο τρόπο για να αποφευχθεί μια κλιμάκωση της πολιτικής κατάστασης που απειλεί να δημιουργήσει μια νέα αστάθεια».

Ομολογεί ουσιαστικά το φόβο που τους κατατρέχει απέναντι στους λαούς, μπροστά στο ενδεχόμενο η λαϊκή οργή να μετουσιωθεί σε πάλη ταξική που θα τους πάρει και θα τους σηκώσει. Και υποδεικνύει στους πολιτικούς εκπροσώπους των μονοπωλίων να προχωρήσουν στη διανομή «ασπιρίνων» για μια επώδυνη για τους λαούς και ανίατη στον καπιταλισμό ασθένεια, όπως αυτή της ανεργίας. Προσωρινές θέσεις απασχόλησης, με μισθούς - ψίχουλα, όπως αντιλαμβάνεται κανείς, προκειμένου να κερδηθεί χρόνος ώστε να εφαρμοστούν οι αντιδραστικές αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις δίχως να διακινδυνεύσουν απ' τη λαϊκή πάλη. Η Α. Μέρκελ, μάλιστα, ομολογεί ότι η τεράστια καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, κύρια εργατικής δύναμης, που συντελείται στο πλαίσιο της καπιταλιστικής κρίσης, είναι αδύνατον να αποκατασταθεί στη φάση της αναιμικής ανάκαμψης. Γι' αυτό μιλάει για «μια μείωση της ανεργίας»...

Μόνοι τους δείχνουν στους λαούς το δρόμο. Η οργανωμένη, με περιεχόμενο ταξικό και αντίστοιχη προοπτική, εργατική - λαϊκή πάλη είναι ο μόνος τρόπος, το μόνο όπλο που διαθέτουν οι εργαζόμενοι όχι μόνο για να ανακουφιστούν στο σήμερα αλλά και για να ανοίξουν το δρόμο προς μια κοινωνία όπου το ζητούμενο θα είναι η λαϊκή ευημερία και όχι τα κέρδη των καπιταλιστών.