Την εργατική τάξη πυροβόλησαν

Την εργατική τάξη πυροβόλησαν

Σα να μη πέρασε μια μέρα από τότε που ο «Ριζοσπάστης» κυκλοφορούσε με πρωτοσέλιδο τίτλο «Βουτηγμένα στο αίμα τα κέρδη του κεφαλαίου».

Σα να μη πέρασε μια μέρα από τότε που ο «Ριζοσπάστης» έγραφε: «με τον ένα ή άλλο τρόπο, αυτό κάνουν όλες οι μεγάλες εταιρείες και οι πολυεθνικές. Η τεράστια δύναμη και ισχύ τους είναι χτισμένα πάνω στη σκληρή και απάνθρωπη εκμετάλλευση χιλιάδων και εκατομμυρίων εργατών, στην πείνα και την εξαθλίωση πολλών άλλων. Τα αμύθητα κέρδη τους είναι, έτσι κι αλλιώς, βουτηγμένα στο αίμα».

Ξεσηκώθηκαν τότε οι πένες και τα μικρόφωνα για το αίμα που στάζουν οι σελίδες του «Ριζοσπάστη» όπως έλεγαν στη ΝΕΤ. Ηταν η χρυσή εποχή του Σημίτη. Ακολούθησαν κι άλλοι τέτοιοι τίτλοι, καθώς ξανά και ξανά αυτό που συμβαίνει στους χώρους δουλειάς είναι αυτό που σημείωσε και χτες στη Βουλή ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρ. Κατσώτης: «Το μίσος για τους εργάτες και τους αγώνες τους οδηγεί στα εγκλήματα όπως αυτό της Μανωλάδας».

***

Βγαίνουν τώρα οι απολογητές του καπιταλισμού κι από κοντά όσοι κάνουν τα πάντα για να αποτρέψουν την ταξική οργάνωση των εργατών, αυτοί που θέλουν τον εργάτη εκλογικό πελάτη κάθε τέσσερα χρόνια και κλαίνε, δήθεν, για την απανθρωπιά (Κεδίκογλου), το ρατσισμό (ΣΥΡΙΖΑ), λυπούνται όλοι μαζί γιατί «κάποιοι κακοί εργοδότες μας γυρίζουν σε άλλες εποχές άλλες χώρες» (Τσίπρας).

Δεν είναι «κάποιοι κακοί εργοδότες» κύριε Τσίπρα. Δεν είναι ρατσιστικό το κίνητρο, κύριοι που σπεύδετε να δείξετε την αιτία σε κάποια παραβίαση του χάρτη ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Σ' αυτή τη χώρα ξανά και ξανά έχουν δολοφονηθεί εργάτες όταν σήκωσαν κεφάλι.

Τρέχετε, όμως, και δεν φτάνετε γιατί σας ενδιαφέρει ο παροπλισμός της εργατικής τάξης. Τρέχετε και δεν φτάνετε γιατί από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ διακήρυξε ότι «το συγκεκριμένο γεγονός (...) επιβεβαιώνει ότι η βαρβαρότητα είναι συνώνυμο του σημερινού συστήματος, του καπιταλισμού. Ελληνες και ξένοι εργάτες, ενωμένοι σαν μια γροθιά, πρέπει να αντιπαλέψουν αυτή τη βαρβαρότητα και το σύστημα που τη γεννά».

Επειδή το ΠΑΜΕ εξαρχής έδειξε τον ένοχο και τη λύση: «για τον κάθε εκμεταλλευτή, θεός είναι το κέρδος. Επειδή είναι αδίστακτοι και γιατί οι μετανάστες εργάτες αποτελούν κομμάτι της εργατικής τάξης της χώρας μας, το πιο εκμεταλλευόμενο. Η δουλειά για ένα κομμάτι ψωμί με μαύρη ανασφάλιστη εργασία δεν αφορά πλέον μόνο τους μετανάστες αλλά γενικεύεται. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να καταδικάσουν την εγκληματική δράση των μεγαλοτσιφλικάδων της Μανωλάδας. Να δυναμώσει η αλληλεγγύη από τα σωματεία και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Να πυκνώσουν οι αγώνες και η αφοβία μπροστά στην εργοδοτική - εγκληματική αυθαιρεσία. Κανένας μόνος του!».

***

Αυτό το σύστημα δε γιατρεύεται, όσα σενάρια κι αν πλασάρουν για να δείξουν ότι ένας άλλος ανθρώπινος καπιταλισμός είναι εφικτός, όπως το σενάριο που προβάλλεται τώρα με τον ισχυρισμό ότι έκαναν ένα λάθος στους υπολογισμούς στο ΔΝΤ και γι' αυτό επέβαλαν τη λιτότητα για να ξεπεραστεί η κρίση.

Την ίδια ώρα στα ψιλά της ανάλυσης με δικά τους λόγια ομολογούν:

Η καπιταλιστική κρίση είναι βαθιά και έχει πυρήνα της το γεγονός ότι έχει πέσει το μέσο ποσοστό κέρδους. Για να το αυξήσουν τσακίζουν την εργατική τάξη και παρ' όλα αυτά δεν μπορούν να ανακάμψουν, τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια παραμένουν παρκαρισμένα περιμένοντας καλύτερες μέρες. Που όμως και αυτές δεν φαίνονται μπροστά.

Αυτοί που έχουν όλα τα οικονομικά στοιχεία στα χέρια τους μπορούν να πάνε την ανάλυση πιο πέρα. Να δείξουν αυτό που φωνάζουν οι κομμουνιστές πριν ακόμα από το ξέσπασμα της κρίσης. Δεν το κάνουν γιατί θα αναγκαστούν να μιλήσουν και για το διά ταύτα: ότι το σύστημα δεν γιατρεύεται, ότι η εργατική τάξη οφείλει να οξύνει την αντίθεση, να οργανωθεί για να βγάλει από τη μέση τον κινητήρα της κρίσης, το καπιταλιστικό κέρδος. Να η ευθύνη κάποιων οικονομολόγων που κατά τ' άλλα δηλώνουν και μαρξιστές.

***

Στον αντίποδα: Χτεσινή η ανάλυση - μία ακόμα ανάλυση - στον «Ριζοσπάστη» για τους οξύτατους ανταγωνισμούς, τον ατέρμονο ανελέητο πόλεμο κατά της εργατικής τάξης για την ανάγκη η πάλη να στρέφεται στην αξίωση για κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων.

***

Με τους πυροβολισμούς στη Μανωλάδα μια εταιρεία, διακήρυξε αυτό που άλλοι καπιταλιστές κάνουν χωρίς να το λένε: έκανε καθαρό ότι ο πλέον ασφαλής τρόπος για να διασφαλίζεται όλο και πιο ψηλό ποσοστό κέρδους είναι να χύνεται όλο και περισσότερο αίμα εργατών. Δεν είναι ο ρατσισμός που τους κινεί. Είναι ο μονοπωλιακός καπιταλισμός που τσακίζει -και πυροβολώντας - τους εργάτες είτε είναι Ελληνες, είτε Μπαγκλαντέζοι, είτε Αλβανοί...

Υ.Γ. Οπως σωστά υπενθύμισε ένας σύντροφός μας χτες «τα σταφύλια της οργής» δεν γράφτηκαν από τον Στάινμπεκ για να περιγράψουν πυροβολισμούς Αμερικανών κατά αλλοδαπών, αλλά Αμερικανών κατά Αμερικανών. Η διαφορά τους ήταν αυτή που παραμένει και σήμερα: αφεντικά κι εργάτες...