Στη δική μας ρότα

Στη δική μας ρότα

Το θετικό κλίμα που πασχίζουν να διαμορφώσουν κυβέρνηση και αστική προπαγάνδα, για να στηρίξουν την ψευδαίσθηση στους εργαζόμενους ότι «οι θυσίες έπιασαν τόπο», φαίνεται «φως στο τούνελ», βασίζεται στις διαπιστώσεις για πρωτογενές πλεόνασμα, έστω και μικρό όπως λένε, για μείωση του ποσοστού της ύφεσης σε σχέση με το προβλεπόμενο, άρα αντιστροφή της αρνητικής πορείας της καπιταλιστικής οικονομίας προς την ανάκαμψη. Επισημαίνουν ότι η απόφαση του FTSE να διατηρήσει το ελληνικό χρηματιστήριο στην κατηγορία των αναπτυγμένων αγορών προσελκύει κεφάλαια που τοποθετούνται στις αναπτυσσόμενες αγορές αλλά και αυτά που τοποθετούνται στις ανεπτυγμένες. Αρα, έχουμε «απτά σημάδια ανάκαμψης», λένε. Την ίδια ώρα προσθέτουν: καμιά χαλάρωση, γοργή εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων. Και συμπληρώνουν ότι είναι εθνικό καθήκον η επίτευξη βιώσιμης δημοσιονομικής ισορροπίας για να απελευθερωθούν πόροι για τη χρηματοδότηση της αναπτυξιακής διαδικασίας, των επενδύσεων και ενός βιώσιμου κοινωνικού κράτους.

***

Η εργατική τάξη και τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να σκεφτούν: Ποια οικονομία ανακάμπτει; Η καπιταλιστική. Αρα, όφελος έχουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Σε ποιο έδαφος γίνονται αυτά; Στα αποκαΐδια των εργασιακών, δικαιωμάτων. Με τσακισμένους μισθούς και συντάξεις, με την ανεργία στα ύψη, ιδιαίτερα στη νεολαία, με περικοπές σε παροχές υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας, φαρμάκων, με συρρίκνωση στην εκπαίδευση, με βαριά φορολογία, με κλείσιμο των μικρομάγαζων, με συρρικνωμένο το εισόδημα των φτωχών αγροτών. Να αναλογιστούν: Τι σημαίνει γοργή εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων; Σημαίνει συνέχιση των αντεργατικών μέτρων σε μισθούς, εργασιακές σχέσεις (θέλουν ακόμη πιο ευέλικτη αγορά εργασίας, δηλαδή ωράρια δουλειάς κατά πώς βολεύει τους μεγαλοεπιχειρηματίες, απελευθέρωση απολύσεων, κατάργηση εργοδοτικών εισφορών και αποζημιώσεων, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, κ.λπ.), δηλαδή ακόμη πιο φτηνούς εργάτες, για ακόμη καλύτερες συνθήκες επενδύσεων και κερδοφορίας των καπιταλιστών.

***

Ας σκεφτούν ακόμη γιατί μιλούν για «καμιά χαλάρωση» στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής και ταυτόχρονα για «εθνικό καθήκον» στη «δημοσιονομική ισορροπία»; Γιατί θα συνεχίσουν την ίδια δημοσιονομική πολιτική και βάζουν στο λαό το «μαχαίρι στο λαιμό» να την ανεχτεί ή και να τη στηρίξει, δηλαδή να στηρίξει τη συνεχιζόμενη σφαγή του. Οταν λένε οι αστοί «βιώσιμη δημοσιονομική ισορροπία», εννοούν μόνιμη και διαρκή λαϊκή φοροληστεία, αφού οι κυβερνήσεις φοροαπαλλάσσουν το κεφάλαιο, επομένως από το λαό θα γεμίσουν τα κρατικά ταμεία. Ηδη υπάρχει η εξαγγελία του πρωθυπουργού από τη ΔΕΘ για μείωση του φόρου στους μεγαλοεπιχειρηματίες στο 15%. Εννοούν συνεχείς δραστικές περικοπές από τον κρατικό προϋπολογισμό, για Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια κλπ. Γι' αυτό μιλούν για «νέο βιώσιμο κοινωνικό κράτος», αλλά το προβάλλουν για να δείξουν τάχα ευαισθησία απέναντι στο λαό που ξεζουμίζουν. Οχι μόνο στην προ κρίσης περίοδο δε θα επανέλθει η ζωή της λαϊκής οικογένειας, αλλά είναι ζήτημα και αν σταματήσει ο κατήφορος στα σημερινά επίπεδα. Λένε επίσης οι αστοί ότι με τη «δημοσιονομική ισορροπία» θα γεμίσουν τα κρατικά ταμεία χρήμα για ανάπτυξη και επενδύσεις. Ομολογούν ότι οι καπιταλιστικές επενδύεις γίνονται με τη συμβολή του κράτους. Επομένως, «οι θυσίες του λαού πιάνουν τόπο» για την ανάκαμψη του κεφαλαίου. Το «φως στο τούνελ» είναι για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας. Για το λαό τίποτα.

***

Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει κριτική στην κυβέρνηση ότι «μαγειρεύει τα στοιχεία» στο πλεόνασμα και την ύφεση, ότι δεν πρόκειται να φέρει κεφάλαια και επενδύσεις (δηλαδή ότι με την πολιτική της δε θα ενισχύσει αρκετά τους μεγαλοεπιχειρηματίες, αυτό σημαίνει αυτή η κριτική) καλώντας το λαό να συμπορευτεί με τη δική του γραμμή για «κούρεμα του χρέους», επαναδιαπραγμάτευση με την ΕΕ και το ΔΝΤ για τα δάνεια και την αποπληρωμή τους, «κούρεμα των κόκκινων δανείων στις τράπεζες» (αυτό θα απαλλάξει τους μεγαλοεπιχειρηματίες από τραπεζικά χρέη). Λέει, δηλαδή, ότι το «κούρεμα» και η επαναδιαπραγμάτευση των δανείων θα γεμίσουν πιο γοργά με χρήμα τα κρατικά ταμεία για να δοθεί για επενδύσεις στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Δεν είναι τυχαίο ότι βασικοί άξονες της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζονται με θέσεις του ΣΕΒ. Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν καλεί το λαό, το κίνημά του, να ανατρέψει την κυβέρνηση για να έρθει κατά τη δική του εκτίμηση πιο γοργά η καπιταλιστική ανάκαμψη και όχι για τις δικές του ανάγκες. Για τα τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα, κάτι ψελλίζει ότι θα επαναφέρει κάποια (μισθοί), όταν όμως αρχίσει η μεγάλη κερδοφορία. Αρα, καλεί το λαό σε υποταγή στους μεγαλοεπιχειρηματίες.

***

Ο λαός να μη «τσιμπήσει», να μην επιλέξει ποια θηλιά θα βάλει στο λαιμό του.Πρέπει να είναι καθαρό ότι όσο οι καπιταλιστές έχουν την οικονομία και την εξουσία στα χέρια τους, ακόμη και αν σε συνθήκες ανάκαμψης υπάρξει ορισμένη βελτίωση, αυτή δε θα σημάνει επαναφορά στην προ κρίσης κατάσταση. Ενώ, ενδεχομένως, αργά ή γρήγορα την ανάκαμψη να διαδεχθεί μια νέα κρίση, οδηγώντας σε μια νέα βύθιση τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Γι' αυτό είναι κρίσιμο ζήτημα σήμερα η κατεύθυνση της πάλης. Οι ταξικοί αγώνες πρέπει να αναπτυχθούν σε αντιστοίχηση με τον πόλεμο του κεφαλαίου, βάζοντας εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, διεκδικώντας ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής, λαϊκής οικογένειας, δυναμώνοντας τη Λαϊκή Συμμαχία σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, με προοπτική την εργατική λαϊκή εξουσία, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τη μονομερή διαγραφή του χρέος και την αποδέσμευση από την ΕΕ.