Του Γιώργου Σαρρή
Μα καλά, υπάρχουν πολίτες 1ης και 2ης κατηγορίας στην Ελλάδα;
Σίγουρα όχι, αλλά μόνον αν κλείσεις τα μάτια και δανειστείς τη ματιά του Άδωνι Γεωργιάδη και μαζί και των τηλεαναλυτών που στήριζαν πάντα απόψεις όπως αυτή.
Όμως έρχεται η ίδια η σκληρή πραγματικότητα και χαστουκίζει τους υποκριτές. Όταν πάμφτωχοι άνθρωποι πνίγονται σε υπόγεια από χειμάρρους ή χάνουν τη ζωή τους από το κρύο ή από μαγκάλια το 2013, τί πρέπει να υποθέσουμε;
Ότι δεν υπάρχουν πολίτες 1ης και 2ης κατηγορίας στον καπιταλισμό;
Ας πάμε να ρωτήσουμε τους γονείς των φοιτητών που χάθηκαν τον περασμένο χειμώνα από μαγκάλι στη Λάρισα να μας πουν αν υπάρχουν. Ας ρωτήσουμε σιωπηλά την τραγική μάνα της μικρής Σάρας στη Θεσσαλονίκη που έχασε το παιδί της από μαγκάλι και συνελήφθη για αμέλεια. Ας ψάξουμε στα σπίτια των τόσων χιλιάδων οικογενειών που ζουν το 2013, με την τόση τεχνολογία και τις τόσες επιστημονικές κατακτήσεις, χωρίς ρεύμα και βλέπουν τα παιδιά τους να παγώνουν διαβάζοντας μες το σκοτάδι κάτω από το φως των κεριών. Ας ρωτήσουμε την ίδια τη δυστυχία που έχει βγει σεργιάνι και κόβει βόλτες όλο και συχνότερα στις φτωχογειτονιές του κόσμου.
Μα καλά υπάρχουν πολίτες 1ης και 2ης κατηγορίας στην καπιταλιστική Ελλάδα, αλλά και σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες; Κι ύστερα ας αναρωτηθούμε ακόμη πιο σοβαρά: Μα αφού είναι τόσο φανερό ότι ο κόσμος αυτός είναι απαράδεκτα χωρισμένος στα δύο, και μια όλο και πιο βαθιά χαράδρα χωρίζει τους φτωχούς από τους πλούσιους, γιατί κάποιοι κάνουν πως δεν το βλέπουν και επιμένουν ότι ο καπιταλισμός είναι όχι απλά «δίκαιος» αλλά και η μόνη λύση;
Είναι δυνατόν να δεχτεί ο λαός πως η φρίκη αυτή είναι η μόνη λύση; Ή μήπως είναι υπερβολή και λόγια των κομμουνιστών ότι πρέπει η ζεστασιά το χειμώνα, ανάμεσα στα τόσα άλλα αναγκαία όπως η υγεία, τα φάρμακα, η παιδεία, να είναι κοινωνικά αγαθά και όχι εμπορεύματα;
Όπως ακούσαμε από τη Λιάνα Καννέλη σε τηλεοπτικό σταθμό, όταν δημιουργήθηκε ένα ανάλογο θέμα στην «καλή» και οργανωμένη Γερμανία, με κάποια οικογένεια που δεν είχε κι εκεί ρεύμα(!), παρά τους θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και τα πλεονάσματα, και κάποιος αναρωτήθηκε «μα πως είναι δυνατόν να μην έχουν κάποιοι ρεύμα να ζεστάνουν τη σούπα τους», η απάντηση ήταν τρομερή: «Να φάνε κρύα σούπα».
Μα καλά, υπάρχουν πολίτες 1ης και 2ης κατηγορίας στην Ελλάδα;
Σίγουρα όχι, αλλά μόνον αν κλείσεις τα μάτια και δανειστείς τη ματιά του Άδωνι Γεωργιάδη και μαζί και των τηλεαναλυτών που στήριζαν πάντα απόψεις όπως αυτή.
Όμως έρχεται η ίδια η σκληρή πραγματικότητα και χαστουκίζει τους υποκριτές. Όταν πάμφτωχοι άνθρωποι πνίγονται σε υπόγεια από χειμάρρους ή χάνουν τη ζωή τους από το κρύο ή από μαγκάλια το 2013, τί πρέπει να υποθέσουμε;
Ότι δεν υπάρχουν πολίτες 1ης και 2ης κατηγορίας στον καπιταλισμό;
Ας πάμε να ρωτήσουμε τους γονείς των φοιτητών που χάθηκαν τον περασμένο χειμώνα από μαγκάλι στη Λάρισα να μας πουν αν υπάρχουν. Ας ρωτήσουμε σιωπηλά την τραγική μάνα της μικρής Σάρας στη Θεσσαλονίκη που έχασε το παιδί της από μαγκάλι και συνελήφθη για αμέλεια. Ας ψάξουμε στα σπίτια των τόσων χιλιάδων οικογενειών που ζουν το 2013, με την τόση τεχνολογία και τις τόσες επιστημονικές κατακτήσεις, χωρίς ρεύμα και βλέπουν τα παιδιά τους να παγώνουν διαβάζοντας μες το σκοτάδι κάτω από το φως των κεριών. Ας ρωτήσουμε την ίδια τη δυστυχία που έχει βγει σεργιάνι και κόβει βόλτες όλο και συχνότερα στις φτωχογειτονιές του κόσμου.
Μα καλά υπάρχουν πολίτες 1ης και 2ης κατηγορίας στην καπιταλιστική Ελλάδα, αλλά και σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες; Κι ύστερα ας αναρωτηθούμε ακόμη πιο σοβαρά: Μα αφού είναι τόσο φανερό ότι ο κόσμος αυτός είναι απαράδεκτα χωρισμένος στα δύο, και μια όλο και πιο βαθιά χαράδρα χωρίζει τους φτωχούς από τους πλούσιους, γιατί κάποιοι κάνουν πως δεν το βλέπουν και επιμένουν ότι ο καπιταλισμός είναι όχι απλά «δίκαιος» αλλά και η μόνη λύση;
Είναι δυνατόν να δεχτεί ο λαός πως η φρίκη αυτή είναι η μόνη λύση; Ή μήπως είναι υπερβολή και λόγια των κομμουνιστών ότι πρέπει η ζεστασιά το χειμώνα, ανάμεσα στα τόσα άλλα αναγκαία όπως η υγεία, τα φάρμακα, η παιδεία, να είναι κοινωνικά αγαθά και όχι εμπορεύματα;
Όπως ακούσαμε από τη Λιάνα Καννέλη σε τηλεοπτικό σταθμό, όταν δημιουργήθηκε ένα ανάλογο θέμα στην «καλή» και οργανωμένη Γερμανία, με κάποια οικογένεια που δεν είχε κι εκεί ρεύμα(!), παρά τους θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και τα πλεονάσματα, και κάποιος αναρωτήθηκε «μα πως είναι δυνατόν να μην έχουν κάποιοι ρεύμα να ζεστάνουν τη σούπα τους», η απάντηση ήταν τρομερή: «Να φάνε κρύα σούπα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου