10 Φεβ 2014

ΣΥΡΙΖΑ «Αφθαρτα» πρόσωπα στην υπηρεσία του «φθαρμένου» συστήματος

ΣΥΡΙΖΑ
«Αφθαρτα» πρόσωπα στην υπηρεσία του «φθαρμένου» συστήματος

Αντιγράφουμε απ' την «Αυγή» (Τρίτη, 4/2): «Η ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων που αποφάσισε η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ για τις 13 Περιφέρειες και τον Δήμο της Αθήνας ανοίγει την αυλαία των δημοτικών - περιφερειακών εκλογών (...) Τα πρόσωπα, νέα και άφθαρτα, ως έκφραση και αιχμή των κοινωνικών και πολιτικών συλλογικοτήτων που οργανώνουν το ρεύμα δημοκρατικής ανατροπής, ανήκουν σε ολόκληρο το φάσμα των δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων.

Οι επιλογές (...) αντιστοιχούν στον ευρύ χώρο που εκτείνεται από την ιστορική Αριστερά στο σύνολό της μέχρι τη σοσιαλιστική παράδοση και δημιουργούν ρήγματα στον συντηρητικό χώρο (...) οι υποψηφιότητες αντικατοπτρίζουν το υπό διαμόρφωση νέο λαϊκό - δημοκρατικό ρεύμα που καθιστά παρελθόν τον καταρρέοντα μνημονιακό δικομματισμό.
Αυτή η πολιτική διάσταση, που έγινε αμέσως αντιληπτή από τους αντιπάλους, θα ήταν λάθος να υποβαθμιστεί από υπερβολές διαδικαστικού χαρακτήρα ή από εμμονές σε μια περιοριστική αντίληψη για τις συμμαχίες, που δεν λαμβάνουν υπόψη την κρίση εκπροσώπησης, ως αντανάκλαση της βαθιάς κοινωνικής κρίσης. Είναι ώρα για τολμηρές επιλογές που θα προωθούν τη λαϊκή - δημοκρατική ενότητα».
Θα αντισταθούμε στον πειρασμό να σχολιάσουμε τα παραπάνω υπό το φως των εξελίξεων που αφορούν στην υποψηφιότητα του Θ. Καρυπίδη για την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας. Ούτε θα σταθούμε στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μοιράζεται τις ίδιες αγωνίες με την αστική τάξη, για την ανανέωση του πολιτικού της προσωπικού.
Το κύριο στην ανάλυση της «Αυγής», είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει τα «νέα» και «άφθαρτα» πρόσωπα σαν βασικό κριτήριο ψήφου, αποκομμένο απ' το περιεχόμενο της πολιτικής που υπηρετούν: Της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, που στοχεύει στρατηγικά ακριβώς εκεί που στοχεύει και η πολιτική της συγκυβέρνησης. Στο ίδιο σημείο θέλουν να οδηγήσουν το λαό, έστω και από άλλο δρόμο.
Αυτή η τακτική, εφαρμόστηκε και στην περίπτωση του ίδιου του Αλ. Τσίπρα. Μάλιστα, τότε επιχειρήθηκε το «νέο κι άφθαρτο» να αξιοποιηθεί και για την πλαγιοκόπηση του ΚΚΕ, το οποίο τα αστικά ΜΜΕ παρουσιάζουν σταθερά σαν «γερασμένο», «ξεπερασμένο», για να συκοφαντήσουν τη στρατηγική του. Δίνουν στο πολιτικό σύστημα χαρακτηριστικά πασαρέλας, για να κρύψουν ότι τα κόμματα και τα στελέχη τους υπηρετούν συγκεκριμένα ταξικά συμφέροντα, πέρα και έξω απ' τα βιολογικά χαρακτηριστικά τους.
Ας θυμηθούμε λίγο την περίπτωση της κυβέρνησης Παπανδρέου το 2010, όταν μια πλειάδα από «νέους» και «άφθαρτους» στελέχωσαν τις υπουργικές καρέκλες. Ποιος δε θυμάται τον Γερουλάνο, την Μπιρμπίλη και τόσους άλλους, που θα έφερναν «άλλο αέρα» στη διακυβέρνηση; Ολοι αυτοί αποδείχτηκαν καραμπινάτοι εκφραστές μιας στρατηγικής πέρα για πέρα εχθρικής για το λαό, ανεξάρτητα από το μείγμα διαχείρισης που την υπηρετεί κάθε φορά.
Είναι πράγματι «αδοκίμαστος» ο ΣΥΡΙΖΑ;
Τα «νέα και άφθαρτα πρόσωπα» στα οποία κατά καιρούς ποντάρουν όλες οι δυνάμεις της διαχείρισης, εφαρμόζουν την πολιτική που πρεσβεύουν τα κόμματα που τα στηρίζουν. Εν προκειμένω, την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Πόσο «αδοκίμαστη» και «άφθαρτη» είναι όμως αυτή η πολιτική; Αρκεί το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κυβέρνησε, για να τον απαλλάξει κανείς από κάθε ευθύνη για τη δεινή πραγματικότητα που βιώνει σήμερα ο λαός; Πολύ περισσότερο, για να τον εμπιστευθεί σαν δύναμη που αν κυβερνήσει θα κάνει κάτι ριζικά διαφορετικό από τους προηγούμενους διαχειριστές, με κριτήριο το λαϊκό συμφέρον;
Ας πάρουμε ορισμένα παραδείγματα από τις θέσεις και κυρίως από τα «έργα» του ΣΥΡΙΖΑ στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο, στην Τοπική Διοίκηση και το συνδικαλιστικό κίνημα, για να δούμε πόσο «καινούργια» και «διαφορετική» είναι η στρατηγική αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ σε σύγκριση με τις αστικές δυνάμεις, που ο ίδιος χαρακτηρίζει «γερασμένες» και «φθαρμένες».
Ποια διέξοδο από την κρίση προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Διαπραγμάτευση εντός της ΕΕ για τη διαχείριση του χρέους, χρήμα στο κεφάλαιο για να κάνει επενδύσεις και να επιταχυνθεί - σταθεροποιηθεί η ανάπτυξη, «δίχτυ στοιχειώδους προστασίας», με ευθύνη του κράτους, των επιχειρηματικών και των ΜΚΟ για όσους θα συνεχίσουν να κατρακυλούν μαζικά στην εξαθλίωση.
Τα ίδια, όμως, λένε και τα «φθαρμένα» αστικά κόμματα, ανεξάρτητα αν το δικό τους μείγμα διαχείρισης διαφοροποιείται σε σημεία όπως το πώς και σε ποιο βαθμό θα απομειωθεί το χρέος, ποιος θα είναι ο ρόλος τους κράτους στον κύκλο της (αναιμικής) καπιταλιστικής ανάκαμψης και άλλα. Ολα αυτά, όμως, δεν αποτελούν διαχωριστική γραμμή για το ποιος υπηρετεί το λαϊκό συμφέρον και ποιος όχι. Για την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων πασχίζει και ο ΣΥΡΙΖΑ, τον καπιταλισμό θέλει να διαχειριστεί. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει με άλλο, τρόπο, παρά μόνο σε βάρος του λαού.
Γι' αυτό λέει ότι θα ενισχύσει την «υγιή επιχειρηματικότητα», υπόσχεται χρήμα από τα ΕΣΠΑ και από το κράτος στους επιχειρηματικούς ομίλους, διαβεβαιώνει τους υπερατλαντικούς συμμάχους ότι δε θα διαταραχθούν τα συμφέροντά τους στην περιοχή και την ΕΕ ότι δεν έχει καμιά πρόθεση να τη διαλύσει. Γι' αυτό όταν πρόκειται να μιλήσει για τους εργαζόμενους, το μόνο που βρίσκει να πει είναι ότι θα βελτιώσει τα εισοδήματα ανάλογα με την πορεία της οικονομίας, ενώ οι υποσχέσεις στο κεφάλαιο είναι όλες «στο χέρι».
Στο πλευρό των επιχειρηματικών ομίλων
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δύναμη δοκιμασμένη στην άσκηση διαχείρισης σε τοπικό επίπεδο. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Οτι στήριξε τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, που αποτέλεσαν τον «Δούρειο Ιππο» για την άλωση των εργασιακών σχέσεων, με το πρόσχημα των «τοπικών ιδιαιτεροτήτων»; Κι αν αυτό φαντάζει πολύ μακρινό για ορισμένους, ας δούμε ορισμένα ενδεικτικά παραδείγματα από το πιο πρόσφατο παρελθόν:
Το 2008, η διοίκηση του δήμου Νέας Σμύρνης, που στηρίζεται από ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αποφάσισε να επιβληθούν για πρώτη φορά τροφεία στους παιδικούς σταθμούς. Ο προϋπολογισμός της εργατικής - λαϊκής οικογένειας επιβαρύνθηκε κι άλλο, ενώ ενισχυόταν η λογική της ανταποδοτικότητας για υπηρεσίες που ο λαός πληρώνει διπλά και τρίδιπλα από την άμεση και έμμεση φορολογία.
Μόλις τον περασμένο Οκτώβρη, η διοίκηση του δήμου Σαρωνικού, με δήμαρχο τον Π. Φιλίππου, έφερε πρόταση που ψηφίστηκε για να ανοίγουν όλες τις Κυριακές του χρόνου τα καταστήματα στην περιοχή. Στήριξε, δηλαδή, τα σχέδια της κυβέρνησης και των μεγαλεμπόρων για κατάργηση της Κυριακής αργίας, που είναι σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, των ίδιων των εργαζόμενων στο εμπόριο.
Στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, πριν μερικούς μήνες, η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με αυτές των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, υπερψήφισε την ίδρυση Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρισης (ΚΟΙΝΣΕΠ) για το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», όπως υπερψήφισαν και τις συμβάσεις για παραχώρηση δομών άθλησης και πολιτισμού των Δήμων Μοσχάτου - Ταύρου και Καλλιθέας, να τις λειτουργήσουν ΚΟΙΝΣΕΠ. Το τι είναι οι ΚΟΙΝΣΕΠ και τι ρόλο παίζουν σε βάρος των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων, το αναλύει ο «Ριζοσπάστης» σε άλλο του ρεπορτάζ, στο σημερινό φύλλο.
Εκεί, όμως, που ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει πραγματικά τα ρέστα του, είναι το συνδικαλιστικό κίνημα, στο οποίο τώρα διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο, επιδιώκοντας να πρωταγωνιστήσει στη συγκρότηση του νέου εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει τις μειώσεις στους μισθούς, τα στελέχη του όμως στον κλάδο του Εμπορίου, υπέγραψαν μειώσεις 6,7% στις αποδοχές των εμποροϋπαλλήλων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ φωνάζει για την αντιασφαλιστική πολιτική της κυβέρνησης, αλλά συμφώνησε με τους φαρμακοβιομήχανους στη μετατροπή του επικουρικού ταμείου των φαρμακοϋπαλλήλων σε επαγγελματικό, όπως προβλέπει ο σχεδιασμός για Ασφαλιστικό σύστημα τριών πυλώνων και παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης. Ο ΣΥΡΙΖΑ φλυαρεί για σταθερή δουλειά με δικαιώματα, τα στελέχη του όμως αρθρογραφούν στην «Αυγή» υπέρ των ελαστικών μορφών απασχόλησης, με το πρόσχημα ότι έτσι θα μπει φρένο στην ανεργία. Πιπιλίζουν, δηλαδή, ό,τι λέει και η κυβέρνηση.
Συνολικά, ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε τους «κοινωνικούς διαλόγους» και τη συνδικαλιστική πλειοψηφία που συμμετείχε σ' αυτούς, έχει καθοριστική ευθύνη στην καλλιέργεια μειωμένων απαιτήσεων από την πλευρά των εργαζομένων. Επειδή με την πολιτική του θέλει να υπηρετήσει την καπιταλιστική ανταγωνιστικότητα, τα συνδικαλιστικά του στελέχη έσερναν τους εργαζόμενους να διαδηλώνουν για να δοθούν νέα δάνεια στον Λαναρά, ενώ και στην περίπτωση της χαλυβουργίας, η θέση του είναι υπέρ των κινητοποιήσεων για να πάρουν οι βιομήχανοι φθηνότερο ρεύμα.
Να μη θολώσει το κριτήριο του λαού
Να, λοιπόν, γιατί η προπαγάνδα υπέρ των «άφθαρτων» αποσκοπεί στην παραπλάνηση του λαού, στο να θολώσει το κριτήριο, με το οποίο πρέπει να αποφασίσει για την ψήφο του. Η αστική τάξη έχει αποδείξει την ικανότητά της να παρεμβαίνει στην αναδιάταξη του πολιτικού προσωπικού, να αξιοποιεί (ακόμα και να κατασκευάζει) «νέες» δυνάμεις που προκύπτουν από την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού.
Απέναντι σε όλα αυτά, ο λαός πρέπει ψύχραιμα να κρίνει όχι πρόσωπα, αλλά πολιτικές. Στη μάχη των ευρωεκλογών και τοπικών εκλογών πρέπει να τιμωρηθούν όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, είτε συμμετέχουν στη συγκυβέρνηση είτε βρίσκονται στην αντιπολίτευση. Να τιμωρηθούν όλοι εκείνοι που, με ψέματα και τρομοκρατία, διέδωσαν τα προηγούμενα χρόνια ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή ανάπτυξη, σύγκλιση, αλληλεγγύη για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της Ευρώπης μέσα στην ιμπεριαλιστική ΕΕ της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης. Που εξακολουθούν και σήμερα να καλλιεργούν τον ίδιο μύθο.
Να τιμωρηθεί ο πυρήνας της πολιτικής και της δράσης των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η επιλογή τους υπέρ των μονοπωλίων, υπέρ του μονόδρομου της ΕΕ. Δε συνιστά πραγματική τιμωρία, πολύ περισσότερο βήμα αντίστασης, η μετακίνηση από ένα κόμμα του ευρωμονόδρομου σε άλλο, π.χ. από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ που εξαπατά το λαό ότι η ΕΕ, από τα μέσα και από τα πάνω, με τις διαπραγματεύσεις και τάχα καλύτερες συμμαχίες, θα μετατραπεί σε «Ευρωπαϊκή Ενωση των λαών»!
Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, της πρότασής του για τη φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση, μπορεί να βάλει εμπόδια, να αναχαιτίσει αντιλαϊκά μέτρα, να έχει και επιμέρους επιτυχίες. Πάνω από όλα, να ανοίξει ο δρόμος για την αναγέννηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, τη λαϊκή συμμαχία που θα κατακτήσει, με το λαό στην εξουσία, την αποδέσμευση από την ΕΕ, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τη μονομερή διαγραφή του χρέους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

TOP READ