Να δοκιμάσει ο λαός τη δική του συνταγή

Να δοκιμάσει ο λαός τη δική του συνταγή

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και βδομάδα του ΣΕΒ. Ανοιξε με συνέντευξη του Δασκαλόπουλου και έκλεισε με ομιλία του Δασκαλόπουλου. Από τον οποίο, εκτός των άλλων, μάθαμε ότι σύμφωνα με τον Λένιν μόνο οι βιομήχανοι μπορούν να γίνουν «το κοινωνικό υποκείμενο του νέου παραγωγικού αναπτυξιακού μοντέλου»!!

«Συνιστώντα κράτη»

Ηταν και βδομάδα που βγήκαν τα μεγάλα μαχαίρια στη γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής μας. Με ένα νέο «σχέδιο Ανάν», που οριστικοποιεί την κατοχή και τη διχοτόμηση, προβλέποντας «συνιστώντα κράτη» στην Κύπρο. Επαναφέροντας τη λογική που πριν από 10 χρόνια, τον Απρίλη του 2004, απέρριψαν οι Ελληνοκύπριοι, όταν ψήφιζαν με 76% κατά του «σχεδίου Ανάν». Τότε, που έπεσαν πάνω τους «λυτοί και δεμένοι», διεθνείς ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, αλλά και ελληνικά αστικά κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, που ουσιαστικά στήριξαν το «σχέδιο Ανάν», για να τον πείσουν να λογικευτεί, να υποχωρήσει. Το «όχι» του ελληνοκυπριακού λαού, ακόμα ηχεί στα αυτιά τους. Θυμίζουμε ότι τότε όλοι έταζαν στον κυπριακό λαό πως η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ ανοίγει τις πόρτες για τη δίκαιη επίλυση του Κυπριακού, ότι υπάρχει το «κοινοτικό κεκτημένο», την ίδια στιγμή που η ΕΕ προωθούσε τη διχοτόμηση. Θυμίζουμε, όμως, και τη στάση του βασικού πυρήνα του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ, του ΣΥΝ, που στήριξε το «σχέδιο Ανάν», καλώντας τον κυπριακό λαό να ψηφίσει ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, πρωτοστατώντας στις υποσχέσεις ότι η ΕΕ θα λύσει το πρόβλημα, κατηγορώντας το ΚΚΕ για απομονωτισμό και εθνικισμό! Θέση που επιβεβαιώνει και σήμερα βλέποντας θετικά την κοινή δήλωση Αναστασιάδη - Ερογλου και κάνοντας εκκλήσεις να μη βιαστούμε να κρίνουμε το νέο ιμπεριαλιστικό σχέδιο...

Μια γροθιά

Ηταν και βδομάδα των αγροτών που γράφουν νέες σελίδες αγώνα στα μπλόκα τους. Εκεί όπου δεν είναι μόνοι. Εκεί όπου με συγκίνηση και ενθουσιασμό υποδέχτηκαν τους κοινωνικούς τους συμμάχους, που με σημαίες του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, του ΜΑΣ, της ΟΓΕ στάθηκαν στο πλευρό τους. Γιατί, όπως σημείωσε και ο Βαγγέλης Μπούτας, «είστε και σεις, όπως εμείς, άνθρωποι του μόχθου και της βιοπάλης, που σας ξεζουμίζει η αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων. Εχουμε τα ίδια προβλήματα. Πάρα πολλοί από τους αγρότες, όπως οι άνεργοι, εργάτες και πολλοί επαγγελματίες και μαγαζάτορες δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν τις εισφορές στους ασφαλιστικούς οργανισμούς. Οι φτωχοί αγρότες, όπως και οι εργαζόμενοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, η σπουδάζουσα νεολαία και οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας δεν έχουν να πληρώσουν το πανάκριβο πετρέλαιο και πουντιάζουν στα κρύα δωμάτια των σπιτιών τους. Οπως οι μεγαλέμποροι εκμεταλλεύονται το μόχθο και τον ιδρώτα του αγρότη για να πλουτίζουν, έτσι κάνουν οι βιομήχανοι με τον εργάτη. Κι όταν μας "ξεζουμίσουν σαν το λεμόνι", μας πετούν, μαζί, στον Καιάδα της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Να γιατί είμαστε σύμμαχοι στον αγώνα, μια γροθιά και μια ψυχή».

Πλεόνασμα λαϊκής αφαίμαξης

Βδομάδα πλεονάσματος, επίσης. Το πρωτογενές πλεόνασμα, για το οποίο τσακώνονται ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για το ύψος του, είναι αποτέλεσμα της φοροληστείας, των περικοπών στους μισθούς, στις συντάξεις, στην Υγεία και την Παιδεία, των χιλιάδων απολύσεων, γι' αυτό και ο λαός δεν έχει κανένα λόγο να πανηγυρίζει για την επίτευξή του ή να διεκδικεί μεγαλύτερο ύψος του. Οι κατακτήσεις που αφαιρέθηκαν τα προηγούμενα χρόνια ούτε πρόκειται να δοθούν πίσω, ούτε είναι αρκετές για το κεφάλαιο: Ο στόχος της καπιταλιστικής ανάκαμψης προϋποθέτει την ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Κοινοί τόποι

Ηταν και βδομάδα συναινέσεων. Ο,τι κι αν λένε στο μπαλκόνι ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, οι αναλυτές μετράνε θέσεις και καταγράφουν. Η αστική αρθρογραφία επισημαίνει την κοινότητα θέσεων των δυνάμεων της αστικής διαχείρισης. Οχι, βεβαίως, για να προβοκάρει τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για να επισημάνει την ανάγκη διαμόρφωσης ενός πλατιού ρεύματος συναίνεσης που θα προχωρήσει σε κοινούς στόχους με βασικό άξονα τις αναγκαίες αλλαγές στο μείγμα. Θεμιτός, λοιπόν, ο ανταγωνισμός ΣΥΡΙΖΑ - κυβέρνησης για το ποιος θα πραγματοποιήσει αυτές τις αλλαγές, ποιο τμήμα του κεφαλαίου θα ευνοηθεί, ποιες συμμαχίες θα ενισχυθούν. Ομως, δεν πρέπει να αφαιρούμαστε από το κοινό στρατηγικό πλαίσιο. Αλλωστε, ποτέ δεν πρέπει να φεύγει από την προοπτική και η πιθανότητα κυβερνήσεων μεγάλης συνεργασίας, εάν αυτό προκύψει ως ανάγκη. Με δεδομένο ότι το πολιτικό σκηνικό είναι, όπως λένε οι αστοί, «ρευστό».

Ανεργία και των αγίων!

Εφτασε αισίως στο 30% βγάζοντας τη γλώσσα σ' όσους ισχυρίζονται ότι θα την αντιμετωπίσουν με προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας», που ανακυκλώνουν τους ανέργους, ή, με πολιτικές «ενεργητικής απασχόλησης», που στηρίζουν κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, πολιτικές που πατάνε στην ανεργία για να δώσουν κι άλλα στηρίγματα στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Αμεση ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας για την ουσιαστική προστασία και την άμεση ανακούφιση των ανέργων, με αιτήματα που περιλαμβάνονται και στις προτάσεις νόμων του ΚΚΕ. Το πρόβλημα της ανεργίας δεν μπορεί να λυθεί στο πλαίσιο ενός δρόμου ανάπτυξης, όπου κυριαρχεί η αναρχία, η εκμετάλλευση και το κυνήγι του κέρδους, το οποίο οδηγεί τους κεφαλαιοκράτες να ανοιγοκλείνουν τις επιχειρήσεις τους και να μεταφέρουν τα κεφάλαιά τους εκεί που έχουν μεγαλύτερη κερδοφορία, με βάση και τις ελευθερίες της ΕΕ.

Ο ένας κόβει κι ο άλλος ράβει

Ηταν και βδομάδα ΣΥΡΙΖΑ στο ίδιο ακριβώς πεδίο, καθώς ο Τσίπρας εξήγησε στους βιομήχανους ότι τους συμφέρει να είναι κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Η ακριβής φράση του ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική του «δημιουργεί συνθήκες κερδοφορίας για το ιδιωτικό κεφάλαιο και, έτσι, νέες σταθερές και αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας» (πιο αναλυτικά παρακάτω).
Τα παρακάτω δε χρειάζονται σχόλια:
«Σήμερα βλέπουμε καθαρά ότι οι μνημονιακές πολιτικές δεν βγάζουν πουθενά. Αλλά το ίδιο το Μνημόνιο παρέχει τη δυνατότητα αναδιαπραγμάτευσης (...) Αυτό επείγει να κάνουμε σήμερα. Πληθαίνουν άλλωστε οι φωνές στην Ευρώπη που διαπιστώνουν τα λάθη της τρόικας και το αδιέξοδο της συνταγής» (από συνέντευξη του προέδρου του ΣΕΒ στην αρχή της βδομάδας).
«Ο πρωθυπουργός κατανόησε και έθεσε τα προβλήματα της ελληνικής βιομηχανίας ψηλά στην κυβερνητική ατζέντα (...) προσδοκούμε την ίδια στάση και από την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία ήδη έχει διατυπώσει θετικές θέσεις. Η στήριξη (...) της βιομηχανίας (...) μπορεί και πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο πολιτικής σύγκλισης» (από ομιλία του προέδρου του ΣΕΒ στο τέλος της βδομάδας).
«Είναι επιλογή επιβίωσης για τον παραγωγικό κόσμο της χώρας να συνομιλήσει και με αυτούς που υποστήριζαν από την αφετηρία της κρίσης ότι η νεοφιλελεύθερη λιτότητα και η απορρύθμιση δεν είναι η λύση (...) Ζητάμε από τη δημιουργική και παραγωγική Ελλάδα να μπει μπροστά (...) είμαστε ξεκάθαροι στις θέσεις μας (...) ενίσχυση μιας ανταγωνιστικής εγχώριας βιομηχανίας (...) δημιουργεί συνθήκες κερδοφορίας για το ιδιωτικό κεφάλαιο και, έτσι, νέες σταθερές και αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας» (από την ομιλία του Τσίπρα στην ίδια εκδήλωση με τον Δασκαλόπουλο).

Ο λαός έχει πείρα

Η ταύτιση απόψεων ΣΕΒ και ΣΥΡΙΖΑ σε μια σειρά από θέματα δεν είναι βέβαια καινούργια. Οι ομιλίες και τοποθετήσεις τους απλά απέδειξαν ότι μοιράζονται κοινές απόψεις.
Στον αντίποδα, το ΚΚΕ αποκαλύπτει και δεν παραπλανά, όπως κάνουν οι παλιοί και οι πολυπληθείς εκκολαπτόμενοι νέοι «σωτήρες», ότι στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, με τις διάφορες συνταγές που στηρίζουν την επιχειρηματική δράση, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων δεν μπορεί να ελπίζει ο λαός ότι θα βγει ωφελημένος μαζί με τους εκμεταλλευτές του.
Πάνω από 20 χρόνια τώρα, η συζήτηση και οι αποφάσεις της ΕΕ, όπως και όλων των αποχρώσεων οι κυβερνήσεις, μονοκομματικές είτε συνεργασίας, έχουν σαν κεντρικό στόχο να υπηρετήσουν αποτελεσματικά μόνο την ανταγωνιστικότητα και τη διευκόλυνση της επιχειρηματικής δράσης και της κερδοφορίας μεγάλων συμφερόντων. Ολα δοκιμάστηκαν, αυτοδύναμες μονοκομματικές κυβερνήσεις, πολυκομματικές, κεντροαριστερές και κεντροδεξιές, με ευρώ ή χωρίς ευρώ, με στάση πληρωμής του κρατικού χρέους, με επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, σε κράτη εντός ή εκτός ΕΕ. Ολες οι παραπάνω επιλογές και παραλλαγές δεν είχαν ούτε μπορεί να έχουν φιλολαϊκό αποτέλεσμα, αφού στοχεύουν να ξελασπώσουν τον καπιταλισμό από την κρίση του, να στηρίξουν την ανάκαμψη των κερδών των μονοπωλίων, που σημαίνει παντού ίδιας αντιλαϊκής κατεύθυνσης μέτρα.
Με βάση την τεράστια πείρα που έχουμε όλοι συσσωρεύσει, πρέπει να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα μπροστά.
Σήμερα, που ο λαός βομβαρδίζεται με διάφορες συνταγές για να δοκιμάσει ένα φαγητό που αποδείχτηκε πραγματικό δηλητήριο για τον ίδιο, πρέπει να δοκιμάσει τη δική του συνταγή, γραμμένη με τα δικά του χέρια και με τα δικά του υλικά.
Να πετάξει στα σκουπίδια τους τσελεμεντέδες της ΕΕ, του κεφαλαίου και των διαφόρων πολιτικών εκπροσώπων τους, που έχουν αναλάβει το καθήκον να περιτυλίξουν με χρυσόχαρτο το νέο δηλητήριο που έχουν ετοιμάσει για να του δώσουν.
Να αξιοποιήσουμε όλοι και όλες την πείρα μας και να ισχυροποιήσουμε τη λαϊκή δύναμη, να δυναμώσει η προοπτική και η ελπίδα της διεξόδου από τη σημερινή κατάσταση υπέρ του λαού.
Με αποδέσμευση από την ΕΕ και κάθε άλλη λυκοσυμμαχία, μονομερή διαγραφή του χρέους, κατάργηση των μνημονίων διαρκείας και των δανειακών συμβάσεων, με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, την ανατροπή της εξουσίας τους, με την εργατική - λαϊκή εξουσία, το Σοσιαλισμό.