Σενάρια αναμόρφωσης για ... δεξιά «Ελιά»
Η
αναμόρφωση της σοσιαλδημοκρατίας είναι το υπ' αριθμόν 1 ζητούμενο της
αναπαλαίωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού, ωστόσο δεν είναι και το
μοναδικό: Μετρώντας το γεγονός ότι η ΝΔ προβάλλει πια ως «φθαρμένο
προϊόν», το ΠΑΣΟΚ εξαϋλώνεται και η «Ελιά» δεν περπατά, δυνάμεις του
αστικού κόσμου δείχνουν να θεωρούν επιβεβλημένη την παρουσία μιας «νέας ευρωπαϊκής παράταξης»,
που θα αποτελέσει το βασικό εκπρόσωπο των αστικών δυνάμεων του τόπου,
ενός νέου αστικού, «φιλοευρωπαϊκού» κόμματος, όπου θα ενσωματωθούν και
δυνάμεις εκτός ΝΔ. Καθόλου τυχαία, στον αστικό Τύπο κυκλοφορούν σενάρια
διεργασιών και στη λεγόμενη κεντροδεξιά, με «μετεξέλιξη» της ΝΔ σε «νέα», «φιλοευρωπαϊκή» αστική παράταξη, που θα ενσωματώσει και στελέχη από άλλους αστικούς χώρους.
Και εδώ, κεντρικός άξονας της κινητικότητας είναι ο σχηματισμός σταθερών αστικών κυβερνήσεων, η διαμόρφωση σχημάτων που θα μπορούν να ενσωματώσουν ευρύτερα μεσαία και λαϊκά στρώματα στον ευρωμονόδρομο.
Σε αυτό το πλαίσιο, γράφτηκε ότι μετά τις ευρωεκλογές ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ, Αντ. Σαμαράς, σχεδιάζει να σημάνει «συναγερμό» για τη «Νέα Ελλάδα» (με δημοσιεύματα να αναφέρουν ότι αυτό μπορεί να είναι και το όνομα του νέου σχηματισμού), με σύμπραξη όλων των «μεταρρυθμιστικών» και «φιλοευρωπαϊκών» δυνάμεων, δυνάμεων που επιμένουν στην ταχύτερη εφαρμογή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, όπως αυτές έχουν συναποφασιστεί και κεντρικά σε επίπεδο ΕΕ.
«Ο κατακερματισμός της Δεξιάς στην Ευρώπη και στην Ελλάδα ειδικότερα αποτελεί πλέον γεγονός», σημείωνε πριν από λίγο καιρό η «Καθημερινή», συνεχίζοντας: «Στη Γαλλία, στην Ολλανδία, στην Αυστρία, αλλά και στη Μεγάλη Βρετανία, νέοι πολιτικοί σχηματισμοί, κινούμενοι εκτός συμβατικού πλαισίου των παραδοσιακών συντηρητικών κομμάτων, ενδέχεται να καταλάβουν την πρώτη θέση στις ευρωεκλογές του προσεχούς Μαΐου (...) Η ενοποίηση (...) της Ευρώπης και κυρίως η εισαγωγή του ευρώ σε συνδυασμό με την υιοθέτηση πολυπολιτισμικών αρχών και την προσπάθεια αμβλύνσεως στοιχείων της εθνικής ιδιοσυστασίας των ανεξαρτήτων κρατικών οντοτήτων, έχει υπονομεύσει τον ιδεολογικό πυρήνα των κομμάτων της Δεξιάς (...) Τίθεται πλέον επειγόντως θέμα ανασυγκροτήσεως της Δεξιάς. Η νέα Δεξιά δεν μπορεί να είναι αντιευρωπαϊκή, αλλά θα πρέπει να εμφορείται από αίσθημα σκεπτικισμού για την πορεία της Ευρώπης, να έχει χαρακτήρα κοινωνικό και στόχο την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, που εκ των πραγμάτων και λόγω οικτρών χειρισμών έχει καταλυθεί. Εάν στο μεσοδιάστημα ο κ. Αντώνης Σαμαράς πετύχει την ουσιαστική και όχι επικοινωνιακή μετάλλαξη της ΝΔ, τότε θα επιλύσει ενδεχομένως ένα μείζον πρόβλημα όχι απλώς της Δεξιάς, αλλά της ομαλής διακυβερνήσεως της χώρας, διότι δίχως την ύπαρξη μιας ισχυρής Κεντροδεξιάς η Ελλάς θα οδηγηθεί σε περιπέτειες».
Οι αναφορές περί «αισθήματος σκεπτικισμού», «κοινωνικού χαρακτήρα», «ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας» κ.τ.λ., αντανακλούν στην πραγματικότητα απόψεις τμημάτων της ελληνικής αστικής τάξης που επιζητούν νέο μείγμα διαχείρισης της κρίσης, μια δημοσιονομική χαλάρωση, που θεωρούν ότι θα εξυπηρετήσει καλύτερα το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, αλλά και της ενσωμάτωσης ορισμένων κοινωνικών τμημάτων αναγκαίων για τις συμμαχίες του κεφαλαίου.
Σε κάθε περίπτωση, με όποιες μορφές κι αν εξελιχθεί η αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, ο λαός πρέπει να έχει καθαρό ότι δεν έχει κανέναν λόγο να στοιχισθεί πίσω από το ένα ή το άλλο αστικό συμφέρον.
Και εδώ, κεντρικός άξονας της κινητικότητας είναι ο σχηματισμός σταθερών αστικών κυβερνήσεων, η διαμόρφωση σχημάτων που θα μπορούν να ενσωματώσουν ευρύτερα μεσαία και λαϊκά στρώματα στον ευρωμονόδρομο.
Σε αυτό το πλαίσιο, γράφτηκε ότι μετά τις ευρωεκλογές ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ, Αντ. Σαμαράς, σχεδιάζει να σημάνει «συναγερμό» για τη «Νέα Ελλάδα» (με δημοσιεύματα να αναφέρουν ότι αυτό μπορεί να είναι και το όνομα του νέου σχηματισμού), με σύμπραξη όλων των «μεταρρυθμιστικών» και «φιλοευρωπαϊκών» δυνάμεων, δυνάμεων που επιμένουν στην ταχύτερη εφαρμογή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, όπως αυτές έχουν συναποφασιστεί και κεντρικά σε επίπεδο ΕΕ.
Και άλλες σκέψεις
Βέβαια, καθώς
στην ΕΕ ενισχύονται φυγόκεντρες τάσεις στους κόλπους του ευρωπαϊκού
κεφαλαίου, προβάλλονται και άλλες κατευθύνσεις, αλλά με σταθερή πάντα τη
στρατηγική για εξυπηρέτηση των μονοπωλιακών συμφερόντων με σταθερές
κυβερνήσεις και ομαλή διακυβέρνηση μέσω εξασφάλισης ευρύτερης κοινωνικής
συναίνεσης.«Ο κατακερματισμός της Δεξιάς στην Ευρώπη και στην Ελλάδα ειδικότερα αποτελεί πλέον γεγονός», σημείωνε πριν από λίγο καιρό η «Καθημερινή», συνεχίζοντας: «Στη Γαλλία, στην Ολλανδία, στην Αυστρία, αλλά και στη Μεγάλη Βρετανία, νέοι πολιτικοί σχηματισμοί, κινούμενοι εκτός συμβατικού πλαισίου των παραδοσιακών συντηρητικών κομμάτων, ενδέχεται να καταλάβουν την πρώτη θέση στις ευρωεκλογές του προσεχούς Μαΐου (...) Η ενοποίηση (...) της Ευρώπης και κυρίως η εισαγωγή του ευρώ σε συνδυασμό με την υιοθέτηση πολυπολιτισμικών αρχών και την προσπάθεια αμβλύνσεως στοιχείων της εθνικής ιδιοσυστασίας των ανεξαρτήτων κρατικών οντοτήτων, έχει υπονομεύσει τον ιδεολογικό πυρήνα των κομμάτων της Δεξιάς (...) Τίθεται πλέον επειγόντως θέμα ανασυγκροτήσεως της Δεξιάς. Η νέα Δεξιά δεν μπορεί να είναι αντιευρωπαϊκή, αλλά θα πρέπει να εμφορείται από αίσθημα σκεπτικισμού για την πορεία της Ευρώπης, να έχει χαρακτήρα κοινωνικό και στόχο την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, που εκ των πραγμάτων και λόγω οικτρών χειρισμών έχει καταλυθεί. Εάν στο μεσοδιάστημα ο κ. Αντώνης Σαμαράς πετύχει την ουσιαστική και όχι επικοινωνιακή μετάλλαξη της ΝΔ, τότε θα επιλύσει ενδεχομένως ένα μείζον πρόβλημα όχι απλώς της Δεξιάς, αλλά της ομαλής διακυβερνήσεως της χώρας, διότι δίχως την ύπαρξη μιας ισχυρής Κεντροδεξιάς η Ελλάς θα οδηγηθεί σε περιπέτειες».
Οι αναφορές περί «αισθήματος σκεπτικισμού», «κοινωνικού χαρακτήρα», «ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας» κ.τ.λ., αντανακλούν στην πραγματικότητα απόψεις τμημάτων της ελληνικής αστικής τάξης που επιζητούν νέο μείγμα διαχείρισης της κρίσης, μια δημοσιονομική χαλάρωση, που θεωρούν ότι θα εξυπηρετήσει καλύτερα το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, αλλά και της ενσωμάτωσης ορισμένων κοινωνικών τμημάτων αναγκαίων για τις συμμαχίες του κεφαλαίου.
Σε κάθε περίπτωση, με όποιες μορφές κι αν εξελιχθεί η αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, ο λαός πρέπει να έχει καθαρό ότι δεν έχει κανέναν λόγο να στοιχισθεί πίσω από το ένα ή το άλλο αστικό συμφέρον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου