Όταν ο Στ.Θεοδωράκης «αγιογραφούσε» το Γιώργο Παπανδρέου και υποστήριζε τις ΝΑΤΟϊκές θηριωδίες στη Γιουγκοσλαβία...

 Όταν ο Στ.Θεοδωράκης «αγιογραφούσε» το Γιώργο Παπανδρέου και υποστήριζε τις ΝΑΤΟϊκές θηριωδίες στη Γιουγκοσλαβία...

Περιοδικό ΚΛΙΚ, Αύγουστος 1999.

Συνέντευξη του τότε υπουργού εξωτερικών της κυβέρνησης Κ.Σημίτη, Γιώργου Παπανδρέου, στον συντάκτη του ΚΛΙΚ Σταύρο Θεοδωράκη.

Υπότιτλος συνέντευξης: Οι τολμηρές αλήθειες του Γιώργου Παπανδρέου.

Εισαγωγή του Σταύρου Θεοδωράκη για τον Γιώργο Παπανδρέου:

«Ηταν ο πρώτος στο ΠAΣOK που μίλησε υπέρ της «ελεύθερης ραδιοφωνίας» το 1986, τις μέρες που οι σύντροφοί του δήλωναν έτοιμοι να ρίξουν τους δορυφόρους –τη θυμηθήκαμε την ιστορία στον γυρισμό και αρκετά γελάσαμε–, και δεν χρειάστηκε καμία σύσκεψη για να το κάνει. Kαι ήταν από τους λίγους πολιτικούς που τόλμησε, στις αρχές τις δεκαετίας, να ζητήσει αποποινικοποίηση και διαχωρισμό των ουσιών, όταν άλλοι στο άκουσμα και μόνο της λέξης ναρκωτικά έβγαζαν καντήλες. Oύτε τότε χρειάστηκε καμιά σύκεψη για να το κάνει. Mεγαλωμένος ως πολίτης του κόσμου, έχει μαζέψει σαν σφουγγάρι από παντού απόψεις σύγχρονες. Kαι έχει το χάρισμα που είχε και ο πατέρας του –στην αρχή τουλάχιστον της πολιτικής του καριέρας–, αλλά και ο παππούς του. Δεν φοβάται να πει τις απόψεις του. Οχι ότι δεν είναι ένας Παπανδρέου».

Στη συνέχεια ο Στ.Θεοδωράκης... στήνει στον τοίχο τον τότε υπουργό εξωτερικών με φοβερές, «επιθετικές» ερωτήσεις του τύπου: Aισθάνεστε νικητής, κ. Παπανδρέου; 

Όταν φτάνει η στιγμή να αναφερθούν στο ΝΑΤΟϊκό έγκλημα στη Γιουγκοσλαβία, το οποίο ο Στ.Θεοδωράκης μαζί με άλλους δημοσιογράφους υποστήριξαν θερμά, ρωτάει τον Παπανδρέου ο «ποταμίσιος»: 

Mε τα όσα αποκαλύπτονται τώρα στο Κόσοβο, το εύρος των σφαγών των Κοσοβάρων, οι ομαδικοί τάφοι, σκέφτεστε διαφορετικά τον πόλεμο; 

(Ουδεμία αναφορά/ερώτηση για τις εκατόμβες νεκρών που άφησε πίσω του η ΝΑΤΟϊκή θηριωδία. Ούτε λέξη για τους χιλιάδες νεκρούς των βομβαρδισμών, των τραυματιών, των εκτοπισμένων ανθρώπων, του απεμπλουτισμένου ουρανίου κλπ...). 

Και συνεχίζει ο Θεοδωράκης στην επόμενη ερώτηση: Σε αντίθεση, πάντως, με τους βομβαρδισμούς των NATOϊκών, οι σφαγές των Σέρβων ελάχιστα απασχόλησαν τη δική μας κοινωνία. 

(Νά' τη και η έμμεση προσπάθεια να δικαιολογηθεί η ιμπεριαλιστική σφαγή).

Στ.Θεοδωράκης προς Παπανδρέου: Eσείς καταφέρατε να ισορροπήσετε. Δεν δυσαρεστήσατε ούτε τους συμμάχους μας ούτε τους Σέρβους. 

(Εκ νέου γλείψιμο. Σου λέει, μη νομίζει ο αναγνώστης ότι δεν είναι σούπερ υπουργός-διπλωμάτης ο Γιώργος). 

Συνεχίζει απτόητο το δημοσιογραφικό κοράκι του ΚΛΙΚ: Πάντως, ενώ όλοι σε αυτή τη χώρα ήμασταν εναντίον των βομβαρδισμών, υπήρξαν και κάποιοι που ήταν υπέρ του Μιλόσεβιτς. Kαι τον υποστήριξαν έμπρακτα, επισκέψεις, «ανθρωπιστική βοήθεια», συναυλίες... 

(Ο Στ.Θεοδωράκης ίσως σκέφτονταν, από μέσα του, πως θα έπρεπε να γίνουν συναυλίες και υπέρ του ΝΑΤΟϊκού στρατού, ίσως δε να σταλεί και ανθρωπιστική βοήθεια στις ιμπεριαλιστικές χώρες που μετείχαν αυτού. Δεν το είπε ωστόσο.... Επέλεξε μια έμμεση αναφορά σε ένα παραμύθι με το Μιλόσεβιτς στο ρόλο του κακού δράκου).