Ανθρακες λοιπόν ο θησαυρός..

Προβοκάτορες χωρίς έλεος!

Σε ανάρτηση στη γνωστή ιστοσελίδα - κέντρο του διαδικτυακού αντικομμουνισμού «Εργατικός αγώνας», με τον ασφαλίτικο τίτλο «ΚΚΕ και αστική τάξη», διαβάζουμε: «Να όμως που κάτι φαίνεται να αλλάζει από τα τέλη του 2012 στη στάση των μέσων μαζικής ενημέρωσης απέναντι στο ΚΚΕ», κάνοντας λόγο για προνομιακή μεταχείριση του ΚΚΕ από τα αστικά ΜΜΕ!

Για να αποδείξουν το παραπάνω, χρησιμοποιούν ανάμεσα σε άλλα τι έγραψε ο Παπαχελάς το 2012 και ο Ψυχάρης το 2013 στο «ΒΗΜΑ». Δυστυχώς, όμως, ήρθαν δεύτεροι, γιατί τους πρόλαβαν άλλοι προβοκάτορες και συγκεκριμένα οι ναζί χρυσαυγίτες. Σε ανάρτηση πριν από περίπου ένα χρόνο, στην ανεπίσημη ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής «ethnikismos.net», αναφέρεται σχετικά με το ίδιο άρθρο πως «υποστηρίζει -και πολύ σωστά!- ότι τα κόμματα της αριστεράς -παρά τις... επαναστατικές φανφάρες που εξαπολύουν από καιρού εις καιρόν- όχι μόνο δεν αποτελούν κίνδυνο για το σύστημα, αλλά είναι και όργανά του και αφετέρου ότι ο μόνος κίνδυνος για το σύστημα προέρχεται από τη Χρυσή Αυγή». Ας ψαχτούν λίγο εκεί στον «Εργατικό αγώνα» γι' αυτήν την ταύτιση απόψεων που παρουσιάζουν με τους φασίστες.
Παρακάτω διαβάζουμε πως «εδώ και ένα χρόνο, έχει αλλάξει η συμπεριφορά των μέσων μαζικής ενημέρωσης απέναντι στο ΚΚΕ. Τους καλούνε πλέον στις εκπομπές. Πανελίστες που για 20 και πλέον χρόνια τους είχανε αποκλεισμένους από τις εκπομπές τους, φιλοξενούν σήμερα εκπρόσωπους του κόμματος».
Ξεχνούν όμως την επίθεση που οργάνωσαν όλα τα ΜΜΕ και οι μηχανισμοί τους το Μάη και τον Ιούνη του 2012 ενάντια στο ΚΚΕ. Ξέχασαν την προκλητική προβολή τότε του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ, της ΧΑ, των ΑΝΕΛ, όλων εκτός του ΚΚΕ. Ολων όσων δηλαδή ήταν και είναι χρήσιμοι για να παγιδεύουν τη λαϊκή οργή και να συνεισφέρουν στη σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος.

Και αφού τα ξεχνούν όλα αυτά, μιλάνε για θετική προβολή του ΚΚΕ. Τα στοιχεία όμως τους διαψεύδουν. Ιδού:

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου των βουλευτικών εκλογών του 2009, οι εμφανίσεις εκπροσώπων του ΚΚΕ σε τηλεοπτικά πάνελ αστικών ΜΜΕ πανελλαδικής εμβέλειας ήταν 171 (89 στην κρατική τηλεόραση και 82 στα ιδιωτικά), ενώ στους δύο περίπου μήνες της διπλής εκλογικής μάχης Μάη - Ιούνη του 2012, συνολικά οι εμφανίσεις ήταν 209 (70 στην κρατική ραδιοτηλεόραση και 139 στα ιδιωτικά). Στις φετινές τριπλές εκλογές του Μάη 2014, οι εμφανίσεις όλων των εκπροσώπων και υποψηφίων του ΚΚΕ (συμπεριλαμβανομένων των υποψηφίων σε δημοτικές και περιφερειακές εκλογές) ήταν μόλις 83(!) (μόνο στα ιδιωτικά, λόγω μη συμμετοχής εκπροσώπων στη ΝΕΡΙΤ). Δηλαδή, υπάρχει σταθερή και αισθητή μείωση από εκλογές σε εκλογές, από το 2009 και μετά, αν υπολογιστεί το γεγονός ότι οι εκλογές του 2012 ήταν διπλές και του 2014 τριπλές.
Μετά τις τελευταίες εκλογές και σε διάστημα περίπου ενός μήνα, οι εμφανίσεις εκπροσώπων του ΚΚΕ σε κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας είναι μόλις 14, ενώ υπάρχουν καθημερινά πάνω από 7 τηλεοπτικά πολιτικά πάνελ στους πανελλαδικούς σταθμούς, που έχουν φιλοξενήσει εκατοντάδες εκπροσώπους άλλων κομμάτων.
Πρόσφατα, τον Απρίλη του 2014, επιβλήθηκε μάλιστα από το ΕΣΡ πρόστιμο σε γνωστό Τ/Σ πανελλαδικής εμβέλειας για παραβίαση της πολιτικής πολυφωνίας, στην προβολή του ΚΚΕ, στο διάστημα Οκτώβρη - Δεκέμβρη 2013.
Μιλάμε δηλαδή για τέτοια προνομιακή μεταχείριση από τα αστικά ΜΜΕ στο ΚΚΕ!

Ανθρακες λοιπόν ο θησαυρός... Δυστυχώς, λοιπόν, για τους προβοκάτορες, τα στοιχεία λένε άλλα: Η αντιμετώπιση του ΚΚΕ από τα αστικά ΜΜΕ παραμένει η ίδια και χαρακτηρίζεται από αποκλεισμό, αποσιώπηση ή διαστρέβλωση των θέσεών του. Και αυτό το γνωρίζουν όλοι, ακόμη και εκείνοι που δε συμφωνούν με το ΚΚΕ. Οσο μιλάνε λοιπόν, τόσο περισσότερο εκτίθενται.

ΥΓ: Αλήθεια, αν ισχύουν τα όσα λένε οι συγκεκριμένοι για το ΚΚΕ, που ως υπαρκτή πολιτική δύναμη είναι μονίμως αποκλεισμένο από τα αστικά ΜΜΕ, τότε για τον ανύπαρκτο «Εργατικό αγώνα», για τον οποίο αστικά ΜΜΕ φιλοξενούν τακτικά εκτενή αφιερώματα (με τελευταίο αυτό το ολοσέλιδο άρθρο του Λ. Σταυρόπουλου στο «ΒΗΜΑ» της Κυριακής ή το άρθρο του Α. Μαραθιά σε γνωστό site όπου το ΚΚΕ είναι συνήθως απόν), τι ακριβώς ισχύει; Η αλήθεια είναι ότι ο «Εργατικός αγώνας» εξελίσσεται σε κέντρο προβοκάτσιας και συκοφάντησης του ΚΚΕ, με τακτικές που θα ζήλευε και ο Μανιαδάκης.

• Αναδημοσίευση αποσπασμάτων άρθρου από το portal «902.gr»