Το φάντασμα του 1914...

Το φάντασμα του 1914...

«Το φάντασμα του 1914 (σ.σ. του Α' Παγκοσμίου Πολέμου) σκιάζει τον πλανήτη». Με αυτόν τον τίτλο μεγάλη αστική εφημερίδα επιχείρησε να αποτυπώσει την ανησυχία της για τις διεθνείς εξελίξεις, που μυρίζουν μπαρούτι. Λιβύη, Αφρική, Παλαιστίνη, Ιράκ, Συρία, Ουκρανία. Διαβάζοντας βεβαίως τις σελίδες αυτής της εφημερίδας. αλλά και άλλων που κινούνται στο ίδιο πλαίσιο καταλαβαίνει κανείς ότι η ανησυχία τους έχει συγκεκριμένο ταξικό πρόσημο. Πώς θα κατοχυρωθούν τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου σε συνθήκες όπου οξύνονται οι αντιθέσεις και προχωρούν «γεωπολιτικές ανακατατάξεις». Ζήτημα άλυτο αφού η ίδια η αστική πολιτική βρίθει αντιφάσεων στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Ετσι, η ελληνική αστική τάξη θέλει στρατηγικές σχέσεις με το Ισραήλ, αλλά να διατηρεί τα ερείσματά της στον αραβικό κόσμο προσδοκώντας και από το άνοιγμα στο Ιράν. Στρατηγική στήριξη του «ευρωατλαντικού» προσανατολισμού, αλλά, παράλληλα, να μην πληγεί από την αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Ενίσχυση των παραδοσιακών σχέσεων με τις ΗΠΑ, αλλά ανοίγματα και στην Κίνα. Οσο βεβαίως οξύνονται οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί τόσο θα καλούνται οι αστικές τάξεις των καπιταλιστικών χωρών να διαλέξουν στρατόπεδο. Σε όποιο και αν βρεθούν οι εργαζόμενοι δεν έχουν συμφέρον να τους ακολουθήσουν. Τα φαντάσματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου δεν ξορκίζονται. Στο χέρι των λαών είναι να βάλουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις. Το ερώτημα για τους λαούς είναι εάν ένα «νέο 1914» θα ακολουθήσει ένα «νέο 1917»...