Μια πόλη στο Μissouri των ΗΠΑ,εκρήγνυται λόγω ενός θανάτου από αστυνομικό
Αύγουστος
12, 2014. Η Nicole Colson ερευνά το γιατί η δολοφονία ενός άοπλου
έφηβου από την αστυνομία στη μικρή αυτή πόλη του Missouri αντηχεί σε όλη
τη χώρα.
“Η αστυνομία του Ferguson μόλις εκτέλεσε τον άοπλο γιο μου!!” Αυτό έγραφε το χαρτόνι που κρατούσε ο Louis Head δείχνοντας το στον κόσμο αμέσως μετά τη δολοφονία του γιου του, Michael Brown, από έναν αστυνομικό στους δρόμους του Ferguson, στις 9 Αυγούστου. Ο θάνατος του 18χρονου τροφοδότησε την πικρή οργή της κοινότητας η οποία κατηγορεί την αστυνομία για επαναλαμβανόμενη βία κατευθυνόμενη στους αφροαμερικανούς κατοίκους αυτού του προαστίου έξω από το St.Luis, και η οποία οδήγησε σε διαδηλώσεις για δύο συνεχόμενες νύχτες.
Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης επικεντρώθηκαν στις ζημιές που προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, αλλά για εκατομμύρια ανθρώπους στη χώρα τα κυρίαρχα συναισθήματα ήταν ο τρόμος για την εκτέλεση ενός ακόμα άοπλου αφροαμερικανού νέου από την αστυνομία και η αίσθηση ότι αυτή τη φορά κάτι πρέπει να γίνει για την αστυνομική βία.
Σύμφωνα με την εκδοχή της αστυνομίας για τα γεγονότα, ο ιδιοκτήτης ενός καταστήματος ανέφερε ότι κάποιος που δήθεν έμοιαζε με τον Brown τον είχε κλέψει. Αργότερα, ένας αστυνομικός – του οποίου μέχρι τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές ακόμα δεν γνωρίζουμε το όνομα – σταμάτησε τον Brown μαζί με ένα φίλο του καθώς αυτοί περαπατούσαν στο δρόμο. Σύμφωνα με τον αστυνομικό, ο Brown επιχείρησε να τον σπρώξει και να του αποσπάσει το περίστροφο. Η αστυνομία λέει ότι μια σφαίρα από το πιστόλι του αστυνομικού έφυγε κατά τη διάρκεια της διαμάχης. Έπειτα, όταν ο άοπλος Brown τράπηκε σε φυγή, ο αστυνομικός πυροβόλησε αρκετές φορές προς αυτόν, τραυματίζοντας τον θανάσιμα.
Αυτόπτες μάρτυρες ωστόσο δίνουν μια εντελώς διαφορετική εκδοχή. Ο Dorian Johnson περπατούσε μαζί με τον Michael Brown. Ο Piaget Crenshaw, ένας περαστικός που είδε τους πυροβολισμούς, δήλωσε στο Fox 2 News ότι μετά τον τσαμπουκά του αστυνομικού στον Brown και τον Johnson για το ότι περπατούσαν στο δρόμο, ο αστυνομικός επιτέθηκε στον Brown προσπαθώντας να τον πνίξει και να τον βάλει στο αυτοκίνητο του. Το όπλο του εκπυρσοκρότησε τουλάχιστον μία φορά σε αυτό το σημείο. Όταν και οι δύο έφηβοι άρχισαν να τρέχουν, ο αστυνομικός πυροβόλησε για δεύτερη φορά. Ο Johnson είπε στους δημοσιογράφους ότι “[Ο αστυνομικός] πυροβόλησε ξανά και όταν ο φίλος μου ένιωσε τη σφαίρα γύρισε και σήκωσε τα χέρια του ψηλά γονατίζοντας προς το έδαφος, αλλά ο αστυνομικός συνέχισε να τον πλησιάζει με το όπλο του και του έριξε αρκετές σφαίρες ακόμα.” “Δεν πειράξαμε κανέναν”, συνεχίζει. “Δεν είχαμε κανένα απολύτως όπλο επάνω μας.”
Η οικογένεια και οι φίλοι του Brown έμαθαν για το θάνατο του γιατί το σώμα του κειτόταν νεκρό στο δρόμο για ώρες ενώ η αστυνομία “ερευνούσε” -ή προσπαθούσε να βρει ιστορίες για να καλύψει μια υπόθεση ψυχρής δολοφονίας, αν κρίνουμε από τις μαρτυρίες. Σύμφωνα με το St. Louis Post-Dispatch οι φίλοι του Brown είδαν φωτογραφίες του να κείτεται νεκρός στο δρόμο του Canfield Drive όπου έμεινε για ώρες. Κάποιοι συμμετείχαν στο πλήθος που μαζεύτηκε εκεί από τους πυροβολισμούς για να θρηνήσουν και να διαδηλώσουν για τον τρόπο που πέθανε ο Brown : ήταν αφροαμερικανός, άοπλος και πυροβολήθηκε πολλές φορές.”
Ο θάνατος ενός ακόμα αφροαμερικανού από την αστυνομία προκάλεσε την οργή της κοινωνίας, η οποία ξέσπασε τις μέρες μετά τη δολοφονία -αν και αυτό συνέβη μετά από μια κατά πολλούς ηθελημένη αστυνομική πρόκληση. Αφροαμερικανοί κάτοικοι που μαζεύτηκαν το βράδυ της δολοφονίας του Brown μπροστά στο αστυνομικό τμήμα αντιμετωπίστηκαν με βία. Δεκάδες αστυνομικοί είχαν έρθει από τις γύρω πόλεις, όντας πλήρως εξοπλισμένοι, ενώ πολλοί από αυτούς κρατούσαν όπλα. Το πλήθος φώναζε “Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος” και πολλοί από τους κατοίκους σήκωναν ψηλά τα χέρια τους για να δείξουν στους αστυνομικούς ότι ήταν άοπλοι, φωνάζοντας τους “Μη μου ρίξεις”.
Για τους αφροαμερικανούς, ιστορίες δολοφονιών όπως του Michael Brown είναι τρομακτικά συχνές. Σύμφωνα με το κίνημα Malcolm X Grassroots, που δημιουργήθηκε μετά το φόνο του Trayvon Martin το 2012, κάθε 36 ώρες δολοφονείται και ένας. Μερικές μέρες από τη δολοφονία του Brown , συνέβη άλλη μια ιστορία τρόμου, αυτή τη φορά σε ένα προάστιο του Dayton στο Ohio. Ο John Crawford πυροβολήθηκε θανάσιμα από την αστυνομία ενώ μιλούσε στο τηλέφωνο του στην έγκυο γυναίκα του περπατώντας σε διάδρομο σε ένα κατάστημα
Walmart
, επειδή κουβαλούσε ένα παιχνίδι πιστόλι, το οποίο ανησύχησε δύο πελάτες στο κατάστημα. Οι διαδηλώσεις στο Ferguson είναι η έκφραση της βαθιάς απογοήτευσης για τον θεσμικό ρατσισμό και την αστυνομική βία, που δεν φαίνονται να αλλάζουν προς το καλύτερο. Το St. Louis Post-Dispatch αναφέρει στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι η ρατσιστική καταπίεση στο Missouri χειροτερεύει σχεδόν κάθε χρόνο: “Τον τελευταίο χρόνο, όντας η 11η φορά σε 14 χρόνια που συλλέγονται αυτά τα στοιχεία, ο δείκτης που περιγράφει το ενδεχόμενο εφαρμογής του νόμου με βάση ρατσιστικά κίνητρα χειροτέρεψε. Είναι κατά 66% πιθανότερο να γίνει έλεγχος από την αστυνομία σε αφροαμερικανούς κατοίκους του Missouri, ενώ μαζί και με τους λατινοαμερικανούς , είναι πιο πιθανό να οδηγηθούν για εξακρίβωση στοιχείων, παρ’ότι είναι πιο σπάνιο σε αυτές τις ομάδες να βρουν στοιχεία λαθρεμπορίου απ’ότι σε λευκούς. Η ιστορία επαναλαμβάνεται: σχεδόν κάθε αφροαμερικανός στην Αμερική έχει να αφηγηθεί ένα περιστατικό όπου η αστυνομία του κάνει έλεγχο ή και τον απειλεί κατηγορώντας τον για κάτι για το οποίο ένας λευκός δεν θα αντιμετώπιζε ποτέ την κάννη του όπλου του αστυνομικού. Κάτι όπως: οδηγώντας όντας αφροαμερικανός, περπατώντας όντας αφροαμερικανός, φορώντας κουκούλα όντας αφροαμερικανός. Στο Ferguson, την πόλη όπου ο Michael δολοφονήθηκε, η αστυνομία το 2013 έκανε έλεγχο κατά 37% περισσότερο σε αφροαμερικανούς απ’ ότι λευκούς κατοίκους, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τους πληθυσμούς αντίστοιχα. Οι αφροαμερικανοί οδηγοί είναι δύο φορές πιο πιθανό να ελεγχθούν και δύο φορές περισσότερο πιθανό να συλληφθούν σε σχέση με τους λευκούς.” Μόλις τρεις από τα 53 μέλη του αστυνομικού τμήματος του Ferguson είναι αφροαμερικανοί, παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με το Reuters, τα δύο τρίτα του πληθυσμού της πόλης των 21.000 κατοίκων είναι αφροαμερικανοί.
“Υπήρξαν πολλές επέτειοι από την εποχή της κατάκτησης των πολιτικών δικαιωμάτων που γιορτάστηκαν αυτό το χρόνο, μεταξύ αυτών το Καλοκαίρι Ελευθερίας και η Δράση Πολιτικών Δικαιωμάτων που ανέτρεψε το νόμο Jim Crow στο Νότο. Αλλά αυτή η χρονιά, σηματοδοτείται και από την 50η επέτειο του πρώτου κύματος των εξεγέρσεων στις πόλεις που ανέδειξαν για τις Η.Π.Α. το ζήτημα ότι τα πολιτικά δικαιώματα χωρίς δικαιοσύνη και ισότητα δεν είναι πραγματική ελευθερία.
Από το Rochester μέχρι το Harlem και τη Φιλαδέλφεια, οι αφροαμερικανοί εξεγέρθηκαν ενάντια στο ρατσισμό, την αδικία και την ανισότητα και έφεραν στο φως το θεμελιώδες ψέμα της “Αμερικάνικης Δημοκρατίας” – στο όνομα της οποίας την περίοδο εκείνη η Αμερική βομβάρδιζε το Βιετνάμ.
Σήμερα, 50 χρόνια μετά, η κυβέρνηση των Η.Π.Α. βομβαρδίζει το Ιράκ και χρηματοδοτεί τη σφαγή στη Γάζα από το Ισραήλ στο όνομα της ελευθερίας -ενώ “πίσω στο σπίτι”, η αστυνομία κυνηγά και δολοφονεί αφροαμερικανούς στους δρόμους επειδή είναι μαύροι. Ο Mike Brown θα ξεκινούσε τη σχολή του αυτή τη βδομάδα. Αντί αυτού, η οικογένεια του οργανώνει την κηδεία του.
Πενήντα χρόνια μετά, η πλειοψηφία των Αμερικανών Αφρικανικής καταγωγής δεν είναι ελεύθεροι. Πενήντα χρόνια μετά, οι εξεγέρσεις παραμένουν η φωνή αυτών που δεν έχουν φωνή και απαιτούν να ακουστούν.”
Μετάφραση: Μανωλέσου Δανάη
φωτο: fb Revolution News
“Η αστυνομία του Ferguson μόλις εκτέλεσε τον άοπλο γιο μου!!” Αυτό έγραφε το χαρτόνι που κρατούσε ο Louis Head δείχνοντας το στον κόσμο αμέσως μετά τη δολοφονία του γιου του, Michael Brown, από έναν αστυνομικό στους δρόμους του Ferguson, στις 9 Αυγούστου. Ο θάνατος του 18χρονου τροφοδότησε την πικρή οργή της κοινότητας η οποία κατηγορεί την αστυνομία για επαναλαμβανόμενη βία κατευθυνόμενη στους αφροαμερικανούς κατοίκους αυτού του προαστίου έξω από το St.Luis, και η οποία οδήγησε σε διαδηλώσεις για δύο συνεχόμενες νύχτες.
Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης επικεντρώθηκαν στις ζημιές που προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, αλλά για εκατομμύρια ανθρώπους στη χώρα τα κυρίαρχα συναισθήματα ήταν ο τρόμος για την εκτέλεση ενός ακόμα άοπλου αφροαμερικανού νέου από την αστυνομία και η αίσθηση ότι αυτή τη φορά κάτι πρέπει να γίνει για την αστυνομική βία.
Σύμφωνα με την εκδοχή της αστυνομίας για τα γεγονότα, ο ιδιοκτήτης ενός καταστήματος ανέφερε ότι κάποιος που δήθεν έμοιαζε με τον Brown τον είχε κλέψει. Αργότερα, ένας αστυνομικός – του οποίου μέχρι τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές ακόμα δεν γνωρίζουμε το όνομα – σταμάτησε τον Brown μαζί με ένα φίλο του καθώς αυτοί περαπατούσαν στο δρόμο. Σύμφωνα με τον αστυνομικό, ο Brown επιχείρησε να τον σπρώξει και να του αποσπάσει το περίστροφο. Η αστυνομία λέει ότι μια σφαίρα από το πιστόλι του αστυνομικού έφυγε κατά τη διάρκεια της διαμάχης. Έπειτα, όταν ο άοπλος Brown τράπηκε σε φυγή, ο αστυνομικός πυροβόλησε αρκετές φορές προς αυτόν, τραυματίζοντας τον θανάσιμα.
Αυτόπτες μάρτυρες ωστόσο δίνουν μια εντελώς διαφορετική εκδοχή. Ο Dorian Johnson περπατούσε μαζί με τον Michael Brown. Ο Piaget Crenshaw, ένας περαστικός που είδε τους πυροβολισμούς, δήλωσε στο Fox 2 News ότι μετά τον τσαμπουκά του αστυνομικού στον Brown και τον Johnson για το ότι περπατούσαν στο δρόμο, ο αστυνομικός επιτέθηκε στον Brown προσπαθώντας να τον πνίξει και να τον βάλει στο αυτοκίνητο του. Το όπλο του εκπυρσοκρότησε τουλάχιστον μία φορά σε αυτό το σημείο. Όταν και οι δύο έφηβοι άρχισαν να τρέχουν, ο αστυνομικός πυροβόλησε για δεύτερη φορά. Ο Johnson είπε στους δημοσιογράφους ότι “[Ο αστυνομικός] πυροβόλησε ξανά και όταν ο φίλος μου ένιωσε τη σφαίρα γύρισε και σήκωσε τα χέρια του ψηλά γονατίζοντας προς το έδαφος, αλλά ο αστυνομικός συνέχισε να τον πλησιάζει με το όπλο του και του έριξε αρκετές σφαίρες ακόμα.” “Δεν πειράξαμε κανέναν”, συνεχίζει. “Δεν είχαμε κανένα απολύτως όπλο επάνω μας.”
Η οικογένεια και οι φίλοι του Brown έμαθαν για το θάνατο του γιατί το σώμα του κειτόταν νεκρό στο δρόμο για ώρες ενώ η αστυνομία “ερευνούσε” -ή προσπαθούσε να βρει ιστορίες για να καλύψει μια υπόθεση ψυχρής δολοφονίας, αν κρίνουμε από τις μαρτυρίες. Σύμφωνα με το St. Louis Post-Dispatch οι φίλοι του Brown είδαν φωτογραφίες του να κείτεται νεκρός στο δρόμο του Canfield Drive όπου έμεινε για ώρες. Κάποιοι συμμετείχαν στο πλήθος που μαζεύτηκε εκεί από τους πυροβολισμούς για να θρηνήσουν και να διαδηλώσουν για τον τρόπο που πέθανε ο Brown : ήταν αφροαμερικανός, άοπλος και πυροβολήθηκε πολλές φορές.”
Ο θάνατος ενός ακόμα αφροαμερικανού από την αστυνομία προκάλεσε την οργή της κοινωνίας, η οποία ξέσπασε τις μέρες μετά τη δολοφονία -αν και αυτό συνέβη μετά από μια κατά πολλούς ηθελημένη αστυνομική πρόκληση. Αφροαμερικανοί κάτοικοι που μαζεύτηκαν το βράδυ της δολοφονίας του Brown μπροστά στο αστυνομικό τμήμα αντιμετωπίστηκαν με βία. Δεκάδες αστυνομικοί είχαν έρθει από τις γύρω πόλεις, όντας πλήρως εξοπλισμένοι, ενώ πολλοί από αυτούς κρατούσαν όπλα. Το πλήθος φώναζε “Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος” και πολλοί από τους κατοίκους σήκωναν ψηλά τα χέρια τους για να δείξουν στους αστυνομικούς ότι ήταν άοπλοι, φωνάζοντας τους “Μη μου ρίξεις”.
Η
οργή προκλήθηκε όχι μόνο από την αντίδραση της αστυνομίας και την
εκδοχή που έβγαλε για το γεγονός αλλά και από τον τρόπο που περιέγραψαν
τα κανάλια τον Brown -ο οποίος εκείνη τη μέρα θα ξεκινούσε το κολέγιο.
Σύμφωνα με το TheRoot.com πολλά μέσα ενημέρωσης επέλεξαν να
χρησιμοποιήσουν μια φωτογραφία του Brown στην οποία δεν δείχνει
ιδιαίτερα χαρωπός και σχηματίζει το σήμα της ειρήνης, το οποίο
χαρακτήρισαν ως συμμορίτικο σινιάλο. Σύμφωνα με τον Yesha Callahan,
“δύσκολα θα έβρισκες στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης μια φωτογραφία να
δείχνει τον Brown στην αποφοίτηση του από το σχολείο ή μαζί με την
οικογένεια του. Κατά τραγική ειρωνεία αυτές οι φωτογραφίες υπάρχουν στη
σελίδα του Brown στο Facebook . Δυστυχώς, χάρη στην αστυνομία του
Ferguson δεν θα μπορέσουμε να δούμε ποτέ μια φωτογραφία του Brown κατά
την πρώτη μέρα του στο κολέγιο.”
Την επόμενη νύχτα, 10 Αυγούστου, εκατοντάδες διαδηλωτές συμμετείχαν σε άλλη μια διαμαρτυρία με κεριά για να θρηνήσουν το θάνατο του. Όταν κάποιοι από τους συγκεντρωμένους ξεκίνησαν να κάνουν πορεία στο δρόμο φωνάζοντας “ Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη” αναχαιτίστηκαν από εκατοντάδες πάνοπλους αστυνομικούς με συνοδεία σκύλων. Τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι οι αφροαμερικανοί διαδηλωτές φώναζαν “Θάνατος στην αστυνομία!” πριν ξεκινήσουν τον “ξεσηκωμό” και τη λεηλασία μερικών τοπικών μαγαζιών. Ωστόσο πολλοί άνθρωποι που συμμετείχαν στην διαδήλωση δημοσίευσαν στα social media για να επιμείνουν στο γεγονός ότι οι διαδηλωτές δεν φώναζαν “Θάνατος στην αστυνομία” αλλά “ Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη!” Αρκετοί έγραψαν ότι η παρουσία της αστυνομίας με τέτοιο βαρύ εξοπλισμό ήταν προκλητική.
Κάποια στιγμή, μερικοί από τους διαδηλωτές άρχισαν να καταστρέφουν κάποια μαγαζιά και να γράφουν συνθήματα στις βιτρίνες τους και έτσι ένα παντοπωλείο παραδόθηκε στις φλόγες. Αυτός ο ξεσηκωμός ήταν μια αναμενόμενη έκρηξη οργής για τον ανεξέλεγκτο ρατσισμό που ζουν καθημερινά οι αφροαμερικανοί κάτοικοι του Ferguson, και ειδικότερα εκ μέρους της αστυνομίας.
Την επόμενη νύχτα, 10 Αυγούστου, εκατοντάδες διαδηλωτές συμμετείχαν σε άλλη μια διαμαρτυρία με κεριά για να θρηνήσουν το θάνατο του. Όταν κάποιοι από τους συγκεντρωμένους ξεκίνησαν να κάνουν πορεία στο δρόμο φωνάζοντας “ Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη” αναχαιτίστηκαν από εκατοντάδες πάνοπλους αστυνομικούς με συνοδεία σκύλων. Τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι οι αφροαμερικανοί διαδηλωτές φώναζαν “Θάνατος στην αστυνομία!” πριν ξεκινήσουν τον “ξεσηκωμό” και τη λεηλασία μερικών τοπικών μαγαζιών. Ωστόσο πολλοί άνθρωποι που συμμετείχαν στην διαδήλωση δημοσίευσαν στα social media για να επιμείνουν στο γεγονός ότι οι διαδηλωτές δεν φώναζαν “Θάνατος στην αστυνομία” αλλά “ Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη!” Αρκετοί έγραψαν ότι η παρουσία της αστυνομίας με τέτοιο βαρύ εξοπλισμό ήταν προκλητική.
Κάποια στιγμή, μερικοί από τους διαδηλωτές άρχισαν να καταστρέφουν κάποια μαγαζιά και να γράφουν συνθήματα στις βιτρίνες τους και έτσι ένα παντοπωλείο παραδόθηκε στις φλόγες. Αυτός ο ξεσηκωμός ήταν μια αναμενόμενη έκρηξη οργής για τον ανεξέλεγκτο ρατσισμό που ζουν καθημερινά οι αφροαμερικανοί κάτοικοι του Ferguson, και ειδικότερα εκ μέρους της αστυνομίας.
Ο DeAndre Smith ένας από τους διαδηλωτές επιβεβαίωσε στον Kim Bell του
St. Louis Post-Dispatch τη συμμετοχή του στα γεγονότα: “Αυτό ακριβώς
είναι το αποτέλεσμα όταν κάτι άδικο συμβαίνει στην κοινότητα σου, όταν
σκοτώνονται παιδιά χωρίς λόγο… Δεν έπρεπε να τον σκοτώσουν. Δεν είχε
όπλο στα χέρια του. Γιατί τον σκοτώσατε; Είπατε ότι ο Trayvon φορούσε
κουκούλα, και ότι δεν ξέρατε τις διαθέσεις τους. [Ο Michael Brown] δεν
φορούσε κουκούλα και είχε τα χέρια του ψηλά και του ρίξατε. Ποια είναι η
δικαιολογία σας;” Ο Smith συνέχισε εξηγώντας γιατί ήταν στο δρόμο ενώ
συνέβαιναν τα γεγονότα. Ο “ξεσηκωμός” έδωσε μια διέξοδο στο θυμό που
ένιωθαν τόσοι: “Ήμουν εκεί στο πλευρό της κοινότητας. Ειλικρινά, δεν
πιστεύω ότι έχει τελειώσει. Πιστεύω ότι απλά πήραμε μια γεύση τι
σημαίνει να αντιδράς. Είμαστε η τελευταία πολιτεία που έδιωξε τη
σκλαβιά. Νομίζουν ότι ακόμα έχουν εξουσία πάνω σε κάποια πράματα; Ναι,
το πιστεύω, γιατί κάνουν τέτοια πράγματα και τη γλυτώνουν…” Δύο νέοι
άντρες από το πλήθος που η αστυνομία εμπόδισε να φτάσει στο σημείο των
γεγονότων εξέφρασαν παρόμοια συναισθήματα στην δημοσιογράφο του KMBC,
Brenda Washington: “Πιστεύω ότι αυτό χρειαζόταν να συμβεί”, είπε ο ένας.
“Πιστεύω ότι κάποιοι ανησυχούν υπερβολικά για τα μαγαζιά τους και τις
πωλήσεις τους και όχι για τη δολοφονία. Δεν ανησυχούν για τον παράλογο
θάνατο. Αυτό με ανησυχεί.” “Πιστεύω ότι αυτό που συνέβη χρειαζόταν για
να δει η αστυνομία ότι δεν ελέγχει τα πάντα”, πρόσθεσε ο δεύτερος.
Για τους αφροαμερικανούς, ιστορίες δολοφονιών όπως του Michael Brown είναι τρομακτικά συχνές. Σύμφωνα με το κίνημα Malcolm X Grassroots, που δημιουργήθηκε μετά το φόνο του Trayvon Martin το 2012, κάθε 36 ώρες δολοφονείται και ένας. Μερικές μέρες από τη δολοφονία του Brown , συνέβη άλλη μια ιστορία τρόμου, αυτή τη φορά σε ένα προάστιο του Dayton στο Ohio. Ο John Crawford πυροβολήθηκε θανάσιμα από την αστυνομία ενώ μιλούσε στο τηλέφωνο του στην έγκυο γυναίκα του περπατώντας σε διάδρομο σε ένα κατάστημα
Walmart
, επειδή κουβαλούσε ένα παιχνίδι πιστόλι, το οποίο ανησύχησε δύο πελάτες στο κατάστημα. Οι διαδηλώσεις στο Ferguson είναι η έκφραση της βαθιάς απογοήτευσης για τον θεσμικό ρατσισμό και την αστυνομική βία, που δεν φαίνονται να αλλάζουν προς το καλύτερο. Το St. Louis Post-Dispatch αναφέρει στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι η ρατσιστική καταπίεση στο Missouri χειροτερεύει σχεδόν κάθε χρόνο: “Τον τελευταίο χρόνο, όντας η 11η φορά σε 14 χρόνια που συλλέγονται αυτά τα στοιχεία, ο δείκτης που περιγράφει το ενδεχόμενο εφαρμογής του νόμου με βάση ρατσιστικά κίνητρα χειροτέρεψε. Είναι κατά 66% πιθανότερο να γίνει έλεγχος από την αστυνομία σε αφροαμερικανούς κατοίκους του Missouri, ενώ μαζί και με τους λατινοαμερικανούς , είναι πιο πιθανό να οδηγηθούν για εξακρίβωση στοιχείων, παρ’ότι είναι πιο σπάνιο σε αυτές τις ομάδες να βρουν στοιχεία λαθρεμπορίου απ’ότι σε λευκούς. Η ιστορία επαναλαμβάνεται: σχεδόν κάθε αφροαμερικανός στην Αμερική έχει να αφηγηθεί ένα περιστατικό όπου η αστυνομία του κάνει έλεγχο ή και τον απειλεί κατηγορώντας τον για κάτι για το οποίο ένας λευκός δεν θα αντιμετώπιζε ποτέ την κάννη του όπλου του αστυνομικού. Κάτι όπως: οδηγώντας όντας αφροαμερικανός, περπατώντας όντας αφροαμερικανός, φορώντας κουκούλα όντας αφροαμερικανός. Στο Ferguson, την πόλη όπου ο Michael δολοφονήθηκε, η αστυνομία το 2013 έκανε έλεγχο κατά 37% περισσότερο σε αφροαμερικανούς απ’ ότι λευκούς κατοίκους, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τους πληθυσμούς αντίστοιχα. Οι αφροαμερικανοί οδηγοί είναι δύο φορές πιο πιθανό να ελεγχθούν και δύο φορές περισσότερο πιθανό να συλληφθούν σε σχέση με τους λευκούς.” Μόλις τρεις από τα 53 μέλη του αστυνομικού τμήματος του Ferguson είναι αφροαμερικανοί, παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με το Reuters, τα δύο τρίτα του πληθυσμού της πόλης των 21.000 κατοίκων είναι αφροαμερικανοί.
Ο
Antonio French, δημοτικός σύμβουλος του St. Louis δήλωσε στους New York
Times ότι την επίσημη εκδοχή της αστυνομίας για τα γεγονότα, του φάνηκε
“δύσκολο να την πιστέψει”. Πρόσθεσε ότι η αντίδραση της αστυνομίας με
όλον αυτό τον εξοπλισμό ήταν υπεύθυνη για την οργή που εκφράστηκε το
βράδυ του Σαββάτου. “Είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγή για το πως να
χειριστείς την κατάσταση”, είπε. “Το Ferguson έχει λευκούς στην
κυβέρνηση και λευκό δήμαρχο, αλλά ένα μεγάλο αφροαμερικάνικο πληθυσμό.
Αυτή η κατάσταση έφερε στην επιφάνεια τις ρήξεις της μειονοτικής αυτής
κοινότητας με την κυβέρνηση.”
Το Νοέμβριο του 2013, η αναφορά της οργάνωσης NAACP ( National Association for the Advancement of Colored People) περιγράφει ότι η αστυνομία του St. Louis εφαρμόζει ρατσιστικές πρακτικές στον τρόπο που κάνει ελέγχους αλλά και στον τρόπο που προσλαμβάνει προσωπικό. Η απάντηση της αστυνομίας; Ο τότε αξιωματικός του τμήματος, Tim Fitch, δήλωσε στο St. Louis Post-Dispatch ότι η κατηγορία για ρατσιστικές συμπεριφορές σημαίνει “τέλος της καριέρας” για έναν αστυνομικό. Με δυσκολία ο οποιοσδήποτε θα πίστευε αυτή τη δήλωση, όσο και επηρεασμένος να είναι από την προπαγάνδα του “νόμος και τάξη”, δεδομένων των στατιστικών στοιχείων για ρατσιστικές πρακτικές – για παράδειγμα όσον αφορά το πρόγραμμα του αστυνομικού τμήματος της Ν.Υόρκης για σωματικούς ελέγχους σε πολίτες. Αλλά ο Fitch συνεχίζει κατηγορώντας τον πρόεδρο της τοπικής οργάνωσης NAACP ότι δεν “σέβεται τη ζωή και την επαγγελματική πορεία τους”.
Σε μια διαδήλωση τη Δευτέρα, εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν μπροστά στο αστυνομικό τμήμα του Ferguson για να απαιτήσουν ο άγνωστος αστυνομικός να κατηγορηθεί για δολοφονία. Η αστυνομία συνέλαβε τουλάχιστον 15 άτομα, ενώ οι διαδηλωτές στέκονταν με τα χέρια ψηλά στον αέρα, σαν να παραδίνονταν, φωνάζοντας “σταματήστε τους μπάτσους – δολοφόνους”.
Παράλληλα, μια καμπάνια στο
Twitter προσπαθεί να οργανώσει τοπικές συγκεντρώσεις ανά τη χώρα για μια Εθνική Στιγμή Σιγής για να τιμηθεί ο Michael Brown. Χωρίς αμφιβολία θα υπάρξουν κι άλλες διαδηλώσεις καθώς η μάχη για να κατακτηθεί η δικαιοσύνη για την οικογένεια του Brown τώρα ξεδιπλώνεται, όπως θα υπάρξουν και άλλες δυναμικές καμπάνιες στα social media όπως η #IfTheyGunnedMeDown, όπου αφροαμερικανοί νεαροί και νεαρές ανεβάζουν δύο αντιθετικές φωτογραφίες για να επιστήσουν την προσοχή στο γεγονός ότι τα μέσα ενημέρωσης χρησιμοποίησαν μια φωτογραφία του Michael Brown, ενός μελλοντικού φοιτητή πανεπιστημίου, που τον έκανε να μοιάζει σαν μέλος συμμορίας.
Αυτός ο φόνος σε μια άσημη πόλη του Missouri αντηχεί σε ολόκληρη τη χώρα ακριβώς γιατί είναι ένα έγκλημα τόσο οικείο για τους αφροαμερικανούς. Από τη Νέα Υόρκη, όπου αστυνομικός έπνιξε τον Eric Garner περίπου ένα μήνα πριν, μέχρι το Sanford, όπου ο Trayvon Martin δολοφονήθηκε από τον ρατσιστή “τιμωρό” George Zimmerman το 2012, και τόσες άλλες πόλεις.
Σύμφωνα με την Keeanga-Yamahtta Taylor του SocialistWorker.org:
Το Νοέμβριο του 2013, η αναφορά της οργάνωσης NAACP ( National Association for the Advancement of Colored People) περιγράφει ότι η αστυνομία του St. Louis εφαρμόζει ρατσιστικές πρακτικές στον τρόπο που κάνει ελέγχους αλλά και στον τρόπο που προσλαμβάνει προσωπικό. Η απάντηση της αστυνομίας; Ο τότε αξιωματικός του τμήματος, Tim Fitch, δήλωσε στο St. Louis Post-Dispatch ότι η κατηγορία για ρατσιστικές συμπεριφορές σημαίνει “τέλος της καριέρας” για έναν αστυνομικό. Με δυσκολία ο οποιοσδήποτε θα πίστευε αυτή τη δήλωση, όσο και επηρεασμένος να είναι από την προπαγάνδα του “νόμος και τάξη”, δεδομένων των στατιστικών στοιχείων για ρατσιστικές πρακτικές – για παράδειγμα όσον αφορά το πρόγραμμα του αστυνομικού τμήματος της Ν.Υόρκης για σωματικούς ελέγχους σε πολίτες. Αλλά ο Fitch συνεχίζει κατηγορώντας τον πρόεδρο της τοπικής οργάνωσης NAACP ότι δεν “σέβεται τη ζωή και την επαγγελματική πορεία τους”.
Σε μια διαδήλωση τη Δευτέρα, εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν μπροστά στο αστυνομικό τμήμα του Ferguson για να απαιτήσουν ο άγνωστος αστυνομικός να κατηγορηθεί για δολοφονία. Η αστυνομία συνέλαβε τουλάχιστον 15 άτομα, ενώ οι διαδηλωτές στέκονταν με τα χέρια ψηλά στον αέρα, σαν να παραδίνονταν, φωνάζοντας “σταματήστε τους μπάτσους – δολοφόνους”.
Παράλληλα, μια καμπάνια στο
Twitter προσπαθεί να οργανώσει τοπικές συγκεντρώσεις ανά τη χώρα για μια Εθνική Στιγμή Σιγής για να τιμηθεί ο Michael Brown. Χωρίς αμφιβολία θα υπάρξουν κι άλλες διαδηλώσεις καθώς η μάχη για να κατακτηθεί η δικαιοσύνη για την οικογένεια του Brown τώρα ξεδιπλώνεται, όπως θα υπάρξουν και άλλες δυναμικές καμπάνιες στα social media όπως η #IfTheyGunnedMeDown, όπου αφροαμερικανοί νεαροί και νεαρές ανεβάζουν δύο αντιθετικές φωτογραφίες για να επιστήσουν την προσοχή στο γεγονός ότι τα μέσα ενημέρωσης χρησιμοποίησαν μια φωτογραφία του Michael Brown, ενός μελλοντικού φοιτητή πανεπιστημίου, που τον έκανε να μοιάζει σαν μέλος συμμορίας.
Αυτός ο φόνος σε μια άσημη πόλη του Missouri αντηχεί σε ολόκληρη τη χώρα ακριβώς γιατί είναι ένα έγκλημα τόσο οικείο για τους αφροαμερικανούς. Από τη Νέα Υόρκη, όπου αστυνομικός έπνιξε τον Eric Garner περίπου ένα μήνα πριν, μέχρι το Sanford, όπου ο Trayvon Martin δολοφονήθηκε από τον ρατσιστή “τιμωρό” George Zimmerman το 2012, και τόσες άλλες πόλεις.
Σύμφωνα με την Keeanga-Yamahtta Taylor του SocialistWorker.org:
“Υπήρξαν πολλές επέτειοι από την εποχή της κατάκτησης των πολιτικών δικαιωμάτων που γιορτάστηκαν αυτό το χρόνο, μεταξύ αυτών το Καλοκαίρι Ελευθερίας και η Δράση Πολιτικών Δικαιωμάτων που ανέτρεψε το νόμο Jim Crow στο Νότο. Αλλά αυτή η χρονιά, σηματοδοτείται και από την 50η επέτειο του πρώτου κύματος των εξεγέρσεων στις πόλεις που ανέδειξαν για τις Η.Π.Α. το ζήτημα ότι τα πολιτικά δικαιώματα χωρίς δικαιοσύνη και ισότητα δεν είναι πραγματική ελευθερία.
Από το Rochester μέχρι το Harlem και τη Φιλαδέλφεια, οι αφροαμερικανοί εξεγέρθηκαν ενάντια στο ρατσισμό, την αδικία και την ανισότητα και έφεραν στο φως το θεμελιώδες ψέμα της “Αμερικάνικης Δημοκρατίας” – στο όνομα της οποίας την περίοδο εκείνη η Αμερική βομβάρδιζε το Βιετνάμ.
Σήμερα, 50 χρόνια μετά, η κυβέρνηση των Η.Π.Α. βομβαρδίζει το Ιράκ και χρηματοδοτεί τη σφαγή στη Γάζα από το Ισραήλ στο όνομα της ελευθερίας -ενώ “πίσω στο σπίτι”, η αστυνομία κυνηγά και δολοφονεί αφροαμερικανούς στους δρόμους επειδή είναι μαύροι. Ο Mike Brown θα ξεκινούσε τη σχολή του αυτή τη βδομάδα. Αντί αυτού, η οικογένεια του οργανώνει την κηδεία του.
Πενήντα χρόνια μετά, η πλειοψηφία των Αμερικανών Αφρικανικής καταγωγής δεν είναι ελεύθεροι. Πενήντα χρόνια μετά, οι εξεγέρσεις παραμένουν η φωνή αυτών που δεν έχουν φωνή και απαιτούν να ακουστούν.”
Μετάφραση: Μανωλέσου Δανάη
φωτο: fb Revolution News
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου