Ψέμα πάνω στο ψέμα

Ψέμα πάνω στο ψέμα

«Λένε ψέματα όσοι παρουσιάζουν την Ευρώπη σαν λόχο επιβολής της λιτότητας και της κοινωνικής αδικίας. Υπάρχουν χωρίς αμφιβολία και είναι ισχυρές οι δυνάμεις της συντήρησης. Αλλά η Ευρώπη αλλάζει μέρα με τη μέρα», υποστήριξε σε μία απ' τις ομιλίες του το Σαββατοκύριακο ο Αλ. Τσίπρας, σε ρόλο σοβατζή της μόστρας της ΕΕ που εκτοξεύει καντάρια λάσπης αυταπατών και ψευδαισθήσεων, για τη φύση και την αποστολή της, στα μάτια του λαού.
Σύμφωνα με τον Αλ. Τσίπρα, λένε ψέματα λοιπόν όσοι αποκαλύπτουν τη φύση της ως ένωσης καπιταλιστικών κρατών εντεταλμένη να προασπίζει τα συμφέροντα των μονοπωλίων τους και λέει αλήθεια ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ισχυρίζεται ότι αλλάζει, για να δικαιολογήσει το ρόλο συνηγόρου μιας στρατηγικής επιλογής του ντόπιου κεφαλαίου που έχει αναλάβει.
Μάλιστα, για να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του ο Αλ. Τσίπρας αντιπαραθέτει στις «δυνάμεις της συντήρησης» τις δυνάμεις της ...ριζοσπαστικής αλλαγής της ΕΕ. Ποιες είναι αυτές; Οσες αντιτάσσονται στη λιτότητα που τους εμποδίζει να στηρίζουν με ζεστό χρήμα τους επιχειρηματικούς ομίλους και υπερασπίζονται τη θέση των επιχειρηματικών ομίλων της Ελλάδας στην ΕΕ. Μάλιστα ο Αλ. Τσίπρας τους κατονομάζει κιόλας: Ο Ντράγκι, ο Ολάντ, η εκπρόσωπος της Κομισιόν, ο Μοσκοβισί, ο γερμανικός Τύπος, επιφανείς οικονομολόγοι και διανοούμενοι της Ευρώπης κ.ά..!

***

Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, καλεί το λαό να τους εμπιστευτεί και να ακουμπήσει την ελπίδα του για καλύτερη ζωή πάνω σε γνωστά πολιτικά στελέχη των μονοπωλίων. Σαν να είναι χτεσινοί, να μην έχουν γράψει χιλιόμετρα στην υπηρεσία των μονοπωλίων. Μπορεί να είναι σύμμαχοί του στην προσπάθεια να εξασφαλίσει καλύτερους όρους ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας στην Ελλάδα να εξασφαλίσει ενίσχυση με ρευστό των επενδύσεων των μονοπωλιακών ομίλων. Αλλωστε, αυτό εννοούν όταν λένε «να μπει τέλος στη λιτότητα».
Είναι, όμως, αντίπαλοι του λαού. Ολοι αυτοί έχουν βάλει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους κάτω από κάθε αντιλαϊκή απόφαση της ΕΕ, έχουν εγκρίνει το «Σύμφωνο για το Ευρώ». Εχουν αποφασίσει και διπλοσφραγίσει, εφαρμόζουν και υπερασπίζονται μια πολιτική που μεταξύ άλλων προβλέπει: «(...) Οι μισθοί θα πρέπει να βρίσκονται σε συνάρτηση με την ανταγωνιστικότητα» (...) «Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην ενίσχυση της αποκέντρωσης των μισθολογικών διαπραγματεύσεων» (...) Οι κυβερνήσεις της ΕΕ «δεσμεύονται να συγκρατήσουν τους μισθούς στο δημόσιο τομέα», ώστε να «μην επηρεάζουν τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα», (...) «Είναι απαραίτητο να ευθυγραμμιστεί η ηλικία συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής, να μειωθούν τα συστήματα πρόωρης συνταξιοδότησης και να αξιοποιηθούν στοχευμένα κίνητρα για την παραμονή στην εργασία των μεγαλύτερων εργαζομένων» (...) «Μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που θα προωθούν την ευελιξία με ασφάλεια».

***

Ο λαός βιώνει στη ζωή του την αλήθεια της ΕΕ και της κυριαρχίας του κεφαλαίου. Ακουσε πολλές φορές υποσχέσεις για ...αλλαγές που έγιναν φτερό στον άνεμο των σαρωτικών αναγκών μιας οικονομίας που λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος, θεματοφύλακας της οποίας είναι η ΕΕ. Ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέματα για δαύτην φαίνεται καθαρά στις ίδιες τις αποφάσεις και τις συνθήκες της που με οδυνηρό για τους λαούς τρόπο εφαρμόζονται στην πράξη. Ολα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις όσων έχουν ήδη προγράψει τα συμφέροντα του λαού, υπογράφοντας δεσμεύσεις στο κεφάλαιο, μεταξύ των οποίων κι αυτή για σεβασμό του θεσμικού πλαισίου της λυκοσυμμαχίας του.