ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Προτάσεις για ... «φορολόγηση» συντάξεων
ΚΑΜΠΕΡΑ.--
«Το ότι σήμερα ζούμε περισσότερα χρόνια είναι σπουδαία νέα. Είναι αξιοσημείωτο ότι, κάπου στον κόσμο σήμερα, είναι πολύ πιθανό ένα παιδί που γεννιέται να ζήσει μέχρι τα 150 του... Το ερώτημα είναι πώς θα ζήσουμε με αξιοπρέπεια και θα διασφαλίσουμε μια καλή ποιότητα μέχρι το τέλος» επισήμανε ο Αυστραλός υπουργός Οικονομικών Τζο Χόκεϊ, για να παρουσιάσει την αύξηση στο προσδόκιμο ζωής ως λόγο να προχωρήσουν οι περικοπές στην Υγεία και την ασφάλιση. Ο Χόκεϊ, μάλιστα, φέρεται -σύμφωνα με ανταποκρίσεις του ΑΠΕ- να είπε ότι «είναι αδύνατο να αντέξει το δημόσιο σύστημα Υγείας και το συνταξιοδοτικό σύστημα» τα «βάρη» που συνεπάγεται μια τέτοια αύξηση των ανθρώπων που θα χρειάζονται τις υπηρεσίες του για περισσότερα χρόνια.
Η τοποθέτηση του Αυστραλού αξιωματούχου είναι ενδεικτική του πώς οι αστικές κυβερνήσεις αντιλαμβάνονται την αύξηση του μέσου όρου ζωής σε όλο τον πλανήτη: ως ευκαιρία να παραταθεί το ξεζούμισμα των εργαζομένων και να πετσοκοπούν οι ήδη μακριά από τις ανάγκες «δημόσιες» παροχές πρόνοιας, σύνταξης και περίθαλψης.
Στην κατεύθυνση αυτή, μάλιστα, σιγοντάρουν και ακαδημαϊκοί που ανοιχτά στρατεύουν την επιστήμη τους στην υπηρεσία των μονοπωλίων. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Δε Σάντεϊ Μόρνινγκ Χέραλντ», ο πρύτανης του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας, Πήτερ Σμιθ, σημειώνει ότι δε νομίζει ότι όλοι πρέπει να συνταξιοδοτούνται στα 65 και να κάθονται σπίτι μέχρι να γίνουν 150, συμπληρώνοντας ότι «οι άνθρωποι θα δουλεύουν και θα συνεισφέρουν (στην οικονομία) για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα». Αντίστοιχα, σύμφωνα με την ίδια εφημερίδα, ο καθηγητής Γήρανσης και Δημόσιας Τάξης στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας, Χαλ Κέντινγκ, προχώρησε και σε κατάθεση προτάσεων για μέτρα όπως η ...φορολόγηση της συνταξιοδότησης και η εξασφάλιση της δυνατότητας στους ανθρώπους να δουλεύουν περισσότερα χρόνια. Κάτι δηλαδή σαν τα μέτρα «ενθάρρυνσης της ενεργούς γήρανσης» που επεκτείνονται σε όλη την Ευρώπη και το «πρόστιμο» που πληρώνουν όσοι συνταξιοδοτούνται «πρόωρα» με μείωση των συντάξεών τους. Οι προτάσεις αυτές είναι ακόμα μια απόδειξη ότι αιτία της αντεργατικής επίθεσης δεν είναι τα μνημόνια, αλλά η εξουσία του κεφαλαίου που, για να θεριέψει τα κέρδη του, δε διστάζει να σφίγγει τη θηλιά στο λαιμό των εργαζομένων αμείωτα.
«Το ότι σήμερα ζούμε περισσότερα χρόνια είναι σπουδαία νέα. Είναι αξιοσημείωτο ότι, κάπου στον κόσμο σήμερα, είναι πολύ πιθανό ένα παιδί που γεννιέται να ζήσει μέχρι τα 150 του... Το ερώτημα είναι πώς θα ζήσουμε με αξιοπρέπεια και θα διασφαλίσουμε μια καλή ποιότητα μέχρι το τέλος» επισήμανε ο Αυστραλός υπουργός Οικονομικών Τζο Χόκεϊ, για να παρουσιάσει την αύξηση στο προσδόκιμο ζωής ως λόγο να προχωρήσουν οι περικοπές στην Υγεία και την ασφάλιση. Ο Χόκεϊ, μάλιστα, φέρεται -σύμφωνα με ανταποκρίσεις του ΑΠΕ- να είπε ότι «είναι αδύνατο να αντέξει το δημόσιο σύστημα Υγείας και το συνταξιοδοτικό σύστημα» τα «βάρη» που συνεπάγεται μια τέτοια αύξηση των ανθρώπων που θα χρειάζονται τις υπηρεσίες του για περισσότερα χρόνια.
Η τοποθέτηση του Αυστραλού αξιωματούχου είναι ενδεικτική του πώς οι αστικές κυβερνήσεις αντιλαμβάνονται την αύξηση του μέσου όρου ζωής σε όλο τον πλανήτη: ως ευκαιρία να παραταθεί το ξεζούμισμα των εργαζομένων και να πετσοκοπούν οι ήδη μακριά από τις ανάγκες «δημόσιες» παροχές πρόνοιας, σύνταξης και περίθαλψης.
Στην κατεύθυνση αυτή, μάλιστα, σιγοντάρουν και ακαδημαϊκοί που ανοιχτά στρατεύουν την επιστήμη τους στην υπηρεσία των μονοπωλίων. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Δε Σάντεϊ Μόρνινγκ Χέραλντ», ο πρύτανης του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας, Πήτερ Σμιθ, σημειώνει ότι δε νομίζει ότι όλοι πρέπει να συνταξιοδοτούνται στα 65 και να κάθονται σπίτι μέχρι να γίνουν 150, συμπληρώνοντας ότι «οι άνθρωποι θα δουλεύουν και θα συνεισφέρουν (στην οικονομία) για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα». Αντίστοιχα, σύμφωνα με την ίδια εφημερίδα, ο καθηγητής Γήρανσης και Δημόσιας Τάξης στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας, Χαλ Κέντινγκ, προχώρησε και σε κατάθεση προτάσεων για μέτρα όπως η ...φορολόγηση της συνταξιοδότησης και η εξασφάλιση της δυνατότητας στους ανθρώπους να δουλεύουν περισσότερα χρόνια. Κάτι δηλαδή σαν τα μέτρα «ενθάρρυνσης της ενεργούς γήρανσης» που επεκτείνονται σε όλη την Ευρώπη και το «πρόστιμο» που πληρώνουν όσοι συνταξιοδοτούνται «πρόωρα» με μείωση των συντάξεών τους. Οι προτάσεις αυτές είναι ακόμα μια απόδειξη ότι αιτία της αντεργατικής επίθεσης δεν είναι τα μνημόνια, αλλά η εξουσία του κεφαλαίου που, για να θεριέψει τα κέρδη του, δε διστάζει να σφίγγει τη θηλιά στο λαιμό των εργαζομένων αμείωτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου