Τα επιχειρηματικά συμφέροντα κρίνουν το μέλλον των συλλόγων

Τα επιχειρηματικά συμφέροντα κρίνουν το μέλλον των συλλόγων

Τα οικονομικά προβλήματα φέρνουν τον ΟΦΗ να βαδίζει σε τεντωμένο σκοινί

Icon

Η Νίκη Βόλου οδεύει προς τους τίτλους τέλους της για την παρουσία της στο πρωτάθλημα της Super League, σε πρώτη φάση τουλάχιστον. Γιατί μετέπειτα κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί σε ό,τι αφορά το μέλλον της ιστορικής ομάδας με βάση τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Την ίδια ώρα, σε τεντωμένο σκοινί φαίνεται να βαδίζει και ο ΟΦΗ, που αντιμετωπίζει αντίστοιχες καταστάσεις, ενώ το «ενδιαφέρον» από κάποιους που συστήθηκαν ως Ιταλοί επενδυτές έχει ήδη ξεφουσκώσει. Σε μια άλλη περίπτωση εκτός Ελλάδας, η ομάδα του Αμβούργου πέρα από τη μάχη που δίνει για την παραμονή στην κατηγορία, θα πρέπει να δώσει και μια αντίστοιχη που αφορά την οικονομική σωτηρία της αφού και εκεί τα προβλήματα δεν είναι λίγα. Και τα τρία παραδείγματα, παρά τις όποιες ιδιαιτερότητες του καθένα για αιτίες και αφορμές ώστε να οδηγηθούν τα πράγματα εκεί που οδηγήθηκαν, το πλέον σίγουρο είναι ότι κάθε άλλο παρά ξεκομμένα μπορούν να θεωρηθούν από τα «ήθη και έθιμα» του μοντέλου του σημερινού εμπορευματοποιημένου αθλητισμού και στην προκειμένη περίπτωση. Αποτελούν κρίκους στην αλυσίδα με τα αποτελέσματα της εισόδου των αγοραίων λογικών στο άθλημα και φυσικά δεν πρόκειται να τελειώσουν εδώ. Αντίθετα, αυτά θα είναι πάντα τα αποτελέσματα της συναλλαγής των επιχειρηματιών και των πολυεθνικών με τον αθλητισμό, μιας σχέσης που όσο και εάν κρυφτεί αρχικά σε μεγαλόπνοα σχέδια, σε «Μεσσίες» που έρχονται να δώσουν λύση στα προβλήματα, το τελικό αποτέλεσμα είναι η μεγιστοποίηση των προβλημάτων και η καμένη γη που υπάρχει πίσω μετά τη φυγή των εφήμερων «σωτήρων» όταν τα συμφέροντά τους το επιβάλλουν. Ας δούμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις είτε από το μακρινό παρελθόν είτε πιο πρόσφατα που δείχνουν ξεκάθαρα τα αποτελέσματα αυτής της ολέθριας σχέσης.

Τα κέρδη καθορίζουν την ύπαρξη

Από την άνοδο στη Super League ένα βήμα πριν τον γκρεμό βρίσκεται πλέον η Νίκη Βόλου

MotionTeam

Παρά τις τεράστιες διαφορές που έχουν διαμορφωθεί σήμερα στο διεθνές ποδόσφαιρο, με κάποιους συλλόγους να είναι επί της ουσίας πολυεθνικές και κάποιες άλλες να βρίσκονται σε ένα πιο μικρομεσαίο επίπεδο, θα ήταν αφελές να πει κάποιος ότι αυτό συμβαίνει μόνο στους δεύτερους ή είναι το αποτέλεσμα κάποιας κακοδιαχείρισης. Αντίθετα, η αλλαγή σε οποιονδήποτε τομέα της σχέσης επιχειρηματιών - ποδοσφαίρου είναι αυτή που φέρνει και τις αντίστοιχες συνέπειες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα γι' αυτό αποτέλεσε πριν μια δεκαετία περίπου η αλλαγή τακτικής από διεθνείς τηλεοπτικούς ομίλους, όπως του Κιρχ και του Μέρντοχ, που είχαν σημαντικές συνέπειες στα πρωταθλήματα της Μπουντεσλίγκα στη Γερμανία ή της Πρέμιερ Λιγκ στην Αγγλία, ακόμα και σε αθλητικά γεγονότα των ΗΠΑ, όπως το πρωτάθλημα του NFL (αμερικανικό ποδόσφαιρο), με αρκετές ομάδες να αντιμετωπίζουν προβλήματα ακόμα ύπαρξής τους από το σπάσιμο ή την αλλαγή στους όρους των συμβολαίων. Κάτι αντίστοιχο (έστω και σε μικρότερο μέγεθος) συνέβη στο παρελθόν και στην ποδοσφαιρική αγορά της Ελλάδας με την κατάρρευση της τότε δεύτερης ψηφιακής πλατφόρμας («Alpha digital») ή και στην Ισπανία όταν η επίσης ψηφιακή «Via Digital» λόγω ζημιάς πούλησε άρον άρον τα δικαιώματα του ισπανικού πρωταθλήματος.

ΙΣΠΑΝΙΑ: Μετά την τριάδα το χάος

Παρά τη λάμψη του πρωταθλήματος, τεράστια είναι τα προβλήματα χρεών που αντιμετωπίζουν οι σύλλογοι της Πριμέρα Ντεβιζιόν

Associated Press

Από τότε μέχρι τώρα μπορεί η εμπορευματοποίηση να ανέβηκε επίπεδο, το προϊόν - ποδόσφαιρο να πουλάει σαφώς περισσότερο και οι πολυεθνικές να φαίνεται ότι πατούν πιο γερά στα πόδια τους ελαχιστοποιώντας τα ρίσκα τύπου Μέρντοχ, Κιρχ, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι τελικά ανακαλύφθηκε και ο... παράδεισος. Αντίθετα, οι συνέπειες των αγοραίων λογικών στο ποδόσφαιρο υπάρχουν πάντα για να δείχνουν την πραγματική πλευρά της σχέσης επιχειρηματιών - ποδοσφαίρου.
Ενα από τα πλέον πρόσφατα παραδείγματα αποτελεί η Ισπανία και για πολλούς το καλύτερο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της Ευρώπης αυτή τη στιγμή. Καλύτερο όμως για ποιους; Σίγουρα για την τριάδα Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, Ατλέτικο Μαδρίτης τα πράγματα φαντάζουν ιδανικά. Ωστόσο, κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι ακόμα και οι δύο εκ των τριών που κυριαρχούν αυτή τη στιγμή, οι ομάδες της Μαδρίτης, την τελευταία δεκαετία ήρθαν αντιμέτωπες με το φάσμα των οικονομικών προβλημάτων. Την ίδια ώρα, από κει και πέρα επικρατεί το χάος αφού σοβαρά οικονομικά προβλήματα αντιμετωπίζουν οι περισσότερες ισπανικές ποδοσφαιρικές ομάδες, με τα χρέη τους προς το Δημόσιο να έχουν φτάσει τα 542 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με παλιότερα δημοσιεύματα της ισπανικής εφημερίδας «El Pais», 27 σύλλογοι από τις τρεις επαγγελματικές κατηγορίες βρίσκονται στο φάσμα της χρεοκοπίας, ενώ 19 έχουν έρθει σε συμφωνία με τις κρατικές οικονομικές αρχές για επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και αποπληρωμή σε δόσεις μέχρι το 2020.
Μάλιστα, όσον αφορά το συνολικό χρέος των ισπανικών ομάδων, πριν από λίγους μήνες φάνηκε να υπάρχει διαφωνία ανάμεσα στην ποδοσφαιρική Λίγκα και το υπουργείο Οικονομικών της χώρας. Η Λίγκα LFP υποστήριζε πως οι ομάδες μείωσαν το χρέος τους στα 432 εκατ. ευρώ. Οι κρατικές αρχές, όμως, δεν συμφωνούν με αυτό το νούμερο και ανεβάζουν το ποσό των συνολικών οφειλών στα 542 εκατ. ευρώ.

ΙΤΑΛΙΑ: Ρυθμίσεις επί ρυθμίσεων και χρέη επί χρεών

Μπορεί την τελευταία δεκαετία να έχουν γίνει δύο σοβαρές κρατικές ρυθμίσεις χρεών για τις ιταλικές ομάδες και να έχουν δοθεί αρκετές βοήθειες με τη μορφή διαφόρων παροχών (παράταση στις ημερομηνίες εξόφλησης κ.τ.λ.), εντούτοις η κατάσταση δεν άλλαξε και πολύ για τις περισσότερες ομάδες του Καμπιονάτο. Η απώλεια μιας από τις πρώτες θέσεις του ενδιαφέροντος για το ιταλικό πρωτάθλημα τα τελευταία χρόνια, για μια σειρά από λόγους, όπως τα σκάνδαλα με τους στημένους αγώνες, ισχυροποίηση άλλων ανταγωνιστικών διοργανώσεων (Πρέμιερ Λιγκ, Μπουντεσλίγκα, Πριμέρα), είχε σημαντικές συνέπειες, π.χ. τηλεοπτικά δικαιώματα, αποχώρηση επιχειρηματιών, ακόμα και αυτών που θεωρούνταν παραδοσιακοί ιδιοκτήτες (περίπτωση Μοράτι στην Ιντερ) κ.τ.λ. Σήμερα, με τους πλέον πρόχειρους υπολογισμούς, τα χρέη των ιταλικών ομάδων ανέρχονται στα 2,6 δισ. ευρώ.

ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Μετά το Μουντιάλ η πραγματικότητα

Λίγους μήνες μετά το τέλος του Παγκοσμίου Κυπέλλου και η φερόμενη ως ποδοσφαιρική άνθηση τα τελευταία χρόνια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου της χώρας έδωσε τη θέση της στην αβεβαιότητα και την ποδοσφαιρική οικονομική κρίση. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, μετά το Μουντιάλ το 50% των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών δεν έχουν λάβει όλα τα χρήματα που δικαιούνται, ενώ υπολογίζεται πως σχεδόν όλοι οι σύλλογοι (90%) έχουν κάποιο χρέος προς παίκτη. Την ίδια ώρα προβλήματα υπάρχουν στις συναλλαγές των ομάδων και σε άλλους τομείς, όπως δάνεια στις τράπεζες, χρωστούμενα στους προμηθευτές κ.τ.λ. Μάλιστα, από τη συγκεκριμένη κατάσταση δεν ξεφεύγουν και οι λεγόμενοι ισχυροί σύλλογοι της χώρας όπως, για παράδειγμα, η Κορίνθιανς (από τις πλέον δημοφιλείς) που υποχρεώθηκε να πουλήσει τους καλύτερους παίκτες της στην Ευρώπη, ενώ έχει ανακοινώσει επίσημα πως αντιμετωπίζει δυσκολίες σε κάποιες πληρωμές. Στην ίδια μοίρα βρίσκονται η Ατλέτικο Μινέιρο, η Φλουμινένσε, η Κρουζέιρο, ενώ ακόμη χειρότερη είναι η κατάσταση σε ομάδες που θεωρούνται λιγότερο ισχυρές.