Γιατί το φεγγάρι δείχνει προς τη Γη πάντα την ίδια πλευρά

Γιατί το φεγγάρι δείχνει προς τη Γη πάντα την ίδια πλευρά

Το ότι από τη Γη φαίνεται πάντα η ίδια πλευρά του φεγγαριού δεν είναι τυχαίο, αλλά αποτέλεσμα των φυσικών νόμων. Η Σελήνη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της καθώς περιφέρεται γύρω από τη Γη. Ωστόσο, ο χρόνος που χρειάζεται για μια πλήρη περιστροφή είναι ακριβώς ο ίδιος που χρειάζεται για μια πλήρη περιφορά, δηλαδή περίπου 27 μέρες. Ως αποτέλεσμα, προς τη Γη είναι πάντοτε στραμμένο το ίδιο σεληνιακό ημισφαίριο.
Δεν ήταν πάντα έτσι. Η κατάσταση αυτή δημιουργήθηκε στο πέρασμα του χρόνου από τη βαρύτητα, όπως συνέβη και σε δορυφόρους άλλων πλανητών. Η βαρύτητα της Σελήνης παραμορφώνει το σχήμα της Γης, με αποτέλεσμα τις παλίρροιες. Με τον ίδιο τρόπο, η ισχυρότερη βαρύτητα της Γης παραμορφώνει τη Σελήνη, δημιουργώντας ένα πετρώδες «εξόγκωμα» που βλέπει προς εμάς. Αυτό το «εξόγκωμα» λειτούργησε σαν φρένο, επιβραδύνοντας την περιστροφή της Σελήνης γύρω από τον άξονά της, μέχρι που έφτασε το σημερινό της ρυθμό, με αποτέλεσμα η «πλημμυρίδα» να βλέπει πάντα προς τη μεριά μας. Οταν συνέβη αυτό πριν περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια, το φεγγάρι «κλειδώθηκε παλιρροϊκά» και διατήρησε το ίδιο «πρόσωπο» έκτοτε.
Αυτό το «πρόσωπο» θα συνεχίσει να δείχνει για πάντα στους κατοίκους του πλανήτη Γη, εκτός αν συμβεί κάποιο απευκταίο κοσμικό «μπιλιάρδο», ένα σχεδόν εφαπτομενικό χτύπημα από κάποιο ευμέγεθες σώμα, όπως ένας αρκετά μεγάλος αστεροειδής, που θα μεταβάλει το χρόνο ιδιοπεριστροφής της Σελήνης (ελαφρώς και της τροχιάς της). Τότε οι άνθρωποι για χιλιάδες, ή και εκατομμύρια χρόνια θα βλέπουν μια καθημερινή αργή μεταβολή της όψης της Σελήνης, με περιοδική εμφάνιση και της «πληγής» που θα έχει αφήσει το χτύπημα του αστεροειδούς στην επιφάνεια του δορυφόρου μας, ενώ δεν αποκλείεται η σκόνη και τα συντρίμμια να δημιουργήσουν ένα δακτύλιο γύρω από τη Γη, παρόμοιο με του Κρόνου και άλλων πλανητών. Κάποια από τα συντρίμμια ενδέχεται να πέσουν στον πλανήτη με σοβαρές συνέπειες, που θα αφαιρέσουν όλη τη «μαγεία» του φαινομένου, ιδίως αν η πρόσκρουση γίνει στη σήμερα ορατή (εσωτερική) πλευρά της Σελήνης. Ακόμα και στην περίπτωση αυτή, σε βάθος χρόνου η Σελήνη θα ξανακλειδωθεί παλιρροϊκά και θα αρχίσει να δείχνει την ίδια όψη στους τοτινούς κατοίκους της Γης.