Ας ξαναβάψουμε γαλάζια τη θάλασσα
Φέτος ας αλλάξουμε τουλάχιστον το χρώμα της θάλασσας
Την χρονιά που μας έρχεται, ας αλλάξουμε τουλάχιστον τούτο, ας ξαναβάψουμε γαλάζια τη θάλασσα, να καθρεφτίζει τις ποικίλες αποχρώσεις τ’ ουρανού, απ’ το βαθύ μπλε της νύχτας, το μουντό γκρι της συννεφιάς ως το αχνογάλανο της αυγής. Ας μην την αφήσουμε να ξαναβαφτεί κόκκινη απ’ το αίμα ναυτικών κι επιβατών. Μέρες γιορτής ας μην τις ξαναζήσουμε ως μέρες πένθους κι αγωνίας, σαν αυτές που πέρασαν εκατοντάδες οικογένειες τα τελευταία εικοσιτετράωρα με το ναυάγιο του Norman Atlantic αλλά και με τη περιπέτεια του Blue Sky και εκατοντάδων μεταναστών. Γεγονότα που αποτυπώνουν για άλλη μια φορά το βάρβαρο και σκληρό πρόσωπο του καπιταλισμού.
Χώρα του Ποσειδώνα και του Αη Νικόλα
Η πατρίδα μας χώρα θαλασσινή απ’ την προϊστορία ακόμη, με χιλιόμετρα ακτών, με εκατοντάδες λιμάνια και λιμανάκια με πανέμορφα μικρά και μεγαλύτερα νησιά, γνώρισε τους δρόμους και τους κινδύνους της θάλασσας από τα αρχαία χρόνια. Χώρα του Ποσειδώνα και του Αη Νικόλα, περιγράφει με το έπος της Οδύσσειας τη μεγαλειώδη προσπάθεια του ανθρώπου να κατακτήσει τα πέλαγα. Ο ελληνικός λαός ανέπτυξε τη Ναυτιλία και τη Ναυπηγική τέχνη από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας. Ο εργαζόμενος λαός των νησιωτικών και παράκτιων περιοχών χρησιμοποίησε τεχνικές και ναυτικά όργανα για να δαμάσει τη θάλασσα και συσσώρευσε γνώση και εμπειρία. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας τα πλοία γίνονταν όλο και μεγαλύτερα, γρηγορότερα και πιο ασφαλή.
Η ασφάλεια στη θάλασσα
Τα προηγούμενα χρόνια κάτω από την πίεση του εργατικού λαϊκού κινήματος, με τους αγώνες των ναυτιλλομένων και όλου του λαού θεσπίστηκαν νόμοι για την ασφάλεια στη θάλασσα. Νόμοι που έχουν σκοπό να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των επιβατών και να μειώσουν τους κινδύνους των ναυτικών. Νόμοι που μόνιμα καταπατούν οι εφοπλιστές προσπαθώντας να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Τα μέτρα ασφαλείας για τα πλοία είναι δύο ειδών, αυτά που σχετίζονται με την καταλληλότητα του πλοίου να ταξιδεύει (παλαιότητα, συντήρηση, σηματοδότηση, επάρκεια σωστικών μέσων) και εκείνα που έχουν να κάνουν με τον αριθμό και τη σύνθεση του πληρώματος.
Η άρση του καμποτάζ εγκληματική για ναυτικούς και νησιώτες
Οι κάτοικοι των νησιωτικών περιοχών περισσότερο από κάθε άλλον, ενδιαφέρονται για την ασφάλεια της Ακτοπλοΐας. Ένα από τα μέτρα ασφαλείας που αφορά τις θαλάσσιες μεταφορές είναι το καμποτάζ, δηλαδή το αποκλειστικό δικαίωμα κάθε χώρας της εκτέλεσης εσωτερικών μεταφορών από πλοία της ίδιας της χώρας, με ορισμένο αριθμό ντόπιων ναυτικών. Έτσι εξασφαλίζεται κάποιος έλεγχος στα μέτρα ασφαλείας, αλλά και στη σύνθεση του πληρώματος, που πρέπει να μιλάει στην πλειοψηφία του την επίσημη γλώσσα της χώρας, ώστε σε περίπτωση ατυχήματος να μπορεί αποτελεσματικά να καθοδηγήσει τους επιβάτες και να εκκενώσει το πλοίο.
Σήμερα στο όνομα του ανταγωνισμού και του κέρδους, μια σειρά από νόμοι που αφορούσαν την ασφάλεια στη θάλασσα παίρνονται πίσω. Αυτό δεν πρέπει να μας ξενίζει, η ανθρώπινη ζωή στον καπιταλισμό είναι πολύ «φθηνή» και θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους.
Με οδηγό λοιπόν τις επιταγές της ΕΕ και τις απαιτήσεις και του ντόπιου εφοπλιστικού κεφαλαίου πραγματοποιήθηκε άρση του καμποτάζ. Με αυτό το τρόπο τίθεται σε κίνδυνο η ασφάλεια των θαλασσίων μεταφορών, είτε αφορούν κρουαζιέρες είτε αφορούν τακτικά δρομολόγια και πορθμεία, επιδεινώνονται οι εργασιακές συνθήκες στα πλοία, πλήττεται η απασχόληση των ελλήνων ναυτικών, και εντείνεται η εκμετάλλευση των αλλοδαπών.
Μια αλήθεια που πληρώνουμε με αίμα
Με τα πρόσφατα ναυτικά ατυχήματα, γίνεται για άλλη μια φορά φανερό ότι όσο κίνητρο της Οικονομίας θα είναι το κέρδος των εφοπλιστών, τόσο δεν θα παίρνονται τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, τόσο δεν θα υπάρχει η απαραίτητη σε αριθμό και ειδικότητες σύνθεση προσωπικού. Γιατί αυτά κοστίζουν στο εφοπλιστικό κεφάλαιο ντόπιο και ξένο. Η Unione Sindacale di Base (USB – Συνδικάτα Βάσης) της Ιταλίας συνυπογράφει την ανακοίνωση που εξέδωσαν τα ελληνικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», που σημειώνουν ανάμεσα σε άλλα: «… το κυνηγητό του κέρδους των εφοπλιστών δε συμβιβάζεται με τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Όπως έχει αποκαλυφθεί, πίσω από τα τραγικά ναυάγια, πυρκαγιές κ.ά. βρίσκονται σοβαρές παραλείψεις της αξιοπλοΐας των πλοίων, με οδυνηρές συνέπειες για τους επιβάτες και τους ναυτεργάτες …». Αυτές τις μέρες πολλοί ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα, για τα θύματα, είναι οι ίδιοι όμως που κατακεραύνωναν τους ναυτικούς, τα σωματεία τους, το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ που τους συμπαραστεκόταν όταν διεκδικούσαν με κινητοποιήσεις ασφάλεια στη θάλασσα. Για να είναι ασφαλής η Ακτοπλοΐα, για να τηρούνται οι προστατευτικοί νόμοι, για να έχουν δουλειά όχι μόνο οι έλληνες ναυτικοί, αλλά και ολόκληρος ο κλάδος της Ναυπηγικής βιομηχανίας που σήμερα μαραζώνει, ένας τρόπος υπάρχει.
Να δυναμώσει το εργατικό λαϊκό κίνημα. Τα ναυτεργατικά αλλά και τα άλλα εργατικά σωματεία, οι σύλλογοι των ΕΒΕ, των αγροτών, της νεολαίας να μαζικοποιηθούν, να βάλουν στο επίκεντρο της πάλης την προστασία της ανθρώπινης ζωής, την ασφάλεια στις μεταφορές, να βάλουν την σφραγίδα τους στις εξελίξεις για την πιστή εφαρμογή των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας σε όλους τους χώρους εργασίας.
Η κοινωνικοποίηση των μεταφορών, στο πλαίσιο της Λαϊκής Εξουσίας
Η μόνη φιλολαϊκή πολιτική, που θα βγάζει τη χώρα από την κρίση, είναι η πολιτική της ρήξης και της σύγκρουσης με το κεφάλαιο. Αυτοί που τη ζωή μας την θεωρούν φτηνό εμπόρευμα, και ευθύνονται για το φόρο αίματος που πληρώνουμε σε ναυάγια και εργατικά ατυχήματα, για να αυγαταίνουν οι λογαριασμοί τους στην Ελβετία, αυτοί είναι οι μόνοι που περισσεύουν. Ο εργαζόμενος λαός με το εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει να ανασυντάξει τις δυνάμεις του και ν’ αντεπιτεθεί. Η κοινωνικοποίηση των μεταφορών και των άλλων μονοπωλιακών ομίλων, στο πλαίσιο της Λαϊκής Εξουσίας και Οικονομίας, με αποχώρηση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με μονομερή διαγραφή του χρέους, είναι η μόνη αναγκαία και ρεαλιστική λύση.
Ισχυρό όπλο στα χέρια του λαού αποτελεί η οργάνωση του αγώνα, η Κοινωνική Συμμαχία των λαϊκών στρωμάτων, που πρέπει να εκφραστεί και εκλογικά με την υπερψήφιση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ, του μόνου κόμματος που λέει την Αλήθεια, που δεν τάζει «λαγούς και πετραχήλια» που είναι με συνέπεια στην πρώτη γραμμή του αγώνα, και στα λιμάνια και στα εργοστάσια και στα πολυκαταστήματα και στα ξενοδοχεία.
( Σκέμπρη Τζένη
Μέλος της Τ.Ε. Κέρκυρας του Κ.Κ.Ε. )
Την χρονιά που μας έρχεται, ας αλλάξουμε τουλάχιστον τούτο, ας ξαναβάψουμε γαλάζια τη θάλασσα, να καθρεφτίζει τις ποικίλες αποχρώσεις τ’ ουρανού, απ’ το βαθύ μπλε της νύχτας, το μουντό γκρι της συννεφιάς ως το αχνογάλανο της αυγής. Ας μην την αφήσουμε να ξαναβαφτεί κόκκινη απ’ το αίμα ναυτικών κι επιβατών. Μέρες γιορτής ας μην τις ξαναζήσουμε ως μέρες πένθους κι αγωνίας, σαν αυτές που πέρασαν εκατοντάδες οικογένειες τα τελευταία εικοσιτετράωρα με το ναυάγιο του Norman Atlantic αλλά και με τη περιπέτεια του Blue Sky και εκατοντάδων μεταναστών. Γεγονότα που αποτυπώνουν για άλλη μια φορά το βάρβαρο και σκληρό πρόσωπο του καπιταλισμού.
Χώρα του Ποσειδώνα και του Αη Νικόλα
Η πατρίδα μας χώρα θαλασσινή απ’ την προϊστορία ακόμη, με χιλιόμετρα ακτών, με εκατοντάδες λιμάνια και λιμανάκια με πανέμορφα μικρά και μεγαλύτερα νησιά, γνώρισε τους δρόμους και τους κινδύνους της θάλασσας από τα αρχαία χρόνια. Χώρα του Ποσειδώνα και του Αη Νικόλα, περιγράφει με το έπος της Οδύσσειας τη μεγαλειώδη προσπάθεια του ανθρώπου να κατακτήσει τα πέλαγα. Ο ελληνικός λαός ανέπτυξε τη Ναυτιλία και τη Ναυπηγική τέχνη από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας. Ο εργαζόμενος λαός των νησιωτικών και παράκτιων περιοχών χρησιμοποίησε τεχνικές και ναυτικά όργανα για να δαμάσει τη θάλασσα και συσσώρευσε γνώση και εμπειρία. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας τα πλοία γίνονταν όλο και μεγαλύτερα, γρηγορότερα και πιο ασφαλή.
Η ασφάλεια στη θάλασσα
Τα προηγούμενα χρόνια κάτω από την πίεση του εργατικού λαϊκού κινήματος, με τους αγώνες των ναυτιλλομένων και όλου του λαού θεσπίστηκαν νόμοι για την ασφάλεια στη θάλασσα. Νόμοι που έχουν σκοπό να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των επιβατών και να μειώσουν τους κινδύνους των ναυτικών. Νόμοι που μόνιμα καταπατούν οι εφοπλιστές προσπαθώντας να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Τα μέτρα ασφαλείας για τα πλοία είναι δύο ειδών, αυτά που σχετίζονται με την καταλληλότητα του πλοίου να ταξιδεύει (παλαιότητα, συντήρηση, σηματοδότηση, επάρκεια σωστικών μέσων) και εκείνα που έχουν να κάνουν με τον αριθμό και τη σύνθεση του πληρώματος.
Η άρση του καμποτάζ εγκληματική για ναυτικούς και νησιώτες
Οι κάτοικοι των νησιωτικών περιοχών περισσότερο από κάθε άλλον, ενδιαφέρονται για την ασφάλεια της Ακτοπλοΐας. Ένα από τα μέτρα ασφαλείας που αφορά τις θαλάσσιες μεταφορές είναι το καμποτάζ, δηλαδή το αποκλειστικό δικαίωμα κάθε χώρας της εκτέλεσης εσωτερικών μεταφορών από πλοία της ίδιας της χώρας, με ορισμένο αριθμό ντόπιων ναυτικών. Έτσι εξασφαλίζεται κάποιος έλεγχος στα μέτρα ασφαλείας, αλλά και στη σύνθεση του πληρώματος, που πρέπει να μιλάει στην πλειοψηφία του την επίσημη γλώσσα της χώρας, ώστε σε περίπτωση ατυχήματος να μπορεί αποτελεσματικά να καθοδηγήσει τους επιβάτες και να εκκενώσει το πλοίο.
Σήμερα στο όνομα του ανταγωνισμού και του κέρδους, μια σειρά από νόμοι που αφορούσαν την ασφάλεια στη θάλασσα παίρνονται πίσω. Αυτό δεν πρέπει να μας ξενίζει, η ανθρώπινη ζωή στον καπιταλισμό είναι πολύ «φθηνή» και θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους.
Με οδηγό λοιπόν τις επιταγές της ΕΕ και τις απαιτήσεις και του ντόπιου εφοπλιστικού κεφαλαίου πραγματοποιήθηκε άρση του καμποτάζ. Με αυτό το τρόπο τίθεται σε κίνδυνο η ασφάλεια των θαλασσίων μεταφορών, είτε αφορούν κρουαζιέρες είτε αφορούν τακτικά δρομολόγια και πορθμεία, επιδεινώνονται οι εργασιακές συνθήκες στα πλοία, πλήττεται η απασχόληση των ελλήνων ναυτικών, και εντείνεται η εκμετάλλευση των αλλοδαπών.
Μια αλήθεια που πληρώνουμε με αίμα
Με τα πρόσφατα ναυτικά ατυχήματα, γίνεται για άλλη μια φορά φανερό ότι όσο κίνητρο της Οικονομίας θα είναι το κέρδος των εφοπλιστών, τόσο δεν θα παίρνονται τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, τόσο δεν θα υπάρχει η απαραίτητη σε αριθμό και ειδικότητες σύνθεση προσωπικού. Γιατί αυτά κοστίζουν στο εφοπλιστικό κεφάλαιο ντόπιο και ξένο. Η Unione Sindacale di Base (USB – Συνδικάτα Βάσης) της Ιταλίας συνυπογράφει την ανακοίνωση που εξέδωσαν τα ελληνικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», που σημειώνουν ανάμεσα σε άλλα: «… το κυνηγητό του κέρδους των εφοπλιστών δε συμβιβάζεται με τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Όπως έχει αποκαλυφθεί, πίσω από τα τραγικά ναυάγια, πυρκαγιές κ.ά. βρίσκονται σοβαρές παραλείψεις της αξιοπλοΐας των πλοίων, με οδυνηρές συνέπειες για τους επιβάτες και τους ναυτεργάτες …». Αυτές τις μέρες πολλοί ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα, για τα θύματα, είναι οι ίδιοι όμως που κατακεραύνωναν τους ναυτικούς, τα σωματεία τους, το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ που τους συμπαραστεκόταν όταν διεκδικούσαν με κινητοποιήσεις ασφάλεια στη θάλασσα. Για να είναι ασφαλής η Ακτοπλοΐα, για να τηρούνται οι προστατευτικοί νόμοι, για να έχουν δουλειά όχι μόνο οι έλληνες ναυτικοί, αλλά και ολόκληρος ο κλάδος της Ναυπηγικής βιομηχανίας που σήμερα μαραζώνει, ένας τρόπος υπάρχει.
Να δυναμώσει το εργατικό λαϊκό κίνημα. Τα ναυτεργατικά αλλά και τα άλλα εργατικά σωματεία, οι σύλλογοι των ΕΒΕ, των αγροτών, της νεολαίας να μαζικοποιηθούν, να βάλουν στο επίκεντρο της πάλης την προστασία της ανθρώπινης ζωής, την ασφάλεια στις μεταφορές, να βάλουν την σφραγίδα τους στις εξελίξεις για την πιστή εφαρμογή των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας σε όλους τους χώρους εργασίας.
Η κοινωνικοποίηση των μεταφορών, στο πλαίσιο της Λαϊκής Εξουσίας
Η μόνη φιλολαϊκή πολιτική, που θα βγάζει τη χώρα από την κρίση, είναι η πολιτική της ρήξης και της σύγκρουσης με το κεφάλαιο. Αυτοί που τη ζωή μας την θεωρούν φτηνό εμπόρευμα, και ευθύνονται για το φόρο αίματος που πληρώνουμε σε ναυάγια και εργατικά ατυχήματα, για να αυγαταίνουν οι λογαριασμοί τους στην Ελβετία, αυτοί είναι οι μόνοι που περισσεύουν. Ο εργαζόμενος λαός με το εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει να ανασυντάξει τις δυνάμεις του και ν’ αντεπιτεθεί. Η κοινωνικοποίηση των μεταφορών και των άλλων μονοπωλιακών ομίλων, στο πλαίσιο της Λαϊκής Εξουσίας και Οικονομίας, με αποχώρηση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με μονομερή διαγραφή του χρέους, είναι η μόνη αναγκαία και ρεαλιστική λύση.
Ισχυρό όπλο στα χέρια του λαού αποτελεί η οργάνωση του αγώνα, η Κοινωνική Συμμαχία των λαϊκών στρωμάτων, που πρέπει να εκφραστεί και εκλογικά με την υπερψήφιση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ, του μόνου κόμματος που λέει την Αλήθεια, που δεν τάζει «λαγούς και πετραχήλια» που είναι με συνέπεια στην πρώτη γραμμή του αγώνα, και στα λιμάνια και στα εργοστάσια και στα πολυκαταστήματα και στα ξενοδοχεία.
( Σκέμπρη Τζένη
Μέλος της Τ.Ε. Κέρκυρας του Κ.Κ.Ε. )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου