ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ Στην κόντρα με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος υπηρετεί καλύτερα το κεφάλαιο

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ

Στην κόντρα με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος υπηρετεί καλύτερα το κεφάλαιο

Το πλαίσιο όπου θα κινηθεί η προεκλογική εκστρατεία της ΝΔ έως τις 25 Γενάρη έδωσε ο Αντ. Σαμαράς, με την ομιλία του στη Λάρισα. Ομιλία χρήσιμη για συμπεράσματα εφόσον έδειξε ότι την ανάκαμψη των μονοπωλιακών κερδών, τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της ντόπιας αστικής τάξης, οι πολιτικοί εκπρόσωποί της την προωθούν πάνω στα συντρίμμια λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων αιώνων, ανεξάρτητα από το μείγμα διαχείρισης που επιλέγουν κάθε φορά να προκρίνουν.

Στο τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων ο δρόμος προς την ανάπτυξη

«(...) Αυτά τα δυόμισι χρόνια η Ελλάδα μπόρεσε και πέτυχε το μεγαλύτερο νοικοκύρεμα κράτους που έχει γίνει ποτέ στην Ιστορία. Βγήκε στην ανάκαμψη, έπιασε τους στόχους της νωρίτερα απ' ό,τι οι περισσότεροι πίστευαν, δεν έχει πια ελλείμματα κι ήταν έτοιμη να βγει τελείως από την εποχή των Μνημονίων», είπε ξεκινώντας την ομιλία του ο Σαμαράς, παρουσιάζοντας σαν «νοικοκύρεμα» την εξαΰλωση των όποιων εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων είχαν απομείνει σε δημόσια Υγεία, Παιδεία, Ασφάλιση. Η περιλάλητη «μείωση των ελλειμμάτων» ακριβώς αυτό αφορά, την απομείωση των όποιων κοινωνικών παροχών είχαν τα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Το δε «τέλος των μνημονίων» αποτελεί άλλο ένα προπαγανδιστικό παραμύθι για το τέλος του παρόντος προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, καθώς στο πλαίσιο της ΕΕ συνεχίζουν και εντείνονται τα μνημόνια διαρκείας μέσω των μηχανισμών μόνιμης επιτήρησης όλων των κρατών - μελών για παραπέρα φτήνεμα της εργατικής δύναμης.

Επιβεβαιώνεται ότι ο στόχος της καπιταλιστικής ανάκαμψης που υπερασπίζονται τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ περνά πάνω από τα συντρίμμια των λαϊκών δικαιωμάτων

Eurokinissi

«(...) η Ελλάδα πέρασε στην ανάπτυξη και από δω και μπρος κάθε μέρα θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη» συνέχισε ο Αντ. Σαμαράς. Μια ματωμένη ανάπτυξη που βασίζεται πάνω σε ολοένα και πιο άγρια, αντιλαϊκά μέτρα, ώστε να διασφαλιστεί η ανάκαμψη των μονοπωλιακών κερδών για τα οποία κόπτονται τόσο το κόμμα του, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ακριβώς για να περάσει σε δεύτερο πλάνο αυτήν τη στρατηγική τους ταύτιση με την Κουμουνδούρου, ο Αντ. Σαμαράς έσπευσε να την ...εκθέσει στο κεφάλαιο, υποστηρίζοντας ότι «εκείνα που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι πρόκειται να κάνει εάν ποτέ έβγαινε στην εξουσία, είναι εκείνα τα οποία με βεβαιότητα οδηγούν στη χρεοκοπία και επομένως οδηγούν στις αναταράξεις των Αγορών που βλέπουμε»!
«Οταν, φίλες και φίλοι, λες ότι δεν θα πληρώσεις τόκους», συνέχισε ο Σαμαράς, «όταν λες ότι δεν θα πληρώσεις χρεολύσια στο χρέος, αυτό σημαίνει μόνο ένα πράγμα: χρεοκοπία! Αυτός είναι ο ορισμός της χρεοκοπίας. Εκείνοι μιλάνε για χρεοκοπία. Οι θεσμικές αποφάσεις των Συνεδρίων τους τα λένε αυτά και μιλάνε για χρεοκοπία». Στην πραγματικότητα, αποδίδει στον ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηριστικά που δεν έχει, εφόσον στελέχη του διαβεβαιώνουν σε όλους τους τόνους το κεφάλαιο όχι μόνο ότι τα συμφέροντά του δεν θα κινδυνεύσουν από μια «αριστερή» διακυβέρνηση, αλλά θα εξυπηρετηθούν και καλύτερα ακόμα! Χώρια το γεγονός ότι ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ ανταλλάσσουν κατηγορίες, την ώρα που στο μονόδρομο της ΕΕ και του κεφαλαίου έχουν οδηγήσει σε χρεοκοπία τα λαϊκά νοικοκυριά, ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος, και με ποιο μείγμα αστικής διαχείρισης, θα τους εξασφαλίσει κάποια ψίχουλα επιβίωσης.
«(...) μας οδηγούν σε σύγκρουση με όλους τους εταίρους μας ταυτόχρονα και ότι πια βάζουν την Ελλάδα όχι μόνον στην απομόνωση μέσα στην Ευρώπη, αλλά βάζουν την Ελλάδα εκτός Ευρώπης» συνέχισε την κοκορομαχία ο Αντ. Σαμαράς, απευθυνόμενος ουσιαστικά στα ντόπια μονοπώλια που βλέπουν τα συμφέροντά τους να εξυπηρετούνται καλύτερα εντός ΕΕ και με ευρώ, παρουσιάζοντας τη ΝΔ ως εγγυητή και ικανότερο διαχειριστή των συμφερόντων τους.
«Και ποιος είναι ο πρώτος και πιο άμεσος κίνδυνος, αν συγκρουστούμε με την Ευρώπη εξαιτίας της ανευθυνότητας του ΣΥΡΙΖΑ; Θα χαθούν τα χρήματα της ΚΑΠ - της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής - που παίρνει ο Ελληνας αγρότης (...) Τι άλλο θα κινδυνεύσει άμεσα; Τα χρήματα από το νέο ΕΣΠΑ (...) Και, βέβαια, θα κινδυνεύσει και η ενίσχυση ρευστότητας που δίνει η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα στο σύνολό του», συνέχισε ο Αντ. Σαμαράς την κινδυνολογία του, προκειμένου να δεχτεί ο λαός να συναινέσει και σε νέες θυσίες, συντασσόμενος με τα συμφέροντα των μονοπωλίων. «Ξέχασε» μόνο το γεγονός ότι τα κονδύλια που αναφέρει είναι πληρωμένα στο σύνολό τους απ' τον ελληνικό λαό μέσα από την άγρια φορολόγησή του, και επανακατευθύνονται στη χώρα μέσα από στοχευμένες διαδρομές και «ενισχύσεις. καταπώς βολεύει τα μονοπώλια του κάθε κλάδου.

Αλλοθι η δήθεν ανακούφιση του λαού για φοροελάφρυνση κεφαλαίου

Παραπέρα, παρουσιάζοντας ο Σαμαράς ως «ανακούφιση» για το λαό κάποια μέτρα που πήρε (π.χ. μείωση ΦΠΑ στην εστίαση, μείωση ΕΦΚ στο πετρέλαιο), μέτρα η όποια θετική επίδραση των οποίων εξανεμίστηκε στο πλαίσιο της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής, φοροεπιδρομής, ανεργίας και εισοδηματικής καθίζησης στα λαϊκά νοικοκυριά, έταξε και «έναν οδικό χάρτη για τη μείωση όλων των φορολογικών συντελεστών». Στην πραγματικότητα, το βάρος του πέφτει στη μείωση της φορολόγησης των επιχειρηματικών κερδών και των μεγαλοεισοδηματιών επιβεβαιώνοντας την ταξικότητα της πολιτικής του.
Εταξε, επίσης, «προώθηση της συνταγματικής αναθεώρησης», άλλο ένα ζήτημα που ιεραρχεί ψηλά στις προτεραιότητές του το κεφάλαιο (εξ ου και την «ανάγκη» μιας τέτοιας αναθεώρησης αναγνωρίζουν και πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ), προκειμένου να κατοχυρώσει και θεσμικά την εξουσία και κερδοφορία του στις νέες συνθήκες.
Τέλος, ο Σαμαράς δεν παρέλειψε να δώσει τα διαπιστευτήριά του στο ΝΑΤΟ και να διαφημίσει τη «Γεωστρατηγική δύναμη που έχει σήμερα η Ελλάδα (...) Τη νέα πολιτική που ακολουθεί για το πιο σημαντικό από όλα τα οποία έχουμε, τα ενεργειακά μας αποθέματα». Αποσιώπησε βέβαια το γεγονός ότι απ' αυτή την ενεργειακή πολιτική κέρδη έχουν να αναμένουν μόνο τα μονοπώλια που παίρνουν θέση για να βάλουν στο χέρι τους πόρους του λαού και του τόπου. Οσο δε για την περιλάλητη γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας μέσω της «ενεργειακής», της «επιχειρηματικής», της «στρατιωτικής» και όποιας άλλης διπλωματίας θέλουν να επικαλούνται αυτός και η τάξη του, παρέκαμψε μια σειρά ιστορικά παραδείγματα (από Μικρασία έως Κυπριακό) που αποδεικνύουν ότι τις κόντρες της ντόπιας αστικής τάξης με τις αστικές τάξεις άλλων χωρών της περιοχής, τις πλήρωσε πάντα και μόνο ο λαός με ποτάμια απ' το αίμα του...