ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ Θυμίζει στο κεφάλαιο τη διαθεσιμότητά του να χτυπά εργατικούς αγώνες

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ

Θυμίζει στο κεφάλαιο τη διαθεσιμότητά του να χτυπά εργατικούς αγώνες

Στον ανταγωνισμό του με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος είναι ο εκλεκτός του κεφαλαίου, ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντ. Σαμαράς, στην περιοδεία του στην Ηπειρο θύμισε ορισμένες από τις «υπηρεσίες» του στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους:

«Θυμηθείτε δυο χρόνια πριν», είπε απευθυνόμενος σε κομματικό του ακροατήριο, «Πειραιάς, απεργίες των λιμενεργατών. "Δε θα φύγει κανένα κρουαζιερόπλοιο, δε θα πάει πουθενά". Δίνω την ίδια γρήγορη φωτογραφία: Ναύπλιο. Περίμεναν το κρουαζιερόπλοιο. Ενα από αυτά φτάνει. Λιμενεργάτες δεν τους επιτρέπουν την έξοδο. Το περίφημο καμποτάζ και τα υπόλοιπα. Και τότε σας θυμίζω, κάναμε επίταξη. Την πιο σκληρή πράξη, που τη σκέφτεται χίλιες φορές να την κάνει ένας πρωθυπουργός, την έκανα. Και φέτος, την ώρα που δεν έβγαιναν τα κρουαζιερόπλοια με χιλιάδες κόσμο μέσα, για να αγοράσουν από τις τοπικές αγορές τα δικά σας προϊόντα, των Ελλήνων προϊόντα, φέτος που ο τουρισμός έφτασε σε αυτό το απίστευτο σημείο των 22 εκατομμυρίων, επιπλέον 2,5 εκατομμύρια ήρθαν μόνο από τις κρουαζιέρες».

Εχει κι άλλες τέτοιες «υπηρεσίες»

Αντίστοιχα παραδείγματα θα μπορούσε να επικαλεστεί για την επίταξη των εργαζομένων στο μετρό, την κήρυξη όλων των απεργιών ως παράνομων και καταχρηστικών και επί κυβέρνησής του ή το χτύπημα με τα ΜΑΤ των απεργών χαλυβουργών στον Ασπρόπυργο.
Ο όρος «cabotage», δηλαδή «προστατευτισμός», σημαίνει ότι οι θαλάσσιες συγκοινωνίες πρέπει να εκτελούνται από πλοία με ελληνική σημαία και ελληνικά πληρώματα. Αυτός ο «προστατευτισμός» είχε επιβληθεί για την κάλυψη συγκεκριμένων αναγκών. Δύο από τα βασικά στοιχεία αυτού του «προστατευτισμού» είναι οι οργανικές συνθέσεις των πλοίων και η δεκάμηνη υποχρεωτική δρομολόγηση και επάνδρωση των πλοίων, που αφορά τόσο το δικαίωμα στη δουλειά με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα και συνδικαλιστική εκπροσώπηση, όσο και τη στοιχειώδη ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα και μεταξύ τους.

Συνθήκη του Μάαστριχτ

Οι ανάγκες του πολυεθνικού κεφαλαίου οδήγησαν στον κοινοτικό κανονισμό 3577, που εκδόθηκε από την ΕΕ το 1992, και ο οποίος προβλέπει την άρση κάθε προστατευτισμού στις εσωτερικές θαλάσσιες συγκοινωνίες και επί της ουσίας είναι η εφαρμογή της Συνθήκης του Μάαστριχτ (την οποία υπερψήφισε και ο ΣΥΝ, πρόδρομος του ΣΥΡΙΖΑ) στη θάλασσα. Η άρση του καμποτάζ άρχισε να εφαρμόζεται στην ακτοπλοΐα σταδιακά από το 2001 με το νόμο 2932 της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, με τον οποίο ενσωματώθηκε στην ελληνική νομοθεσία ο κανονισμός 3577, χειροτερεύοντας δραματικά το ήδη σαθρό θεσμικό πλαίσιο στην ακτοπλοΐα. Ενώ από το 2010 εφαρμόστηκε πλήρως στα κρουαζιερόπλοια.
Τα αποτελέσματα είναι γνωστά: Αυξήσεις - φωτιά στα εισιτήρια, παροπλισμός του 60% των ακτοπλοϊκών πλοίων κάθε χειμώνα απομονώνοντας νησιά, ενώ οι εφοπλιστές αρνούνται να δρομολογήσουν πλοία αν δεν τους συμφέρει ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες. Επισφράγισμα είναι οι χοντρές επιδοτήσεις που τσεπώνουν με την πατέντα των «άγονων γραμμών» (120 εκατ. ευρώ μόνο για το 2011). Συν την υποβάθμιση των μέτρων ασφάλειας στη θάλασσα, όπως απέδειξε και η περίπτωση του «NORMAN ATLANTIC» πρόσφατα, με νεκρούς και αγνοούμενους.

Ανάπτυξη για ποιον;

Οσο δε για τα λεγόμενα Σαμαρά περί τουριστικής ανάπτυξης, η μόνη τέτοια ανάπτυξη ήταν στις τσέπες των μεγαλοκαρχαριών του κλάδου. Για τους εργαζόμενους, για το 2013, για το οποίο υπάρχουν τελικά στοιχεία, η απασχόληση στον κλάδο του τουρισμού ήταν 3,5% λιγότερη σε σχέση με το 2012, με την πλειοψηφία των εργαζομένων να απασχολείται το πολύ έως 6 μήνες. Το ετήσιο εισόδημα, μετά και από την περικοπή των Ταμείων Ανεργίας, δεν υπερβαίνει τις 4.000 ευρώ για τη μεγάλη πλειοψηφία τους.
Η καταπάτηση της ΣΣΕ και η μη εφαρμογή της, ιδιαίτερα σε περιοχές με μεγάλη τουριστική κίνηση, είναι γενικευμένη. Οπως γενικευμένο είναι και το φαινόμενο οι εργαζόμενοι να μην πληρώνονται τα δεδουλευμένα τους για μήνες ή ακόμα να τους οφείλονται δεδουλευμένα από το προηγούμενο έτος. Η ανασφάλιστη «μαύρη» εργασία καλπάζει, χώρια τους «καταρτιζόμενους» και «μαθητευόμενους».
Οι δείκτες, δε, του λεγόμενου «κόστους εργασίας» φανερώνουν και αποδεικνύουν την ένταση της εκμετάλλευσης. Στους κλάδους Ξενοδοχείων - Εστίασης, από το α' τρίμηνο του 2010 έως το γ' τρίμηνο του 2011, το συνολικό «κόστος εργασίας» υποχώρησε κατά 32,5% (!), οι μισθοί και οι αμοιβές συνολικά υποχώρησαν κατά 30,4%, οι τακτικές αποδοχές κατά 26%, ενώ ακόμα μεγαλύτερη μείωση παρουσίασε το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος», κατά 36,2%...

• Στο μεταξύ, ολοκληρώνοντας ένα σίριαλ που ξεκίνησε πολλές βδομάδες πριν, σχετικά με το αν και πώς θα ψηφίσει τον προτεινόμενο από τη συγκυβέρνηση Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο Π. Μελάς, πρ. βουλευτής των ΑΝΕΛ, προσχώρησε χτες και επισήμως στη ΝΔ.