ΑΤΕΧΝΩΣ : Je ne suis pas Charlie. Nous sommes prolétaires!!
Ξεκίνησε χθες μια νέα διαδικτυακή προσπάθεια την οποία σήμερα
προωθούμε με την αναδημοσίευση ενός άρθρου της. Η νέα αυτή προσπάθεια
ονομάζεται "Ατέχνως" (*) και θα την βρείτε στο http://atexnos.gr
Τούτες τις μέρες στα ΜΜΕ και την ειδησεογραφία, ελληνική και διεθνή, η τρομοκράτηση των λαών με φόντο την ….ισλαμική τρομοκρατία είχε την τιμητική της θέση σε όλα τα κανάλια και τα άλλα ΜΜΕ του μεγάλου κεφαλαίου. Με βάση τα γνωστά γεγονότα στο Παρίσι οργανώθηκε τις προάλλες διαδήλωση με το σύνθημα je suis Charlie. Με ποιο σκοπό; Να καταδικαστεί, λέει, η τρομοκρατία και οι τρομοκράτες που σκότωσαν δημοσιογράφους του γνωστού περιοδικού. Το έργο είναι χιλιοπαιγμένο!
Έτσι συναντήθηκαν στους δρόμους του Παρισιού, εκεί όπου κάποτε παρήλαυναν οι Μασσαλιώτες τραγουδώντας Allons enfants de la Patrie, le jour de gloire est arrivé. Contre nous de la tyrannie…, εκεί που οι κομμουνάροι έναν αιώνα περίπου αργότερα έστηναν οδοφράγματα, ο λαός κι οι άρχοντες. Μαζί με αυτούς και κάποιοι δικοί μας σοσιαλδημοκράτες, αριστεροί που διεκδικούν την ψήφο μας, που ονειρεύονται μια «καλή» ΕΕ, στη Δεύτερη παρουσία φυσικά. Αυτοί που κλίνουν τη φράση «Νέα γερμανική κατοχή» σε όλες τις πτώσεις και είναι αντιμνημονιακοί και αντιμερκελιστές. Συναντήθηκαν με το σύνθημα Je suis Charlie.
Oι άρχοντες, που βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία, αυτοί που δέχτηκαν να σκοτώνονται και να βασανίζονται χιλιάδες στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, αυτοί που σκότωναν επί 50 μέρες ή ανέχτηκαν τέλος πάντων να δολοφονούνται παιδάκια στη Γάζα. Έπεισαν το λαό να βγει να υπερασπιστεί τη δημοκρατία τους, τη δικτατορία των μονοπωλίων και των αφεντικών, το δικαίωμα να τρομοκρατούν τους πολίτες σε όλη την Ευρώπη με μια άνευ προηγουμένου λιτότητα, να αφήνουν χιλιάδες «ελεύθερους» και δημοκρατικούς Γάλλους, κι όχι μόνο, χωρίς στέγη, περίθαλψη, δουλειά και να πεθαίνουν κατά δεκάδες στο δρόμο λόγω ψύχους. Να στηρίζουν σε τελευταία ανάλυση αυτούς για να τρομοκρατούν τους λαούς με το φόβο των ισλαμιστών σήμερα, των εργατών ντόπιων και ξένων αύριο, των κομμουνιστών ίσως μεθαύριο, ανοίγοντας τα παράθυρα και την πόρτα για να μπει το τέρας του ρατσισμού και του φασισμού και να πλανιέται πάνω από την Ευρώπη. Ο φοβισμένος δε σηκώνει το κεφάλι. Αυτό τους συμφέρει! Όσο φασίστας και ρατσιστής είναι ο φονταμενταλιστής, που οπλίζει το χέρι και δολοφονεί δημοσιογράφους ή οποιονδήποτε άλλον, το ίδιο και χειρότεροι είναι οι αρχιτρομοκράτες. Οι εταίροι μας, οι ηγέτες της ΕΕ με τους οποίους η ανερχόμενη, μελλοντικά κυβερνώσα Αριστερά θα συνομιλήσει για να καταργήσει τα μνημόνια όχι όμως την πείνα, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Προσοχή! Αύριο μπορεί να στήσουν έναν ακόμα παγκόσμιο πόλεμο με πρόσχημα την τρομοκρατία. Ήδη το Παρίσι, η πόλη του φωτός, έχει σκοτεινιάσει από το χακί και τα όπλα 10000 φαντάρων που έχουν αναπτυχθεί στην ευρωπαϊκή πρωτεύουσα για να αντιμετωπίσουν την «απειλή». Η πραγματική απειλή για τα μονοπώλια και την ΕΕ είμαστε εμείς, οι λαοί. Αν γίνει πόλεμος για τα συμφέροντα τους, για να ξεπεράσουν τις αντιθέσεις τους, για να μοιράσουν τον κόσμο, για να ξεπεράσουν την κρίση τους, θα επαναληφθεί η σφαγή «για ένα πουκάμισο αδειανό», «για του αφέντη το φαΐ», όπως τις προηγούμενες δυο φορές; Τότε εμείς όλοι, οι εργαζόμενοι, οι μανάδες που έχουμε παιδιά, οι φαντάροι κι οι οικογένειες τους θα υπερασπιστούν τι και ποιον; Με ποια πλευρά θα πάμε; Θα δηλώσουμε Je suis Greque, je suis Christian, Je suis orthodoxe ή θα βροντοφωνάξουμε: Nous sommes proletaires; Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!
(*) Τι εστί "ΑΤΕΧΝΩΣ"
Για τη ζωή, τις τέχνες και τα γράμματα.
Και για τους «αγράμματους» τεχνίτες, που θεωρούν εαυτούς άτεχνους, αλλά είναι οι καλλιτέχνες της καθημερινής ζωής που αξίζουν το χειροκρότημα.
Για την τέχνη της πολιτικής και της επανάστασης. Και τους αγώνες που είναι η τέχνη του λαού.
Για ό,τι κάνει τον άνθρωπο «απαλό κι ανθρώπινο». Αλλά και για όσα τεχνηέντως (και όχι έντεχνα) τον κρατούν «τραχύ κι απάνθρωπο», στην κατάσταση του πρωτόγονου, που θέλει μόνο τα απολύτως απαραίτητα για να επιβιώσει και όχι το περιττό, που (του) είναι αναγκαίο, για να ζήσει.
Χωρίς «κουλτούρα να φύγουμε», που απομακρύνει τον άπειρο πρωτάρη, αλλά με κείμενα από ερασιτέχνες γραφιάδες, που είναι τέτοιοι με την κυριολεκτική έννοια του όρου, ως εραστές της τέχνης· και γράφουν για ό,τι μας απασχολεί, μας συγκινεί, μας αποπλανά και μας ορίζει.
Γραφιάδες που έχουν (το) στίγμα, αλλά δεν είναι αναιμικοί κι άχρωμοι. Και δεν τους λείπουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια…
Ο στίχος «Τέχνη είναι οι αγώνες του λαού» είναι από το τραγούδι του Τοτέμ «Ένας καλύτερος κόσμος».
Je ne suis pas Charlie. Nous sommes prolétaires!!
Γράφει η Ελένη Κακναβάτου στο ΑΤΕΧΝΩΣ
Τούτες τις μέρες στα ΜΜΕ και την ειδησεογραφία, ελληνική και διεθνή, η τρομοκράτηση των λαών με φόντο την ….ισλαμική τρομοκρατία είχε την τιμητική της θέση σε όλα τα κανάλια και τα άλλα ΜΜΕ του μεγάλου κεφαλαίου. Με βάση τα γνωστά γεγονότα στο Παρίσι οργανώθηκε τις προάλλες διαδήλωση με το σύνθημα je suis Charlie. Με ποιο σκοπό; Να καταδικαστεί, λέει, η τρομοκρατία και οι τρομοκράτες που σκότωσαν δημοσιογράφους του γνωστού περιοδικού. Το έργο είναι χιλιοπαιγμένο!
Έτσι συναντήθηκαν στους δρόμους του Παρισιού, εκεί όπου κάποτε παρήλαυναν οι Μασσαλιώτες τραγουδώντας Allons enfants de la Patrie, le jour de gloire est arrivé. Contre nous de la tyrannie…, εκεί που οι κομμουνάροι έναν αιώνα περίπου αργότερα έστηναν οδοφράγματα, ο λαός κι οι άρχοντες. Μαζί με αυτούς και κάποιοι δικοί μας σοσιαλδημοκράτες, αριστεροί που διεκδικούν την ψήφο μας, που ονειρεύονται μια «καλή» ΕΕ, στη Δεύτερη παρουσία φυσικά. Αυτοί που κλίνουν τη φράση «Νέα γερμανική κατοχή» σε όλες τις πτώσεις και είναι αντιμνημονιακοί και αντιμερκελιστές. Συναντήθηκαν με το σύνθημα Je suis Charlie.
Oι άρχοντες, που βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία, αυτοί που δέχτηκαν να σκοτώνονται και να βασανίζονται χιλιάδες στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, αυτοί που σκότωναν επί 50 μέρες ή ανέχτηκαν τέλος πάντων να δολοφονούνται παιδάκια στη Γάζα. Έπεισαν το λαό να βγει να υπερασπιστεί τη δημοκρατία τους, τη δικτατορία των μονοπωλίων και των αφεντικών, το δικαίωμα να τρομοκρατούν τους πολίτες σε όλη την Ευρώπη με μια άνευ προηγουμένου λιτότητα, να αφήνουν χιλιάδες «ελεύθερους» και δημοκρατικούς Γάλλους, κι όχι μόνο, χωρίς στέγη, περίθαλψη, δουλειά και να πεθαίνουν κατά δεκάδες στο δρόμο λόγω ψύχους. Να στηρίζουν σε τελευταία ανάλυση αυτούς για να τρομοκρατούν τους λαούς με το φόβο των ισλαμιστών σήμερα, των εργατών ντόπιων και ξένων αύριο, των κομμουνιστών ίσως μεθαύριο, ανοίγοντας τα παράθυρα και την πόρτα για να μπει το τέρας του ρατσισμού και του φασισμού και να πλανιέται πάνω από την Ευρώπη. Ο φοβισμένος δε σηκώνει το κεφάλι. Αυτό τους συμφέρει! Όσο φασίστας και ρατσιστής είναι ο φονταμενταλιστής, που οπλίζει το χέρι και δολοφονεί δημοσιογράφους ή οποιονδήποτε άλλον, το ίδιο και χειρότεροι είναι οι αρχιτρομοκράτες. Οι εταίροι μας, οι ηγέτες της ΕΕ με τους οποίους η ανερχόμενη, μελλοντικά κυβερνώσα Αριστερά θα συνομιλήσει για να καταργήσει τα μνημόνια όχι όμως την πείνα, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Προσοχή! Αύριο μπορεί να στήσουν έναν ακόμα παγκόσμιο πόλεμο με πρόσχημα την τρομοκρατία. Ήδη το Παρίσι, η πόλη του φωτός, έχει σκοτεινιάσει από το χακί και τα όπλα 10000 φαντάρων που έχουν αναπτυχθεί στην ευρωπαϊκή πρωτεύουσα για να αντιμετωπίσουν την «απειλή». Η πραγματική απειλή για τα μονοπώλια και την ΕΕ είμαστε εμείς, οι λαοί. Αν γίνει πόλεμος για τα συμφέροντα τους, για να ξεπεράσουν τις αντιθέσεις τους, για να μοιράσουν τον κόσμο, για να ξεπεράσουν την κρίση τους, θα επαναληφθεί η σφαγή «για ένα πουκάμισο αδειανό», «για του αφέντη το φαΐ», όπως τις προηγούμενες δυο φορές; Τότε εμείς όλοι, οι εργαζόμενοι, οι μανάδες που έχουμε παιδιά, οι φαντάροι κι οι οικογένειες τους θα υπερασπιστούν τι και ποιον; Με ποια πλευρά θα πάμε; Θα δηλώσουμε Je suis Greque, je suis Christian, Je suis orthodoxe ή θα βροντοφωνάξουμε: Nous sommes proletaires; Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!
(*) Τι εστί "ΑΤΕΧΝΩΣ"Για τη ζωή, τις τέχνες και τα γράμματα.
Και για τους «αγράμματους» τεχνίτες, που θεωρούν εαυτούς άτεχνους, αλλά είναι οι καλλιτέχνες της καθημερινής ζωής που αξίζουν το χειροκρότημα.
Για την τέχνη της πολιτικής και της επανάστασης. Και τους αγώνες που είναι η τέχνη του λαού.
Για ό,τι κάνει τον άνθρωπο «απαλό κι ανθρώπινο». Αλλά και για όσα τεχνηέντως (και όχι έντεχνα) τον κρατούν «τραχύ κι απάνθρωπο», στην κατάσταση του πρωτόγονου, που θέλει μόνο τα απολύτως απαραίτητα για να επιβιώσει και όχι το περιττό, που (του) είναι αναγκαίο, για να ζήσει.
Χωρίς «κουλτούρα να φύγουμε», που απομακρύνει τον άπειρο πρωτάρη, αλλά με κείμενα από ερασιτέχνες γραφιάδες, που είναι τέτοιοι με την κυριολεκτική έννοια του όρου, ως εραστές της τέχνης· και γράφουν για ό,τι μας απασχολεί, μας συγκινεί, μας αποπλανά και μας ορίζει.
Γραφιάδες που έχουν (το) στίγμα, αλλά δεν είναι αναιμικοί κι άχρωμοι. Και δεν τους λείπουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια…
Ο στίχος «Τέχνη είναι οι αγώνες του λαού» είναι από το τραγούδι του Τοτέμ «Ένας καλύτερος κόσμος».
Ο Φαρισαϊσμός των ισχυρών αυτού του κόσμου-της εκμετάλευσης,της αδικίας και της φτώχειας-δυστυχώς,δεν έχει όρια...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή