Η ενοχλητική στάση του ΚΚΕ

Η ενοχλητική στάση του ΚΚΕ

Ο «Ριζοσπάστης» από την πρώτη μέρα στηρίζει την απεργία των εργατών της «coca cola» δημοσιεύοντας σταθερά την πορεία των κινητοποιήσεων τους και καλώντας όλους τους εργαζόμενους να την κάνουν υπόθεσή τους

Μέσα σε ένα μήνα από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε πρώτο κόμμα στις βουλευτικές εκλογές και συγκρότησε κυβέρνηση μαζί με τους ΑΝΕΛ, οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και σε κατεύθυνση ιδιαίτερα αρνητική για το λαό, τους εργαζόμενους, τις λαϊκές οικογένειες. Μπορεί πολλοί να πίστεψαν ότι κάτι καλύτερο μπορεί να έρθει. Μπορεί πολλοί τις πρώτες μέρες να ένιωσαν μια κάποια ικανοποίηση από τις βαρύγδουπες «πατριωτικές κορόνες». Ωστόσο, η πραγματικότητα για το λαό είναι δυστυχώς διαφορετική. Πριν από μερικές μέρες, συγκυβέρνηση και δανειστές στην Ευρωπαϊκή Ενωση πήραν αποφάσεις από κοινού που οδηγούν σε νέα αντιλαϊκά μέτρα. Η συγκυβέρνηση ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να πειράξει ούτε κόμμα από τους νόμους που έχουν ψηφιστεί τα προηγούμενα χρόνια και που έχουν καταδικάσει το λαό σε τραγικές απώλειες. Ταυτόχρονα, η συγκυβέρνηση επιχειρεί να παρουσιάσει αυτή τη συμφωνία, τα μέτρα και τις δεσμεύσεις της, ως επιτυχία που πρέπει να στηρίξει ο λαός και να είναι και ικανοποιημένος... Προπαγανδιστικά, η συντριπτική πλειοψηφία των αστικών ΜΜΕ, ο ΣΕΒ, άλλοι αστικοί μηχανισμοί χειροκροτούν τις κυβερνητικές επιλογές και με τη σειρά τους καλούν τους εργαζόμενους να συναινέσουν στη θηλιά που οι ευρωπαϊκές συμφωνίες τούς φορούν για άλλη μια φορά. Ενώ, παρά την κριτική τους, στο πλάι της συγκυβέρνησης στέκονται όλα τα αστικά κόμματα και πρώτα απ' όλα όσα μέχρι χτες κυβερνούσαν, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, δηλώνοντας ότι θα στηρίξουν την πολιτική της αφού αποτελεί συνέχεια της δικής τους.

Επιβεβαιώθηκε, λοιπόν, αυτό που έλεγε το ΚΚΕ προεκλογικά. Οτι μετά τις εκλογές, απέναντι στη νέα κυβέρνηση μόνο μια εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση μπορεί να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και ότι μόνο η δύναμη του ΚΚΕ μπορεί να αποτελέσει παράγοντα οργανωτή αυτής της αντιπολίτευσης.

Κόντρα, λοιπόν, στο κλίμα συναίνεσης και ανοχής, το ΚΚΕ αποκαλύπτει και καλεί το λαό σε εγρήγορση, σε αγωνιστική επαγρύπνηση, τον καλεί να μη γίνει χειροκροτητής στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής με άλλο όνομα. Πρωτοστατεί στην οργάνωση του αγώνα. Μία πρώτη σημαντική ένδειξη ήταν η μεγάλη συμμετοχή στο συλλαλητήριο που οργάνωσε το ΚΚΕ προχτές, Παρασκευή, στο Σύνταγμα. Αναδεικνύεται, λοιπόν, σε σημαντικό εμπόδιο (χαλάει τη σούπα) της προσπάθειας της συγκυβέρνησης να χειραγωγήσει τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα στη στήριξη της πολιτικής της. Ακριβώς γι' αυτόν το λόγο μέσα στο σύντομο χρονικό διάστημα του ενός μήνα είδαμε να ξεδιπλώνεται μια ανορθόδοξη, ασύμμετρη επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ που όλη εκπορεύεται άμεσα ή έμμεσα από τα επιτελεία της συγκυβέρνησης.

Καταγράφουμε λοιπόν:

1. Αρχές του Φλεβάρη, ούτε δέκα μέρες μετά τις εκλογές, από το πουθενά, η Ραχήλ Μακρή, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ (πρώην των ΑΝΕΛ), ανακάλυψε ότι «προχτές (σ.σ. εννοεί στις 10 Φλεβάρη 2015), έβλεπα τον "Ριζοσπάστη", η τελευταία σελίδα είχε διαφήμιση της "Coca - Cola"». Στη συγκεκριμένη κυρία, βέβαια, απάντησαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι της «Coca - Cola» λέγοντας ότι ο «Ριζοσπάστης» έχει στηρίξει τον πολύμηνο απεργιακό τους αγώνα. Μία λεπτομέρεια που δείχνει τον γκεμπελισμό τους: Η κα Μακρή αναφέρεται σε διαφήμιση που δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη» το Μάη του 2012 (!!!), 17 μήνες πριν ξεκινήσει ο απεργιακός αγώνας στην «Coca - Cola».
2. Ω του θαύματος, οι περιβόητοι καλλιτέχνες Τζίμης Πανούσης (σ.σ. αγαπημένο πρόσωπο - μέσο για τα διαδικτυακά τρολαρίσματα της Χρυσής Αυγής τους τελευταίους μήνες σε βάρος του ΚΚΕ) και Γιάννης Αγγελάκας έκατσαν κι έστυψαν τον καλλιτεχνικό τους εγκέφαλο για να παράξουν ένα εμετικό αντιΚΚΕ άσμα... Το καλλιτεχνικό τους δημιούργημα φιλοξένησε περιοδικό που επανεκδίδεται μετά από 8 χρόνια με φερόμενη ως εκδότη δημοσιογράφο που είχε δραστηριοποιηθεί στο λεγόμενο κίνημα «ενάντια στην παγκοσμιοποίηση», έχει θητεύσει στο ρ/σ του ΣΥΡΙΖΑ «Στο Κόκκινο», ενώ στο επιτελείο της συντακτικής ομάδας του φιγουράρουν πρώτα δημοσιογραφικά ονόματα του ΣΥΡΙΖΑ.
3. Ολο και περισσότερο διάφορα ΣΥΡΙΖΑίικα φερέφωνα στα ραδιόφωνα, στον έντυπο Τύπο και στο διαδίκτυο σπέρνουν μια σειρά συκοφαντίες. Από ερωτήματα του στιλ, «τώρα θυμήθηκε το ΚΚΕ να κάνει κινητοποιήσεις; Που η χώρα (σ.σ. εννοούν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ) διαπραγματεύεται για το καλό της πατρίδας;», μέχρι «ανακαλύπτοντας» ορισμένοι «ύποπτα ανεξήγητα κίνητρα» στη στάση αυτή του ΚΚΕ. Ο δε κ. Στάθης στον «eniko.gr» ανακάλυψε ότι προχτές, Παρασκευή, το ΚΚΕ έκανε «...την πρώτη διαδήλωση της κατσαρόλας». Αυτό κατάλαβε... Και τα λένε όλα αυτά όταν: Οι δυνάμεις του ΚΚΕ στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο ευρύτερο λαϊκό κίνημα από το 2009 έως το 2014 διοργάνωσαν και πρωτοστάτησαν σε 130 περίπου μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική. Πρόσφατες στιγμές μιας τέτοιας προσπάθειας ήταν το μαζικό πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα την 1η του Νοέμβρη 2014, που σημείωσε σημαντική επιτυχία, καθώς και η απεργιακή κινητοποίηση στις 27 Νοέμβρη 2014. Οταν το ΚΚΕ και μετά το πρώτο και μετά το δεύτερο μνημόνιο είχε διοργανώσει συλλαλητήρια ενάντια στα μνημόνια και τις συμφωνίες με την ΕΕ που βασάνιζαν και βασανίζουν ακόμα το λαό, όπως το πανελλαδικό συλλαλητήριο το Μάη του 2010, τα συλλαλητήρια τον Οκτώβρη του 2010, το συλλαλητήριο το Φλεβάρη του 2012.
4. Αλλά και από το στόμα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο γραμματέας της ΚΕ, Δ. Βίτσας, εκφράστηκαν απόψεις χαρακτηριστικές του κλίματος που πάνε να περάσουν. Ετσι, μιλώντας για το συλλαλητήριο του ΚΚΕ την περασμένη Παρασκευή, μας δήλωσε ευθαρσώς ότι ουδείς δικαιούται να αντιπολιτεύεται την κυβέρνησή του (!!!): «Μια αντιπολιτευτική διάθεση σε αυτή την κυβέρνηση νομίζω τελικά θα πλήξει αυτούς που προσπαθούν να ονομάσουν το κρέας ψάρι και να μη συμβάλουν σε αυτή την περίοδο στην ανάταξη και του φρονήματος αλλά και της κοινωνικής κατάστασης και της οικονομίας».

Είναι περιττό να πούμε ότι «μαθημένα τα βουνά απ' τα χιόνια». Καλά θα κάνουν να συνηθίσουν ότι το ΚΚΕ θα τηρήσει τη δέσμευσή του απέναντι στο λαό να πρωτοστατήσει στην οργάνωση της εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης στη συγκυβέρνηση, στην ΕΕ και το κεφάλαιο.