Κίνδυνοι για το λαό να τα πληρώσει ακόμα και με αίμα

Κίνδυνοι για το λαό να τα πληρώσει ακόμα και με αίμα

Από την επίσκεψη του Π. Καμμένου στις ΗΠΑ

Eurokinissi

Και αυτή τη βδομάδα περίσσεψαν τα σινιάλα της κυβέρνησης προς τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ότι ...ψοφά να παίξει ακόμα πιο ενεργό ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στη ζώνη της Ανατολικής Μεσογείου, προκειμένου να κερδίσει - υποτίθεται - μια ευνοϊκότερη ρύθμιση στα παζάρια με τους δανειστές για την παραπέρα διαχείριση του χρέους.

Π.χ. ο υπουργός Αμυνας της συγκυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, Π. Καμμένος, απαντώντας την Τετάρτη σε ερώτηση δημοσιογράφου για το ενδεχόμενο εγκατάστασης μη επανδρωμένων αμερικανικών αεροσκαφών στο Καστέλι του Ηρακλείου, έσπευσε να διαβεβαιώσει:
«Δεν υπάρχει κανένας φόβος. Το εξήγησα και χθες, θα αναπτυχθούν τα στρατιωτικά αεροδρόμια ξεχωριστά από τα πολιτικά αεροδρόμια. Καταρχήν, ο δικός μας σκοπός είναι να ενισχυθούν οι Μονάδες της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Οι ΝΑΤΟικές εγκαταστάσεις που υπάρχουν στη Σούδα, στο Νομό των Χανίων, παραμένουν και επεκτείνονται.
»Η πρόταση της Ελλάδος προς το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ είναι οποιαδήποτε αεροπορική δραστηριότητα που είναι στη Σούδα - για να διευκολύνει την κάθοδο των τουριστικών αεροσκαφών και να μπορέσουν να υπάρχουν και μεγαλύτεροι χώροι στη διάθεση της Συμμαχίας - να πάει στην Κάρπαθο.
»Αυτό είναι μία πρόταση η οποία θα εξεταστεί στα επόμενα υπουργικά συμβούλια», κατέληξε, δείχνοντας ότι το όλο θέμα έχει δρομολογηθεί για απόφαση κεντρικά από τον πρωθυπουργό και το σύνολο των υπουργών της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στην προσπάθειά τους για γεωστρατηγική αναβάθμιση της ντόπιας αστικής τάξης στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, μέσω της παραπέρα εμπλοκής του λαού στα άκρως επικίνδυνα για τον ίδιο ιμπεριαλιστικά σχέδια.
Θυμίζουμε, την προηγούμενη βδομάδα, στην επίσκεψή του στην Κάρπαθο, ο Καμμένος δήλωνε πως «η Κάρπαθος διαθέτει το μεγαλύτερο αεροδρόμιο του Αιγαίου. Είναι σε ένα κομβικό σημείο μεταξύ του Αιγαίου, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Πιστεύω ότι θα έχει πολύ μεγάλη γεωστρατηγική σημασία και για την Ελλάδα και για το ΝΑΤΟ η δημιουργία μιας μεγάλης αεροπορικής βάσης στην Κάρπαθο», δείχνοντας και τη βούληση της κυβέρνησης να εξυπηρετήσει τους στρατηγικούς στόχους της λυκοσυμμαχίας, να παίξει ενεργό ρόλο στην προώθηση των σχεδιασμών της στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, περιοχή όπου οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων. Επέμενε, δε, ότι «με τη συνεργασία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των τοπικών φορέων και των πολιτών, μπορεί πράγματι (σ.σ. η Κάρπαθος) να φιλοξενήσει μία μεγάλη εγκατάσταση συμμαχική, η οποία θα εξυπηρετήσει και τα συμμαχικά αλλά και τα εθνικά συμφέροντα».
Ενώ και την Τρίτη τόνιζε ότι: «Είμαστε έτοιμοι να παραχωρήσουμε εγκαταστάσεις, τις Ενοπλες Δυνάμεις μας, αλλά και μεγάλες βάσεις στην περιοχή του Νοτίου Αιγαίου, προκειμένου να διευκολύνουμε τις δυνάμεις της Συμμαχίας(σ.σ.: του ΝΑΤΟ), ώστε να αναπτύξουν τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, και να ασφαλίσουμε τους ενεργειακούς διαύλους και τον ενεργειακό εφοδιασμό».
Φρόντιζε, μάλιστα, να εξάρει τη ...«χρησιμότητα» της Κρήτης στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς: «Η Κρήτη, με τις εκτεταμένες υψηλής ποιότητας και επιχειρησιακής αξίας αεροναυτικές της εγκαταστάσεις και τις μοναδικές, σε συμμαχικό επίπεδο, εγκαταστάσεις ναυτικής εκπαίδευσης, υποστήριξης και επισκευών ναυτικών μονάδων και οπλικών συστημάτων, αποτελεί ένα, κομβικά τοποθετημένο, "γιγάντιο αεροπλανοφόρο". Ελέγχει τις θαλάσσιες εμπορικές και ενεργειακές οδούς, που συνδέουν τη Μαύρη Θάλασσα με τη Μεσόγειο και την Ερυθρά Θάλασσα, και αποτελεί την αιχμή του δόρατος του δυτικού κόσμου έναντι ενός διευρυνόμενου πεδίου αστάθειας, που περικλείει όλο και εντονότερα την ευρωπαϊκή ήπειρο»...

Τον τόνο δίνει ο Τσίπρας

Στην πραγματικότητα, ο Καμμένος δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να εξειδικεύει στο αντικείμενο του υπουργείου του την κεντρική πολιτική γραμμή που έχει δώσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός. O Αλ. Τσίπρας δε χάνει ευκαιρία να παίξει π.χ. το χαρτί των τζιχαντιστών, για να δικαιολογήσει νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τη συμμετοχή της χώρας σε αυτές.
Π.χ. μετέχοντας αρχές Μάη στην τριμερή Σύνοδο Κορυφής που έγινε στη Λευκωσία, με τη συμμετοχή και των Προέδρων Κύπρου και Αιγύπτου και αναφερόμενος «σε συγκεκριμένους τομείς όπου θα εμβαθύνουμε τη συνεργασία μας», στάθηκε στον τομέα της «ασφάλειας» και δεν παρέλειψε να χαρακτηρίσει ανησυχητική την «εξάπλωση του τζιχαντισμού και του φονταμενταλισμού».
«Στο πλαίσιο αυτό, ενισχύεται η σημασία της διμερούς και τριμερούς συνεργασίας μας, ως πυλώνας ειρήνης και σταθερότητας σε μια ευρύτερη περιοχή αποσταθεροποίησης (...) Συμφωνήσαμε να εντείνουμε αυτήν τη συνεργασία τόσο σε διπλωματικό και τεχνικό επίπεδο όσο και σε διεθνείς οργανισμούς. Για να (...) προωθήσουμε σε διεθνές επίπεδο τις κοινές και τις ξεχωριστές μας ανησυχίες και προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση του τζιχαντισμού, για την προάσπιση όλων των καταπιεζόμενων κοινοτήτων στην περιοχή, για τη διαχείριση διεθνών προκλήσεων όπως οι αυξανόμενες προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές», ανέφερε, προαναγγέλλοντας εντατικοποίηση της συνεργασίας και σε στρατιωτικό επίπεδο.
Αλλωστε, και η «Διακήρυξη της Λευκωσίας», στην οποία κατέληξε η τριμερής, προτρέπει σε «ενεργό και ουσιαστική αντιμετώπιση της τρομοκρατίας» και σε «συνεργασία για την αντιμετώπιση των εξτρεμιστικών ομάδων».

Επισπεύδει και το ΥΠΕΞ

Αυτό το περί «προάσπισης όλων των καταπιεζόμενων κοινοτήτων στην περιοχή», που είπε ο Τσίπρας στη Λευκωσία, είναι επιχείρημα το οποίο δουλεύει καιρό τώρα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ώστε να αποτελέσει και ιδεολογικό πρόσχημα για τη νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, προς διασφάλιση εκεί των μονοπωλιακών τους συμφερόντων, με τη συμμετοχή και της Ελλάδας σ' αυτήν.
Συγκεκριμένα, με ευθύνη του υπουργού Εξωτερικών, Ν. Κοτζιά, προωθείται «διεθνής συνδιάσκεψη» το Σεπτέμβρη για τις χριστιανικές κοινότητες της ευρείας αυτής περιοχής, την προστασία τους από μια σειρά «απειλές» (βλ. τζιχαντιστές).
Η πρωτοβουλία, όπως διαμηνύει ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών, έχει τη στήριξη κι άλλων κυβερνήσεων της ΕΕ, όπως και της ίδιας της ύπατης εκπροσώπου Εξωτερικών και Αμυνας της ΕΕ, Φεντερίκα Μογκερίνι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ενα παλιό παραμύθι με βάσεις που έφευγαν

Φυσικά, το παραμύθι περί γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας μέσα από και από τη λεγόμενη στρατιωτική διπλωματία, τις βάσεις που έχουμε δώσει και θα επεκταθούν και παραπέρα ακόμα, για τα συμφέροντα της λυκοσυμμαχίας, δεν είναι καινούργιο.
Τα ψέματα του ΠΑΣΟΚ, το 1981, περί «απομάκρυνσης των βάσεων του θανάτου», επί κυβέρνησής του, προσπεράστηκαν πολύ γρήγορα με τα ίδια πάνω - κάτω επιχειρήματα, περί «ανταλλαγμάτων» τάχα που φέρνουν στη χώρα.
Προηγήθηκε η απενοχοποίησή τους (των βάσεων και του «εξορθολογισμού» των προεκλογικών θέσεων του ΠΑΣΟΚ) από τον Λεων. Κύρκο - ένας από τους πολιτικούς μέντορες του Τσίπρα - ο οποίος διακήρυττε τότε ότι «οι βάσεις δεν είναι ραπανάκια για να ξηλωθούν»...

Ανταλλάγματα για ποιον;

Αυτό, βέβαια, που σε κάθε περίπτωση αποσιωπούν οι αστοί είναι για ποιον είναι τα περιλάλητα ανταλλάγματα, που αναμένονται από τις τέτοιες «εξυπηρετήσεις» και «διευκολύνσεις» στις λυκοσυμμαχίες ΕΕ και ΝΑΤΟ.
Τα ανταλλάγματα αυτά είναι για την τάξη τους, για τα ντόπια μονοπώλια που ευελπιστούν με τέτοια κόλπα να αναβαθμίσουν τη θέση τους στην Ανατολική Μεσόγειο, ώστε να διεκδικήσουν ένα μεγαλύτερο μερίδιο από την καπιταλιστική λεία στους οξυμένους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς με άλλα κεφάλαια της περιοχής.
Για το λαό, ωστόσο, δεν σημαίνουν απολύτως τίποτε. Ισα ίσα που η βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους τέτοιους σχεδιασμούς τον φέρνει πιο κοντά σε ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με την Ελλάδα να είναι δεύτερη (μόνο πίσω από τις ΗΠΑ) ανάμεσα στα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ σε «αμυντικές δαπάνες», πιάνοντας κάθε χρόνο τις σχετικές νόρμες που έχει καθορίσει η λυκοσυμμαχία ακόμα και εν μέσω βαθιάς κρίσης, με την Ελλάδα να φιλοξενεί ΝΑΤΟικές βάσεις, να συνδράμει με μέσα, υποδομές και προσωπικό στρατιωτικές αποστολές της ΕΕ και σχηματισμούς του ΝΑΤΟ, να φιλοξενεί εδώ (σε Θεσσαλονίκη και Λάρισα) στρατηγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, να έχει υποστηρίξει κατά καιρούς τις επεμβάσεις στη Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ, να έχει στείλει δυνάμεις στο Αφγανιστάν κ.ο.κ.:
-- Η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο συνεχίζεται αδιαλείπτως. Τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη και πλοία παραβιάζουν εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Το Αιγαίο γκριζάρει, με το ΝΑΤΟ να χαρακτηρίζει το όλο θέμα «διμερές πρόβλημα», στηρίζοντας ουσιαστικά με την όλη ανοχή του τη στρατηγική της Αγκυρας, της τουρκικής αστικής τάξης.
-- Η κατοχή στην Κύπρο επίσης συνεχίζεται. Το «νέο» σχέδιο εξεύρεσης λύσης, πάνω στο οποίο γίνεται προσπάθεια να επαναρχίσουν διαπραγματεύσεις, στην πραγματικότητα είναι άλλο ένα σχέδιο διχοτόμησης.
-- Η αλβανική αστική τάξη, σε συνεννόηση καθώς φαίνεται με την Αγκυρα, εγείρει μια σειρά από ζητήματα, όπως θέμα «Τσάμηδων» στην Ηπειρο, θέμα οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών, ζήτημα ότι τα Διαπόντια Νησιά, βορείως της Κέρκυρας (σ.σ.: τα τρία μεγαλύτερα νησιά του συμπλέγματος είναι οι Οθωνοί, η Ερεικούσσα και το Μαθράκι) δεν δικαιούνται πλήρη επήρεια στην υφαλοκρηπίδα κ.ά.
-- Γενικώς στην μπαρουταποθήκη της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων (όπου έχουν αναπτυχθεί στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ υποτίθεται για την κατοχύρωση της ειρήνης και της ασφάλειας) έχει ανάψει και πάλι το φιτίλι καθώς στο πλαίσιο των οξυμένων ανταγωνισμών συγκρούονται ισχυρά μονοπωλιακά συμφέροντα για τον έλεγχο αγορών και διαύλων Ενέργειας.

Επαγρύπνηση και οργάνωση

Μέσα σε όλο αυτό το κουβάρι ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και συγκρούσεων η πρεμούρα της κυβέρνησης να εμπλακεί στις τέτοιες εξελίξεις με την «πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική» της και τη «στρατιωτική διπλωματία» της, μόνον ανησυχία προκαλεί. Αλλωστε, όπως έχει αποδειχτεί ιστορικά, στα τέτοια σχέδια των αστών τη νύφη πληρώνει πάντα ο λαός, ακόμα και με το αίμα του.
Η ζωή του ωστόσο, η ζωή της εργατικής τάξης είναι πολύτιμη, και δεν γίνεται να παίζεται κορόνα - γράμματα στα χέρια των αστών για τα κέρδη του ενός ή του άλλου στο τραπέζι των ανταγωνισμών τους.
Σε αυτή τη βάση, οι εργαζόμενοι πρέπει να επαγρυπνούν απέναντι σε κάθε σχετική κυβερνητική εξαγγελία περί νέων βάσεων και άλλων τέτοιων «πρωτοβουλιών», οργανώνοντας τη δική τους απάντηση στα τέτοια σχέδια.