Πυροτεχνήματα

Πυροτεχνήματα

Παλιά τους τέχνη κόσκινο η εντυπωσιοθηρία, καταφεύγουν σ' αυτήν στα δύσκολα κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ. Χτες, ο πρωθυπουργός έστειλε στον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, Μ. Σουλτς, επιστολή με την οποία ζητά την εμπλοκή του οργάνου στη διαδικασία αξιολόγησης της πορείας υλοποίησης του μνημονιακού προγράμματος απ' την τρόικα (καλύτερα κουαρτέτο, μιας και προστέθηκε ο ESM).

«Σου αποστέλλω αυτήν την επιστολή για να ζητήσω την άμεση και πλήρη εμπλοκή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - ως πέμπτου παράγοντα στο πλαίσιο του λεγόμενου "κουαρτέτου των πιστωτών" - στην τακτική διαδικασία αξιολόγησης ως προς την εφαρμογή της δανειακής συμφωνίας ανάμεσα στην Ελληνική Δημοκρατία και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και τις συνοδευτικές προϋποθέσεις πολιτικών που δίνουν υπόσταση στη δήλωση του Euro Summit στις 12 Ιουλίου 2015», γράφει ο Αλ. Τσίπρας και ακολουθεί η αιτιολόγηση του ...αιτήματος:

«

...Θεωρώ πολιτικά επιτακτικό, ο μόνος ευρωπαϊκός θεσμός με άμεση λαϊκή εντολή, να λειτουργήσει ως ο έσχατος εγγυητής της δημοκρατικής λογοδοσίας και συμβατότητας της οικονομικής πολιτικής στην Ευρώπη με το ευρωπαϊκό πολιτικό και κοινωνικό κεκτημένο. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν η εφαρμοσμένη πολιτική αποτελεί μέρος μιας δεσμευτικής δανειακής συμφωνίας ανάμεσα σε ευρωπαϊκούς θεσμούς και σε κράτη - μέλη της Ευρωζώνης, η οποία έχει εκ των προτέρων κυρωθεί από εθνικά Κοινοβούλια»!!!

Ευρωπαϊκό κεκτημένο είναι η φτώχεια, τα συσσίτια, είναι οι μισθοί πείνας, η ανεργία, οι εξώσεις και κατασχέσεις, είναι η «ευελφάλεια», είναι τα mini jobs, τα συμβόλαια μηδενικών ωρών... Είναι όλα όσα εγγυάται η «οικονομική πολιτική» ή καλύτερα η στρατηγική της ΕΕ, που τόσο υπολήπτεται η κυβέρνηση. Ολα αυτά δεν είναι άγνωστα στο Ευρωκοινοβούλιο, τα έχει επικυρώσει. Δεν έπεσε άλλωστε απ' τον ουρανό. Συντίθεται από στελέχη κομμάτων που κυβερνούν στα κράτη - μέλη της ΕΕ και υλοποιούν, με σιδερένια πειθαρχία σε βάρος των λαών, υπέρ των μονοπωλίων, τη στρατηγική που σε επίπεδο ΕΕ συνομολογούν. Οργανο του κεφαλαίου είναι και το Ευρωκοινοβούλιο, τη δημοκρατία του κεφαλαίου προασπίζει, τα συμφέροντα του κεφαλαίου επίσης, όπως και η κυβέρνηση, που ζητά μια ακόμη επιβεβαίωση ότι καλώς προωθεί αυτά τα συμφέροντα.

Ας αφήσει, λοιπόν, τα «πυροτεχνήματα» το Μέγαρο Μαξίμου κι ας εγκαταλείψει την ελπίδα ότι θα μπορέσει έτσι να αποσπάσει την προσοχή απ' το γεγονός ότι ανήκει, όπως και η πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου, στο μπλοκ των δυνάμεων που πολεμούν λυσσασμένα τους λαούς. Αλλωστε, δεν πάει καιρός, τον περασμένο Γενάρη ήταν που ο Μ. Σουλτς σχολιάζοντας αιτιάσεις για αντικατάσταση της τρόικας από άλλο σχήμα είχε κυνικά παραδεχτεί: «Η τρόικα είναι ένα εργαλείο, δεν πρέπει να συζητάμε για εργαλεία, πρέπει να συζητάμε για το περιεχόμενο...».

Κι επίσης δεν πάει καιρός που το Ευρωκοινοβούλιο επιστέγασε την πρωτοβουλία του για έλεγχο της τρόικας, με πλήρη νομιμοποίηση των πεπραγμένων της, της μνημονιακής πολιτικής ως τμήματος της ευρωενωσιακής στρατηγικής, ως αναγκαίας για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας και την τόνωση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.

Β. Ν.