Μόνη διέξοδος η πάλη

Μόνη διέξοδος η πάλη

Το «πρώτο πιάτο» με τα νέα μέτρα στο Ασφαλιστικό και τα Εργασιακά ετοιμάζονται να σερβίρουν στους εργαζόμενους, στους ανέργους, στους ασφαλισμένους και στους συνταξιούχους η κυβέρνηση και οι «θεσμοί».
Τι θα περιλαμβάνει αυτό το πακέτο; Ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, ήταν αποκαλυπτικός στην προχτεσινή συνάντηση που είχε με αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ, στο πλαίσιο της διαμαρτυρίας που οργάνωσε το ταξικό κίνημα.
Οπως είπε, το πρώτο κύμα περιλαμβάνει όλα εκείνα τα μέτρα που περιγράφτηκαν στη συμφωνία της 12ης Ιούλη και τα οποία είναι «εκ των ων ουκ άνευ» για να προχωρήσει η νέα δανειακή σύμβαση και μαζί της το νέο μνημόνιο.
Επομένως, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με κατάργηση των πρόωρων, αλλά και η εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος ή κάποιο άλλο μέτρο με ισοδύναμο αποτέλεσμα, είναι πρώτα στη λίστα και έπεται συνέχεια.
Το ίδιο ισχύει και για τα Εργασιακά, όπου η αλλαγή προς το χειρότερο του νομικού πλαισίου που διέπει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τη συνδικαλιστική δράση και τις ομαδικές απολύσεις είναι δεδομένη για την κυβέρνηση.
Θυμίζουμε ότι Ασφαλιστικό και Εργασιακά ήταν τα δύο μεγάλα «ατού» του ΣΥΡΙΖΑ στην προεκλογική του προσπάθεια να εξαπατήσει το λαό και να κλέψει την ψήφο του.
Τότε, δεν υποσχόταν μόνο ότι δεν θα εφαρμοστούν ψηφισμένα αντιλαϊκά μέτρα, ή ότι δεν θα παρθούν άλλα μέτρα, αλλά και ότι θα νομοθετήσει τη μερική αποκατάσταση ορισμένων από τις απώλειες που είχαν ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι από τα προηγούμενα μνημόνια.
Τώρα, οι ψηφισμένοι αντεργατικοί και αντιασφαλιστικοί νόμοι θεωρούνται δεδομένοι, ενώ επανέρχεται πλήρως όλη η ατζέντα των νέων ανατροπών που συζητούσε η τρόικα με την προηγούμενη κυβέρνηση, στο πλαίσιο της λεγόμενης 5ης αξιολόγησης του 2ου μνημονίου.
Κι όχι μόνον αυτό. Σε ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό, στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τους «θεσμούς» βρίσκεται η συνολική αναμόρφωση του συστήματος της Κοινωνικής Ασφάλισης μέχρι το τέλος του χρόνου.
Μάλιστα, στην προχτεσινή συνάντηση, ο υπουργός Εργασίας προσπάθησε να παρουσιάσει σαν δικές του δήθεν «σκέψεις» μέτρα που έχουν ήδη δρομολογηθεί από παλιότερους νόμους, ή περιγράφονται με ευκρίνεια στις αποφάσεις και τις κατευθύνσεις της ΕΕ.
Τέτοια είναι, για παράδειγμα, η κατάργηση των επικουρικών συντάξεων και η ενσωμάτωσή τους ως ενός πενιχρού συμπληρώματος στη βασική σύνταξη, που θα ισοδυναμεί και αυτή με ψίχουλα και θα είναι η μόνη που θα εγγυάται στο εξής το κράτος.
Από εκεί και πέρα, όποιος έχει να πληρώσει για εισφορά σε επαγγελματικό ταμείο και ιδιωτική ασφάλιση, θα μπορεί να ελπίζει ότι κάτι παραπάνω θα βάλει στην τσέπη του όταν καταφέρει (αν καταφέρει) να βγει στη σύνταξη.
Το ίδιο ισχύει και με τα Εργασιακά. Η νομοθεσία που θα έρθει για τις Συλλογικές Συμβάσεις, τις ομαδικές απολύσεις και τη συνδικαλιστική δράση, θα νομιμοποιεί επί της ουσίας την άθλια πραγματικότητα που έχουν διαμορφώσει κυβέρνηση και εργοδοσία στους τόπους δουλειάς, με την ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων, την ποινικοποίηση του συνδικαλισμού και την εργοδοτική αυθαιρεσία.
Μόνο ένας παράγοντας μπορεί να εμποδίσει τις αρνητικές εξελίξεις που προδιαγράφονται, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την αντιστροφή τους. Κι αυτός δεν είναι άλλος από το εργατικό - λαϊκό κίνημα, που οργανωμένα θα παλεύει για να αποκρούσει τα νέα μέτρα, να ανακτήσει ο λαός τις απώλειες που είχε, να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.