ΠΟΤΑΜΙ
«Λαγός» του κεφαλαίου
Ρόλο «λαγού» στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής διεκδικεί το Ποτάμι, πιέζοντας για άμεση προώθηση βασικών ζητουμένων των μονοπωλίων. Π.χ. τα στελέχη του ζητούν:
«Χρειαζόμαστε ένα ασφαλιστικό σύστημα ενιαίο και λιτό (...) Προτείνουμε πλήρη ενοποίηση του συστήματος, με άμεση ένταξη όλων σε ένα ενιαίο Ταμείο, με τους ίδιους όρους, χωρίς εξαιρέσεις. Με εισφορές ανάλογα με το εισόδημα και για τους αυτοαπασχολούμενους. Με βασική σύνταξη από τον κρατικό προϋπολογισμό, αναλογική σύνταξη σε ανταποδοτική βάση και επικουρική σύνταξη πλήρως ανταποδοτική, χωρίς ελλείμματα και επιχορηγήσεις».
`Η επιχειρηματολογώντας υπέρ του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος», λένε: «Χρειαζόμαστε ένα εργαλείο για την αντιμετώπιση των κρίσεων (...) καθώς θα προχωράει η υλοποίηση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, θα υπάρχουν όλο και λιγότεροι με θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, οι άλλοι θα βγαίνουν στη σύνταξη αργότερα και αναμένονται αυξημένα προβλήματα πρόσβασης στην εργασία από άτομα ώριμης ηλικίας, κυρίως γυναίκες.
Επιμένουν για: «Μείωση της φορολόγησης των επιχειρήσεων σε βάθος πενταετίας στο 20%». «Μηδενική φορολογία για 3 χρόνια για νέες επιχειρήσεις». «Κίνητρα για μετεγκατάσταση επιχειρήσεων στην Ελλάδα». Αλλά και «επιδότηση πρόσληψης με μείωση φορολογίας μετά από την πρώτη περίοδο». Ελεγε επ' αυτού ο Στ. Θεοδωράκης, για το πώς θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας: «Θα προκύψουν μόνο από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Θα πρέπει, δηλαδή, να βρούμε τον τρόπο που είναι το φορολογικό καθεστώς, θα πρέπει να συνδέσουμε την κερδοφορία των επιχειρήσεων και τη φορολογία με τι προσλήψεις κάνει. Δηλαδή έχει (...) μια επιχείρηση, η οποία πάει καλά και κερδοφορεί. Εάν τα λεφτά δεν τα αποθηκεύει (...), αλλά τα ρίχνει στο να αυξήσει το εργατικό δυναμικό, πρέπει να έχει λιγότερη εφορία».
Αυτό σε συνδυασμό με θέσεις τους περί αύξησης μισθών αναλόγως της αύξησης της ανταγωνιστικότητας της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας και μάλιστα όταν η τέτοια ανταγωνιστικότητα επιτυγχάνεται μόνο μέσα από το παραπέρα ξεζούμισμα του εργαζόμενου, σημαίνει αυτόματα ότι εξασφαλίζει ταυτόχρονα στο κεφάλαιο στρατιές χαμηλόμισθων εργαζομένων και νέες φοροαπαλλαγές.
Στο Ποτάμι ζητούν, επίσης, «να προχωρήσουν χωρίς καμία περαιτέρω καθυστέρηση οι εκκρεμούσες επτά αποκρατικοποιήσεις, ήτοι: 14 περιφερειακά αεροδρόμια. Το 51% και εν συνέχεια το 16% του ΟΛΠ. Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. ΔΕΣΦΑ. Αστέρας Βουλιαγμένης. Πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού. Ιππόδρομος».
Ακόμα: «Επαναπατρισμός μη φορολογημένων κεφαλαίων του εξωτερικού με πλήρη φορολόγησή τους, χωρίς όμως πρόστιμα ή ποινικές ευθύνες (...) Μείωση φόρων και εισφορών για τις επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν νέους». Τέλος, το κράτος «να περιοριστεί σε ρόλο επιτελικό και ρυθμιστικό», με «απελευθέρωση αγορών και ιδιαίτερα των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών».
«Χρειαζόμαστε ένα ασφαλιστικό σύστημα ενιαίο και λιτό (...) Προτείνουμε πλήρη ενοποίηση του συστήματος, με άμεση ένταξη όλων σε ένα ενιαίο Ταμείο, με τους ίδιους όρους, χωρίς εξαιρέσεις. Με εισφορές ανάλογα με το εισόδημα και για τους αυτοαπασχολούμενους. Με βασική σύνταξη από τον κρατικό προϋπολογισμό, αναλογική σύνταξη σε ανταποδοτική βάση και επικουρική σύνταξη πλήρως ανταποδοτική, χωρίς ελλείμματα και επιχορηγήσεις».
`Η επιχειρηματολογώντας υπέρ του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος», λένε: «Χρειαζόμαστε ένα εργαλείο για την αντιμετώπιση των κρίσεων (...) καθώς θα προχωράει η υλοποίηση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, θα υπάρχουν όλο και λιγότεροι με θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, οι άλλοι θα βγαίνουν στη σύνταξη αργότερα και αναμένονται αυξημένα προβλήματα πρόσβασης στην εργασία από άτομα ώριμης ηλικίας, κυρίως γυναίκες.
Επιμένουν για: «Μείωση της φορολόγησης των επιχειρήσεων σε βάθος πενταετίας στο 20%». «Μηδενική φορολογία για 3 χρόνια για νέες επιχειρήσεις». «Κίνητρα για μετεγκατάσταση επιχειρήσεων στην Ελλάδα». Αλλά και «επιδότηση πρόσληψης με μείωση φορολογίας μετά από την πρώτη περίοδο». Ελεγε επ' αυτού ο Στ. Θεοδωράκης, για το πώς θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας: «Θα προκύψουν μόνο από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Θα πρέπει, δηλαδή, να βρούμε τον τρόπο που είναι το φορολογικό καθεστώς, θα πρέπει να συνδέσουμε την κερδοφορία των επιχειρήσεων και τη φορολογία με τι προσλήψεις κάνει. Δηλαδή έχει (...) μια επιχείρηση, η οποία πάει καλά και κερδοφορεί. Εάν τα λεφτά δεν τα αποθηκεύει (...), αλλά τα ρίχνει στο να αυξήσει το εργατικό δυναμικό, πρέπει να έχει λιγότερη εφορία».
Αυτό σε συνδυασμό με θέσεις τους περί αύξησης μισθών αναλόγως της αύξησης της ανταγωνιστικότητας της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας και μάλιστα όταν η τέτοια ανταγωνιστικότητα επιτυγχάνεται μόνο μέσα από το παραπέρα ξεζούμισμα του εργαζόμενου, σημαίνει αυτόματα ότι εξασφαλίζει ταυτόχρονα στο κεφάλαιο στρατιές χαμηλόμισθων εργαζομένων και νέες φοροαπαλλαγές.
Στο Ποτάμι ζητούν, επίσης, «να προχωρήσουν χωρίς καμία περαιτέρω καθυστέρηση οι εκκρεμούσες επτά αποκρατικοποιήσεις, ήτοι: 14 περιφερειακά αεροδρόμια. Το 51% και εν συνέχεια το 16% του ΟΛΠ. Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. ΔΕΣΦΑ. Αστέρας Βουλιαγμένης. Πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού. Ιππόδρομος».
Ακόμα: «Επαναπατρισμός μη φορολογημένων κεφαλαίων του εξωτερικού με πλήρη φορολόγησή τους, χωρίς όμως πρόστιμα ή ποινικές ευθύνες (...) Μείωση φόρων και εισφορών για τις επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν νέους». Τέλος, το κράτος «να περιοριστεί σε ρόλο επιτελικό και ρυθμιστικό», με «απελευθέρωση αγορών και ιδιαίτερα των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου