Ενισχύουμε τη συζήτηση για την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ

Ενισχύουμε τη συζήτηση για την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ

Θετική η πείρα από σύσκεψη Κομματικών Οργανώσεων του κλάδου των Τηλεπικοινωνιών, με θέμα την πολιτική πρόταση του Κόμματος

Στην Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ που δημοσιεύτηκε στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη», τονίζεται μεταξύ άλλων ότι «το Κόμμα επωμίζεται το σύνθετο και δύσκολο καθήκον να ανανεώσει και να διευρύνει τις δυνάμεις του, κυρίως στις παραγωγικές ηλικίες, στους μεγάλους εργασιακούς χώρους, να διευρύνει την ιδεολογική - πολιτική επιρροή του, την επίδρασή του στο συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα και τα λαϊκά κινήματα, σε συνθήκες αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων τόσο στην Ελλάδα, όσο και ευρύτερα». Επίσης, αναδεικνύεται η αναγκαιότητα να ενισχυθεί η συζήτηση, η σύσκεψη και η επαφή με λαϊκές δυνάμεις, καθημερινά και όχι μόνο σε μεγάλα πολιτικά γεγονότα ή εκλογικές μάχες. Να τραβηχτούν στην καθημερινή πάλη, στην οργάνωση, στη χρέωση στο κίνημα, στη συστηματική επαφή με τον «Ριζοσπάστη», το πόρταλ «902.gr», το βιβλίο της «Σύγχρονης Εποχής».

Μια πλευρά της δράσης των Κομματικών Οργανώσεων είναι η με κάθε τρόπο και μορφή συζήτηση με τον περίγυρό τους της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ. Αξιοποιώντας τη μορφή της σύσκεψης, οι Οργανώσεις των Τηλεπικοινωνιακών Παρόχων της ΤΟ Τηλεπικοινωνιών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ συζήτησαν την περασμένη Κυριακή με φίλους του Κόμματος, με πρωτοπόρους εργαζόμενους από τους χώρους δουλειάς, με βάση την πολιτική πρόταση του Κόμματος.
Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που την προετοίμαζαν καιρό τώρα, διαπιστώνοντας προεκλογικά το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εργαζομένων για τις θέσεις του ΚΚΕ. Τα μέλη των Οργανώσεων διακίνησαν προσκλήσεις στους συναδέλφους τους, κάνοντας συζήτηση για το χαρακτήρα και το περιεχόμενο της σύσκεψης και κανονίζοντας τη μέρα και την ώρα με βάση τις βάρδιες, ώστε να διευκολυνθεί η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή. Προετοιμάζοντας τη σύσκεψη, οι κομμουνιστές εξηγούσαν την αξία της οργανωμένης συζήτησης, της μεταφοράς πείρας, κάλεσαν τον κόσμο να έρθει για να θέσει τον προβληματισμό του, να πει τι εισπράττει κι εκείνος από τον κύκλο του για την πολιτική του ΚΚΕ.

Ενδιαφέρουσα συζήτηση

Ο εισηγητής δεν έμεινε μόνο στην τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα, στα μέτρα που ήδη εφαρμόζει η κυβέρνηση. Στάθηκε στις οικονομικές εξελίξεις, την αλληλεπίδρασή τους με τις πολιτικές επιλογές, επομένως και από πού απορρέουν τα καθήκοντα που αναλαμβάνει το ΚΚΕ.
Η κουβέντα άναψε αμέσως μετά το τέλος της εισήγησης, με δεκάδες ερωτήματα των συμμετεχόντων: Από το πώς ωριμάζουν οι προϋποθέσεις για το πέρασμα στο σοσιαλισμό, μέχρι τον κίνδυνο απομόνωσης της χώρας και το χαρακτήρα των σχέσεων που θα αναπτύσσει με τα άλλα καπιταλιστικά κράτη.
Η συζήτηση άνοιξε με αφορμή το ερώτημα αν «τελικά το Κόμμα θέλει να κυβερνήσει». Ετσι ο προβληματισμός κατευθύνθηκε στο τι κοινωνία θέλει το ΚΚΕ, ποιος θα κυβερνά σε αυτήν και με ποιο τρόπο, τι ρόλο θα παίξει το ΚΚΕ στην εργατική - λαϊκή εξουσία, πώς θα γίνεται ο εργατικός - λαϊκός έλεγχος και τι σημαίνει κεντρικός σχεδιασμός για την παραγωγή και την κατανομή των προϊόντων. Αναλύθηκε λεπτομερώς ποιοι και πώς θα συμμετέχουν στη νέα εξουσία: ότι η παραγωγική μονάδα, η κοινωνική υπηρεσία, η διοικητική μονάδα, ο παραγωγικός συνεταιρισμός θα είναι το θεμέλιο της εργατικής εξουσίας. Επισημάνθηκαν τα όργανα εξουσίας, ο ρόλος της αγροτιάς, των φοιτητών, των γυναικών, των συνταξιούχων, στη σοσιαλιστική κοινωνία, με βάση το πρόγραμμα του ΚΚΕ.
Η συζήτηση με αφορμή αυτά τα ερωτήματα βάθυνε αρκετά: Από το ότι η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων της κοινωνίας οδηγεί αντικειμενικά στην αντιστοίχισή τους με τις σχέσεις παραγωγής, επομένως είναι ώριμη η αναγκαιότητα για την ανατροπή των εκμεταλλευτικών σχέσεων, μέχρι το χρόνο εργασίας στη σοσιαλιστική παραγωγή και την κατανομή του κοινωνικού προϊόντος. Αποδείχτηκε ότι τέτοιες πλευρές απασχολούν τους εργαζόμενους που βρίσκονται στο πλευρό του Κόμματος, βοηθούν να κατανοηθεί η ουσία της αλλαγής για την οποία παλεύει το ΚΚΕ, επομένως και σε τι συνίσταται ο αντίπαλος της εργατικής τάξης, ποιοι αποτελούν το «σύστημα» ενάντια στο οποίο πρέπει να οξύνεται η πάλη. Κατανοείται βαθύτερα γιατί ο καπιταλισμός δεν μπορεί να διορθωθεί, ότι απαιτείται η ρήξη, η ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και όχι απλά η διαδοχή στην κυβερνητική καρέκλα «ικανότερων διαχειριστών».
Με βάση τα παραπάνω, έγινε δυνατό να απαντηθεί πιο τεκμηριωμένα η πίεση που δέχεται μεγάλο κομμάτι του περίγυρου του Κόμματος και επικεντρώνεται στο αν αυτά που λέει το ΚΚΕ είναι ρεαλιστικά, κατά πόσο μπορούν να γίνουν στην Ελλάδα, άποψη που υποτιμά τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας.
Δόθηκε, επίσης, η ευκαιρία μέσα από την κουβέντα να ακούσουν νέοι εργαζόμενοι για τις κατακτήσεις του σοσιαλισμού που οικοδομήθηκε στην ΕΣΣΔ, αλλά και για τις αδυναμίες, τα λάθη που έγιναν και τα συμπεράσματα που το ΚΚΕ έχει βγάλει. Υπήρχαν νέοι εργαζόμενοι που πρώτη φορά άκουγαν για τα δικαιώματα που κατέκτησε η εργατική τάξη στη Σοβιετική Ενωση και που σήμερα φαντάζουν «όνειρο θερινής νυκτός», ακριβώς επειδή στο επίκεντρο της παραγωγής ήταν η κάλυψη των λαϊκών αναγκών και η εργασία ήταν καθολικό, αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα, δεν υπήρχε ανεργία, υπήρχε δημόσια και δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, ήταν καθολικό το δικαίωμα στην πρόσβαση στον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Με τη συζήτηση αυτή μένει σαν συμπέρασμα η δυνατότητα που υπάρχει για την εργατική τάξη να ζήσει καλύτερα, αναλαμβάνοντας η ίδια τα κλειδιά της οικονομίας.

Στο κέντρο του προβληματισμού και η δράση στο κίνημα

Κεντρικό στοιχείο στον προβληματισμό ήταν πώς θα γίνουμε πιο αποτελεσματικοί ώστε να πειστεί η νέα γενιά για να τραβηχτεί στην πάλη, αφού οι ηλικίες κάτω των 40, που μάλιστα κυριαρχούν στον κλάδο των Τηλεπικοινωνιών, ουσιαστικά δεν έχουν ζήσει καμιά κατάκτηση. Η κουβέντα ζωντάνεψε με αφορμή την απεργία της 12ης Νοέμβρη και η πείρα δείχνει ότι χρειάζεται να απαντηθούν ζητήματα από το «γιατί να απεργήσω» μέχρι το «πώς θα το ανακοινώσω στην εργοδοσία». Από την επόμενη κιόλας μέρα της σύσκεψης, φάνηκε ότι σε αυτή τη μάχη μπαίνουν με καλύτερους όρους οι φίλοι του Κόμματος, με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση παρεμβαίνουν στις Γενικές Συνελεύσεις, διεξάγουν την αντιπαράθεση με τις άλλες δυνάμεις που σπέρνουν τη μοιρολατρία για να εξυπηρετούνται τα εργοδοτικά συμφέροντα. Αυτή η προσπάθεια αφήνει παρακαταθήκη, εκπαιδεύει τον περίγυρο, αλλά και τις κομματικές δυνάμεις, στη συσπείρωση δυνάμεων σε ταξική κατεύθυνση, στη συζήτηση για την εναλλακτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ.
Από την εξέλιξη της κουβέντας οι εργαζόμενοι αποκόμισαν πολύ θετικές εντυπώσεις, τα ερωτήματα ήταν τόσα πολλά που ορισμένα τα άφησαν ανοιχτά για νέα συνάντηση. Συμφωνήθηκε να μονιμοποιηθεί αυτός ο τρόπος δουλειάς, να γίνονται μηνιαίες συσκέψεις με συγκεκριμένη θεματολογία και ο καθένας απ' όσους συμμετείχε να κάνει προσωπική του υπόθεση την αύξηση της συμμετοχής με άλλους εργαζόμενους. Αποδείχτηκε ότι όσο τέτοιες πρωτοβουλίες γίνονται υπόθεση της κάθε ΚΟΒ, του κάθε κομμουνιστή, τόσο αναπτύσσεται η ικανότητα να προωθείται σε ακόμα περισσότερους η πολιτική πρόταση του Κόμματος και μαζί με την πρωτοπόρα δράση, όλο και πιο σταθερά να συσπειρώνεται εργατόκοσμος με το ΚΚΕ, να προχωρά πιο συστηματικά η οικοδόμηση του Κόμματος σε εργασιακούς χώρους.