Η νέα συγκυβέρνηση και οι πρωτοτυπίες της
του Νίκου Ζαρταμόπουλου
Η λεγόμενη «κοινή
γνώμη» έχει εθιστεί στο θέαμα βουλευτών και υπουργών που «διαψεύδουν
κατηγορηματικά» τα αντιλαϊκά μέτρα τα οποία λίγο μετά θα «υποχρεωθούν»
(με …βαριά καρδιά εννοείται κι ενίοτε με δάκρυα στα μάτια) να πάρουν.
Καλή η ειλικρίνεια και η συνέπεια λόγων και έργων, όμως στην πράξη
γίνεται κυνικά αποδεκτό ότι λίγη πολιτική απάτη είναι «μέρος του
παιχνιδιού». Νέοι, κατά δήλωσή τους «έντιμοι», πολιτικοί έρχονται κάθε
φορά να πάρουν τη θέση των παλιών και «αποδεδειγμένα απατεώνων». Συνήθως
καταλήγουν κι αυτοί να αθετούν το «φιλολαϊκό» σκέλος του προγράμματός
τους, τηρώντας αν είναι τυχεροί κάποια προσχήματα.
Δεν το κάνουν από μίσος ή από τον κακό τους χαρακτήρα. Η αστική πολιτική είναι σύμφυτη με την (αυτ)απάτη ότι είναι δυνατόν η ανάπτυξη της κερδοφορίας των μονοπωλίων να συμβαδίσει με την κοινωνική δικαιοσύνη, είτε αυτή η αυταπάτη έχει «κοινωνικό δεξιό», είτε «σοσιαλδημοκρατικό», είτε ακόμα πιο «αριστερό» χρωματισμό. Κι αν στα μεταπολεμικά χρόνια τέτοιες πολιτικές αυταπάτες μπόρεσαν να μακροημερεύσουν, η κρίση του καπιταλισμού τις τελευταίες δεκαετίες –και ειδικά τα τελευταία χρόνια- τις διαλύει καθημερινά σε πρωτοφανή βαθμό, καθιστώντας την πολιτική διαχείριση του αστικού συστήματος εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση.
Καμιά πρωτοτυπία δεν υπήρχε λοιπόν στη δήλωση του Πρωθυπουργού κ. Τσίπρα, λίγο μετά την εκλογή του, πως έχει σκοπό να «πρωτοτυπήσει» και να μην αθετήσει τις υποσχέσεις του. Έκανε βέβαια αυτή τη δήλωση «ρήξης με τον κυνισμό» γνωρίζοντας προφανώς πόσο διψασμένη είναι η κοινή γνώμη -που λειτουργεί πάντα με βάση τις κυρίαρχες αστικές αντιλήψεις- για λίγη «συνέπεια». Έχουμε δει τα τελευταία χρόνια το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ -διαδοχικά και μετά από κοινού- πρώτα να ανακαλύπτουν αυτή τη νέα «ηρωική» φρασεολογία της «διαπραγμάτευσης» και των «κόκκινων γραμμών» κι ύστερα να εξευτελίζονται μαζί της, εφόσον κάθε ζήτημα που ανακηρυσσόταν σε «κόκκινη γραμμή» έμπαινε τελικά στη μαύρη λίστα των επόμενων μέτρων.
Ο κ. Τσίπρας με τη δήλωσή του αυτή -καθόλου πρωτότυπα- θέλησε να κρύψει κάτω από το χαλί όλα αυτά που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ήδη αθετήσει. Κυνικότατα παρέγραψε διαμιάς το «σκίσιμο των μνημονίων» και όλη τη συναφή ψευτοριζοσπαστική φρασεολογία, παρέγραψε ότι είχε στο μεταξύ αποδεχτεί πλήρως τις προτεραιότητες του κεφαλαίου για τη διαπραγμάτευση έναντι των δανειστών κρατώντας μόνο ως «φύλλο συκής» τα ψίχουλα του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης». Με τη δήλωσή του αυτή πήρε ουσιαστικά από τα χέρια των προηγούμενων κυβερνήσεων το κουρελιασμένο λάβαρο της «διαπραγμάτευσης» και των «κόκκινων γραμμών», με την υπόσχεση να το «τιμήσει» καλύτερα από τους προηγούμενους, να πετύχει δηλαδή καλύτερη συμφωνία για το κεφάλαιο και παράλληλα ανεκτή από τον λαό. Κάτω από αυτό το κουρελιασμένο λάβαρο ενός προγράμματος επανεκκίνησης της καπιταλιστικής ανάπτυξης με πιο «μαλακό μνημόνιο», μας καλεί να συστρατευτούμε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Για τον πενιχρό αυτό σκοπό αυτό καλούν τους εργαζόμενους να ξεχάσουν όσα έχουν ήδη χάσει και να απεμπολήσουν κάθε ουσιαστική διεκδίκηση για το μέλλον.
Τα μόνα κάπως πρωτότυπα στοιχεία της νέας συγκυβέρνησης οφείλονται στην «πρωτοτυπία» της ίδιας της κατάστασης που διαχειρίζεται. Είναι μια κατάσταση πρωτόγνωρης όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης που προκαλεί διεθνώς και στην Ελλάδα ανακατατάξεις συμμαχιών ανάμεσα σε μονοπωλιακά συμφέροντα. Τα χαρτιά ξαναμοιράζονται, οι εκβιασμοί εντείνονται, σημαντικά οικοδομήματα όπως το ίδιο το ευρώ και η ΕΕ παρουσιάζουν τριγμούς, οι στρατηγικές επιλογές της εγχώριας αστικής τάξης επανεξετάζονται.
Αβεβαιότητα για την τελική έκβαση της διαπραγμάτευσης και κίνδυνος «ατυχημάτων» υπάρχει. Δεν αλλάζει όμως το βασικό περιεχόμενο της: είναι μια διαπραγμάτευση που αφορά το ανταγωνιστικό πλαίσιο που θα διαμορφωθεί για το ελληνικό και ξένο κεφάλαιο. Δεν αφορά αυτό στο οποίο συμφωνούν όλοι οι καπιταλιστές, ότι η επερχόμενη ανάπτυξη, σε όποιο πλαίσιο γίνει, θα πρέπει να είναι «φτηνότερη» για το κεφάλαιο συνολικά. Αυτό είναι που δίνει σήμερα το περιθώριο στη συγκυβέρνηση να «πρωτοτυπεί» και σε ένα άλλο επίπεδο, αξιοποιώντας όχι μόνο τους «δεξιούς ψάλτες» που κηρύσσουν τον «έντιμο συμβιβασμό» αλλά και τους «αριστερούς ψάλτες» που τον απορρίπτουν με αποτροπιασμό.
Στους κάθε λογής ψάλτες και στις ηρωικές ψαλμουδιές τους υπέρ των «κόκκινων γραμμών» θα επανέλθουμε σε επόμενο σημείωμά μας. Αξίζει όμως να κάνουμε μια ενδεικτική αναφορά σε μια από τις «κορώνες» με τις οποίες η παράταξη «Άλλος Δρόμος» του κ. Γεωργούλα, σε σύμπνοια με τη Δημοτική Αρχή, προσπάθησε να δικαιολογήσει στο Δημοτικό Συμβούλιο της Λέσβου την πρόσφατη υφαρπαγή των ταμειακών διαθεσίμων των Δήμων και άλλων οργανισμών. Οι τοπικοί «αριστεροί ψάλτες», δεν συμφώνησαν έτσι απλά στη διάθεση των αποθεματικών, αλλά απαίτησαν με ναπολεόντειο ύφος να μη χρησιμοποιηθούν αυτά σε καμία περίπτωση για τον «άνομο» σκοπό της αποπληρωμής του χρέους στους βδελυρούς δανειστές, αλλά μόνο για τον «ευγενή» σκοπό της πληρωμής μισθών και συντάξεων (που όπως όλοι γνωρίζουν το ελληνικό κράτος δυσκολεύεται να πληρώσει ακριβώς επειδή έχει υποχρεώσεις προς τους δανειστές…).
Εξαιρετικά «πρωτότυπη» πράγματι αυτή η «στάση συνέπειας» της κυβερνητικής παράταξης στον Δήμο Λέσβου, ευχόμαστε να μην καταλήξει από λάθος κανένα από τα χαρτονομίσματα που θα προέρχονται από τον δήμο μας σε τσέπη δανειστή γιατί ποιος ακούει μετά τον Άλλο Δρόμο!
Νίκος Ζαρταμόπουλος
Εφημερίδα "Νέο Εμπρός", φ. 1085
6 Μαΐου 2015
Στήλη "Από εβδομάδα σε εβδομάδα"
Δεν το κάνουν από μίσος ή από τον κακό τους χαρακτήρα. Η αστική πολιτική είναι σύμφυτη με την (αυτ)απάτη ότι είναι δυνατόν η ανάπτυξη της κερδοφορίας των μονοπωλίων να συμβαδίσει με την κοινωνική δικαιοσύνη, είτε αυτή η αυταπάτη έχει «κοινωνικό δεξιό», είτε «σοσιαλδημοκρατικό», είτε ακόμα πιο «αριστερό» χρωματισμό. Κι αν στα μεταπολεμικά χρόνια τέτοιες πολιτικές αυταπάτες μπόρεσαν να μακροημερεύσουν, η κρίση του καπιταλισμού τις τελευταίες δεκαετίες –και ειδικά τα τελευταία χρόνια- τις διαλύει καθημερινά σε πρωτοφανή βαθμό, καθιστώντας την πολιτική διαχείριση του αστικού συστήματος εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση.
Καμιά πρωτοτυπία δεν υπήρχε λοιπόν στη δήλωση του Πρωθυπουργού κ. Τσίπρα, λίγο μετά την εκλογή του, πως έχει σκοπό να «πρωτοτυπήσει» και να μην αθετήσει τις υποσχέσεις του. Έκανε βέβαια αυτή τη δήλωση «ρήξης με τον κυνισμό» γνωρίζοντας προφανώς πόσο διψασμένη είναι η κοινή γνώμη -που λειτουργεί πάντα με βάση τις κυρίαρχες αστικές αντιλήψεις- για λίγη «συνέπεια». Έχουμε δει τα τελευταία χρόνια το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ -διαδοχικά και μετά από κοινού- πρώτα να ανακαλύπτουν αυτή τη νέα «ηρωική» φρασεολογία της «διαπραγμάτευσης» και των «κόκκινων γραμμών» κι ύστερα να εξευτελίζονται μαζί της, εφόσον κάθε ζήτημα που ανακηρυσσόταν σε «κόκκινη γραμμή» έμπαινε τελικά στη μαύρη λίστα των επόμενων μέτρων.
Ο κ. Τσίπρας με τη δήλωσή του αυτή -καθόλου πρωτότυπα- θέλησε να κρύψει κάτω από το χαλί όλα αυτά που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ήδη αθετήσει. Κυνικότατα παρέγραψε διαμιάς το «σκίσιμο των μνημονίων» και όλη τη συναφή ψευτοριζοσπαστική φρασεολογία, παρέγραψε ότι είχε στο μεταξύ αποδεχτεί πλήρως τις προτεραιότητες του κεφαλαίου για τη διαπραγμάτευση έναντι των δανειστών κρατώντας μόνο ως «φύλλο συκής» τα ψίχουλα του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης». Με τη δήλωσή του αυτή πήρε ουσιαστικά από τα χέρια των προηγούμενων κυβερνήσεων το κουρελιασμένο λάβαρο της «διαπραγμάτευσης» και των «κόκκινων γραμμών», με την υπόσχεση να το «τιμήσει» καλύτερα από τους προηγούμενους, να πετύχει δηλαδή καλύτερη συμφωνία για το κεφάλαιο και παράλληλα ανεκτή από τον λαό. Κάτω από αυτό το κουρελιασμένο λάβαρο ενός προγράμματος επανεκκίνησης της καπιταλιστικής ανάπτυξης με πιο «μαλακό μνημόνιο», μας καλεί να συστρατευτούμε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Για τον πενιχρό αυτό σκοπό αυτό καλούν τους εργαζόμενους να ξεχάσουν όσα έχουν ήδη χάσει και να απεμπολήσουν κάθε ουσιαστική διεκδίκηση για το μέλλον.
Τα μόνα κάπως πρωτότυπα στοιχεία της νέας συγκυβέρνησης οφείλονται στην «πρωτοτυπία» της ίδιας της κατάστασης που διαχειρίζεται. Είναι μια κατάσταση πρωτόγνωρης όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης που προκαλεί διεθνώς και στην Ελλάδα ανακατατάξεις συμμαχιών ανάμεσα σε μονοπωλιακά συμφέροντα. Τα χαρτιά ξαναμοιράζονται, οι εκβιασμοί εντείνονται, σημαντικά οικοδομήματα όπως το ίδιο το ευρώ και η ΕΕ παρουσιάζουν τριγμούς, οι στρατηγικές επιλογές της εγχώριας αστικής τάξης επανεξετάζονται.
Αβεβαιότητα για την τελική έκβαση της διαπραγμάτευσης και κίνδυνος «ατυχημάτων» υπάρχει. Δεν αλλάζει όμως το βασικό περιεχόμενο της: είναι μια διαπραγμάτευση που αφορά το ανταγωνιστικό πλαίσιο που θα διαμορφωθεί για το ελληνικό και ξένο κεφάλαιο. Δεν αφορά αυτό στο οποίο συμφωνούν όλοι οι καπιταλιστές, ότι η επερχόμενη ανάπτυξη, σε όποιο πλαίσιο γίνει, θα πρέπει να είναι «φτηνότερη» για το κεφάλαιο συνολικά. Αυτό είναι που δίνει σήμερα το περιθώριο στη συγκυβέρνηση να «πρωτοτυπεί» και σε ένα άλλο επίπεδο, αξιοποιώντας όχι μόνο τους «δεξιούς ψάλτες» που κηρύσσουν τον «έντιμο συμβιβασμό» αλλά και τους «αριστερούς ψάλτες» που τον απορρίπτουν με αποτροπιασμό.
Στους κάθε λογής ψάλτες και στις ηρωικές ψαλμουδιές τους υπέρ των «κόκκινων γραμμών» θα επανέλθουμε σε επόμενο σημείωμά μας. Αξίζει όμως να κάνουμε μια ενδεικτική αναφορά σε μια από τις «κορώνες» με τις οποίες η παράταξη «Άλλος Δρόμος» του κ. Γεωργούλα, σε σύμπνοια με τη Δημοτική Αρχή, προσπάθησε να δικαιολογήσει στο Δημοτικό Συμβούλιο της Λέσβου την πρόσφατη υφαρπαγή των ταμειακών διαθεσίμων των Δήμων και άλλων οργανισμών. Οι τοπικοί «αριστεροί ψάλτες», δεν συμφώνησαν έτσι απλά στη διάθεση των αποθεματικών, αλλά απαίτησαν με ναπολεόντειο ύφος να μη χρησιμοποιηθούν αυτά σε καμία περίπτωση για τον «άνομο» σκοπό της αποπληρωμής του χρέους στους βδελυρούς δανειστές, αλλά μόνο για τον «ευγενή» σκοπό της πληρωμής μισθών και συντάξεων (που όπως όλοι γνωρίζουν το ελληνικό κράτος δυσκολεύεται να πληρώσει ακριβώς επειδή έχει υποχρεώσεις προς τους δανειστές…).
Εξαιρετικά «πρωτότυπη» πράγματι αυτή η «στάση συνέπειας» της κυβερνητικής παράταξης στον Δήμο Λέσβου, ευχόμαστε να μην καταλήξει από λάθος κανένα από τα χαρτονομίσματα που θα προέρχονται από τον δήμο μας σε τσέπη δανειστή γιατί ποιος ακούει μετά τον Άλλο Δρόμο!
Νίκος Ζαρταμόπουλος
Εφημερίδα "Νέο Εμπρός", φ. 1085
6 Μαΐου 2015
Στήλη "Από εβδομάδα σε εβδομάδα"
Αναρτήθηκε από
Γκεόργκυ Ζούκωφ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου